ΑΝΕΚΔΟΤΟ …..

:yahoo: :yahoo: :yahoo: :yahoo: :yahoo: :yahoo: :yahoo: :yahoo: :yahoo: :yahoo: :yahoo: :yahoo: :yahoo: :yahoo:
Νασαστε καλα ρε μαγκες ειχα καιρο να μπω στα ανεκδοτα και τωρα μπηκα . Απεχτα τα περισοτερα αλλα αυτο με το Βενιζελο και το Γιωργακη ειναι ολα τα λεφτα. Καλο και αυτο με το γυπα.

Μια ξανθιά αποφασίζει να δοκιμάσει ιππασία χωρίς όμως να έχει προγενέστερη εμπειρία ή να έχει κάνει κάποια μαθήματα. Ανεβαίνει στο άλογο χωρίς βοήθεια και το άλογο αμέσως αρχίζει και κινείται. Καλπάζει με σταθερό και ρυθμικό ρυθμό, αλλά η ξανθιά αρχίζει να γλιστράει από τη σέλα.

Με τρόμο προσπαθεί να αρπάξει τη χαίτη του αλόγου, αλλά δε μπορεί να την πιάσει γερά. Προσπαθεί να αγκαλιάσει το λαιμό του αλόγου αλλά γλιστράει στο πλάι του. Το άλογο συνεχίζει να καλπάζει αδιάφορα παρά τον αναβάτη που κρέμεται από το λαιμό του. Η ξανθιά κάνει μια απέλπιδα προσπάθεια να απελευθερωθεί από τον κίνδυνο και να πέσει όσο το δυνατόν ασφαλέστερα και ανώδυνα.

Δυστυχώς για αυτήν, το πόδι της μπλέκεται στον αναβατήρα και είναι τώρα στο έλεος του καλπασμού του αλόγου. Το κεφάλι της κτυπά στο έδαφος ξανά και ξανά. Είναι στα πρόθυρα της αναισθησίας όταν… ο κυρ Νίκος, ο περιπτεράς, βγάζει το αλογάκι από την πρίζα!

Έχεις αίσθηση του χιούμορ; Κάνε το τεστ
http://www.enikos.gr/society/287231,Exeis-ais8hsh-toy-xioymor-Kane-to-test.html

MICHEL123GR wrote:

Έχεις αίσθηση του χιούμορ; Κάνε το τεστ

http://www.enikos.gr/society/287231,Exeis-ais8hsh-toy-xioymor-Kane-to-test.html

<hr>

Μιχάλης

Quote

παντως εμενα ειναι

Η αίσθηση του χιούμορ σου είναι στο 101%! :good: :good: :good: :good: :good: :good:

Η ακόλουθη είναι μια πραγματική ιστορία από την υπηρεσία τεχνικής()
εξυπηρέτησης πελατών της εταιρείας Word Perfect (ηλεκτρονικοί
υπολογιστές).
Είναι αυτονόητο ότι ο υπάλληλος απολύθηκε, παρ’ όλα αυτά ο ίδιος έχει
κάνει αγωγή για αναίτια απόλυση.
Ο διάλογος προέρχεται από τη μαγνητοφώνηση που οδήγησε στην απόλυση:

