ΜΕΘΟΔΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΠΟΥΛΟΣΚΥΛΩΝ

mixalis77 wrote:

γεια σας φίλοι !θα ήθελα να ρωτήσω τον κ.γιάννη μετά από την συνάντηση του ομίλου μας ,μου γεννήθηκε μία απορία: . το σχιστό είναι κατάλληλος χώρος για εκπαίδευση στην έρευνα ενός ενήλικου και ενός κουταβιού σπάνιελ ???

Μιχάλη ήσουν απρόσεκτος, την άλλη φορά να έρθεις με τον κηδεμόνα σου.

Τα κουτάβια δεν τα φέρνουμε σε επαφή με τα θηράματα (και τόσα πολλά όσα στο Σχιστό) πριν τελειώσουν την στοιχειώδη εκπαίδευση. Τον λόγο τον εξήγησα επί τόπου, είδατε (όσοι πρόσεχαν) το κουτάβι μου πως έψαχνε δεξιά αριστερά όπου του έδειχνα, όταν έβγαλε ένα κοτσύφι από την μεγάλη συστάδα θάμνων, πόσες φορές ξαναμπήκε στο ίδιο μέρος ενώ του έδειχνα να πάει στην αντίθετη κατεύθυνση. Αυτό δυσκολεύει την εκπαίδευση και η συχνή επαφή με πολλά θηράματα παθιάζει το κουτάβι τόσο που αδιαφορεί για τα ομοιώματα (ντάμυς) οπότε δεν μπορούμε να τελειώσουμε την εκπαίδευσή του.

Από την στιγμή που έχουμε ξεμπερδέψει με την στοιχειώδη εκπαίδευση  και έχουμε προχωρήσει ήδη στην κυνηγητική (έρευνα -απόρτ) με απόλυτο έλεγχο του σκύλου ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ να του δείξουμε όσα περισσότερα θηράματα μπορούμε, όλων των ειδών και σε όλα τα εδάφη. Αν υπάρχουν άγρια θηράματα τα προτιμούμε, με εξαίρεση μόνο για τα Σπάνιελς  προκειμένου να κάνουμε τα εκπαιδευτικά μας αν ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ άγρια μπορούμε να βάλουμε ποιοτικά εκτροφής (για να πετούν τουλάχιστον 100-150μ. ) και πολύ σύντομα να στραφούμε στα άγρια. Στο Σχιστό μπορεί να γίνει πολύ καλή δουλειά με σκύλο που ήδη έχει δουλευτεί σε κάμπο και πιο ήπιο (σε πέτρα) βουνό. Ισχύει δηλαδή και εδώ το από τα “εύκολα στα δύσκολα και από τα απλά στα σύνθετα”.

Δήμο, ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, όλοι οι αναγνώστες μπορούν να λένε την γνώμη τους γιατί μέσα από την πολυφωνία βγαίνουν περισσότερα συμπεράσματα.

Με το νέο σύστημα στο φόρουμ έχασα την μπάλα, παλαιά έβλεπα στα φόρα την τελευταία ημερομηνία και ήξερα αν τα είχα διαβάσει, αυτό καλύφτηκε από άλλο, θα πρέπει να αλλάξω το σύστημα ανάγνωσης.

Για το “υποτιμητικό”  που γράφει ο Κος Ευκλείδης έχω γράψει αρκετές φορές, παλαιότερα, για ένα Σέττερ μου που στα πρώτα του εκπαιδευτικά λίγο πριν την έναρξη την μια μέρα ήταν άψογος και την άλλη μέρα χάλια. Στην πρώτη του κυνηγητική ημέρα πήραμε αρκετά ορτυκάκια αλλά δεν τα έφερνε με ζέση. Το τελευταίο έπεσε μέσα σε καλαμπόκι, όχι βαθιά, 2-3 βραγιές μόνο. Του έδωσα εντολή για απόρτ πήγε, βγήκε χωρίς το ορτύκι, του ξαναδίνω εντολή, με κοίταζε με απλανές βλέμμα. Τον φωνάζω κοντά μου, τον βάζω στο “κάτσε” … νέα εντολή “Φέρτο”… πάει γρήγορα το βγάζει έξω από το καλαμπόκι, το φτύνει στα σύνορα με το τριφύλλι και το κατούρησε. Εκεί τελείωσε η καριέρα του στα ορτύκια αλλά έγινε ένα καλό Σέττερ στις πέρδικες και ακόμη καλύτερο στις μπεκάτσες.   Θα πάω λίγο πιο βαθιά από τους προλαλήσαντες όσον αφορά τα ντοπιάρικα ορτύκια μια που συμφωνώ με τις απόψεις τους .

Δυστυχώς (κατά την άποψή μου) τα σημερινά Σέττερς και Πόιντερς αν και σε πολλά σημεία έχουν βελτιωθεί αργούν να ωριμάσουν. Αργούν να φτάσουν, δηλαδή, στο κυνηγητικό επίπεδο που παλαιά είχε ένα χρονιάρικο, άντε 14 μηνών, σκυλάκι. Και ΑΝ φτάσουν…

Όσο περνούν τα χρόνια τόσο περισσότερους σκύλους “θεούς” βλέπω… αλλά συγχρόνως, αυτός ο μεσαίας κατηγορίας σκύλος, που πολλοί τον ονομάζουν (κακώς για μένα) τον “σκύλο του κυνηγού” αποκτά πολλά κουσούρια. Αρκετοί αργούν “να βγουν”, πολλοί έχουν προβλήματα αστάθειας στην φέρμα ή άλλοι κάνουν “λευκές”, το απόρτ σπανίζει κυρίως στα Πόιντερ, πολλά είναι νευρικά ή υπερευαίσθητα.

Θα διακινδυνέψω να πω, πως τα σημερινά Αγγλικά, αν τα εξετάσεις σημείο – σημείο, δηλαδή μορφολογία, οξύτητα και εκμετάλλευση της όσφρησης,  έρευνα, κίνηση, εντοπισμό, φέρμα κλπ κλπ, υπερτερούν αυτών της εποχής που τα πρωτογνώρισα (τέλος του 1960, αρχές του 1970). Νομίζω, όμως, πως έχουν χάσει κάτι από το άγριο ένστικτο του κυνηγιάρη. Του σκύλου, δηλαδή, που κυνηγά γιατί το γουστάρει, που τα δίνει όλα ασχέτως του βαθμού εκπαίδευσης του. Δεν εννοώ πως τότε δεν χρειάζονταν εκπαίδευση, εννοώ πως στην εκπαίδευση είχαμε να τα μαθαίνουμε και όχι να διορθώνουμε κουσούρια. Δεν ήταν “υπερσκύλοι” ή “θεοί” αλλά το έργο τους το επιτελούσαν…. όχι θεαματικά γρήγορα, όχι θεαματικά σε μεγάλες αποστάσεις, όχι με θεαματικό στυλ… αλλά το επιτελούσαν, κυνήγαγαν. Τότε είχαμε μια άλλη πληγή που μειώνει πολύ τα τότε Αγγλικά που πρωτογνώρισα, την μιγαδοποίηση. Τα λίγα καθαρόαιμα ήταν περιζήτητα. Όταν έφερα το πρώτο μου Σέττερ από την Ιταλία το 1973, είχα πάμπολλες προτάσεις για ζευγαρώματα, Δεν ζευγάρωσε γιατί απαιτούσα καθαρόαιμη σκύλα και καλή κυνηγό… μετά… μου τον έκλεψαν.

Πάντως, για να είμαι απολύτως σαφής, προτιμάω το σημερινό Σέττερ αλλά θα ψάξω πολύ καλά πριν αγοράσω κουτάβι και είμαι προετοιμασμένος για το πως θα εκπαιδευτεί και πότε θα αρχίσει να κυνηγά.

