AleKout wrote:
Chris-Kaz wrote:
Ευχαριστώ όλους για το ενδιαφέρον. AleKout πότε λες να ξεκινήσω τη μέθοδό σου λαμβάνοντας υπόψη ότι το περιστατικό είναι πολύ πρόσφατο (Κυριακή 6-1-2013). Από βασική εκπαίδευση πιστεύω πως τα πάμε καλά («έλα», απόρτ με μπαλάκι και το «κάτσε»).
Χρήστος
Κομοτηνή
Εντάξει , όχι και μέθοδός μου .
Νομίζω ξεκίνα τώρα . Μόνο μη βιάζεσαι στην πορεία .
Ενημέρωσε για την εξέλιξη .
Εννοούσα τη μέθοδο που πρότεινες… θα ενημερώσω..
Χρήστος
Κομοτηνή
Χρήστο επειδή βλέπω πως “τρώγεσαι” με το θέμα σου παραθέτω το μήνυμα προς άλλον συνάδελφο προ ημερών. Προτίθεσαι να ξεκινήσεις μία μέθοδο ΔΙΟΡΘΩΣΗΣ της κροτοφοβίας, είναι κροτόφοβο το σκυλάκι σου;;; Η άποψη μου είναι, όχι. Απλά τρόμαξε από τις αδεξιότητές σας, αυτή την στιγμή είναι επιρρεπές στους ξαφνικούς θορύβους, μη παρατραβάς το θέμα για να διαπιστώσεις αν είναι φοβικό ή όχι, άσε 2-3 εβδομάδες και μετά κάνε την εισαγωγή στον κρότο σταδιακά κλπ κλπ. Και κάτι ακόμη, όταν διαπιστώσουμε πως το κουτάβι των 3-4 μηνών δεν φοβάται τις τουφεκιές ακόμη και αυτές που ρίχνονται “εξ επαφής”, δεν το αφήνουμε μέχρι να βρεθεί σε “μάχη” στο πρώτο του κυνήγι αλλά κατά καιρούς επαναλαμβάνουμε μέχρι πλήρους εξοικείωσης.
Kalliston Hellas
Μέλος
Ημ. εγγραφής: 20/5/2003
Αρ. μηνυμάτων: 3126
Kyrmi tsos, δεν θυμάμαι αν έχω αναφέρει προσφάτως σε κάτι που αφορά όλους μας, αλλά ας το έχεις και στα υπόψη σου, δεν λέω πως σε αφορά άμεσα.
Όποιος φοβάται πως ο σκύλος του μπορεί να παρουσιάσει ένα πρόβλημα συμπεριφοράς π.χ. ασταθή φέρμα, κροτοφοβία, ανυπακοή κλπ , κατά πολύ μεγάλο ποσοστό θα του συμβεί. Φυσικά δεν πρόκειται για βασκανίες ή μεταφυσικές καταστάσεις, πρόκειται απλά για μία ικανότητα που έχουν οι σκύλοι να μας «διαβάζουν», δηλαδή να ερμηνεύουν την στάση του σώματός μας, την παραμικρή σύσπαση του προσώπου μας, τον τρόπο που τους ρίχνουμε έστω και μία ματιά, την χροιά της φωνής μας και ότι άλλο εκδηλώνει την ψυχική μας κατάσταση. Επί πλέον συμπεριφερόμαστε πολλές φορές πρόωρα άκαιρα ή υπερβολικά έτσι που δημιουργούμε μόνοι μας κάποιο πρόβλημα. Δυο παραδείγματα:
1) Όταν κάποιος έχει κακές εμπειρίες από κροτοφοβία και αποκτήσει ένα κουτάβι το πρώτο και μεγαλύτερο μέλημα του θα είναι να μην είναι κροτοφοβικό. Βρίσκει, λοιπόν, ένα γόνο υψηλών προδιαγραφών από εκτροφέα που έχει κάνει ότι έπρεπε για να διατηρηθούν τα σωστά του γονίδια, το δοκιμάζουν κατ΄ επανάληψη και όχι μόνο δεν φοβάται αλλά αντιθέτως ενθουσιάζεται όταν ακούει πυροβολισμό. Ο ίδιος όμως «τρώγεται» ρωτά και ξαναρωτά, όποτε ακουστεί ένας τυχαίως δυνατός θόρυβος κοιτά μ ε ανησυχία το κουτάβι για να δει τις αντιδράσεις του, παίρνει μέτρα για να το προστατεύσει ή αρπάζει κάποια στιγμή την καραμπίνα και αρχίζει να ρίχνει 5άρες …. Ε, σίγουρα, κάποια στιγμή, θα δημιουργήσει πρόβλημα στο κουτάβι, μπορεί να μην γίνει κροτόφοβο αλλά να γίνει ευαίσθητο, δηλαδή να τρομάζει.
2) Παρόμοια λάθη κάνουμε και για την φέρμα. Θα μου πείτε μα αφού πρόκειται για ένστικτο μπορούμε να το χαλάσουμε; Κατ΄ αρχήν αυτό το ένστικτο σε άλλους σκύλους είναι δυνατό και σε άλλους υποβόσκει, σε άλλους παρουσιάζεται νωρίς και σε άλλους αργότερα. Οι δικές μας ανησυχίες και ενέργειες μπορεί να δυσκολέψουν το θέμα. Από πολύ μικρή ηλικία προσπαθούμε να δούμε αν φερμάρει, ο τρόπος και οι πολλές φορές που το επιδιώκουμε ακόμη και το πώς θα πλησιάσουμε το κουτάβι στις πρώτες του φέρμες, ακόμη και το άγγιγμά μας στην πλάτη του μπορούν να του μεταφέρουν το άγχος και την αγωνία μας, οπότε….. αυτό που εισπράττει, αυτό θα του βγει.
KALLISTON HELLAS
Και δια το πιστόν
Γιάννης Νικολακόπουλος