“Τεχνική εξυπηρέτηση Word Perfect, πως μπορώ να σας βοηθήσω;
“Ναι, ξέρετε, έχω πρόβλημα με το Word Perfect.”
“Τι είδους πρόβλημα;”
“Να, καθώς δακτυλογραφούσα, ξαφνικά όλες οι λέξεις χάθηκαν.”
“Χάθηκαν;”
“Εξαφανίστηκαν.”
“Μμμ. Τι σας δείχνει η οθόνη τώρα;;;;”
“Τίποτα.”
“Τίποτα;;;;”
“Είναι κενή. Δεν δέχεται οτιδήποτε και να γράψω.”
“Είστε ακόμα μέσα στο Word Perfect ή έχετε βγει;”
“Πως μπορώ να το καταλάβω;”
“Βλέπετε το σήμα C: στην οθόνη;” (Ελεύθερη μετάφραση του “Can you see
the C: prompt on the screen?”)
“Τι σημασία έχει η οθόνη;” (Ελεύθερη μετάφραση του “What’s a
sea-prompt?”)
“Ξεχάστε το. Μπορείτε να κινήσετε τον δρομέα (cursor) στην οθόνη;”
“Δεν υπάρχει δρομέας. Σας είπα, δεν δέχεται οτιδήποτε και να γράψω!”
“Έχει ένδειξη λειτουργίας το μόνιτορ σας;”
“Τι είναι μόνιτορ;”
“Είναι το πράγμα με την οθόνη που μοιάζει με τηλεόραση. Μήπως έχει ένα μικρό λαμπάκι που σας λέει πότε είναι αναμμένο;”
“Δεν ξέρω.”
“Τότε κοιτάξτε πίσω από το μόνιτορ και βρείτε από που βγαίνει το
καλώδιο. Μπορείτε να το δείτε;”
“Ναι, νομίζω.”
“Ωραία. Ακολουθήστε το καλώδιο μέχρι το φις και πέστε μου αν είναι
συνδεδεμένο στην πρίζα.”
“…Ναι, είναι.”
“Όταν κοιτούσατε πίσω από το μόνιτορ, προσέξατε αν έβγαιναν δύο καλώδια και όχι μόνο ένα;”
“Όχι.”
“Τέλος πάντων, βγαίνουν. Θα ήθελα να κοιτάξετε και να βρείτε το άλλο
καλώδιο.”
“Εντάξει, το βρήκα.”
“Ακολουθήστε το και πέστε μου αν είναι καλά συνδεδεμένο στο πίσω μέρος του υπολογιστή σας.”
“Δεν μπορώ να φτάσω εκεί.”
“Καλά. Τουλάχιστον μπορείτε απλώς να δείτε αν είναι;”
“Όχι.”
“Ακόμα κι αν πατήσετε πάνω σε κάτι και τεντωθείτε λίγο;”
“Δεν μπορώ να δω, όχι γιατί δεν φτάνω, αλλά γιατί είναι σκοτάδι.”
“Σκοτάδι;”
“Ναι. Το φως του γραφείου είναι σβηστό και το μόνο φως που έχω έρχεται από το παράθυρο.”
“Τότε ανάψτε το φως.”
“Δεν μπορώ.”
“Γιατί όχι;”
“Γιατί υπάρχει διακοπή ρεύματος.”
“Διακοπή… Διακοπή ρεύματος; Αχά! Λοιπόν, το βρήκαμε. Έχετε ακόμα τα
κουτιά, τα βιβλία, και τα υπόλοιπα υλικά συσκευασίας του υπολογιστή
σας;”
“Βέβαια, τα κρατάω στην ντουλάπα.”
“Ωραία. Φέρτε τα, αποσυνδέστε το σύστημα σας και συσκευάστε το όπως ήταν όταν το πήρατε. Μετά επιστρέψτε το στο κατάστημα απ’ όπου το πήρατε.”
“Αλήθεια; Είναι τόσο σοβαρό;”
“Δυστυχώς ναι.”
“Καλά, αφού είναι έτσι. Και τι θα τους πω;”

“Πέστε τους ότι με την ******* που σας δέρνει, δεν μπορείτε να έχετε
υπολογιστή.”

