ΕΠΑΝΙΕΛ σηζητηση και ενημερωση

Επισκόπηση 15 δημοσιεύσεων - 436 έως 450 (από 464 συνολικά)
Απευθείας μετάβαση στη σελίδα:
  • Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    03/08/2009
    Αρ. μηνυμάτων:
    233
    Andreasdik στις #177417

    Ευχαριστώ Stag και Thanos81!


    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    03/01/2005
    Αρ. μηνυμάτων:
    30
    giannis64 στις #178352

    γεια σας παλικαρια. θα ηθελα την πολυτιμη βοηθεια σας σε καποια θεματακια που αφορουν ενα επανιελ που εχω παρει εδω και 1 μηνα. το ζωο ειναι 7-8 μηνων.
    το ζωο ειναι αρσενικο.

    α) οταν το ληνω στον χωρο της αυλης και γυρο απο αυτον, προσπαθει σηνεχως να πηδαει επανω μου αλλα και σε οποιον αλλον ειναι τριγυρο. φευγει οπου δει ατομα να βρησκοντε στους γυρο χωρους, αλλα και ανεβενει με τα ποδια του επανω σε αμαξια με αποτελεσμα να τα κανει γρατζουνιες.
    σε προσταγες μου δεν ενδηδει καθολου, και μαλιστα με αγνοει, ασε που οταν παω προς το μερος του αυτο απομακρηνετε ακομα περισοτερο.
    και σε δοκιμη που εκανα να παω σε αντιθετη κατευθηνση, αυτο δεν μου εδωσε σημασια.
    θα ηθελα να μαθω λοιπον τροπους που να αλλαξω την κατασταση, η καποια πραγματα θα αλλαξουν οταν μεγαλωσει κιαλλο?

    στε κυνηγοτοπο η σημπεριφορα του ειναι διαφορετηκη. εκει πλεον δεν προσπαθει να ανεβει επανω μου. τρεχει δεξια και αριστερα ψαχνοντας (φυσικα δεν ξερει ακομα τι ψαχνει) αλλα και παλι αγνωει τις εντολες μου.

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    11/08/2005
    Αρ. μηνυμάτων:
    1164
    tzanampeths στις #178360

    @giannis64 Εφ' όσον σε αγνοεί πρέπει να έχεις κάποιο τρόπο να τον ελέγχεις. Αυτός ο τρόπος είναι το λουρί και τα μαθήματα υπακοής. Δλδ μην τον λύνεις όταν μπορεί να κάνει αυτά που δεν πρέπει να κανει…

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    10/04/2011
    Αρ. μηνυμάτων:
    51
    kavala στις #289902

    γεια σας παλικαρια. θα ηθελα την πολυτιμη βοηθεια σας σε καποια θεματακια που αφορουν ενα επανιελ που εχω παρει εδω και 1 μηνα. το ζωο ειναι 7-8 μηνων.
    το ζωο ειναι αρσενικο.

    α) οταν το ληνω στον χωρο της αυλης και γυρο απο αυτον, προσπαθει σηνεχως να πηδαει επανω μου αλλα και σε οποιον αλλον ειναι τριγυρο. φευγει οπου δει ατομα να βρησκοντε στους γυρο χωρους, αλλα και ανεβενει με τα ποδια του επανω σε αμαξια με αποτελεσμα να τα κανει γρατζουνιες.
    σε προσταγες μου δεν ενδηδει καθολου, και μαλιστα με αγνοει, ασε που οταν παω προς το μερος του αυτο απομακρηνετε ακομα περισοτερο.
    και σε δοκιμη που εκανα να παω σε αντιθετη κατευθηνση, αυτο δεν μου εδωσε σημασια.
    θα ηθελα να μαθω λοιπον τροπους που να αλλαξω την κατασταση, η καποια πραγματα θα αλλαξουν οταν μεγαλωσει κιαλλο?

    στε κυνηγοτοπο η σημπεριφορα του ειναι διαφορετηκη. εκει πλεον δεν προσπαθει να ανεβει επανω μου. τρεχει δεξια και αριστερα ψαχνοντας (φυσικα δεν ξερει ακομα τι ψαχνει) αλλα και παλι αγνωει τις εντολες μου.

    Οταν κανει αυτα που δεν θελεις πρεπει να τον αποτρεψης μ ενα ΜΗ το λουρι θα σου συνηστουσα στης βολτες να μην του το βγαζεις καθολου μεχρι να σε μαθει ΚΑΛΑ μονο στον κυνιγοτοπο αφησε το ελευθερο μη τον κοβεις ,ξεκινα με βασικες εντολες ΕΛΑ ΚΑΤΣΕ να του επιβληθεις πρεπει να καταλαβει οτι εσει εισαι ο αρχηγος και προσωχει με το γαντι ολα αυτα

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    08/07/2005
    Αρ. μηνυμάτων:
    626
    dimoik στις #288359

    γεια σας παλικαρια. θα ηθελα την πολυτιμη βοηθεια σας σε καποια θεματακια που αφορουν ενα επανιελ που εχω παρει εδω και 1 μηνα. το ζωο ειναι 7-8 μηνων.
    το ζωο ειναι αρσενικο.

