Μετά από πολύ καιρό λόγω σοβαρών υποχρεώσεων είμαι πάλι στην παρέα και ρωτάω τα μέλη για προσωπικές εμπειρίες ή κάποιες γνώσεις για το συγκεκριμένο θέμα που με απασχολεί ιδιαίτερα.Με γνώμονα το καλό του ζώου όποιον κτηνιατρο κι αν έχω ρωτήσει μου ΄χουν προτείνει στείρωση στο θηλυκό μου μπιγκλάκι η οποία αργότερα θα το απαλάξει από σοβαρές πιθανότητες καρκίνου των μαστών,πυομητρια κ.τ.λ.Με δεδομένο το γεγονός ότι δεν σκοπεύω να ζευγαρώσω το σκυλί στο μέλλον παρ’όλα τα καλά του αίματα,θα ήθελα κάποιες σοβαρές τοποθετήσεις.
ΚΥΝΗΓΟΣΚΥΛΟ ΚΑΙ ΣΤΕΙΡΩΣΗ
-
ΕπισκέπτηςΗμ. εγγραφής:
01/01/1970
Αρ. μηνυμάτων:
7208Το να εμφανιση καποια μορφη καρκινου ,το θυληκο ζωο στα γεννητικα του οργανα ειναι ενα στα τεσσερα.Στειρωση σημαινη εγχειρηση και βγαλσιμο ολων το γεννητικων οργανων του ζωου.Αν αυτο γινη εως το 3 κυκλο του ζωου εχεις μηδαμινες πιθανοτητες να εμφανιστη καρκινος του μαστου,και αποκλειεται και η πυομητρα.
Απο την αλλη ομως και ο ανθρωπος εχει υψηλες πιθανοτητες να εμφανιση καρκινο,π.χ οι γυναικες μαστου ,δε προχωραμε ομως σε στειρωση προληπτικα .
Ειναι μια αποφαση που αναγκαστικα θα την παρεις εσυ,και δε σου κρυβω οτι με εχει απασχοληση και μενα ,γιατι εχω χαση μια σκυλιτσα απο καρκινο των μαστων.Ο σκύλος δεν έχει τις ψυχολογικές επιπτώσεις που θα είχε από τη στείρωση μία γυναίκα.Ούτε θα στεναχωρηθεί επειδή θα μείνει άτεκνος όπως ένας άνθρωπος.Έχω την τύχη να έχω παλαιό μου συμμαθητή κτηνίατρο,το έχουμε συζητήσει διεξοδικά και μου έχει διώξει τις όποιες ηθικές αναστολές μου.Αυτό που θα ήθελα να ακούσω από τους φίλους στο forum είναι αν έχουν προσωπικές εμπειρίες για διαφορά η όχι στην απόδοση η εξέλιξη ενός κυνηγόσκυλου μετά από στείρωση.
ΕπισκέπτηςΗμ. εγγραφής:
01/01/1970
Αρ. μηνυμάτων:
7208E , ΤΙ ΡΩΤΑΣ ΤΟΤΕ ΡΕ ΠΑΛΗΚΑΡΙ;ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΝΕΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΟΥΤΕ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΟ ΟΠΩς ΛΕς ΓΕΝΝΗΤΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ ΘΑ ΤΟΥ ΑΦΑΙΡΕΣΕΙΣ ΟΧΙ ΠΟΔΙ….
Μαζι με την αφαιρεση σταματανε να παραγονται και καποιες ορμονες.Το θεμα ειναι εαν επηρεαζεται η φυσικη κατασταση και η διαθεση του ζωου για κυνηγι κι οχι αν εχει ψυχολογικα προβληματα η πεντε ποδια.Ρωταω μηπως καποιος εχει προσωπικη εμπειρια.Ρωταω απο υπευθυνοτητα που αν ειχαμε ολοι κι εγω μαζι ,δεν θα υπηρχε στην Ελλαδα η κατασταση που μας εξευτυλιζει καθημερινα στα διφορα video που ανεβαινουν καθημερινα στο διαδικτυο με αδεσποτα κι οχι μονο.Η αναπαραγωγη κυνηγοσκυλων ειναι κατι πολυ σοβαροτερο απο το να αφησεις την σκυλα σουνα γεννησει στο βαρελι στην πισω αυλη τα ημιαιμα κουταβια που καταλαθος απεκτησε και που αν δεν βρεθουν κοροιδα να τα παρουν θα ακολουθησουν το γνωστο δρομο(δεν το λεω φυσικα για καποιον απο την παρεα μας),ουτε τα ημιαιμα επισης κουταβια που θα σπειρει στην πρωτη ευκαιρια ο Γκουσγκουνης σκυλος μας με τα τεσσερα ποδια κι ενα εργαλειο -για να αστειευτω κι εγω λιγακι-(παλι δεν αφορα την παρεα μας).Αν ακολουθηθουν ολες οι διαδικασιες που κανουν κυνοφιλοι σαν το κυριο Γιαννη(εξετασεις αποπρασιτωσεις πριν την επιβαση,ειδικη διατροφη παρακολουθηση του αρσςνικου για τις κυνηγετικες του ικανοτητες πριν την επιβαση,εξεταση τακτικη της σκυλας απο τον κτηνιατρο ,τακτικη εξεταση των νεογεννητων κουταβιων,αποπαρασιτωσεις εμβολιασμοι διατροφη μεχρι μεχρι να παραδοδουν στον νεο ιδιοκτητη,η αναπαραγωγη ειναι ασυμφορη και μονο αν εχεις πολυ αγαπη χρονο χωρο και μερακι την κανεις.Γνωριζοντας οτι δεν επαρκει ο χρονος μου και θελοντας να φορτωσω με τετοια ευθυνη τα ανηλικα παιδια μου δεν εχω σκοπο να ακολυθησω τη διαδικασια.Απο την αλλη δεν θα ηθελα ο σκυλος να χασει τις κυνηγετικες του ικανοτητες ας μη λεω ψεματα γι αυτο και ρωταω για προσωπικες και υπευθυνες εμπειριες. Φιλικα και συναδελφικα παντα.
Έχω την εντύπωση πως δεν υπάρχει κανένα,απολύτως, πρόβλημα. Ίσα-ίσα που σε κάποιες περιπτώσεις ενδείκνηται κιόλας. Το μόνο,ίσως, που θα πρέπει να προσέξεις στο μέλλον-όσον αφορά τις θηλυκές,κυρίως, σκύλες που έχουν στειρωθεί-είναι μία τάση αύξησης του σωματικού βάρους πέραν του κανονικού και αυτό όχι πάντα. Και βέβαια…την επιλογή του κατάλληλου κτηνιάτρου που θα κάνει την "επέμβαση"
Καλή επιτυχία
ΓιώργοςΚαλημερα FUDAS , εφ’ οσον δεν παρουσιαζει προβλημα πυομητρας [ ανοικτης η κλειστης] για μενα μη το κανεις . Παντοτε ειχα και εχω θηλυκες [ φερμες] και εχω κανει σε δυο οταν μου παρουσιασαν τη πυομητρα η μια στα 7 χρονια [φετος] και η αλλη στα 8 χρονια[ δεν ζει]. Οι κτηνιατροι φιλε μου ξερουν για παθησεις και αρρωστιες και προληπτικα στο λενε γαι να μην παρουσιαστει σε μεγαλη ηλικια [ πανω απο 10 χρονων] και εκει ειναι δυσκολα στη ναρκωση μηπως δεν ξυπνησει το σκυλι. Ειναι υπουλη μολυνση [ κλειστη] την ανοικτη που τρεχει την καταλαβαινεις . Γραφε τις ημερομηνιες περιοδου και παρακαλουθα μηπως εχουν διακυμανσεις νωριτερα η αργοτερα αυτο να σε ανησυχει. Αν του κανεις στειρωση θα γινη καπως πιο φαγανο[ να προσεχεις μη σου παχυνει] , , μπορει να αλλαξει ο ηχος γαβγισματος , αλλα τα κυνηγητικα του ενστικτα δεν αλλαζουν. φιλικα.
Πρέπει να είστε συνδεδεμένοι για να απαντήσετε σ' αυτό το θέμα.