Ήταν μια μέρα ο Μανωλιός και κατέβηκε στην πόλη να αγοράσει μια καμπαρντίνα. Μπαίνει στο μαγαζί, αγοράζει την καμπαρντίνα και βγαίνοντας κουμπώνει κατά λάθος την κουμπότρυπα της πουκαμίσας με το κουμπί του πουκαμίσου.
Προχωράει πιο κάτω και συναντάει το Μιχαλιό:
– Ε, ρε Μιχαλιό, τι κάνεις;
– Καλά είμαι, ορέ Μανωλιό. Ωραία καμπαρντίνα, αλλά μωρέ πώς να στο πω, την έχεις κουμπώσει στραβά και αν πας στο χωριό θα σε κοροϊδεύουν!!
– Εμένα έτσι μ’ αρέσει, και άντε και γ…….!!!
Παρακάτω συνάντάει τον Σήφη.
– Ε, ρε Σηφαλιό, τι κάνεις;
– Καλά είμαι, ωρέ Μανωλιό. Ωραία καμπαρντίνα, αλλά μωρέ πώς να στο πω, την έχεις κουμπώσει στραβά και αν πας στο χωριό θα σε κοροϊδεύουν!!
– Εμένα έτσι μ’ αρέσει, και άντε και γ…….!!!
Φεύγει νευριασμένος ο Σήφης, και συναντά το Μιχαλιό. Συζητώντας λένε ότι συνάντησαν τον Μανωλιό, και μόλις του είπαν για την καμπαρντίνα τους έβρισε, και αποφασίζουν να πάρουν τηλέφωνο τον θείο του, να του το πει με τρόπο.
Φτάνοντας στο σπίτι ο Μανωλιός, χτυπάει το τηλέφωνο:
– Έλα ρε θείε, τι κάνεις;
– Τι να κάνω παιδί μου; Εδώ κάθομαι και προσπαθώ να τελειώσω μία μαντινάδα.
Δεν έρχεσαι να πιούμε κάνα ρακί και να την τελειώσουμε μαζί;
Πάει ο Μανωλιός στον θείο του, και καθώς πίναν ρακή, λέει ο Μανωλιός:
– Ρε θείε, πες μου την μαντινάδα.
Θείος: -Της καμπαρντίνας το κουμπί είναι του πουκαμίσου…
Μανωλιός: – Όλοι ΄..αμιούνται σήμερα, άντε και συ ..αμήσου…

Μπραβο ρε Μανο κερδισες το μαντολατο……..

Αλλα χωρις παρεξηγηση , που το ηξερες ρε φιλε εχεις κανει στη Γερμανια ;;;;;;;;;;;

😉 😉  😉  😉  😉         :yahoo:  :yahoo:  :yahoo:  :yahoo:  :yahoo:       :whistle:  :whistle:  :whistle:  :whistle:  :whistle:

Πάνε ο Κωστίκας κι ο Γιωρίκας για κυνήγι. Μετά απο πολλές ώρες περιπλάνησης ο Κωστίκας βρίσκει μια αρκούδα (αρσενικό για την ακρίβεια).
Με σιγανά βήματα την πλησιάζει και σημαδεύει με το όπλο μα την τελευτία στιγμή που πυροβολεί παραπατάει και αστοχεί… Η αρκούδα τα παίρνει και τον αρχίζει στο κυνήγι.
Φωνές ο Κωστίκας, πανικός, τρεχαλητό ώσπου σε μια φάση βρίσκει ένα δέντρο και σκαρφαλώνει με την μία. Η αρκόυδα απο κάτω να αρχίσει να κουνάει το δέντρο να προσπαθεί να σκαρφαλώσει και ο Κωστίκας να φωνάζει τον Γιωρίκα.
Τελικά ο Γιωρίκας ακούει και με το που βλέπει την κατάσταση οπλίζει με την μία και ετοιμάζεται να βαρέσει…
– Στο κεφάλι Γιωρίκα, στο κεφάλι ρίξτου, φωνάζει ο Κωστίκας.
Μες στον πανικό του ο Γιωρίκας πυροβολάει και πετυχαίνει το δεξιό αρχ…δι της αρκούδας.
Κραυγές η αρκούδα, πόνο και με ακόμα περισσότερα νεύρα αρχίζει να κουνάει το δέντρο δυνατότερα.
– Στο κεφάλι ρε Γιωρίκα λέμε. Στο κεφάλι. Γρήγορα θα πέσω, ξαναφωνάζει ο Κωστίκας.
Ξαναοπλίζει αγχωμένος ο Γιωρίκας και προσπαθεί να ξανασημαδέψει με το όπλο αλλά και πάλι απο τον πανικό του πετυχαίνει το αριστερό αρχ…δι της αρκούδας η οποία πεθαίνωντας στον πόνο ήταν έτοιμη να ρίξει το δέντρο. Και ο Κωστίκας:
-ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΡΙΞΕ ΡΕ ΜΑΛ@ΚΑ. ΝΑ ΜΕ ΦΑΕΙ ΘΕΛΕΙ, ΟΧΙ ΝΑ ΜΕ Γ@ΜΗΣΕΙ!