    α) οταν το ληνω στον χωρο της αυλης και γυρο απο αυτον, προσπαθει σηνεχως να πηδαει επανω μου αλλα και σε οποιον αλλον ειναι τριγυρο. φευγει οπου δει ατομα να βρησκοντε στους γυρο χωρους, αλλα και ανεβενει με τα ποδια του επανω σε αμαξια με αποτελεσμα να τα κανει γρατζουνιες.
    σε προσταγες μου δεν ενδηδει καθολου, και μαλιστα με αγνοει, ασε που οταν παω προς το μερος του αυτο απομακρηνετε ακομα περισοτερο.
    και σε δοκιμη που εκανα να παω σε αντιθετη κατευθηνση, αυτο δεν μου εδωσε σημασια.
    θα ηθελα να μαθω λοιπον τροπους που να αλλαξω την κατασταση, η καποια πραγματα θα αλλαξουν οταν μεγαλωσει κιαλλο?

    στε κυνηγοτοπο η σημπεριφορα του ειναι διαφορετηκη. εκει πλεον δεν προσπαθει να ανεβει επανω μου. τρεχει δεξια και αριστερα ψαχνοντας (φυσικα δεν ξερει ακομα τι ψαχνει) αλλα και παλι αγνωει τις εντολες μου.

    Με τα λιγα πραγματακια που εχω μαθει και χωρις να κανω τον ξερολα…Καταρχην ο τασοςκαβαλα πιο πανω σου τα ειπε περιληπτικα και πολυ πολυ σωστα….
    Ποτέ μην προσπαθεις να επιβληθεις στο επανιελακο ενω ειναι λυτος…Το λουρι με το σχοινι πρεπει να το φοραει παντα,οταν του μαθαινεις εντολες και να τον εχεις παντα κοντα σου…Να τον αφηνεις να κανει τις αναγκες του και μετα να τον δενεις με το σχοινι και για 15-20 λεπτα να του μαθαινεις αυτα που θες,15-20 λεπτακια την ημερα,οχι παραπανω…Ενα ΜΗ ειναι αρκετο ωστε να τον αποτρεπεις να κανει σκανδαλιες,οταν ειναι δεμενος…
    Οποτε τελειωνεις να τον χαιδευεις και να του δινεις ελευθερο χρονο,ωστε να του μενει μια ομορφη εικονα απο την εκπαιδευση που προηγηθηκε…

    Για να φτασεις να του δινεις εντολες ενω δεν ειναι δεμενος πρεπει να εισαι σιγουρος οτι εχει μαθει αυτα που τις προηγουμενες μερες του εμαθες…Αλλιως θα παει στραφι η εκπαιδευση και ο χρονος που διεθεσες,αλλα και τα νευρα σου!!

    Δεν ξερω εαν ειχες ξανα επανιελ,αλλα συντομα θα καταλαβεις οτι δεν πηρες μονο ενα κυνηγοσκυλο μα και ενα ανθρωποκεντρικο πλασμα που θα σε αγαπαει και θα προσπαθει να σε κανει ευτυχισμενο…

    Αυτα τα ολιγα…

    *τα αρσενικα επανιελ οπως και στις αλλες ρατσες,ειναι λιγο πιο ξεροκεφαλα απ οτι τα θηλυκα,οποτε φροντισε να εχεις λιγη υπομονη…στο τελος(μετα απο 2-3 μηνες) θα δικαιωθεις και θα το εχεις για το υπολοιπο της ζωης του σκυλακου…

    Φιλικα Δημητρης

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    18/11/2010
    Αρ. μηνυμάτων:
    9
    ooop στις #179445

    Σκέπτομαι σοβαρά την αγορά κουταβιού και θα ήθελα τα φώτα σας για τα παρακάτω:

    α) Κάποιο αξιόλογο εκτροφέα επανιελ εντός Αττικής ( για να μη θεωρηθεί διαφήμιση αν οι κανόνες του φορουμ το απαγορεύουν κάντε μου τι χάρη και στείλτε μου μήνυμα PM)

    β) Αν και σκέπτομαι το σκυλάκι να το έχω μάλλον μέσα στο σπίτι,
    αλλά από την άλλη επειδή έχω διαθέσιμη αυλή, που όμως συχνά την επισκέπτονται κοτσύφια θα ήθελα να ρωτήσω αν αυτό είναι αρνητικό.

    Ευχαριστώ.

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    08/08/2011
    Αρ. μηνυμάτων:
    952
    Chrisstk στις #283016

    Να και ο 2κός μας, Jack ο τρομερός.
    Το πρωτότυπο όνομα είναι επιλογή του νεαρού συνεκπαιδευτή μου, πολύ καλού φίλου και γιου μου. :)
    ———————————————————————————————————————————————————————————-

    Εδώ, τον πιάσαμε στην "ανάγκη" του.

