Πρόβλημα με SPRINGER SPANIEL

Kalispera file mou.Bale ena filo sou na toufekaei sta 100 metra kai su dipla sto skulo.Epibrabeyeton sunexos diladi xaideueton sunexos molis akousei tin toufekia kai stin sunexeia sinexise tin bolta sou kai ase ton filo sou na riksei kamia akomi kata diastimata xaideueton kai mera me tin mera mikrine tin apostasi tis toufekeias. Thelei upomoni kai xrono giati einai euesthiti ratsa.

Γεια σου Lamprakis, βλέπω είναι το πρώτο σου μήνυμα στο φόρουμ μας, καλωσόρισες λοιπόν.
Το θέμα της κροτοφοβίας έχει αναλυθεί πολλές φορές στο παρελθόν, αν ψάξεις θα δεις αρκετές απόψεις.
Δεν έχω πολύ χρόνο για να επεκταθώ, επέστρεψα από μία κυνοφιλική συνάντηση στην Β. Ιρλανδία και πρέπει να ετοιμαστώ για το Πάσχα.
Εν συντομία θα σου έλεγα πως η κροτοφοβία δηλώνει ένα ευαίσθητο νευρικό σύστημα, δεν αποκλείεται να συνυπάρχουν και άλλες φοβίες που δεν έχεις αντιληφθεί ή δεν τους δίνεις σημασία γιατί δεν σε ενοχλούν π.χ. φοβία προς ανθρώπους ή άλλα ζώα ή δειλία, αδικαιολόγητη νευρικότητα, ναυτία στο αυτοκίνητο κ.λ.π. Ακόμη υπάρχει πιθανότης να εμφανιστούν στο μέλλον φοβίες όπως π.χ. η θηραματοφοβία ( που εν μέρη είναι αποτέλεσμα της κροτοφοβίας).
Σαν φυλή τα Σπρίνγκερς δεν έχουν τέτοια προβλήματα, αντιθέτως στο ίδιο το πρότυπο τους γίνεται σαφή αναφορά για τον χαρακτήρα τους. Μην ψάχνεις ειδικό των Σπρίνγκερς για αυτό το πρόβλημα, είναι γενικό, κάθε επαγγελματίας εκπαιδευτής μπορεί να το αναλάβει με πολλές πιθανότητες διόρθωσης, εκτός αν είναι κληρονομικό θέμα οπότε δυσκολεύουν τα πράγματα. Αν είναι κληρονομικό θα πρέπει να εξακριβώσεις την καθαρότητα του σκύλου σου. Επομένως άρχισε την έρευνά σου από τους προγόνους του σκύλου σου, μετά προσδιόρισε αν αποκτήθηκε από κακό χειρισμό. Όταν αναφέρω κακό χειρισμό δεν εννοώ μόνο την κουταμάρα που μερικοί κάνουν, να αδειάζουν την καραμπίνα πάνω από τα κουτάβια "για να μαθαίνουν" ή χωρίς να τα έχουν εξοικειώσει να τα πηγαίνουν για πρώτη φορά κυνήγι σε "εμπόλεμη περιοχή", εννοώ πως κακός χειρισμός είναι ακόμη αυτός που μπορεί να φέρει στην επιφάνεια φοβίες σε ένα νευροφυτικά ευαίσθητο σκύλο, όπως η απομόνωση στην ταράτσα, το δέσιμο με αλυσίδα, η αδιαφορία του ιδιοκτήτη, η συγκατοίκηση με κυριαρχικούς σκύλους κλπ. κλπ.
Συνάδελφε Lamprakis δεν μας δίνεις πολλές σχετικές πληροφορίες, ο σκύλος σου απλώς φοβάται ή φτάνει σε όρια πανικού; μαζεύεται κοντά ή εξαφανίζεται; ούτε καν αναφέρεις με ποιους τρόπους προσπάθησες να το διορθώσεις, έτσι μας αναγκάζεις να αναφέρουμε δεκάδες τρόπους, προσωπικά δεν έχω τον χρόνο γι αυτό θα σου αναφέρω έναν που φέρνει τις περισσότερες πιθανότητες.
Κατ΄αρχήν θα πρέπει να κοινωνικοποιήσεις τον σκύλο σου (αν δεν το έχεις ήδη κάνει) δηλαδή να γνωρίσει ανθρώπους, ζώα, ήχους πόλης, πολυκοσμία κλπ, αρχίζοντας από τα εύκολα προς τα δύσκολα και από τα απλά στα σύνθετα. Ναι! η εξοικείωση με τον ήχο του όπλου είναι μέρος της κοινωνικοποίησης, τα κουτάβια μου μεγαλώνουν από την ημέρα που αρχίζουν να ακούνε με τους ήχους μίας τηλεόρασης (παλαιότερα ραδιοφώνου), στην αρχή σιγά και όσο περνούν οι εβδομάδες δυνατότερα, έτσι ακούνε ομιλίες, φωνές, αυτοκίνητα, θορύβους της καθημερινής ζωής και ότι άλλο ακούγεται σε ένα κανάλι.
Τώρα όμως που έχεις το πρόβλημα πρέπει να προχωρήσεις σε διόρθωση. Θα βρεις με τι ο σκύλος σου ενθουσιάζεται τόσο που "να απορροφάτε από τα εγκόσμια". Σου αναφέρω μερικά: πρώτα είναι αυτά που έχουν σχέσει με την αυτοσυντήρηση / ένστικτα όπως φαγητό, νερό, σεξ, επιλέγουμε το ευκολότερο: το φαγητό. Δεύτερον είναι τα παιχνίδια που αγαπά να κάνει όπως να κυνηγά το μπαλάκι, να τρέχει να πιάσει το φτερό που γυρνάμε με το καλάμι, να ξεσκίζει ένα κουρέλι ή ότι άλλο τον ενθουσιάζει. Επιλέγουμε αυτό που του αρέσει περισσότερο.
Καθημερινά όταν έχει αρχίσει να τρώει θα ήμαστε δίπλα του και θα παρακολουθούμε τις αντιδράσεις του, θα έχουμε έναν βοηθό με ένα πιστολάκι σε απόσταση 25-30 μ. όταν δούμε πως ο σκύλος έχει αρχίσει να τρώει με βουλιμία (εν ανάγκη θα του έχουμε παραλείψει το προηγούμενο γεύμα) θα κάνουμε νόημα στο βοηθό για να πυροβολήσει μία φορά. Αν ο σκύλος δεν δείξει καμία ενόχληση, ξανακάνουμε νόημα και ο βοηθός πλησιάζει 2-3 βήματα και πυροβολεί μία φορά. Αν ο σκύλος δεν δείξει καμία ενόχληση στο επόμενο γεύμα θα αρχίσει τον πυροβολισμό από την τελευταία θέση. Έτσι καθημερινά θα πλησιάζουμε 2-3 βήματα. Αν ο σκύλος δείξει ενόχληση (τράβηγμα των αυτιών κάτω και πίσω, ανήσυχο βλέμμα, ή (χειρότερα) σταματήσει το φαγητό, την επόμενη μέρα θα ξαναεπιστρέψουμε από την θέση που δεν έδειχνε ενόχληση. Αυτό θα γίνει μέχρι να φτάσουμε σε απόσταση 3-4μ. Καθημερινά την ώρα που θα παίζουμε μαζί του τα παιχνίδια που προαναφέραμε θα κρατάμε στο χέρι και ένα 12άρι όπλο, δεν θα πυροβολούμε, απλά θα κάνουμε επιθυμητή την παρουσία του. Μετά θα αρχίσουμε πάλι από τα 25μ με το 12άρι όπλο και φυσίγγια χωρίς γόμωση. Θα επαναλαμβάνουμε τα ίδια: πλησίασμα μόνο όταν υπάρχει πλήρη απάθεια. Σε όλα αυτά τα μαθήματα η δική μας παρουσία είναι μόνο για να παρακολουθούμε τις αντιδράσεις του σκύλου και να πούμε μπράβο ή να τον χαϊδέψουμε ελαφρώς μόνο όταν μετά τον πυροβολισμό δεν δείξει αντίδραση . Προσοχή…. είναι λάθος αυτό που προαναφέρθηκε από τους συναδέλφους, τουλάχιστον εκφράστηκε λάθος. Δεν επιβραβεύουμε / χαϊδεύουμε τον σκύλο και ο βοηθός πυροβολεί από απόσταση γιατί αν ο σκύλος αισθανθεί φόβο εμείς νομίζουμε πως το εκλαμβάνει: "μη φοβάσαι, δεν είναι τίποτα, αφού σε χαϊδεύω" Στην σκυλίσια νόηση αυτό σημαίνει: "καλά κάνεις και φοβάσαι όταν ακούς πυροβολισμό, για αυτό σε επιβραβεύω, έτσι να φοβάσαι πάντα και εγώ θα σε χαϊδεύω".
Αφού τελειώσουν τα μαθήματα με το φαγητό θα αρχίσουμε να πυροβολούμε όταν παίζουμε με αυτά που έχουμε επιλέξει πρώτα, ανάλογα με το ενδιαφέρον του, στην αρχή από κάποια σχετική απόσταση και εφ όσον δεν αντιδρά θα πλησιάζουμε. Ο χρόνος εξάλειψης του φόβου εξαρτάτε από το πόσο σοβαρή είναι η κατάσταση σήμερα, από τις λοιπές συνθήκες διαβίωσης (όπως προαναφέραμε), και από το πόσο συνεπείς θα ήμαστε κατά τα μαθήματα, αν πούμε: "έλα μωρέ αφού δεν φοβήθηκε στα 25 μέτρα έλα στα 15 για να τελειώνουμε", αν φοβηθεί στα 15 τότε θα γυρίσουμε στα 25 και θα μας πάρει τον τριπλάσιο χρόνο για να φτάσουμε στα 15. Τέλος θα σου έλεγα πως στα πρώτα σου κυνήγια να αποφύγεις πολυσύχναστες κυνηγητικά περιοχές. Αν θες ενημέρωσε μας για την εξέλιξη.
Καλή τύχη, καλή δουλειά και
ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ

Kαλησπέρα κ. Γιάννη, το σκυλάκι είναι θυληκό 1 έτους τώρα απο καλά αίματα κ οι γονείς του καλοί κυνηγοί χωρίς κανένα πρόβλημα απότι ξέρω .1η μέθοδος που έκανα του έδεσα 2 τσοκανια(κουδουνακια) στήν αλυσίδα που το δένω για να συνηθίζει τον θόρυβο κ απότι είδα δεν έδινε καθόλου σημασία δεν το ενοχλούσε.Εδω κ 5 μέρες όταν το λείνω κ κάνει τις βόλτες του,απο απόσταση καμια 30αριά μέτρα ρίχνω με ένα 36άρι την πρώτη απλώς στέκετε κ με κοιτάει για λίγο κ μετά φέυγει κ παει για το σπιτάκι του ή στα αλλα σκυλιά που έχω άμα ρίξω και κανα 3 4 φορές ακόμα (όχι συνεχόμενα όμως) μπορεί να φύγει κ να απομακρυνθεί ακόμα ποιο πέρα απο το σπίτι του.Θα δοκιμάσω στο φαεί επάνω ή οταν παίζει με το μπαλάκι του όπως είπατε κ μακάρι να πετύχω κατι γιατί είναι πολυ έξυπνο κ έχει κ καλό απόρτ .Καλό Πάσχα παιδία!!!

καλησπερα και καλο πασχα,

εδω παντως (Αγγλια) εαν το σκυλι δεν εχει ξεπερασει τον φοβο του πυροβολισμου πολυ νωρις, το συνηθες αποτελεσμα ειναι να το δινουν ως κατοικιδιο, γιατι δυσκολα αλλαζει αυτο το χουι. Σε σημειο μαλιστα που πολλοι δεν θα το βαλουν το σκυλι με αλλο, γιατι φοβουνται οτι και τα κουταβια το ιδιο θα βγουν…

φιλικα

Μπιριγκογκος

1η μέθοδος που έκανα του έδεσα 2 τσοκανια(κουδουνακια) στήν αλυσίδα που το δένω…..

Φίλε σου εύχομαι καλή επιτυχία στην προσπάθεια σου, αλλά οι σκύλοι δεν πρέπει να ζουν δεμένοι με αλυσίδα.
Φιλικά

αλλα αφτό που παρατήρησα είναι ότι απλώς τρομάζει δλδ δεν τρέμει ολόκληρη όπως κάνουν τα ποιο πολλά σκύλια με αυτό το πρόβλημα,κ μόλις πλησιάσω κοντά της έρχετε άμεσως πάνω μου όλο χαρές για παιχνίδια. Απο αύριο θα αρχήσω το κόλπο με το φα'ί' ελπίζω να πετύχω κάτι.

[font=”Comic Sans MS”]Το ότι δεν τρέμει είναι σημάδι πως δεν φοβάται πολύ ή όντως απλά τρομάζει. Το ότι όταν την πλησιάσεις έρχεται πάνω σου χαρούμενη είναι πολύ παρήγορο. Δούλεψε την λίγο με το φαΐ και τα παιχνίδια και θα δεις τι ακριβώς κρύβεται πίσω από την συμπεριφορά της. Καλύ επιτυχία.[/font]

Καταλάβατε λάθος την σκυλίτσα δεν την έχω όλη μέρα δεμένη 5 με 6 ώρες την ημέρα είναι ελεύθερη να παίξει να κάνει ότι θέλει διότι άμα είναι συνέχεια λυτή κοπροσκυλιάζει μετά

[font=”Comic Sans MS”]Φίλε κατάλαβα σωστά, είμαι σίγουρος πως αγαπάς την σκυλίτσα σου και την φροντίζεις, είναι σίγουρο πως και αυτή σε εκτιμά γι αυτό σου κάνει χαρές και έρχεται πάνω σου. Αλλά πίστεψε με ο περιορισμός με δέσιμο (αλυσίδα ή σχοινί) δεν είναι σωστή μέθοδος περιορισμού. Για πολλούς λόγους επιδρά δυσμενώς στον ψυχισμό των σκύλων και ως εκ τούτου στην συμπεριφορά τους, ακόμη και αυτή η τρομάρα στους θορύβους, ίσως, επαναλαμβάνω ίσως, μπορεί να είναι αποτέλεσμα της αλυσίδας. Ο σωστός περιορισμός του σκύλου γίνεται με περίφραξη. Μια μικρή αλυσίδα εμπορίου έχει μήκος 1,80εκ. άρα ο δεμένος σκύλος καλύπτει εμβαδόν σχεδόν 12 τετραγωνικών μέτρων (1.80Χ1,80Χ3.64=11.79μ.), δηλαδή ισοδυναμεί με ένα χώρο 2Χ6μ. ή 2.60Χ4.5μ. ή 3Χ4μ. ή 3.5Χ3.5μ. ανάλογα πως σε εξυπηρετεί. Το πως πρέπει να είναι ένα κουμάσι μπορείς να το διαβάσεις σε σχετικό άρθρο στο ΠΕΡΙ ΣΚΥΛΩΝ.
Ξέρω, χρόνια και χρόνια οι σκύλοι και άλλα οικόσιτα ζώα δένονταν, είναι βαθιά ριζωμένο στο μυαλό μας, δεν μπορούμε να πιστέψουμε πως οι πατεράδες μας, οι παππούδες μας και όλοι οι πρόγονοί μας έκαναν λάθος ή είχαν προβληματικούς σκύλους, και όμως, άλλες οι συνθήκες κυνηγίου τότε και άλλες τώρα, άλλες ποσότητες θηραμάτων τότε και άλλες τώρα. Αυτά τα λένε οι επιστήμονες, είναι τεκμηριωμένα και αποδεδειγμένα γι αυτό τα εφαρμόζουν όλοι οι σωστοί εκτροφείς.
Φιλικά[/font]