Από τους υγροβιότοπους στο τραπέζι της ταβέρνας
Χαράς ευαγγέλια για τους λαθροθήρες η κυνηγετική περίοδος αφού σκοτώνουν ανεξέλεγκτα σπάνια πτηνά
ΜΑΧΗ ΤΡΑΤΣΑ | Σάββατο 18 Σεπτεμβρίου 2010
Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&…0#ixzz0zuMO0DZL
Oι λαθροθήρες ξαναχτύπησαν και εφέτος. Δεν έχει ακόμη κλείσει ένας μήνας από την έναρξη της κυνηγετικής περιόδου και τα περιστατικά παράνομου κυνηγιού ακόμη και μέσα σε προστατευμένες περιοχές είναι ιδιαίτερα αυξημένα. Οι «επιδρομές» επιτήδειων κυνηγών στους υγροβιότοπους της Βραυρώνας, του Αμβρακικού και της Στροφυλιάς, ακόμη και σε ζώνες απολύτου προστασίας όπου απαγορεύεται κάθε δραστηριότητα, έγιναν εφέτος ακόμη πιο προκλητικές.
Χιλιάδες πουλιά, εκ των οποίων πολλά απειλούμενα είδη, έχουν παρανόμως σκοτωθεί τον τελευταίο μήνα από βόλι λαθροθήρα. Μόλις 10 από αυτά βρέθηκαν τραυματισμένα από πολίτες και εστάλησαν στον Σταθμό Α΄ Βοηθειών του Συλλόγου Προστασίας Αγριας Ζωής «ΑΝΙΜΑ». Πρόκειται για έναν πετρίτη (είδος γερακιού) από τη Βραυρώνα, έναν σταχτοτσικνιά (ερωδιός) από την Πύλο, έναν συκοφάγο και ένα βραχοκιρκίνεζο (γεράκι) από τη Λαμία, τρεις γερακίνες, έναν πορφυροτσικνιά από τη Χίο, έναν σταχτοτσικνιά από Λάρισα και μια κουρούνα (θηρεύσιμο είδος) από την Οινόη.
«Τους προηγούμενους τέσσερις μήνες,με κλειστό το κυνήγι,δεν είχαμε λάβει κανένα πυροβολημένο πουλί. Κάθε κυνηγετική περίοδο ο σταθμός γεμίζει από πυροβολημένα σπάνια αρπακτικά πουλιά» λέει η αντιπρόεδρος του «ΑΝΙΜΑ» κυρία Μαρία Γανωτή. Και προσθέτει: «Σε 97% ανέρχεται το ποσοστό των τραυματισμένων πτηνών κατά τις κυνηγετικές περιόδους.Οταν προστατευόμενα είδη πυροβολούνται σε προστατευόμενες περιοχές κατά την κυνηγετική περίοδο,σημαίνει ότι ούτε η πολιτείαούτε οι κυνηγετικοί σύλλογοιούτε οι οργανώσεις έχουν επενδύσει στην παιδεία των κυνηγών όσο θα έπρεπε».
Οι πάπιες στο στόχαστρο
Η λαθροθηρία υδρόβιων πτηνών τους θερινούς και φθινοπωρινούς μήνες είναι γνωστή ως ένα από τα σοβαρότερα εγκλήματα κατά της φυσικής κληρονομιάς του Αμβρακικού. Το παράνομο κυνήγι στον κόλπο ξεκινά περίπου έναν μήνα πριν από την έναρξη της κυνηγετικής περιόδου στον Βάλτο Ροδιάς και στις παρυφές της ομώνυμης λιμνοθάλασσας, κυρίως στη μεγάλη έκταση με καλαμιώνες, βόρεια της λιμνοθάλασσας, στον κάτω ρου τού ποταμού Λούρου.
«Στόχος των λαθροθηρών, που κινούνται εύκολα μέσα στα κανάλια του βάλτου με πλωτά μέσα, είναι η συλλογή μεγάλου αριθμού παπιών, προφανώς για εμπόριο» τονίζει ο ορνιθολόγος κ. Φ. Περγαντής, εκπρόσωπος της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας στο ΔΣ του Φορέα Διαχείρισης του Αμβρακικού. Οι ταβέρνες στην ευρύτερη περιοχή πωλούν μαγειρεμένα ή ωμά τα παράνομα θηράματα.