    ———————————————————————————————————————————————————————————-

    ———————————————————————————————————————————————————————————-Ξεκινάμε κατευθύνσεις με τα χέρια :D

    ———————————————————————————————————————————————————————————-
    ———————————————————————————————————————————————————————————-

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    25/12/2007
    Αρ. μηνυμάτων:
    142
    matthchris στις #180910

    [img">http://img189.imageshack.us/img189/6849/img25892z.jpg[/img]

    Uploaded with ImageShack.us[/url">

    Διατίθενται 2 Ασπροπορτοκαλί Επανιέλ μπρετόν κουτάβια, γεννημένα στις 10/05/2011, Αρσενικό & θηλυκό, άνουρα, με χαρτιά ΚΟΕ, εμβολιασμένα, από άριστους μορφολογικά και κυνηγετικά γονείς, ο πατέρας ήδη με αρκετές διακρίσεις=πρωταθλ. Μορφολογίας, η μητέρα εισαγωγής απο Γαλλια και δυνατότητα σε όποιον ενδιαφέρεται να δει τους 2 γονείς….. εδώ σε πρόσφατη φωτογραφία, πίσω οι 2 γονείς & μπροστά ο μικρούλης αρσενικός.
    Ηρθε η ώρα να πάνε σε νέο σπιτικό – επικοινωνήστε για περισσότερα στοιχεία, οι ενδιαφερόμενοι…. με ΠΜ [/size]

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    18/08/2010
    Αρ. μηνυμάτων:
    237
    thanasis.p στις #197568

    Kαλησπερα στους συναδέλφους επανιελάδες.λοιπον φέτος πηρα το πρωτο επανιελ στα τετη νοεμβρη σε ηλικια 19 μηνων αρσενικο.το σκυλι ειχε βγει ελαχιστες φορες στο κυνηγι εγω το εβγαλα μεχρι τωρα καμια 50-60 φορες!τις πρωτες μερες ηταν τελειως γκαβο αλλα σιγα σιγα κατι εκανε μου φερμαρε συνολικα καμια 6-7 μπεκατσες μονο του.δαγκωσε και καμποσες ακομα που χτηπησαμε με ενα φιλο με το δικο του.ενα ελατωμα π ειχε να φευγει το εκοψε απλα ωρες ωρες ειναι με τα φεγγαρια δεν ανοιγεται πολυ και βαριεται μερικες φορες δεν ξερω αν ειναι απο τις πολλες εξοδους και την απουσια θηραματων τον τελευταιο καιρο.μαζι με αλλο παει μια χαρα και αμα σηκωσει και μπεκατσα τρελενεται μετα αλλα μερικες φορες που το παω μονο του και τυχη και δεν βρω τπτ ψιλομαμακιζεται δεν ανοιγεται παει 20-30 μετρα μακρυα.2 γνωστοι μου μ λενε δωστο δεν εχει πάθος και εγω λεω πως ειναι δυνατον μεσα σε 3 μηνες να απαιτω να γαζωνει το σκυλι και απο τη στιγμη που φέτος βγηκε πρωτη φορα για κυνηγι!η δικια μου γνωμη ειναι οτι του χρονου θα φανει μιας και θα φαει εκπαιδευτικα και σε περδικα ορτυκι μπολικα! και θα ειναι στην ηλικια που θα εχει ορημασει.Ακουω με ευχαριστηση γνωμες συναδελφων!ευχαριστω σε οσους ενδιαφερθουν!

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    25/10/2010
    Αρ. μηνυμάτων:
    51
    Sordiaf στις #197614

    Καλησπέρα σε όλους!
    Εδώ και 4 μήνες έχω ένα θυληκό επανιέλ το οποίο είναι 6 μηνών τώρα.
    Πριν από 1 μήνα το έβγαλα πρώτη φορά μαζί με το σκυλί του πατέρα μου (αρσενικό κουρτσχαρ) για χαλαρό περπάτημα και εξοικίωση με το περιβάλλον.
    Φυσικά δεν ξεκόλλησε από το κουρτσχαρ και προσπαθούσε να το ακολουθήσει αλλά αυτό κράτησε μόνο 10 λεπτά. Στη συνέχεια έπεσε η πρώτη τουφεκιά και σαν φυσικό ακόλουθο, πιστεύω, κόμπιασε από τον θόρυβο. Ακολούθησαν και άλλες και αυτό που έδειχνε ήταν ότι είναι θέμα χρόνου να το συνηθήσει.
    Δεύτερη φορά πριν από 2 εβδομάδες. Πάλι με το ίδιο κουρτσχαρ. Με τις μισές τουφεκιές από την πρώτη της έξοδο σταμάτησε και γύρισε στο αυτοκίνητο μόνη της.
    Προχθές, 3η φορά, πάλι με τον κουρτσχαρίνο, έχω πάρει ορτύκια τα οποία τα μοιράζω σε ένα ανοιχτό τερέν. Αυτή τη φορά με το που κατεβαίνουμε από το αυτοκίνητο και με βλέπει να πιάνω το όπλο σταματά και δεν ξεκινά καν…. Με τα πολλά έμεινε εκεί μέχρι να γυρίσουμε.
    Οι ερωτήσεις μου είναι οι εξής: α) Έχω κάνει κάποιο λάθος ? β) Υπάρχει περίπτωση να δημιούργησα κροτοφοβία? γ) Υπάρχει κάποιος ειδικός που να μπορω να απευθυνθώ και να μην τα κάνω χειρότερα? Αν κάποιος έχει πρόβλημα να προτείνει ας μου στείλει πμ. δ) Μήπως είναι λάθος τα δείγματα και απλά είναι μικρή? (Το ελπίζω..)
    Επίσης τα δεδομένα που υπάρχουν είναι τα εξής: α) Μένω σε μονοκατοικία στο Πόρτο Ράφτη με μικρό σχετικά οικόπεδο στο οποίο υπάρχει επίσης σκύλος και είναι μολοσσός. Την επανιελίνα την έχω περιφραγμένη. β) Δεν υπάρχει περίπτωση να την δώσω αλλού ή να την χαρίσω. Το πιο κροτοφοβικό σκυλί του κόσμου να έχω δημιουργήσει θα μείνει μαζί μου. Αυτό σημαίνει ότι δεν θα μπορώ να αποκτήσω άλλο κυνηγόσκυλο καθώς ο χώρος δεν το επιτρέπει. Οπότε ή αυτή ή τίποτα.
    Αυτά!!
    Με συγχωρείται εάν σας κούρασα αλλά προσπάθησα να σας μεταφέρω τα πράγματα με λεπτομέρειες.
    Προφανώς περιμένω κάθε συμβουλή σας με μεγάλο ενδιαφέρον.
    Μπινελίκια προς το πρόσωπο μου, είναι απολύτως δεκτά και κατανοητά…. και δεν θα παρεξηγήσω κανέναν.
    Με εκτίμηση

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    30/12/2009
    Αρ. μηνυμάτων:
    367
    alekasas στις #243474

    Καλησπέρα σε όλους!
    Εδώ και 4 μήνες έχω ένα θυληκό επανιέλ το οποίο είναι 6 μηνών τώρα.
    Πριν από 1 μήνα το έβγαλα πρώτη φορά μαζί με το σκυλί του πατέρα μου (αρσενικό κουρτσχαρ) για χαλαρό περπάτημα και εξοικίωση με το περιβάλλον.
    Φυσικά δεν ξεκόλλησε από το κουρτσχαρ και προσπαθούσε να το ακολουθήσει αλλά αυτό κράτησε μόνο 10 λεπτά. Στη συνέχεια έπεσε η πρώτη τουφεκιά και σαν φυσικό ακόλουθο, πιστεύω, κόμπιασε από τον θόρυβο. Ακολούθησαν και άλλες και αυτό που έδειχνε ήταν ότι είναι θέμα χρόνου να το συνηθήσει.
    Δεύτερη φορά πριν από 2 εβδομάδες. Πάλι με το ίδιο κουρτσχαρ. Με τις μισές τουφεκιές από την πρώτη της έξοδο σταμάτησε και γύρισε στο αυτοκίνητο μόνη της.
    Προχθές, 3η φορά, πάλι με τον κουρτσχαρίνο, έχω πάρει ορτύκια τα οποία τα μοιράζω σε ένα ανοιχτό τερέν. Αυτή τη φορά με το που κατεβαίνουμε από το αυτοκίνητο και με βλέπει να πιάνω το όπλο σταματά και δεν ξεκινά καν…. Με τα πολλά έμεινε εκεί μέχρι να γυρίσουμε.
    Οι ερωτήσεις μου είναι οι εξής: α) Έχω κάνει κάποιο λάθος ? β) Υπάρχει περίπτωση να δημιούργησα κροτοφοβία? γ) Υπάρχει κάποιος ειδικός που να μπορω να απευθυνθώ και να μην τα κάνω χειρότερα? Αν κάποιος έχει πρόβλημα να προτείνει ας μου στείλει πμ. δ) Μήπως είναι λάθος τα δείγματα και απλά είναι μικρή? (Το ελπίζω..)
    Επίσης τα δεδομένα που υπάρχουν είναι τα εξής: α) Μένω σε μονοκατοικία στο Πόρτο Ράφτη με μικρό σχετικά οικόπεδο στο οποίο υπάρχει επίσης σκύλος και είναι μολοσσός. Την επανιελίνα την έχω περιφραγμένη. β) [b]Δεν υπάρχει περίπτωση να την δώσω αλλού ή να την χαρίσω[/b]. Το πιο κροτοφοβικό σκυλί του κόσμου να έχω δημιουργήσει [b]θα μείνει μαζί μου[/b]. Αυτό σημαίνει ότι δεν θα μπορώ να αποκτήσω άλλο κυνηγόσκυλο καθώς ο χώρος δεν το επιτρέπει. Οπότε ή αυτή ή τίποτα.
    Αυτά!!
    Με συγχωρείται εάν σας κούρασα αλλά προσπάθησα να σας μεταφέρω τα πράγματα με λεπτομέρειες.
    Προφανώς περιμένω κάθε συμβουλή σας με μεγάλο ενδιαφέρον.
    [b]Μπινελίκια προς το πρόσωπο μου, είναι απολύτως δεκτά και κατανοητά….[/b] και δεν θα παρεξηγήσω κανέναν.
    Με εκτίμηση

