Καλημέρα
Διαβάζοντας τον τίτλο αυτού του θέματος, κατ' αρχάς μου έρχεται να απαντήσω "ναι"!!! – με ενθουσιασμό και Εθνική υπερηφάνια. Κατά δεύτερον αρχίζουν οι σκέψεις… :
* Σίγουρα θα το αγόραζες Παναγιώτη??? …Σίγουρα??? (θα ρώταγα τον εαυτό μου)…
* Μήπως όταν θα σκεπτόσουνα την προοπτική αγοράς, να άρχιζες τις κρίσεις, συγκρίσεις, υπολογισμούς, για να δεις αν όντως η επιλογή του θα είναι μια συνετή και συμφέρουσα (για εμένα) κίνηση???
… Και με αυτές τις σκέψεις, προσγειώνομαι στην πραγματικότητα και μου φεύγει ο πρώτος ενθουσιασμός της άμμεσης καταφατικής απάντησης.
Κάποιοι είπαν εδώ για την Ελληνική γραφεικρατία… για το ότι δεν υπάρχει σύστημα… υποδομή… για το ότι η Ελλάδα τρώει τα παιδιά της και άλλα πολλά που συμφωνώ ότι είναιεντελώς σωστά.
Εκείνο όμως που πιστεύω ότι είναι εξ ίσου σωστό,είναι το ότι ΑΝΕΚΑΘΕΝ το ίδιο ίσχυε.
Ότι έχουμε δημιουργήσει σαν Έλληνες, το δημιουργήσαμε δρώντας σαν εξαιρέσεις, και ποτέ ή…σχεδόν ποτέ βασιζόμενοι σε κάποιο οργανωμένο κράτος.
Όπου και να κοιτάξουμε στις τόσες χιλιετίες της ύπαρ΄ξής μας αυτό θα δούμε. Καθεστώτα και συνθήκες συφοριασμένες, δυσλειτουργικές, πουλημένες καμμιάφορά, και ξαφνικά, εξαιρέσεις λαμπρές! Πολλές…πάμπολλες εξαιρέσεις! Σοφοί… μαθηματικοί…ποιητές…αστρολόγοι…φυσικοί.
..ήρωες… πάντα υπήρξαν εν μέσω αρνητικών καταστάσεων και ΟΧΙ χάρις θετικού πεοιβάλλοντος και θετικών συνθηκών.
Το ανάποδο συνέβαινε πάντοτε!
Δυο τρία γρήγορα παραδείγματα… : τον Σωκράτη τον "αυτοκτονήσαμε"… τον Κολοκοτρώνη τον φυλακίσαμε…. η Μαντώ Μαυρογέννους πέθανε ζητιάνα… και τόσοι άλλοι.
Εξαιρέσεις εν μέσω αν μη τι άλλο όχι θετικού ή προστατευτικού περιβάλλοντος.
Ένας γιατρός Παπανικολάου…. ο Ελήτης… Χατζηδάκης…Θοδωράκης… τόσοι και τόσοι Έλληνες μεμονωμένα χωρίς υποστήριξη του όποιου κράτους και συνθηκών διέπρεψαν είτε ατομικά είτε ομαδικά ( παράδειγμα – το έπος του'40 -που είναι θυσία και "ΟΧΙ" του απλού κόσμου και στρατιωτικών και όχι της τότε κυβέρνησης και συνθηκών)… !
Έτσι λοιπόν και γιαυτό – κατά την γνώμη μου πάντοτε – η φάση χρειάζεται την… εξαίρεσή της! Τον έξυπνο / ικανό εκείνον επιχειρηματία που θα θελήσει να επενδύση σε αυτό.
Ξανακοιτώντας όμως τον τίτλο του θέματος, αρχίζω και σκέπτομαι, αν θα ήταν δυνατόν, με μια υπεύθυνη και σοβαρή απάντηση μου, να έβαζα ένα μικρούλικο, θετικό λιθαράκι, που μπορεί να βοηθήσει – ενδεχομένως και μαζί με άλλα που θα βάλουν κάποιοι από εσάς – αυτόν τον υποθετικό επιχειρηματία.
Οι 200.000 (περίπου) κυνηγοί της Ελλάδας, δεν είναι άοπλοι. Έχουν όπλα. Συνέχεια βέβαια αγοράζουν καινούργια, αλλά επει σαν σύνολο δεν είναι εκατομυριούχοι αλλά απλοί οικογενειάρχεςς, τα αγοράζουν μετά από σκέψεις, κρίσεις, συγκρίσεις κ.λπ.
Αν μια υποτιθέμενη Ελληνική Βιομηχανία όπλων, αποφάσιζε να παράγη ένα κυνηγετικό (είτε δικό της, είτε για λογαριασμό μιας όποιαδήποτε άλλης εταιρείας) θα έπρεπε το όπλο αυτό να αντέχει συγκρίσεις ΟΛΩΝ των τύπων, για να ευελπιστεί η εταιρεία ότι αν μη τι άλλο δεν θα.."έμπαινε μέσα" !
Αυτό είναι δύσκολο. Δυσκολώτατο.
Τι – κατά την γνώμη μου θα έπρεπε να κάνει : θα 'επρεπε (σε πρώτη φάση βέβαια) να παράγει ένα όπλο που να είχε 4 στοιχεία. 1) Να το θέλανε όλοι οι κυνηγοί, ασχέτως του αν και πόσα όπλα έχουν. 2) να είναι ποιοτικής κατασκευής και απροβλημάτιστης λειτουργίας. 3) να είναι φτηνό!!! 4) να προσπαθούσε με οργανωμένο μάρκετινγκ να επιτύχει το μάξιμουμ διαφήμισης / πωλήσεων.
Καλό ευχολόγιο δεν είναι????
Καλό, αλλά λείπει κάτι. Ο τύπος του΄θαυματουργού' αυτού όπλου…..
Φανταστείτε λοιπόν ένα ποιοτικό και σε ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ τιμή, μονόκανο, μεταβλητού διαμετρήματος. Από την μέση και κάτω να άλλαζε και να γινότανε 12, 16, 20, 28, 36. Να πουλιώτανε μεμονωμένο μόνο το όποιο διαμέτρημα ήθελε ο κάθε ένας, και από εκεί και μετά …ο κάθε ένας να μπορούσε να αγοράσει ότι ήθελε… .ισως – για δυστυχώς εκτός Ελλάδας πελάτες – μέχρι και ραβδωτό.
Αν πήγαινε καλά σε πωλήσεις, (εγώ πιστεύω ότι σίγουρα με το κατάλληλο μάρκετινγ, ποιότητα, τιμή) θα μπορούσε να βγάλει άλλα μοντέλα του ιδίου όπλου με καλύτερο κοντάκι… μέταλα.. κ.λπ. έτσι για να ικανοποίηθούν και κάποιοι εύποροι κυνηγοί… ή απλά χομπίστες.
Αυτά ήθελα να πω .
