Δηλαδη, ας κάνουμε την παρακάτω υπόθεση…
Είσαι μέσα στο σπίτι σου και μπουκάρει ένας κλέφτης.
Η μία επιλογή είναι να του σκάσεις ένα Remington Sabot Slug στη μάπα και να ψάχνει να βρει το κεφάλι του (μαζί με το υπόλοιπο σύστημα που το στηρίζει κτλ). Βέβαια σε αυτή την περίπτωση θα πάς μέσα για καμιά 10ετία και βάλε, οπότε δεν αξίζει να σκεφτείς έτσι.
Η άλλη επιλογή είναι να τον αφήσεις να στα πάρει όλα, και αν έχει κέφια και είναι καλός άνθρωπος (sic), ίσως να μη σε μαχαιρώσει, εσένα μαζί με την γυναίκα σου, τα παιδιά σου, το σκύλο σου κτλ. Βέβαια μαζί με τα όλα, θα είναι και τα όπλα σου (σιγά μη σου τα άφηνε, αν εσύ τα χρησιμοποιείς στο κυνήγι αυτός έχει μακράν αποδοτικότερο προορισμό για αυτά). Βέβαια ΚΑΙ σε αυτή την περίπτωση, δεν το γλυτώνεις το δικαστήριο. Και όχι μόνο αυτό, αλλά αν (λέμε αν), ο μάγκας ξέχασε να σου ξαφρίσει κάποιο, τότε θα σου το πάρει το κράτος κατηγορώντας σε για πλημελή φύλαξη των υπολοίπων.
Τελικά ζούμε σε πραγματικά ΚΟΡΥΦΑΙΑ χώρα. Ήθελα να ήξερα (και όποιος γνωρίζει ας με διαφωτίσει), τι ακριβώς σκεφτόταν ο νομοθέτης (?) όταν έβγαζε τέτοιους νόμους.
Μήπως (λέω μήπως) τα slugs θα έπρεπε να έχουν άλλους αποδέκτες…