    φιλε μου εχεις κανει καμποσα λαθη κατα τη γμωμη μου 1ον τουφεκαγες ενω η μικρη ηταν αμεριμνη και της ηρθε ξαφνικα.
    2ον τουφεκαγες πολυ κοντα της, λαθος μεγαλο δεν παμε στο μετρο απο το σκυλι και αρχιζουμε να αμολαμε 3αρες.
    3ον συνδυασε το οπλο με τον ηχο της τουφεκιας ειναι φυσικο να φοβαται.
    κατα τη γνωμη μου επρεπε να πας με τα ορτυκακια χωρις οπλο να τα μυρισει για να μανιωσει 2-3 φορες. μετα με ενα φιλο σου εσυ να εχεις τη μικρη στο λουρι και ο φιλος να τουφεκαει απο μεγαλη αποσταση αν την εβλεπες να φοβαται να τη χαιδευες, μετα συνεχιζες με τα ορτυκια αλλα αυτη τη φορα και με οπλο αν σου σηκωνε ορτυκι με φερμα τουφεκαγες αλλιως οχι.
    δεν νομιζω να δημιουργησες σοβαρο προβλημα βγαλτη λιγο μονη της με τα ορτυκια να παρη λιγο θαρος, ειναι μικρη ακομα πιστευω και με λιγη δουλιτσα ελπιζω να στρωσει. ευχομαι ολα να πανε καλα, αν κανω καποιο λαθος ας με διορθωσουν οι ποιο εμπειροι. :P

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    03/04/2008
    Αρ. μηνυμάτων:
    185
    gastone στις #197622

    Δεν χαιδεβουμε σκυλι που φοβατε ρε παιδια οχι τετοια λαθοι,τωρα για το σκυλακι ειναι μικρο ακομα,βγαζετο εκπεδευτικα κυκλοφωρατο με λουρακι μεσ την πολη να μαθει του θοριβουσ και απο του χρωνου βλεπουμε.

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    30/12/2009
    Αρ. μηνυμάτων:
    367
    alekasas στις #243450

    Δεν χαιδεβουμε σκυλι που φοβατε ρε παιδια οχι τετοια λαθοι,τωρα για το σκυλακι ειναι μικρο ακομα,βγαζετο εκπεδευτικα κυκλοφωρατο με λουρακι μεσ την πολη να μαθει του θοριβουσ και απο του χρωνου βλεπουμε.

    αυτο στο εχει πει καποιος οτι δεν χαιδευουμε το σκυλι οταν φοβαται? μεγα λαθος αφεντικο του ειναι αυτος θα το εμψυχωσει σε αυτον εχει εμπιστοσυνη. δεν ειπα να φοβηθει το σκυλι να βαλει την ουρα απο κατω και να κρυβετε και να το χαιδευει, αλλα αμα τραβηχτη λιγο εννοειτε το χαιδευουμε και του μιλαμε ηρεμα για να χαλαρωσει. τελος παντον την γνωμη μου ειπα και την εμπειρια απο δικο μου σκυλι. και απο 7-8 μηνων ξεκινας εκπαιδευση με κανα ορτυκακι και καμια τουφεκια απο μακρια. αυτα.

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    20/05/2003
    Αρ. μηνυμάτων:
    4107
    Kalliston Hellas στις #243188

    Καλησπέρα σε όλους!
    Εδώ και 4 μήνες έχω ένα θυληκό επανιέλ το οποίο είναι 6 μηνών τώρα.
    Πριν από 1 μήνα το έβγαλα πρώτη φορά μαζί με το σκυλί του πατέρα μου (αρσενικό κουρτσχαρ) για χαλαρό περπάτημα και εξοικίωση με το περιβάλλον.
    Φυσικά δεν ξεκόλλησε από το κουρτσχαρ και προσπαθούσε να το ακολουθήσει αλλά αυτό κράτησε μόνο 10 λεπτά. Στη συνέχεια έπεσε η πρώτη τουφεκιά και σαν φυσικό ακόλουθο, πιστεύω, κόμπιασε από τον θόρυβο. Ακολούθησαν και άλλες και αυτό που έδειχνε ήταν ότι είναι θέμα χρόνου να το συνηθήσει.
    Δεύτερη φορά πριν από 2 εβδομάδες. Πάλι με το ίδιο κουρτσχαρ. Με τις μισές τουφεκιές από την πρώτη της έξοδο σταμάτησε και γύρισε στο αυτοκίνητο μόνη της.
    Προχθές, 3η φορά, πάλι με τον κουρτσχαρίνο, έχω πάρει ορτύκια τα οποία τα μοιράζω σε ένα ανοιχτό τερέν. Αυτή τη φορά με το που κατεβαίνουμε από το αυτοκίνητο και με βλέπει να πιάνω το όπλο σταματά και δεν ξεκινά καν…. Με τα πολλά έμεινε εκεί μέχρι να γυρίσουμε.
    Οι ερωτήσεις μου είναι οι εξής: α) Έχω κάνει κάποιο λάθος ? β) Υπάρχει περίπτωση να δημιούργησα κροτοφοβία? γ) Υπάρχει κάποιος ειδικός που να μπορω να απευθυνθώ και να μην τα κάνω χειρότερα? Αν κάποιος έχει πρόβλημα να προτείνει ας μου στείλει πμ. δ) Μήπως είναι λάθος τα δείγματα και απλά είναι μικρή? (Το ελπίζω..)
    Επίσης τα δεδομένα που υπάρχουν είναι τα εξής: α) Μένω σε μονοκατοικία στο Πόρτο Ράφτη με μικρό σχετικά οικόπεδο στο οποίο υπάρχει επίσης σκύλος και είναι μολοσσός. Την επανιελίνα την έχω περιφραγμένη. β) [b]Δεν υπάρχει περίπτωση να την δώσω αλλού ή να την χαρίσω[/b]. Το πιο κροτοφοβικό σκυλί του κόσμου να έχω δημιουργήσει [b]θα μείνει μαζί μου[/b]. Αυτό σημαίνει ότι δεν θα μπορώ να αποκτήσω άλλο κυνηγόσκυλο καθώς ο χώρος δεν το επιτρέπει. Οπότε ή αυτή ή τίποτα.
    Αυτά!!
    Με συγχωρείται εάν σας κούρασα αλλά προσπάθησα να σας μεταφέρω τα πράγματα με λεπτομέρειες.
    Προφανώς περιμένω κάθε συμβουλή σας με μεγάλο ενδιαφέρον.
    [b]Μπινελίκια προς το πρόσωπο μου, είναι απολύτως δεκτά και κατανοητά….[/b] και δεν θα παρεξηγήσω κανέναν.
    Με εκτίμηση

    [font=”Comic Sans MS”]Συνάδελφε είναι έκδηλη η ανησυχία σου καθώς και ο καλός σου χαρακτήρας και εδώ και στο π.μ. που έλαβα. Κατ' αρχήν το θέμα θέλει ηρεμία και μια που λήγει η κυνηγητική περίοδος ξέχνα τις τουφεκιές. Τα στοιχεία που μας παρουσιάζεις κάνουν κατανοητό το πρόβλημα αλλά όχι το τι το δημιούργησε.
    Αναφέρεις: "….Στη συνέχεια έπεσε η πρώτη τουφεκιά και σαν φυσικό ακόλουθο, πιστεύω, κόμπιασε από τον θόρυβο." Ήταν πολύ κοντά; Ο συνάδελφος Al.Tsiostas υποθέτει πολύ κοντά και 3άρες, έτσι έγινε; Πόσο πολλές ήταν όλες οι τουφεκιές και πόσο οι μισές; άλλο στην πρώτη έξοδο να άκουσε 100 τουφεκιές και στην δεύτερη 50 και άλλο 5-6 και 2-3. Έχει σημασία για να δούμε πόση ευαισθησία έχει. Επίσης δεν μας λες τι είχες κάνει σε σχέσει με την κοινωνικοποίηση του κουταβιού και την εξοικείωση του στους πυροβολισμούς πριν την πρώτη της έξοδο.

    Είναι πολύ σοβαρή η δουλειά που πρέπει να γίνεται από τον εκτροφέα και τον ιδιοκτήτη τους πρώτους μήνες της ζωής του κουταβιού, τότε κτίζεται ο "ψυχισμός" του, εκεί θα διατηρηθούν υγιή τα κληρονομικά προτερήματα του σκύλου. Υπάρχουν δύο λογικές η μία είναι: μη φροντίζεις και μη προβλέπεις για τίποτα… αν το κουτάβι δεν αντέξει να τα βγάλει πέρα μόνο του σε όλες τις αντιξοότητες δεν αξίζει να ασχοληθείς περαιτέρω μαζί του. Συμφωνώ εν μέρη για φυλές δυναμικές (όπως πχ οι Γερμανικές), όταν "λουστράρεις" το πρόβλημα ή θα το ξαναβρείς μπροστά σου ή θα κάνεις κακό στην εκτροφή. Η δεύτερη λογική λέει: πως όλες οι φυλές δεν είναι το ίδιο δυναμικές και πως όλα τα άτομα δεν είναι ίδια μεταξύ τους, αν γενετικά είναι σωστά και φροντίσουμε για την σταδιακή έκθεση τους στα ισχυρά ερεθίσματα θα βγουν εξαίρετα κυνηγόσκυλα και άριστοι γεννήτορες. Δεδομένου πως ο μέσος κυνηγός δεν έχει την πολυτέλεια να αποκτά πολλούς σκύλους μέχρι να του κάτσει ένας Ράμπο πιστεύω πως πρέπει να είμαστε σχολαστικοί με τα κουτάβια μας. Σχολαστικοί με την επιλογή φυλής, επιλογή εκτροφέα, με την ανατροφή, διατροφή και υγεία του και φυσικά με την κοινωνικοποίηση και εκπαίδευσή του.
    Αν το κουτάβι έχει καλούς προγόνους σίγουρα έχεις κάνει κάποια λάθη, νομίζω από τα λίγα που μας περιέγραψες πως δεν ήταν σωστά ή επαρκώς προετοιμασμένο για να βρεθεί σε κυνήγι. Φαίνεται επίσης πως δεν έχεις πολλές σχετικές γνώσεις γιατί δεν βγάζουμε ένα κουτάβι 5 μηνών στον κυνηγότοπο με όπλο ούτε το βάζουμε με ένα ενήλικο και μάλιστα διαφορετικού τρόπου εργασίας μαζί.
    Όσον αφορά την συμβίωση με τον μολοσσό, μήπως ο μολοσσός έχει μεγάλη επιρροή στο κουτάβι στερώντας του την ανάπτυξη του ηθικού του.
    Τέλος επειδή δεν είναι δυνατόν να γνωρίζουμε τόσες λεπτομέρειες, παρόλο που προσπάθησες να μας κατατοπίσεις, θα έλεγα πως εκεί που θα επενδύσεις (μια ζωή) στην διατήρηση ενός πιθανόν εξαίρετου κυνηγόσκυλου, ως απλό σύντροφο να έπαιρνες και την γνώμη ενός επαγγελματία.
    Θα σου πρότεινα, ακόμα, να διαβάσεις το κείμενο που προλογίζει τα 5 βίντεο στο pvstv.com με θέμα την εισαγωγή και την βασική εκπαίδευση στην υπακοή και την έρευνα, εκεί θα δεις που εξηγώ πως όταν βγάζω τα κουτάβια στα εκπαιδευτικά έρευνας κρατώ ένα ραβδί περιπάτου για να εξοικειώνονται με την μετέπειτα εικόνα του όπλου, θα δεις πως χρησιμοποιώ πιστολάκι αφέτου και από πότε.
    Φιλικά [/font]

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    25/10/2010
    Αρ. μηνυμάτων:
    51
    Sordiaf στις #237470

    Συγγνώμη για την καθυστέρηση της απάντησης μου αλλά ήθελα να συγκεντρώσω κάποια πράγματα και να τα παραθέσω συνολικά
    Παρακάτω τα αναφέρω

    Αναφέρεις: "….Στη συνέχεια έπεσε η πρώτη τουφεκιά και σαν φυσικό ακόλουθο, πιστεύω, κόμπιασε από τον θόρυβο." Ήταν πολύ κοντά; Ο συνάδελφος Al.Tsiostas υποθέτει πολύ κοντά και 3άρες, έτσι έγινε;

    Ήταν πολύ κοντά και έπεσαν 2 τουφεκιές.

    άλλο στην πρώτη έξοδο να άκουσε 100 τουφεκιές και στην δεύτερη 50 και άλλο 5-6 και 2-3. Έχει σημασία για να δούμε πόση ευαισθησία έχει.

    Στην πρώτη έξοδο άκουσε 15 τουφεκιές και στην δεύτερη μετά την 5η -6η έφυγε από κοντά μου.

    Επίσης δεν μας λες τι είχες κάνει σε σχέσει με την κοινωνικοποίηση του κουταβιού και την εξοικείωση του στους πυροβολισμούς πριν την πρώτη της έξοδο.

    Είχα ρίξει περίπου 10 τουφεκιές σύνολο, μεμονομένες, περίπου 1-2 την ημέρα και σε απόσταση 30 μέτρων.

    Αν το κουτάβι έχει καλούς προγόνους σίγουρα έχεις κάνει κάποια λάθη, νομίζω από τα λίγα που μας περιέγραψες πως δεν ήταν σωστά ή επαρκώς προετοιμασμένο για να βρεθεί σε κυνήγι.

    Κύριε Νικολακόπουλε μόνο εγώ φταίω. Το κακό είναι ότι άκουσα κάτι θείους κυνηγούς που αυτοί με προέτρεπαν να βγάλω το σκυλί όσο το δυνατόν νωρίτερα. Με πίεζαν από όταν ήταν 3 μηνών να το βγάλω μαζί μου γιατί έτσι έλεγαν ότι μαθαίνουν τα σκυλιά. Δεν τους κατηγορώ, γιατί αυτοί μπορεί έτσι να έβγαλαν σκυλιά ή να ήταν θέμα ράτσας όπως είπατε. Το κακό είναι ότι δεν ρώτησα ειδικό και έκανα έτσι λάθος.

    Φαίνεται επίσης πως δεν έχεις πολλές σχετικές γνώσεις γιατί δεν βγάζουμε ένα κουτάβι 5 μηνών στον κυνηγότοπο με όπλο ούτε το βάζουμε με ένα ενήλικο και μάλιστα διαφορετικού τρόπου εργασίας μαζί.

    Δεν έχω γνώσεις καθόλου. Όποια πράγματα γνωρίζω είναι από κάποια βίντεο σας στο pvstv.com τα οποία όμως δεν ακολούθησα γιατί προτίμησα να ακούσω τους ΄΄γνώστες΄΄ συγγενείς μου

    Όσον αφορά την συμβίωση με τον μολοσσό, μήπως ο μολοσσός έχει μεγάλη επιρροή στο κουτάβι στερώντας του την ανάπτυξη του ηθικού του.

    Μάλλον την επηρέαζε στην ανάπτυξη που λέτε. Από όταν μου το γράψατε αυτό τα απομόνωσα και τώρα είναι πολύ καλύτερη η σχέση μου με τη σκυλίτσα. Νομίζω ότι λόγω του ότι είχαν επικοινωνία όλη την ημέρα, ο μολοσσός ήταν το αφεντικό της και εγώ η ταϊστρα της! Συγκεκριμένα, σκέφτηκα το εξής: της πέταξα μία τουφεκισμένη τσίχλα και η σκυλίτσα την πήρε και την πήγε στο μολοσσό!! Τότε μου έγινε προφανές. Τα πράγματα είχαν μπερδευτεί αρκετά. Μετά από 2 εβδομάδες απομόνωσης των σκυλιών έκανα το ίδιο με την τσίχλα και τελικά η σκυλίτσα το έφερε σε εμένα!! Το ίδιο γίνεται έως σήμερα που σας γράφω με απόλυτη επιτυχία. Όταν λέω απομόνωση εννοώ ότι τα σκυλιά δεν είχαν μεταξύ τους επικοινωνία. Εγώ με τη σκυλίτσα είχα πολύ περισσότερη επικονωνία από ότι πριν και μάλιστα έχουμε φτάσει σε σημείο να σηκώνω το χέρι και να κάθεται (!), να της πετάω το ομείωμα και να το φέρνει πάντα με απίστευτη χαρά και σε βόλτες στο βουνό (ευτυχώς πάνω απο το σπίτι μου) ανά 20 μέτρα περπατήματος ή όταν δεν μυρίζει κάτι ενδιαφέρον να σηκώνει το κεφάλι, να με βλέπει και να πηγαίνει εκεί που της δείχνω εγώ με το χέρι. Για το τελευταίο, δεν έκανα κάτι ιδιαίτερο. Είδα σε κάποια βίντεο που το κάνατε εσείς, το έκανα και εγω και μετά από 2-3 φορές το κατάλαβε και το έκανε.

    Τέλος έκανα κάτι που δεν ξέρω εάν ήταν σωστό αλλά πήρα 5 ορτύκια και ανά 3 ημέρες πήγαινα σε ένα μέρος στον Κουβαρά που έχει θάμνους, άφηνα 1 κάθε φορά, και για περίπου 30 λέπτα σε κάθε έξοδο η σκυλίτσα μου προλάβαινε να το βρει 4-5 φορές ώσπου το ορτύκι στο τελευταίο του πέταγμα και αφού λογικά είχε ξεπιαστεί να πετάει για 150+ μέτρα και να χάνεται στο δάσος από κάτω. Ήταν τέτοια η συγκίνηση που την έβλεπα να ψάχνει με απίστευτη μανία, να πηδάει μέσα σε θάμνους που μακάρι να το έκανα όσο πιο συχνά γίνεται. (Διάβασα ότι δεν πρέπει να την βγάζω σε σικέ ορτύκια και έτσι δεν ξαναπήρα άλλα). Την χάζευα πραγματικά και σε όλες τις φορές σχεδόν μετά το 2ο ξεπέταγμα έχανα την προσγείωση του ορτυκιού γιατί πρόσεχα την σκυλίτσα να μην το πάρει στο τρέξιμο. Το καλύτερο ήταν που μετά από κάποιες φορές και αφού μάλλον κατάλαβε ότι με το να μπουκάρει μέσα στο θάμνο δεν έχει αποτέλεσμα, εκεί άρχισε τις φέρμες και εκεί εγώ ανατρίχιαζα!!!

    Θα σου πρότεινα, ακόμα, να διαβάσεις το κείμενο που προλογίζει τα 5 βίντεο στο pvstv.com με θέμα την εισαγωγή και την βασική εκπαίδευση στην υπακοή και την έρευνα, εκεί θα δεις που εξηγώ πως όταν βγάζω τα κουτάβια στα εκπαιδευτικά έρευνας κρατώ ένα ραβδί περιπάτου για να εξοικειώνονται με την μετέπειτα εικόνα του όπλου, θα δεις πως χρησιμοποιώ πιστολάκι αφέτου και από πότε.

    Το έκανα και ομολογώ ότι με βοήθησε.
    Σας ευχαριστώ κ.κ Νικολακόπουλε, Τσιόστα για τις απαντήσεις σας και ελπίζω να μην έγινα κουραστικός. Με έχετε βοηθήσει ήδη πολύ
    Περιμένω με ανυπομονησία τις γνώμες σας!
    Με ΕΚΤΙΜΗΣΗ

    Φ.Π

Επισκόπηση 15 δημοσιεύσεων - 436 έως 450 (από 464 συνολικά)
Απευθείας μετάβαση στη σελίδα:

Πρέπει να είστε συνδεδεμένοι για να απαντήσετε σ' αυτό το θέμα.


Μετάβαση σε γραμμή εργαλείων