Μάθημα

ΟΚ, λίγο κάφρικο το βιντεάκι αλλά το νόημα είναι σωστό. Εγώ θυμάμαι ακόμη την πρώτη φορά που είδα κοτόπουλο να τρέχει χωρίς το κεφάλι (στο τέλος χτύπησε και στον φρεσκοασβεστωμένο τοίχο και φώναζε η γιαγιά! )

Μεγαλωσα με το παππου και την γιαγια, και θεωρω οτι ειμουν απο τα τυχερα παιδια που αντι να εχουν στα χερια τους οποιαδηποτε αλλα παιχνιδια. ειχα να κανω με την φαρμα , την φυση κια τα ζωα γενικα.

Ενα μαθημα που εμαθα ειναι οτι τα ζωα αυτα , τα οικοσιτα, μα τα εδωσε ο Θεος για να τραφουμε.Αυτος ειναι ο σκοπος την υπαρξης του και με αυτο το τροπο ολοκληρωνεται ο κυκλος τη ζωης τους.Μεγαλωνουν κια εκτρεφονται για να θρεφονται με αυτα οι ανθρωποι.
Ουτε φρικιαστικο ειδα το θεαμα, ισως επιση εχω εξοικιωθει μαζι του απο παιδι.

Θυμαμαι ακομη το πρωτο αρνι που εσφαξα με το παππου…θυμαμαι την λυπη που ενιωσα αρχικα….θυμαμαι την εξηγηση και τον λογο που ο παππους μου μου εξηγησε σαν ειδε την σιωπηλη μου εκφραση……….πρεπει καποια πραματα να τα εξηγουμε και να τα μαθαινουμε στα παιδια μας.

Αυτος ο ανθρωπος στο βιντεο που πιστευω οτι αρχικα εξηγησε αρκετα στο παιδι το σκοπο των οικοσιτων ζωων( δεν ειχα ηχο μονο εικονα), εδειξε στο παιδι, κατι με το οποιο πρεπει να εκοικιωθει.Η σταση του προς το πουλι ηταν απολυτα σεβασμια, αφου ΔΕΝ ΤΟ ΒΑΣΑΝΙΣΕ, ΟΥΤΕ ΤΟ ΣΚΟΤΩΣΕ ΑΡΓΑ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΟΣΒΑΛΕ……….

Οταν ενα ζωο ειναι οικοσιτο πρεπει να διαζωριζουμε εξαρχης καποια πραματα Παραδειγματος χαρην πολλες φορες εχαμε σαν παιδια οικοσιτα ζωα σαν κατοικιαδια, ιδιαιτερα παπιες, η κουνελλακια.ΠΟΤΕ δεν τα φαγαμε……….οταν καποιο ζωο ερθει στο σπιτι μας για να σφαγει, αυτο πρεπει να το εξηγουμε στα παιδια μας….και να εξοικιωνονται με αυτο.οταν ερθει σαν κατοικιδιο ΠΟΤΕ δεν πρεπει να του αλλαζουμε το ρολο σε οικοσιτο……απλα επειδη μεγαλωσε.Και το ζωο προσβαλουμε, και το παιδι μας πληγωνουμε ανεπανορθωτα…….δεν παιζουμε με αυτα τα πραματα.

Και κατι που πολλοι δεν δινουν σημασια………για μενα ομως ειναι κατι που εμαθα και θα μαθω καποτε στα παιδια μου.

Σεβομαστε το ζωο ΠΑΝΤΑ ………και δεν το βασανιζουμε κατα την σφαγη…….ειναι κατι που του περνουμε την ζωη για να ζησουμε εμεις και πρεπει να το καταλαβαινουμε αυτο.Τιμαμε την τροφη που μας δινει ο θεος μεσω του ζωου αυτου με το να το σφαζουμε σωστα και χωρις να το βασανιζουμε και προσεχουμε την τροφη αυτη οπως της αρμοζει.

Οσοι δεν ειχαν την τυχη να μεγαλωσουν κοντα σε αυτην την ιδια την φυση της ζωης θα εκπλαγουν απο το σεβασμο που δειχνουν οι ανθρωποι στα χωρια προς την τροφη τους…προς τον Αρτον τον επιουσιον, προς το ιδιο το ψωμι που πολλοι απλοχερα πετουν η πατανε οταν πεσει απ το τραπεζι σαν πανε καπου για φαγητο.

Λιγα σχολια για τις αρνητικες γνωμες στο εν λογω βιντεο ( οχι εδω αλλα στο you tube)

Οι ανθρωποι πριν φυγουν για τις πολεις, οταν ζουσαν ακομη απλοικα και ''πρωτογονα'' σεβονταν ολα αυτα…απλα γιατι ηξεραν απο που προερχονται, ποσο δυσκολα μεγαλωνεις ενα ζωο, ποσο κοπο θελει να φτιαχτει το ψωμι………τοτε καποια πραματα γινονταν με απολυτο σεβασμο κια γνωση……………σημερα που ολα τα βρισκουμε ετοιμα στο πιατο…….υπαρχουν ατομα πανευκολα σχολιαζουν η καταδικαζουν αρνητικα την σφαγη ενος ζωου……..απλα γιατι αυτοι ειναι ''πολιτισμενοι''

Ξερετε………οσο παμε…..οσο πιο απλος εισαι , πιο αγνος , πιο κοντα στο θεο, πιο φιλικος, πιο φυσικος…….βαπτιζεσαι τρελος και ………απολιτιστος…..

'

Μπορεί να είναι κάπως σκληρό όταν το βλέπεις αλλά έτσι είναι στην πραγματικότητα ο ΅θάνατος΅ οικόσιτων ζώων και βεβαίως δεν αποτελεί φρίκη ή έγκλημα για όσους γνωρίζουν πως δεν γίνεται αλλιώς.
Αν και στο συγκεκριμένο βίντεο ο τρόπος και η αντίδραση των πρωταγωνιστών ήταν στημένος να προβάλει περισσότερο τον θάνατο του πτηνού παρά την εξιλέωση του παιδιού με τον θάνατο που σίγουρα έχει δει πολλά να αποκεφαλίζονται και να σφαγιάζονται εφόσον οι οικογένεια του ασχολείται με την πτηνοτροφία και την κτηνοτροφία , κάθε αρνητική κριτική ή σχόλιο δεν θα μου έκανε καθόλου εντύπωση .

Καλουνται οι τυχεροι αναγνωστες να δωσουν ενα φιλακι στο παιδι τους
που ειναι εκει κοντα… :air_kiss:[/b]

Εγραψε καποιος… :this:

Καλημέρα κορούλα μου… σήμερα είσαι ακριβώς 143 ημερών… σήμερα
κλείνουμε 100 ημέρες που είμαστε χώρια. Είμαστε χώρια πρακτικά
γιατί από την καρδιά μου και την αγκαλιά μου δεν έχεις φύγει λεπτό.

Να ξέρεις πως αυτές τις 100 ημέρες ότι πράξη , ότι σκέψη και να έκανα
είχε μοναδικό σκοπό να είμαι κοντά σου…
κάποιες φορές σαν άγγελος κάποιες όπως τον τελευταίο καιρό σαν
πετυχημένος άνθρωπος για να είμαι και πετυχημένος πατέρας την μέρα
που θα με χρειαστείς. Κάθε πρωί και κάθε βράδυ … όταν ανοίγω και
όταν κλείνω τα μάτια μου ακούω ένα τραγούδι που μας φέρνει νοερά
μαζί … στο αφιερώνω για να γιορτάσουμε τις 100 μέρες απώλειας… να
γιορτάσουμε πως δεν θα ξανά είμαστε τόσο καιρό χώρια από εδώ και στο εξής…

:heart: :heart: :heart: