Αντιγράφω μέρος της επιστολής: (τα bold δικά μου)
"Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του ζαρκαδιού, εξαφανισμένου σχεδόν από την περιοχή πριν το καταφύγιο, συναντάται σήμερα ακόμα και κοντά σε οικισμούς σε μικρές ομάδες, ένδειξη του ότι έχει αναπτυχθεί ένας υγιής πληθυσμός. Πρέπει να εξοντωθεί άμεσα; Γιατί είναι σίγουρο ότι δεν θα φυλαχθεί από όλους. … Ο λαγός φταίει κι αυτός, που αυξήθηκε και τον συναντάμε πλέον συχνά; Η κάνει μεγάλες ζημιές στις καλλιέργειες; Η πέρδικα, ενώ αποδεδειγμένα δεν υπήρχε καν στο καταφύγιο, άρχισε να κάνει δειλά-δειλά την εμφάνισή της με φυσικό εποικισμό από τις γύρω περιοχές. Πρέπει να τιμωρηθεί παραδειγματικά; Η Φάσα, κυνηγημένη και εκτοπισμένη από τη στιγμή που εισέρχεται στην Ελλάδα, από τις ορδές των τυφεκιοφόρων σε όλα τα περάσματα, βρήκε χώρο για ξεκούραση στο καταφύγιο και διαβιεί μαζί με άλλα αποδημητικά θηράματα, που τρέφονται και κυκλοφορούν σε όλη τη γύρω περιοχή. Το ίδιο και το κοτσύφι, που υπόκειται όμως μια πραγματική σφαγή στα όρια του καταφυγίου από ασυνείδητους κυνηγούς, που καταφτάνουν από όλα τα μέρη της Ελλάδας."
Δεν έχω γνώμη για το αν πρέπει ή όχι να ανοίξει το καταφύγιο, αλλά, να στέλνονται από ΚΥΝΗΓΟΥΣ τέτοιες επιστολές απόγνωσης στη Μπιρμπίλω για να έρθει να γλιτώσει τα καημένα τα θηράματα που σφαγιάζονται είναι τουλάχιστον αυτοκαταστροφικό.
Δηλαδή οι αντικυνηγοί τί περισσότερο θα μπορούσαν να γράψουν;