Είναι μία ερώτηση στην οποία έχω αμέσως ή εμμέσως πει την γνώμη πολλές φορές. Προσφάτως είχε σχέση με κάποιο Σέττερ. Όπως θέτεις την ερώτηση μου δίνεις την αφορμή να θίξω και ένα άλλο θέμα. Εάν μου έδιναν ένα Σέττερ για εκπαίδευση…. Δεν είμαι επαγγελματίας γιαυτό θα σου απαντήσω έτσι που κολύεται ο κάθε επαγγελματίας. Οι τιμές εκπαίδευσης κυμαίνονται από 600 έως 1200, άντε 1400 Ε. και ο χρόνος που κρατά ο εκπαιδευτής τον σκύλο είναι ενάμιση με δυόμιση μήνες και αν κάτι δεν πάει καλά ίσως μερικές μέρες περισσότερο. Αν ο σκύλος μείνει πάρα πάνω χρόνο αρχίζει να γίνεται επιζήμιος για τον όποιο επαγγελματία. Σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα η εκπαίδευση γίνεται με τέτοιες μεθόδους που θα πρέπει αφενός μεν να γίνουν κατανοητές και αποδεκτές από τους σκύλους και αφετέρου (και πολύ σημαντικό) να κλειδωθούν στο μυαλό τους και να μη χρειάζεται κάθε λίγο να επιστρέφουν στον εκπαιδευτή για υπενθυμίσεις /διορθώσεις. Τέτοιοι εκπαιδευτές είναι πολλοί λίγοι στην Ελλάδα. Οι πολλοί, που κυρίως ξεκινούν ως χομπίστες και τυχαίνει να μένουν σε περιοχές με καμπίσιες ή περιοχές που πιάνουν μπεκάτσες, βγάζουν τους σκύλους  στο θήραμα και συγχρόνως τους μαθαίνουν και 2-3 εντολές. Όποιος σκύλος έμαθε, έμαθε… όποιος κατάλαβε, κατάλαβε… και μετά πάλι…εδώ είμαστε να του τα φρεσκάρουμε.

Η δική μου άποψη δεν βασίζεται σε επαγγελματικά πλαίσια γιατί θα κόστιζε πολλά χρήματα, απαιτεί μάθηση του σκύλου μέσα από τις επαναλήψεις που σημαίνει πως για έναν χρόνο ασχολείσαι με την εκπαίδευση αυτή καθαυτή, και μετά κάποιο χρονικό διάστημα με πρακτική πάνω σε πολλά θηράματα για να κλειδώσουν τα θεωρητικά με την πράξη.  Το αποτέλεσμα;;; έχεις έναν σκύλο σταθερότατο από πλευράς “γνώσεων” αποτελεσματικότατο σε όσα προστάζει η φυλή του και κυρίως καλό συνεργάτη που δεν σου σπάει τα νεύρα.  Επειδή προχωράς με μικρά βήματα και επαναλήψεις έχεις το προτέρημα να διορθώνεις εγκαίρως τα λάθη σου πριν βλάψουν ή κλειδωθούν από τον σκύλο. Έχεις, ακόμη, τα περιθώρια διόρθωσης ελαττωμάτων με ήπιες μεθόδους που απαιτούν χρόνο.

Ένα κουταβάκι Σέττερ που θα εκπαιδεύσω για τον εαυτό μου θα ξεκινήσω από “γεννησιμιού” του να το κοινωνικοποιήσω, δηλαδή να του γνωρίσω “τον κόσμο”. Να το εκθέτω σε διάφορα ερεθίσματα σταδιακά αρχίζοντας από τα εύκολα και καταλήγοντας στα δύσκολα και από τα απλά στα σύνθετα. Μέσα στην μάθηση του κόσμου είναι και η γνωριμία με την ύπαιθρο, συγχρόνως αρχίζει μία άτυπη εκπαίδευση στη τυπική έρευνα, κατά την βόλτα. Θα αρχίσω την εισαγωγή στην βασική υπακοή από 2-3 μηνών ή στους 6,7,8 μήνες κατευθείαν στην βασική υπακοή αναλόγως της μεθόδου που θα προτιμήσω για το συγκεκριμένο κουτάβι,. Προτιμώ το πρώτο και θα καταλάβεις τι εννοώ αν δεις τα βιντεάκια στο pvstv.com. Βασική εκπαίδευση λέγεται γιατί αυτή οφείλουν να την εκτελούν όλοι οι σκύλοι ανεξαρτήτως εργασίας (συντροφιάς, φύλακες, ποιμενικοί, κυνηγητικοί κλπ) αφού αποτελεί έναν κώδικα επικοινωνίας με τον χειριστή και συγχρόνως τα εργαλεία με τα οποία θα δουλέψει για την περαιτέρω εκπαίδευση (κυνηγητική, επιθέσεων κλπ) Αυτή περιλαμβάνει την εκμάθηση και εκτέλεση, πάντα, με οποιεσδήποτε συνθήκες των εντολών: να περπατά στο πλάι του χειριστή με ή χωρίς λουρί. Να κάθετε στα πίσω πόδια ή /και ξαπλωτός στην κοιλιά του, με λεκτική εντολή, σφυρίχτρα και νόημα. Να έρχεται αμέσως εμπρός στον χειριστή από όπου και αν τον καλέσει, (με τους ίδιους τρόπους). Να παραμένει στην θέση του. Να κατευθύνεται προς τις διευθύνσεις που του υποδεικνύουν. Να μένει ακίνητος (στοπ ή χοουπ). Συγχρόνως, μέσα από το παιχνίδι αρχίζουν τα μαθήματα του απορτ, στην αρχή απλά και μετά σύνθετα δηλαδή να κατευθύνεται από απόσταση, να κάνει επαναφορά από σημείο που δεν γνωρίζει πως έχει πέσει το θήραμα, να απορτάρει κατόπιν εντολής και να μην τρέχει πίσω από τα θηράματα κλπ. Αν ο σκύλος δεν ανταποκρίνεται δοκιμάζω σε λίγες εβδομάδες, αν πάλι δεν.. δοκιμάζω ξανά και ξανά … αν δεν “το έχει” (δεν μου έχει συμβεί ποτέ) και εφόσον είναι σε ηλικία τέτοια που να αντέχει στην πίεση, προχωρώ με το εξαναγκαστικό απόρτ.  Στα τελευταία Σέττερς μου τους μάθαινα και ακινησία στο ξεπέταγμα μια που γίνεται πολύ εύκολα όταν ο σκύλος έχει μάθει να απορτάρει με εντολή. Στην ηλικία των 8-9 μηνών οι βόλτες στην ύπαιθρο αλλάζουν σταδιακά ποιότητα, από άτυποι αρχίζουν να γίνονται τυπικοί, με ρύθμιση πλάτους και βάθους και εναλλαγές με σφυρίχτρα. Μέχρι να τελειώσει η εκπαίδευση η όπως συνηθίζεται να λέγεται “διασταυρωμένη έρευνα” μεταφέρεται από τον κάμπο στο βατό βουνό και μετά στο δύσβατο. Σταδιακά πάντα. Υποθέτω πως όλοι καταλαβαίνουν πως μια τέτοιου είδους έρευνα στο βουνό δεν γίνεται “με μοιρογνωμόνιο” αλλά, ναι, είναι μία τυπική έρευνα προς όλες τις κατευθύνσεις και σε όλες τις ενδιάμεσες αποστάσεις.

Η φέρμα στην εκπαίδευση έχει μικρό μερίδιο σαν μάθημα αφού δεν υπάρχει περίπτωση να ασχοληθώ με σκύλο φέρμας….. που δεν φερμάρει. Μου είναι αδιανόητο. Είναι σαν να λέμε πως το άσπρο άλογο του Κολοκοτρώνη ήταν μαύρο. Να δεχτούμε πως ήταν με λίγες βούλες; ας το δεχτούμε, ήταν άσπρο με βούλες, αλλά ποτέ μαύρο. Φερμάρει αλλά με κάποια προβλήματα. Ο σκύλος φέρμας σπάει την φέρμα πρόωρα; Φτιάχνεται. Φερμάρει από πολύ μακρυά ή πολύ κοντά; Θέλει λίγη δουλίτσα. Δεν παίρνει σωστή θέση; Θα το κάνει αποκτώντας εμπειρίες. Δεν έχει ωραίο στυλ; Διορθώνεται.

Η φέρμα στην εκπαίδευση έχει μεγάλο μερίδιο σε χρόνο, απαιτεί πολλά και διαφορετικά θηράματα σε διαφορετικά τοπία. Έχει σχέση με τις εμπειρίες που πρέπει να αποκομίσει, να εξοικειωθεί με τον τρόπο που θα τον προσεγγίζουμε εμείς ή άλλος σκύλος, να συναινεί σωστά, και μια πολύ σπουδαία παράμετρο που πολλοί την αντιπαρέρχονται είναι το ποντάρισμα με εντολή.

Μιχάλη, αρκετά για τώρα… πάω στην θάλασσα για μπάνιο μια και έκοψε λιγάκι ο αέρας.