Αυτή την εποχή σκοτώνονται κυρίως βαλτόπαπιες- παγκοσμίως απειλούμενο είδος που διατηρεί στον Αμβρακικό έναν από τους σημαντικότερους αναπαραγόμενους πληθυσμούς σε ευρωπαϊκό επίπεδο-, αρκετές πρασινοκέφαλες αλλά και πάρα πολλές σαρσέλες πάπιες που συγκεντρώνονται στον Αμβρακικό μετά την αναπαραγωγή τους σε άλλες περιοχές. Νεκρά έχουν, κατά καιρούς, βρεθεί από σκάγια κυνηγών και άλλα απειλούμενα είδη υδρόβιων πουλιών, όπως χαλκόκοτες ( Ρlegadis falcinellus ). Τον Αύγουστο, λαθροθήρες οι οποίοι έπειτα από καταδίωξη διέφυγαν τη σύλληψη, άφησαν πίσω τα λάφυρά τους: 67 σαρσέλες και μία Φαλαρίδα. «Η παρουσία και δράση λαθροθηρών είναι καθημερινή και την αντιλαμβάνονται όλοι οι επισκέπτες στον υγρότοπο διότι ακούγεται από τα αναχώματα του ποταμού Λούρου. Οι λαθροθήρες όμως δεν φαίνονται εύκολα γιατί κρύβονται μέσα στον πολύ μεγάλο και πυκνό καλαμιώνα έκτασης τουλάχιστον 5.000 στρεμμάτων» αναφέρει ο γεωγράφος- βιολόγος και επιστημονικής συνεργάτης του ΕΛΚΕΘΕ (Ελληνικό Κέντρο Θαλασσίων Ερευνών) κ. Στ. Ζόγκαρης. Γι΄ αυτό και η πάταξη της λαθροθηρίας είναι δύσκολη επιχείρηση, αν και όπως καταγγέλλει ο ίδιος «δεν φαίνεται να υπάρχει η διάθεση καλύτερου ελέγχου του ζητήματος από το κράτος. Το αποτέλεσμα είναι ένα φρικαλέο έγκλημα που έχει γίνει πια “τοπική παράδοση”» . Η λαθροθηρία στον Αμβρακικό γίνεται με πλωτά μέσα – πριάρια και άλλα μικρά σκάφη υπάρχουν παντού μέσα στον βάλτο, τα περισσότερα με εξωλέμβιες μηχανές.
Λαθροθηρία σε αρχαιολογικό χώρο
Εναν πετρίτη χτυπημένο από σκάγια περισυνέλεξαν μέσα στον αρχαιολογικό χώρο της Βραυρώνας οι φύλακες τού αρχαιολογικού μουσείου. Στην ευρύτερη περιοχή η οποία ανήκει στο δίκτυο προστατευόμενων περιοχών Νatura, το κυνήγι απαγορεύεται. Το συγκεκριμένο γεράκι δεν είναι το μοναδικό προστατευόμενο είδος που έχει βρεθεί πυροβολημένο στην καρδιά του βιότοπου. Την ίδια τύχη είχαν άλλα δύο γεράκια, ένα ξεφτέρι και άλλος ένας πετρίτης. Ο τελευταίος χειρουργήθηκε στον Σταθμό Α΄ Βοηθειών του «ΑΝΙΜΑ».
Νερόκοτες κοκκινιστές
«Επίθεση» έχουν εξαπολύσει οι λαθροθήρες, εκμεταλλευόμενοι την απουσία φύλαξης και καλυπτόμενοι πίσω από την έναρξη του νόμιμου κυνηγιού, στην άγρια φύση της Στροφυλιάς. Πριν από δύο εβδομάδες (στις 4 Σεπτεμβρίου) ολόκληρη ομάδα παράνομων κυνηγών με πλωτά σκάφη εισέβαλε στην προστατευόμενη περιοχή της Στροφυλιάς και αποδεκάτισε υδρόβια είδη της λιμνοθάλασσας. Τις επόμενες ημέρες οι ταβέρνες στη γύρω περιοχή γέμισαν με φαλαρίδες (μοιάζουν με μεγάλες νερόκοτες). «Κανένας αρμόδιος δεν αντέδρασε. Το κοινό σημείο όλων αυτών των περιστατικών λαθροθηρίας είναι η πολλαπλή επανάληψή τους στους ίδιους χώρους, επιβεβαιώνοντας την αποθράσυνση των λαθροθηρών» επισημαίνει η υπεύθυνη πολιτικής περιβάλλοντος της Ορνιθολογικής κυρία Μαλαμώ Κορμπέτη.
Προκλητικές ενέργειες σαν και αυτή δείχνουν την παντελή αδυναμία των αρμοδίων για ουσιαστική προστασία της βιοποικιλότητας. «Δεν μπορεί η πολιτεία να περιμένει από 250 ομοσπονδιακούς θηροφύλακες, όσο ευσυνείδητοι κι αν είναι, να φυλάξουν την ελληνική ύπαιθρο. Μην ξεχνάμε ότι ανάμεσά τους ήδη μετράμε θύματα. Τα τελευταία δύο χρόνια, δολοφονήθηκαν δύο. Απαιτείται άμεσα η ενεργοποίηση της δασοφυλακής» επισημαίνει η κυρία Γανωτή. Τονίζει μάλιστα ότι την ημέρα που εισέβαλαν οι λαθροθήρες στη Στροφυλιά ήταν το μνημόσυνο του θηροφύλακα που είχε δολοφονηθεί από λαθροθήρα, πέρυσι στην Πελοπόννησο, και όλοι οι συνάδελφοί του ήταν εκεί. Χρυσή ευκαιρία για τους λαθροθήρες, που το γνώριζαν, αφού δασαρχείο και φορέας διαχείρισης δεν είχαν φροντίσει να καλύψουν τα κενά.
