επίσης,
περαστικά στον Μάνο,
σιδερένιος στον Σπύρο (ελπίζω η όραση να σου επιτρέψει αξιοπρεπείς καταρρίψεις)
πολύχρονοι οι εορτάζοντες και γενεθλιάζοντες.
Αυτά.
ΥΓ Η κοκερίνα την έκανε για τον σκυλοπαράδεισο. Σκεφτόμουν να έστελνα ένα μήνυμα στον Francini στην Ιταλία, που θεωρούσε αυτήν την πιο πετυχημένη γέννα του. έλεγα ότι θα με χαιρετούσε η σκυλίτσα το 16, αλλά βάστηξε.
Ισως για να μου υπενθυμίσει ότι και το 17 δεν πρέπει να το αναμένω κενό πίκρας και στεναχώριας…
Γι’ αυτό μάγκες, μη ξεχνάμε και το σήμερα. Το αύριο έχει πολλές άγνωστες πτυχές, από κάθε άποψη.