ειληκρινά αν κρίνω από τα δικά μου σκυλιά και από αυτά που λέτε βγάζω το συμπέρασμα ότι δεν έχετε ποτέ κυνηγίσει με πιγκλ και δεν είχατε ποτέ στην κατοχή σας πιγκλ…
Έπεσε στα χέρια μου πριν από 15 χρόνια περιπου ένα καθαρόαιμο θηλικό κουταβάκι πιγκλ το οποίο μου το είχε φέρει ένας φίλος μου από την Θεσσαλονίκη εδώ στην Κρήτη… Το σκυλί από 3-4 μηνών είχε αρχίσει να μαθαίνει και μόλις έγινε 7-8 μηνών οι υπόλοιποι σκύλοι που είχα δεν προλάβαιναν να βγάλουν λαγό… Ήταν το καλύτερο σκυλί που είχα ποτέ… Κάθε φορά μου έβγαζε από 5 λαγούς και πάνω και ήταν ακούραστο σκυλί και δεν τα παρατούσε με τίποτα. Αφού έφευγα από το κυνήγι επειδή δεν ερχόταν όταν το φώναζα αλλά εξακολουθούσε να κυνηγάει και γυρνούσε μόνο του το βράδυ στο σπίτι… Ώσπου μια μέρα δεν ξαναγύρισε ποτέ σπίτι… Έκανα να κοιμηθώ ένα μήνα και το έψαχνα πάνω από ένα χρόνο χωρίς να το βρω… Αυτό το σκυλί ποτέ δεν κυνήγισε σε αγέλη με τους άλλους σκύλους παρόλο που το έβγαζα από κουτάβι μαζί με τους άλλους σκύλους για να μάθει μαζί τους… Δεν ταίριαζε το κυνήγι του με τους άλλους σκύλους… Αυτό ήταν πολύ πιο γρήγορο και αποτελεσματικό. Είχε πολύ καλύτερη μύτη από τα υπόλοιπα σκυλιά και έβρισκε πολύ γρήγορα τον λαγό… Για πολλά χρόνια δεν μπόρεσα να βρω καθαρόαιμο πιγκλ και έτσι κυνηγούσα με κρητικούς ιχνηλατες μέχρι πρίν από 4 χρόνια που βρήκα και αγόρασα ένα θηλυκό καθαρόαιμο πιγκλ κουταβάκι… Επειδή ήξερα τι σκύλος ήταν και ήξερα ότι δεν θα με απογοητεύσει ασχολήθικα μαζί του με αποτέλεσμα να μάθει το ίδιο καλά με το πρώτο πιγκλ που είχα… Ούτε αυτό όμως μπόρεσε να ταιριάξει με τα άλλα σκυλιά και έτσι κυνηγούσε και αυτό μόνο του… Όταν έγινε 2 χρονών μόνο από αυτό τον σκύλο έτρωγα λαγό… 3 χρονών μου ψώφισε από φόλα… Ευτυχώς είχα προλάβει και το ζευγάρωσα με ένα άλλο καθαρόαιμο πιγκλ και κράτησα 2 αρσενικά κουταβάκια τα οποία έμαθαν να κυνηγάνε μαζί και ήταν απίστευτα στο κυνήγι… Από 8 μηνών κυνηγούσαν καλύτερα από έμπειρους σκύλους 3-4 χρονών και ήμουν πολύ χαρούμενος μέχρι που μου ψώφησε το ένα από λεισμανίωση… Τώρα έχω μοναδικό καλό σκύλο το πίγκλ που έμεινε και κυνηγάει μόνο του χωρίς κανένα πρόβλημα όπως και πριν… Το μόνο πρόβλημα που έχει είναι ότι τώρα που είναι μόνο του κουράζετε και απογοητεύετε πιο έυκολα. Είναι όμως αστέρι… Επίσης όλα τα υπόλοιπα κουταβάκια που είχα δώσει σε φίλους μου έμαθαν και κυνηγάνε μόνα τους γιατί δεν ταιριάξανε με τις άλλες ράτσες και από ότι μαθαίνω έχουν γίνει σε όλους τα καλύτερα σκυλιά τους… Τώρα ψάχνω να βρω να ένα θηλυκό καθαρόαιμο πιγκλ για να το ζευγαρώνω με το δικό μου και να κυνηγάω μόνο με πιγκλ…
Συμπέρασμα δικό μου είναι ότι τα πιγκλ δεν ταιριάζουν με άλλες ράτσες διότι ο τρόπος και ο ρυθμός με τον οποίο κυνηγάνε δεν μπορούν να τον ακολουθήσουν οι άλλες ράτσες με αποτέλεσμα τα πιγκλ να κυνηγάνε σε αγέλη μόνο με άλλα πιγκλ… Αλλά και μόνα τους επειδή έχουν μεγάλες αντοχές και λόγο της επιμονής που έχουν στο κυνήγι και δεν τα παρατάνε με τίποτα ούτε απογοητεύονται εύκολα μπορώ να πώ ότι τα καταφέρνουν και μόνα τους πολύ καλύτερα από πολλές άλλες ράτσες που υποτίθετε ότι αποδίδουν καλύτερα όταν δεν κυνηγάνε σε αγέλη… Εγώ ένα καθαρόαιμο πιγκλ το συνιστώ με κλειστά μάτια και είμαι σίγουρος ότι αν κάποιο από αυτά δεν κυνηγάει είναι λόγο της εκπαίδευσής του και όχι λόγο ράτσας…
Και επειδή ένας φίλος παραπάνω ρώτησε αν θα μπορέσει να κυνηγάει μαζί με κουτσχαρ η απάντηση είναι κατηγορηματικά όχι… Με τίποτα… Το κούτσχαρ είναι πουλόσκυλο και κυνηγάει μυρίζοντας αέρα και φερμάροντας όπως όλα τα πουλόσκυλα ενώ το πιγκλ είναι κλασικός ιχνηλάτης λαγού… Δεν υπαρχει περίπτωση να κυνηγίσουν ποτέ μαζί αυτά τα 2 με αποτέλεσμα είτε να μην μάθει ποτέ το πιγκλ να κυνηγάει αν το πάρεις από μικρό και αμάθευτο ή να κυνηγάει μόνο του το πιγκλ λαγό (και μόνο λαγό) ενώ το κούστχαρ θα σου είναι άχρηστο στο λαγό μιας και δεν θα έχει καμιά επιτυχία μπροστά στο πιγκλ…
Μανωλη το δικο σου beagl ειναι το μικροσωμο αγγλικο με κοντη ουρα ή το μεγαλοσωμο αμερικανικο?
Εχω ενα θυληκο αγγλικο 4 χρονων το οποιο δεν εχω ζευγαρωσει γιατι δεν βρισκω ενα καλο μικροσωμο αρσενικο.
ΥΓ. Συμφωνω απολυτα μαζι σου οσο αφορα τα Beagl.
Φιλικα Μιχαλης.
