ΨΑΡΕΜΑ ΑΠΟ ΑΚΤΗ ΜΕ ΚΑΛΑΜΙ

  Kαλησπερα  και απο εμενα.  Θα  συμφωνησω  με τον Γιωργο  οτι  με μοναγκιστρο με κινητο βαριδακι αγκιστρι Ν2 η καθετι με ψιλα αγκιστρακια και δολωμα οχι φαραω ημονοδολι γιατι ειναι ακριβα με τσουτσουνι  η  αλλιως μανα η  σκουλικι της αμμου της αμουδιας ειναι το καλητερο για μουρμουρες τις ψαρευω  καλοκαιρι που κανει οκοσμος  μπανιο και μαλαγρονει.Στην θεσσαλονικη  εχουν ενα δωλομα  , σκουληκι ψιλο λεπτο γεματο αιμα αυτο ειναι θανατος για μουρμουρες δενθυμαμαι το ονομα του. φιλικα γιωργος.

ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ ΚΑΛΗΜΕΡΑ.ΤΟ ΨΑΡΕΜΑ ΤΗΣ ΜΟΥΡΜΟΥΡΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΣΙΠΟΥΡΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΠΙΟ ΔΥΣΚΟΛΑ .ΕΓΩ ΤΟ ΨΑΡΕΜΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΩ ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΞΙ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΩΝ ΜΟΥ ΔΙΑΚΟΠΩΝ ΣΤΟ ΝΗΣΙ ΜΟΥ ΤΗΝ ΛΗΜΝΟ.ΟΙ ΩΡΕΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΕΠΙΘΕΤΙΚΑ ΤΑ ΣΥΓΓΕΚΡΙΜΕΝΑ ΨΑΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ ΠΡΩΙΝΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΒΡΑΔΙΝΕΣ .ΤΟ ΨΑΡΕΜΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΚΤΗ ΣΕ ΑΜΜΟΥΔΕΡΕΣ ΠΑΡΑΛΙΕΣ ΚΑΙ ΣΕ ΒΑΘΟΣ ΜΕΧΡΙ ΔΥΟ ΜΕΤΡΑ.ΤΟ ΤΟΠΙΚΟ ΔΟΛΩΜΑ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΩ ΟΝΟΜΑΖΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΤΟΠΙΚΗ ΔΙΑΛΕΚΤΟ “ΣΩΛΗΝΑΣ” ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ ΤΟΥ ΨΑΡΕΜΑΤΟΣ.ΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑΡΙΑ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΩ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ 100 ΜΕΤΡΑ ΠΕΤΟΝΙΑ , ΤΡΙΑ ΠΑΡΑΜΟΛΑ ΚΑΙ ΕΝΑ ΒΑΡΙΔΙΟ ΑΡΚΕΤΑ ΜΕΓΑΛΟ ΓΙΑ ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΕΙ ΜΑΚΡΙΑ Η ΠΕΤΟΝΙΑ.ΟΤΑΝ ΡΙΧΤΕΙ ΤΟ ΠΕΤΑΧΤΑΡΙ ΠΡΕΠΕΙ ΤΟ ΚΑΡΟΥΛΙ ΤΗΣ ΠΕΤΟΝΙΑΣ ΝΑ ΚΑΡΦΩΘΕΙ ΣΤΗΝ ΑΜΜΟ ΕΤΣΙ ΩΣΤΕ Η ΠΕΤΟΝΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΑΙΩΡΕΙΤΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΠΑΡΑΜΙΚΡΟ ΦΥΣΗΜΑ ΤΟΥ ΑΕΡΑ ΓΙΑΤΙ Η ΜΟΥΡΜΟΥΡΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΙΟ ΚΑΧΥΠΟΠΤΟ ΨΑΡΙ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ.

 To μουρμουρι ειναι οντως ενα πολυ δυσκολο ψαρεμα. Το ψαρευουμε συνηθως σε αμμουδερες ακτες, ενω αν καταφερουμε και βρουμε μερος με εκβολη ποταμου, το αποτελεσμα ειναι ακομα καλυτερο.

 Καλο δολωμα ειναι το χαλκιδαιικο σκουλικι η τσουτσουνι, επειδη ειναι αρκετα σκληρο για τα μικροψαρα, αλλα και αρκετα μυρωδατο για αυτα τα ψαρια. Σε περιπτωσεις μεγαλης τυχης, μπορει να βρουμε μαζι και σαργους η τσιπουρες, οποτε τα αποτελεσματα ειναι αρκετα καλα.

 Παροτι νεος σ’αυτο το ψαρεμα, και ασχετος με το βραδυνο ψαρεμα γενικα, χρησιμοποιω καλαμι με μηχανακι, και αρματωσια με 2-3 αγκιστρια ενα νουμερο μικροτερα απο της καθετης, παπαγαλισια Ν 7 η 8. Τριχα 35αρα η 40αρα μανα, με παραμαλα 25 η 30, στριφταρακι μικρο μαυρο κατα προτιμηση. 

  Kαλησπερα απο εμενα.  τι μου θυμησες τωρα ρε φιλε. τον σωληνα  με αυτο ψαρευα στην πρεβεζα, οταν ημουν στη σχολη των αρσυματιστων. Ωραια χρονια επισης ειχα απο λημνο  δυο σημμαθητες απο λημνο  Δ.  Σουγλερη.  Γ. Κοκκαλη απο μυρινα  και ο αλλος απο χωριο . Για μενα η μουρμουρα ειναι ευκολος στοχος και ξεκουραστο ψαρεμα τα καρουλια χαμω γυρω στα 17 . και τραπεζακι καρεκλα και σουβλακι μπυρα  και αναμονη. φλικα γιωργος.

Τις μουρμούρες τις ψαρεύω με ψιλοπαράγαδο κοντά στην ακτή, σε βάθη από 5 έως 15 μέτρα.

Ο βυθός που προτιμώ ειναι οι μεγαλες αλάνες (αμούδα διάσπαρτη κατα τόπους με φυκιάδες). Ο λόγος είναι οτι σ’ αυτά τα μέρη συχνάζουν και οι σαργοί.

Αν δεν έχουμε βάρκα μπορύμε να ρίξουμε στα ριχά φορόντας μάσκα – βατραχοπαίδιλα μερικά μικροπαράγαδα των 50 αγκιστρίων τυλιγμένα σε μεγάλη πλαστική κουλούρα.

Το δόλωμα που χρησιμοποιώ εδώ και πολλά χρόνια είναι ο πετροσωλήνας. Για όσους δεν τον ξέρουν ΄πρόκειται για ένα μικρό μαλάκιο που κρύβεται σε τρύπες σε πετρώδεις βυθούς. Έχει χαρακτηριστική οσμή, φωσφορίζει τρομερά και όταν πέφτει στο νερο βγάζει μια γλίτσα μαλαγρώνοντας ταυτόχρονα.

Ερχεται από την Θεσσαλονίκη και την Χαλκίδα, διατηρείται άψογα στην κατάψυξη.

Δεν ξαγκιστρώνεται με τίποτα και δουλεύει καλύτερα όταν το φεγγάρι είναι μικρό.

Στον πετροσωλήνα χτυπάνε όλα τα ψάρια εκτός της συναγρίδας. Εκτός από μουρμούρες- μελανούρια και σαργούς, πιάνονται συχνά τσιπούρες, μικρές σφυρίδες που κυνηγάνε στις αλάνες τα μικρόψαρα. Ακόμα και μεγάλα κοκάλια την ώρα που το ρίχνουμε.

[indent]Μνημόνιο: Αρχική αποστολή από ΣΑΜ3 στίς 10 Mάϊος 2004

Kωστα καλημερα, ο πετροσωληνας κανει για ολες τις εποχες!  Πως πουλιεται με το κομματι, και ποσο εχει ξερεις! φιλικα γιωργος.

[/indent]

Εγώ το έχω χρησιμοιποιησει από τον Απρίλη έως τον Οκτώβρη με επιτυχεία.

Πουλιέται σε σακουλάκια κατεψυγμένος, το μέγεθος του είναι γύρω στα 7-10 cm με φάρδος 2cm, κοστίζει 30 ευρώ το κιλό και βγάζει περίπου 1000 δολώματα.

Είναι όμως θανατηφόρο όταν πέσει σε μέρος που έχει ψάρια.

Για να το δολώσουμε κάνουμε τα εξής: το κόβουμε με ψαλίδι σε φέτες οπως την πιπεριά σε πάχος 4mm, μετά κάθε φετα της κάνουμε ένα κόψιμο ώστε να γίνει σαν “λαζάνι” (παραστατικός εε?).

Αρχίζουμε να δολώνουμε πλέκοντας στο αγκίστρι την κάθε φέτα.

Είναι χρονοβόρο γιατί βγάζει αυτή την γλίτσα που φωσφορίζει – αν μετά το δόλωμα δεν πλήνεις τα χέρια σου, στο σκοτάδι φαίνονται σαν φάντασμα – χρειάζεται περίπου 2 ώρες για να δολώσεις ένα 300αρι παραγάδι αλλά αξίζει τον κόπο. Δεν φεύγει με τίποτα από το αγκίστρι, να φανταστείτε ότι  πιάνονται και οι πορφύρες.