Απόλυτα σωστό, έχετε δει την λαχτάρα του σκύλου για να κάνει απόρτ; ποτέ δεν είδα έναν σκύλο που έχει εκπαιδευτεί με Force retrive να σε παρακαλά με το βλέμμα, με το τρέμουλο του κορμιού του για να απορτάρει.
Θα συμφωνήσω Γιάννη, αλλά η γενική πεποίθηση είναι ότι εαν δεν κάνει force retrieve δεν απορταρει, ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΛΥΤΑ ΣΙΓΟΥΡΟ οτι θα έρθει η στιγμή που θα σε "πουλήσει" γιατί πολύ απλά στην μια μεριά έχεις ένα παιδάκι που χαίρεται πάιζει ένα παιχνίδι και από την άλλη έχεις έναν επαγγελαματία σε ώρα αποστολής. Τεράστια διαφορά – με το πρώτο θα πρέπει πάντα να ψάχνουμε τι μπορεί να αλλάξει αυτη την ευχαρίστηση στο παιχνίδι, και είναι άπειροι οι λόγοι που μπορεί ένα παιδί να βαρεθεί κάποια στιγμή ένα παιχνίδι.
Θα πρέπει να ψάχνουμε πάντα μην κάτι αλλάξει – αυτό δεν είναι δυνατόν συνήθως το καταλαβάινουμε από το αποτέλεσμα.
Θα αναφέρω 2 δικές μου προσωπικές καταστάσεις. και μια που ήμουν αυτόπτης μάρτυρας (οχι στην Ελλάδα).
Και τα 2 δικά μου σκυλιά, το 1ο είχε ετοιμαστεί για να πάω Γερμανία- αλλά λίγο οι δουλειές και λίγο το ότι ο σκύλος ήταν σκαρτος 61 cm άρα επαιζα joκer την συμμετοχή. όχι τίποτα άλλο αλλά από τον Ιούλιο που τελειώναν οι συμμετοχές μέχρι τον Οκτώβριο που έγινε ο αγώνας ο σκύλος είχε φτάσει τους 62. Είχε δουλευτεί πολύ καλά στην υπακοή και force retrieve. Ο σκύλος ηταν αργός για τα δικά μου δεδομένα και λόγω ότι είχε περάσει η ηλικία του (τα τραγικά των δικών μας αγώνων κάθε χρόνο νεό σκυλί) πουλήθηκε τον επόμενο Μαρτιο, Δοκιμάστηκε και στο απορτ ήταν αψογος με ένα κουσούρι εκλεβε θηράματα και από τους γειτονικούς σκύλους, Ο καιρός πέρασε με παίρνει ο νεός του ιδιοκτητης 14 Σεπτεμβρίου μέσα από το καράβι προς νησί που πήγαινε για κυνήγι. Μετά τα καθιερωμένα μου λέει "ρε Παντελή ο σκύλος πάει τα παίρνει έρχεται και δεν μου τα δίνει αμέσως και τα μασάει λίγο, του λέω ανέβα τώρα αμέσως πάνω βγάλε τον σκύλο και βαλτόν στο κάτσε, διχτου το μπουκάλι του νερού, και πές "απορτ" και μόλις κάτσει μπροστά σου με το μπουκάλι πέστου "aus" (ασε).
Με παίρνει ανημερα στις 15 το μεσημέρι – ενθουσιασμένος "αλλος σκύλος πάει φερνει κάθεται αμέσως μπροστα και δίνει με το AUS. Ασάλιωτα. Τι είχε γίνει εγώ του τα είχα πεί, αλλά αυτός δεν εδινε εντολή, για κάποιο διάστημα ο σκύλος εκτελούσε από συνήθεια- μετά κυνηγούσε με άλλα σκυλιά 3-4 συνολικά πράγμα που δεν συνέβαινε σε μενα. και κάπου ο σκύλος το πήρε παιχνίδι για να τραβάει την προσοχή του αφεντικού, από τα αλλά σκυλιά, μολίς πήρε εντολή το παιχνίδι έγινε δουλειά.
2) πάλι δικό μου σκυλί – ο αμέσως επόμενος σκύλος, άλλος χαρακτηρας πολύ ποιο τσαγανιάρης κλπ. ξεκίνησε η εκπαίδευση με force retrieve αλλά εγκαταλείφθηκε πολύ γρήγορα, λόγω του οτι δεν ενδιαφερόμουν για Γερμανία ήταν ξεκάθαρό οτι δεν θα έπιανε το όριο. (και δεν το έπιασε για 1cm) όποτε εγινε πειραματόζωο πάνω στην εκπαιδευση, εμαθε το fush αψογα (δεν αντέχω να με τραβάνε με το λουρί) και δει drahthaar – και από εκεί και πέρα μόνο κυνηγι και μάλιστα με ανάποδες αντιδράσεις, αλλά στο απόρτ όταν σταμάτησα είχαμε προχωρήσει λίγο. Αυτά την άνοιξη μετά κυνήγι το αυτό και την επόμενη χρονια, ο σκύλος "απορτιάρης τέλειος" άθικτα και καθισμένος από παντού δεν έχανα πουλί, την επόμενη χρονια λέω θα τον κατεβάσω σε HZP, σήμερα θα τον δουλεψω άυριο θα το κάνω, τέλος πάντων την προηγούμενη του αγώνα απόφασισα να του σύρω κουνέλια και παπιά,
Προβλημα 1ο στην επαναφορά από την ιχνηλασία 150 & 300 μέτρα, πήγαινε εξαιρετικά γρήγορα ερχόταν αμέσως αλλά κάπου στα 50-60 μέτρα πριν άλλαξε πορεία κάι πήγε και το έθαψε. ΑΜΑΝ τι έγινε ξαφνικα???? 2ο συρσιμο το ίδιο, "γαμ……." 3 το ίδιο, στο 4ο που ήταν και το μακρινό 300 μ. έρχεται μές στην καλή χαρά φτάνει στα 20 μέτρα σταματάει 1-2δευτερα και συνεχίζει αργά και παραδίνει κανονικά – ΟΥΦΦΦΦΦΦΦ. Πέρασε.Αλλό ένα και τώρα πάλι σωστό
Επόμενη αγώνας και μάλιστα με δημοσιογραφική παρουσία στο νερό, απόρτ από απέναντι – περνάει απέναντι (μια μακρόστενη΄γκιόλα) και αντί να ξαναέρθει κολυμπόντας βγάινει απέναντι και κάνει τον γύρω της λίμνης, αυτό προυπόθετε ότι θα περνούσε αρχικά μπροστα από τους αλλους σκύλους που περίμεναν με τους κυναγωγούς μετά στα 2 μέτρα από τον κόσμο που έβλεπε και να έρθει να με βρεί χωρίς να με βλέπεί ολές οι συνθήκες συνηγορούσαν για να κάνει λάθος – ΔΕΝ το έκανε το λαθος "μαγκας", ΄τωρα πιά είμαι ήσυχος, τελευταίο το συρσιμό, τώρα πιά ο πολύ κόσμος έχει φύγει. ο σκύλος ξεκίνησε πολύ καλά στον γυρισμό μόλις φτάνει στα 40 μέτρα στρίβει και πάει και το θάβει. ΕΞΩ από τον ΑΓΩΝΑ.
