Δικιο εχεις Θοδωρη, αλλα πως να πεις σοκιν ανεκδοτο με τελιτσες; Χανεται ολη η ουσια, ετσι δεν ειναι;

Ένας τύπος πάει με την γυναίκα του στον ζωολογικό κήπο.
Κάποια στιγμή φτάνουν μπροστά σε ένα κλουβί με έναν τεράστιο άγριο γορίλα.
Μια ταμπέλα μπροστά στο κλουβί έγραφε:
ΑΓΡΙΟΣ ΑΡΣΕΝΙΚΟΣ ΑΦΡΙΚΑΝΙΚΟΣ ΓΟΡΙΛΑΣ. ΜΗΝ ΠΛΗΣΙΑΖΕΤΕ. ΠΟΛΥ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΣ.
Ο τύπος πρόσεξε πως ο γορίλας κοιτούσε την γυναίκα του και άρχισε να πηδάει πάνω κάτω στο κλουβί του.
– Ρε γυναίκα, δεν βγάζεις την μπλούζα να δούμε τι θα κάνει ο γορίλας όταν σε δει με το σουτιέν;
– Τι λες τώρα; Κι αν μας δουν;
– Ποιος θα μας δει; Δεν είναι κανείς τριγύρω. Έλα βγάλτη και θα έχει πλάκα.
Τι να κάνει, τη βγάζει. Λύσσαξε ο γορίλας.
Χοροπηδούσε σαν τρελός και κουνούσε τα κάγκελα έτοιμος να τα σπάσει.
– Για βγάλε και το σουτιέν να δούμε τι θα κάνει!
– Ε όχι. Έχει κόσμο σου λέω
– Έλα μωρέ, δεν μας βλέπει κανένας.
Για να μην πολυλογούμε, βγάζει το σουτιέν, βγάζει το παντελόνι, βγάζει και το βρακί.
Ο γορίλας μασούσε σίδερα από την κα.. λα.
Με μια αστραπιαία κίνηση, ανοίγει ο τύπος την πόρτα του κλουβιού, σπρώχνει την γυμνή γυναίκα του μέσα, ξανακλειδώνει  και της λέει:

– ΤΩΡΑ ΠΕΣ ΑΥΤΟΥΝΟΥ ΟΤΙ ΕΧΕΙΣ ΠΟΝΟΚΕΦΑΛΟ.

Να και ένα σχετικό με το κυνήγι.

Κάθε σύμπτωση με τα ονόματα είναι εντελώς τυχαία.

Ο Χρήστος, γεμάτος ενθουσιασμό, πάει στο δάσος για να κυνηγήσει. Βλέπει μια μικρή καφετιά αρκούδα, τη σημαδεύει και τη σκοτώνει. Τότε νιώθει ένα κτύπημα στον ώμο, γυρίζει και βλέπει μια μεγάλη μαύρη αρκούδα η οποία του λεέι:

– “Χρήστο, έχεις δύο επιλογές” του λέει, “ή σου χυμάω και σε σκοτώνω, ή κάνουμε σεξ.”

Ο Χρήστος αποφασίζει ότι προτιμάει τη ζωή οπότε σκύβει μπροστά και δίνεται στη μαύρη αρκούδα. Επί δύο εβδομάδες πονούσε, αλλά όταν έγινε καλά ο Χρήστος ορκίστηκε να εκδικηθεί. Πηγαίνει πάλι στο δάσος, βρίσκει τη μαύρη αρκούδα και τη σκοτώνει. Νιώθει πάλι κάποιος να τον κτυπάει στον ώμο. Αυτή τη φορά είναι ένα τεράστιο γκρίζλι.

– “Έκανες ένα τεράστιο λάθος, Χρήστο,” του λέει το γκρίζλι,

“διάλεξε τι θες, ή σε ξεσκίζω με νύχια και με δόντια, ή κάνουμε άγριο σεξ.”

Για άλλη μια φορά ο Χρήστος σκέφτηκε πως ήταν καλύτερα να υποκύψει. Χρειάστηκε κάμποσες εβδομάδες για να συνέλθει αλλά εξαγριωμένος πια ο Χρήστος, ξαναγυρίζει στο δάσος, βρίσκει το γκρίζλι και το σκοτώνει. Αισθάνεται ότι επιτέλους, πήρε εκδίκηση, όταν νιώθει ένα κτύπημα στον ώμο. Γυρίζει και βλέπει μια τεράστια πολική αρκούδα.

– “Παραδέξου το, Χρήστο”, του λέει η αρκούδα “δεν έρχεσαι στο δάσος για το κυνήγι, έτσι;”

 Ο μικρός Δημητράκης μπήκε στην κουζίνα όπου η μαμά του ετοίμαζε βραδυνό. Πλησίαζαν τα γενέθλιά του και σκέφτηκε ότι ήταν μια καλή ευκαιρία να πει στη μαμά του τι δώρο ήθελε.

“Μαμά”, είπε ο μικρός Δημητράκης “θέλω ένα ποδήλατο για τα γενέθλιά μου”.

Ο μικρός Δημητράκης ήταν ένας φασαρτζής του κερατά. Και στο σχολείο και στο σπίτι όλο μπελάδες δημιουργούσε. Έτσι λοιπόν η μαμά του τον ρώτησε αν πιστεύει ότι το δικαιούται το δώρο.

“Φυσικά”, είπε ο μικρός.

Η μαμά του, Χριστιανή γυναίκα, ήθελε να βάλει τον γιο της να σκεφτεί τη συμπεριφορά του όλο τον χρόνο που είχε περάσει. Έτσι του είπε να πάει στο δωμάτιό του και να σκεφτεί πως φέρθηκε όλους τους μήνες από τα προηγούμενα γενέθλιά του. Και μετά, του είπε, να γράψει ένα γράμμα στον θεούλη και να εξηγεί γιατί αξίζει το ποδήλατο! Έτσι ο μικρός Δημητράκης πήγε στο δωμάτιό του και άρχισε να γράφει

-ΓΡΑΜΜΑ ΠΡΩΤΟ-

Αγαπητέ Θεούλη, Ήμουν πολύ καλό παιδί φέτος και θάθελα ένα ποδήλατο για τα γενέθλιά μου. Το προτιμώ κόκκινο.

Ο φίλος σου,

Δημητράκης

Ο Δημητράκης όμως ήξερε ότι αυτά που έγραψε δεν ήταν αλήθεια. Δεν ήταν και τόσο καλό παιδί. Έτσι, έσκισε το πρώτο γράμμα και ξανάρχισε.

-ΓΡΑΜΜΑ ΔΕΥΤΕΡΟ-

Αγαπητέ Θεούλη, Είμαι ο φίλος σου ο Δημητράκης. Ήμουν καλό παιδί φέτος και θάθελα ένα κόκκινο ποδήλατο για τα γενέθλιά μου.

Σ’ ευχαριστώ

Ο φίλος σου

Δημητράκης

Ήξερε όμως ότι ούτε αυτό ήταν αλήθεια. Έτσι, έσκισε και αυτό το γράμμα και άρχισε ξανά.

-ΓΡΑΜΜΑ ΤΡΙΤΟ-

Αγαπητέ Θεούλη, Ήμουν εντάξει τη χρονιά που πέρασε. Θά ‘θελα ένα ποδήλατο για τα γενέθλιά μου.

Δημητράκης

Ο Δημητράκης ήξερε ότι ούτε αυτό το γράμμα μπορούσε να το στείλει στο Θεό. Έτσι έγραψε το…

-ΤΕΤΑΡΤΟ ΓΡΑΜΜΑ –

Θεέ Ξέρω ότι δεν ήμουν καλό παιδί φέτος. Λυπάμαι πραγματικά. Θα γίνω καλό παιδί όμως αν μου στείλεις ένα ποδήλατο για τα γενέθλιά μου. Σε παρακαλώ…

Ευχαριστώ

Δημητράκης

Ο μικρός ήξερε όμως, ότι ακόμη κι αν έλεγε αλήθεια, αυτό το γράμμα δεν θα του ‘φερνε το ποδήλατο. . . Τώρα πια ανησύχησε. Πήγε στην κουζίνα και είπε στη μαμά του ότι ήθελε να πάει στην εκκλησία. Η μαμά σκέφτηκε ότι το “κόλπο” της είχε πιάσει, μιας και είδε τον μικρό να είναι σκεφτικός και λυπημένος.

“Πήγαινε, αλλά να γυρίσεις γρήγορα”.

Ο Δημητράκης πήγε στην εκκλησία της γειτονιάς. Μπήκε μέσα κι έριξε μια ματιά γύρω του να δει αν ήταν κανένας άλλος εκεί. Προχώρησε προς το ιερό και βρήκε μια εικόνα της Παναγίας. Πολύ προσεκτικά την ξεκρέμασε και την έχωσε κάτω από το παλτό του και έφυγε από την εκκλησία τρέχοντας. Μπήκε γρήγορα στο σπίτι του, χώθηκε στο δωμάτιό του και πήρε μολύβι και χαρτί.

-ΓΡΑΜΜΑ ΠΕΜΠΤΟ-

Θεέ, Έχω στα χέρια μου τη μάνα σου.

Αν θέλεις να την ξαναδείς, στείλε μου το ποδήλατο.

(υπογραφή)

Ξέρεις ποιος