Κ. Γιάννη καλησπέρα και σε εσάς και σε όλη την παρέα.
Αφορμή που γράφω είναι ένα κουρτσχααρ που έχω και θα ήθελα πολύ γνώμες και συμβουλές πιο εμπείρων κυνηγών από μένα.
Ο σκύλος είναι αρσενικός, ακριβώς 1,5 χρονών. Οι γονείς του και οι δυο πολύ καλά κυνηγόσκυλα.
Τον έχω από 2 μηνών όταν και τον πήρα από τη μανά του. Σαν σκύλος είναι πολύ κοινωνικώς με ανθρώπους και αλλά σκυλιά, αρίστη μορφολογία, υγιέστατος και περνάω μαζί του καθημερινά τουλάχιστον ένα 2ωρο από όταν τον πήρα.
Από θέμα βασικής εκπαίδευσης και υπακοής είμαι πλέων αρκετά ευχαριστημένος, καθώς τον έχω μεγαλώσει με πολύ αγάπη και αν και κάπου με ζόριζε γιατί είναι λίγο ξεροκέφαλος από τη φύση του, ήμουν και εγώ λίγο ανεκτικός μαζί του και γενικά μου έκανε κάτι “νερά” (έφευγε σε αλλά σκυλιά και δεν άκουγε να γυρίσει παρά μονό όταν βαριόταν, γενικά αφηνίαζε έξω στο βουνό και δεν είχε την υπάκουη που έχει σε ελεγχόμενο χώρο, όταν καταλάβαινε ότι πάμε στο αμάξι για πίσω άρχιζε πάλι τα δικά του κλπ), όσο μεγαλώνει όμως τον βλέπω ότι ωριμάζει και αν και ακόμη ξεροκέφαλος,με ακούει πολύ περισσότερο και έχει κόψει αυτά τα κουσούρια σε μεγάλο βαθμό.
Αν δηλαδή στο βουνό είμαστε μόνοι συνεννούμαστε άριστα, είμαι πολύ ικανοποιημένος από την έρευνα του, και τον τρόπο που ψάχνει,αν βέβαια συναντήσουμε άλλο σκύλο η’ κυνηγό, έχουμε θεματάκι στο ότι θέλει να παίξει, αλλά ακούει και ακολουθεί πλέον,και όχι όπως πριν 4-5 μήνες που ήταν ανεξέλεγκτος.
Σε αυτό τώρα που θα ήθελα τις γνώμες σας και τη βοήθεια σας, είναι το εξής.
Σεπτέμβρη Οκτώβρη στα ορτύκια τον έβγαζα μαζί με άλλο μεγάλο και έμπειρο σκυλί, και ο δικός μου το μονό που δεν έκανε ειδικά στις αρχές ήταν να ψάχνει, κοιτούσε πως θα παίξει με το άλλο σκυλί, το οποίο δε του δίνε σημασία και κυνηγούσε άριστα. Από την τρίτη τέταρτη φορά και μετά άρχιζε κάπως να αυτονομείτε και να ψάχνει (καμιά σχέση όμως πάλι με την έρευνα που μου έκανε σε βόλτες στο βουνό που τον έβγαζα το καλοκαίρι μονό του), και αυτό που δε μου άρεσε ήταν ότι δεν έκανε ποτέ συναίνεση, βασικά δεν καταλάβαινε καν τι γινόταν…
Κάπου εκεί έτυχε σε τουφεκιά να δει τη φάση και να απορτάρει αυτός το ορτύκι και μάλιστα από κει και πέρα να κάνει απόρτ μονό αυτός σε όλα τα επόμενα ορτύκια για άλλες 2-3 εξόδους κοινές με τον άλλο σκύλο, αλλά κ πάλι να μη κάνει συνναίνεση και να μη καταλαβαίνει τη φάση της φέρμας.
Έτσι λοιπόν αποφάσισα και τον έβγαζα μονό του για το υπόλοιπο στα ορτύκια έψαχνε μανιωδώς, άφριζε και μόλις έπιανε ντορό, αντί να γίνεται επιφυλακτικός, σαν τρελός σάρωνε 3-4 τετραγωνικά μέχρι που προγκούσε το πούλι. κατέληξα στο συμπέρασμα ότι φερμάρει με το μάτι, και όχι με τη μύτη…. και κατέληξα εδώ γιατί μου φέρμαρε μονό ένα ορτύκι από τις 10-15 συναντήσεις που είχε μόνος του, και αυτό που μου φέρμαρε το καημένο φαινότανε και το είχε φτάσει στα 20 εκατοστά, το ίδιο μου κανε και με λαγό που αρχικά νόμιζα ότι ήταν γατί, γιατί τον είδα ξαφνικά φερμαριστό με σηκωμένο τρίχωμα, και μόλις έφτασα πίσω του είδα τον λαγό μες στο γιατάκι του να κοιτιούντε στα 4-5 μέτρα.Στην μπεκάτσα τον έβγαζα πάντα μόνο του, δυστυχώς ώμος πουλιά εκεί που βγαίναμε δεν είχε, μου σήκωσε 3 μπεκάτσες όλη τη σεζόν, τις 2 με πρόγκιγμα και τη μια με φέρμα… η οποία φέρμα με σιγούρεψε στο ότι φερμάρει με το μάτι, καθώς όταν φέρμαρε και πήγα κοντά του και του έδωσα εντολή να σπάσει τη φέρμα, όρμηξε σε ένα κομμένο κουτσουράκι στη βάση του πουρναριού και η μπεκάτσα σηκώθηκε 6-7 μέτρα αριστερά του..( κατά τη γνώμη μου δηλαδή κατάλαβε την μυρωδιά και του έμοιαζε το κουτσουράκι με μπεκάτσα και γιαυτό φέρμαρε πιστεύοντας πως έβλεπε τη μπεκάτσα)
Συγνώμη αν κούρασα με το κατεβατό απλά ήθελα να υπάρχει όσο το δυνατών πληρέστερη εικόνα του σκύλου και της συμπεριφοράς του, και αυτό που θα ήθελα από σας είναι να μου πείτε πως να το χειριστώ από δω και πέρα ? Υπάρχει περίπτωση να είναι θέμα ηλικίας απλά??Να τον βγάλω εκπαιδεύτηκα??Να περιμένω τα ορτύκια και με υπομονή να περιμένω ποτέ θα αντιληφθεί ότι φερμάρουμε με τη μύτη και όχι με το μάτι?? Είναι κάτι άλλο που εγώ το εξηγώ σα φέρμα με το μάτι??
Ευχαριστώ εκ των προταίρων!!!