Γυρναω προς τα πίσω να κοιτάξω τον κόσμο, και αμέσως συνηδειτοποιώ τι έφταιγε και χάλαγε τον σκύλο, πίσω μου στα 30-40 μετρα ήταν τα αυτοκίνητα, αλλά πιά αυτοκίνητα το δικό μου, ο σκύλος παρ΄όλο που΄ήταν πολύ έντονη προσωπικότητα έτρεμε την μάνα του, και αυτός ήταν ο λόγος που δεν τον κυνηγούσα μαζί της, δεν κυνηγούσε. Την φορά που τα έφερε στην προπόνηση τα χωράφια ήταν ποιο ψηλά από το αυτοκίνητο και το έκρυβαν μέχρι που ήρθε πολύ κοντά όποτε πιά ήταν πολύ κοντα για αυτό και είχε σταματήσει, στο δε αγώνα στο νερό τα αυτοκίνητα ήταν παρατημενα πολύ μακριά. Το δοκίμασα και ήταν ακριβώς έτσι, εντάξει το βρηκαμε τι εφταιγε έχασα όμως τον αγώνα.
3)περίπτωση HEGEWALD 2003 "sleper" συρσιμο με επαναφορά, τρεχει ο BOSS v.d. roodberg κυναγωγός LANG (πολύ καλός εκπαιδευτής) ο σκύλος στα όρια της ψυχασθενειας – το έχει δείξει όλη την ημέρα, αλλά και πολύ καλά εκπαιδευμενος, του σέρνουν την πάπια, ξεκινάει ο σκύλος και κάπου στην μέση του πετιέται ένας λαγός ο σκύλος πίσω από τον λαγό. σε αυτή την διαδικασία δεν επιτρέπεται 2η εντολή πέρα από το ξεκίνημα, ο σκύλος περνάει το ρέμα τον δρόμο τον ασφαλτο μετά καβαλαει τον επόμενο λοφο και τον χάσαμε, περνανε 10 λεπτά τίποτα μετά από 15 λεπτά και ενώ ο κυναγωγός περνει απόφαση ότι πάει τελειώσε και παέι για το αμάξι να πάει να τον βρεί. νάσου ο σκύλος επιστρέφει από το βάθος, ο κυναγωγός στο σημείο που ξεκίνησε η εντολή, ο σκύλος φτάνει εκεί που παράτησε το 1ο χναρί το πάιρνει και πάει και απορτάρει την πάπια. Ο σκυλος είχε πάρει εντολή να φέρει σκοτωμένο σίγουρα δεν θα επέστρεφε χωρίς να έχει θήραμα στο στόμα του.
Για μένα ήταν ξεκάθαρα η διαφορά μεταξύ εντολής και παιχνιδιού.
Μπορεί να μην παρακαλάνε τρέμοντας να πάιξουν αλλά δεν υπάρχει περίπτωση να αφήσουν΄κανενα σκοτωμένο πίσω τους ακόμα και χωρίς διαταγή – υπαρχει αγώνας τέτοιος και το έχω δεί με τα μάτια μου στην πράξη πολλες ασχετες επαναφορές από τραυματισμένα ή ακομά και κοκαλλομένα θηράματα με σκύλο που είχε μάθει force retrieve.
Τώρα το σκυλί σαν παιδί μας, να πούμε και κάτι άλλο υπάρχουν ώρες για παιχνίδι και ώρες δουλείας για το παιδί, όταν είναι να διαβάσει θα διαβάσει γιατί είναι δουλεία του όταν είναι παίξουμε θα παίξουμε.
Η μεγάλη μου σκύλα, τραγουδουσε – καλάντα εχει ντυθεί μασκαράς Αι βασίλης κλπ παίζαμε συνέχεια στο σπίτι κλπ, αλλά στο κυνήγι δεν είχε παιχνίδια.
Αυτό βεβαια δεν ισχύει για όλες τις ράτσες – υπάρχουν ιδιαιτερότητες χαρακτηρα σε όλες τις ράτσες- πάντως στα Γερμανικά το force retrieve είναι το παν. Ξερω ότι οι Αμερικάνοι το κάνουν και στα retriever.
Παντελής
:huh:
