Αναμνήσεις από την Ζαχάρω

Επισκόπηση 4 δημοσιεύσεων - 1 έως 4 (από 4 συνολικά)
Απευθείας μετάβαση στη σελίδα:
  • Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    09/08/2010
    Αρ. μηνυμάτων:
    26
    ledgeras στις #25140

    Αισθάνομαι την ανάγκη να παραθέσω τις εικόνες που έχω αποθυκεύση στο μυαλό μου και μου δημιουργούν όμορφες αναμνήσεις για το παρελθόν και προβληματισμό για το μέλλον.
    Κατάγομαι από την όμορφη Ζαχάρω όπως οι περισσότεροι ντόπιοι έτσι και οι παπούδες μου αλλά και ο πατέρας μου αγαπούσαν το κυνήγι.
    Πιτσιρικάς τότε εγώ περίμενα πότε θα έρθει το Σαββατοκύριακο να με πάρουν και εμένα κοντά. Θυμάμαι ότι διασχίζαμε το καταπράσινο δάσος (Σμέρνα,Κουμουθέκρα , Στροφυλια κ.α.) και ανηφορίζαμε σε πλαγιές και γενικά μετά από κάθε εξόρμηση γύρναγα πολύ χαρούμενος γιατί είχα γεμίσει με όμορφες εικόνες από το δάσος αλλά και από το κυνήγι. Θυμάμαι υπήρχε τέτοια αφθονία σε θυράματα (όλων των ειδών) που πραγματικά σε συνδιασμό με την ομορφιά του φυσικού περιβάλοντος χαιρόσουν κάθε φορά που βρισκόσουν εκει.
    Αργότερα μεγαλώνοντας πέρασα Πανεπηστήμιο και έχασα την επαφή με το κυνήγι, αφού ολοκλήρωσα τις σπουδές μου και την στρατιωτική μου θητεία εγκαταστάθηκα λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων στην Αθήνα αλλά πάντα μέσα μου υπήρχαν αυτές οι εικόνες και προσπαθούσα να ξεκλέψω χρόνο για να κυνηγήσω στα μέρη που είχα μάθει από μικρός (μην φανταστείτε πήγαινα 2,3 φορές το χρόνο για κυνήγι αφού οι επαγγελματικές υποχρεώσεις αποτελούσαν τροχοπέδι για πιο συχνή κυνηγητική δραστηριότητα). Πάντως κάθε φορά που πήγαινα αισθανόμουν άλλως άνθρωπος (άσχετα με τα άθλια ποσοστά κάρπωσης που είχα) χαιρόμουν την επαφή με την φύση με μάγευε το τοπίο, μου ξύπνναγε η θύμιση από την παιδική ηλικία.
    Όλα καλά μέχρι το 2007 που έγινε αυτή η ανεπανόρθωτη καταστροφή με την μεγάλη φωτιά μαζί με την φύση έκαψαν και τις αναμνήσεις μου, έβλεπα στην τηλεόραση σημεία που μου άρεσε να κυνηγάω , απείρου κάλους να καίγονται και σπάραζε η καρδιά μου. Ποτέ δεν θα είναι όπως παλιά. Εμένα όμως ποτέ δεν θα σβήσουν από το μυαλό μου ,μόνο που τώρα θα πρέπει να τα περιγράφω και δεν θα έχω την δυνατότητα να ξεναγήσω τα παιδιά μου ή τους μη ντόπιους φιλους μου σε αυτόν τον επίγειο παράδεισο.

    Ελπίζω μετά από χρόνια οι πληγές να επουλοθούν και να μην ξαναζήσει κανένα μέρος στον κόσμο μια τέτοια καταστροφή.

    Υ.Γ. Υπάρχει κανένα άλλο μέλος στο forum από την Ζαχάρω ή από την ευρύτερη περιοχή.


    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    30/08/2008
    Αρ. μηνυμάτων:
    1545
    SpyrosBenelli στις #151264

    Γεια σου πατριώτη.Εγώ είχα αντίθετη πορεία από εσένα.Μεγάλωσα και έζησα στην Αθήνα ως τα 18 μου αλλά μετά λόγω σπουδών κατηφόρησα στα πάτρια εδάφη και πλέον δεν σκοπεύω να φύγω.Μένω σε ένα χωριό έξω από τον Πύργο και κατηφόριζα στα μέρη σου για τσίχλες αρκετές φορές.Πλέον μετά τις φωτιές δυσκολεύομαι να περάσω και να δω τα γυμνά βουνά.Χθες είχαμε μεγάλη φωτιά στην μεριά του Ερύμανθου στα σύνορα με Αρκαδία δυστυχώς

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    12/01/2010
    Αρ. μηνυμάτων:
    406
    Tasos75 στις #151267

    Γεια και από μένα φίλε,

    αν και από την ώρα που πέρασα στο πανεπιστήμιο είμαι όπου γης και πατρίς και εδώ και 4 χρόνια ζω στην Κομοτηνή,

    η καταγωγή των γονιών μου είναι από Πελοπόννησο. Δεν έχω ζήσει ποτέ κάτω αλλά κατεβαίνω ως επισκέπτης.

    Και από το δικό μας χωριό (κοντά στον Πύργο) πέρασε η φωτιά και έκανε ζημιές.

    Έχω να κατέβω κάτω από το 2006 αλλά οι δικοί μου που κατεβαίνουν συχνά μου περιέγραψαν πολύ άσχημες εικόνες

    από τα καμμένα. Κρίμα γιατί οι εκτάσεις που κάηκαν ήταν πανέμορφες. Να' ναι καλά τα συμφέροντα και ο "πατριωτισμός"

    ορισμένων (κάποιων σαν τον πρώην δήμαρχο της Ζαχάρως καλή ώρα – γνώμη μου και ελπίζω να μην παρεξηγηθώ).

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    06/12/2009
    Αρ. μηνυμάτων:
    1769
    Dimitris Al. στις #151405

    Η πικρή αλήθεια είναι ότι η φωτιά έκαψε τα καλύτερα μπεκατσοτόπια.

Επισκόπηση 4 δημοσιεύσεων - 1 έως 4 (από 4 συνολικά)
Απευθείας μετάβαση στη σελίδα:

Πρέπει να είστε συνδεδεμένοι για να απαντήσετε σ' αυτό το θέμα.


Μετάβαση σε γραμμή εργαλείων