ΛΕΪΣΜΑΝΙΩΣΗ

Επισκόπηση 15 δημοσιεύσεων - 46 έως 60 (από 410 συνολικά)

Συμμετέχων

Ημ. εγγραφής:
25/10/2004
Αρ. μηνυμάτων:
179

mariakounadi στις 27 Νοεμβρίου 2004 στις 16:31 #338151

Από ότι έχω καταλάβει οι απόψειςμεταξύ των κτηνιάτρων διαφέρουν κατά πολύ για αυτό τον λόγο ψάχνομαι ακόμη και συνέχεια ρωτάω γιατί δεν ξέρω ποιος τελικά έχει δίκιο.Ο τελευταίος κτηνίατρος που παρακολουθεί τώρα τα σκυλιά μας(πήγαμε σε 3) επιμένει ότι τα κάποια παράσιτα παραμένουν στα λεμφογάγγλια και δεν “θανατώνονται” ούτε εξαφανίζονται σε όλες τις περιπτώσεις με την θεραπεία (ενέσεις)απλά είναι σε “καταστολή” ,γι’αυτό συνεχίζουν με τα ζιλορίκ εφ’όρου ζωής.Πιστεύει ότι δεν υπάρχει πλήρης ίαση του ζώου και ότι ίσως εξακολουθεί να είναι φορέας και ότι μπορεί και πάλι να επιτεθούν τα παράσιτα συνήθως εώς 1 έτος μετά την αγωγή(αναζωπηρώσεις) και να πρέπει επαναληφθεί η αγωγή.Η θεραπεία είναι μια παράταση ζωής και διαφέρει από σκύλο σε σκύλο,άλλα ζουν 4-6χρόνια(75%)χωρίς κλινικό νόσημα ,άλλα πεθαίνουν πάνω στην θεραπεία με τις ενέσεις ή αργότερα τους δημιουργεί πρόβλημα στα νεφρά κ.λ.π και πεθαίνουν,πάντως κανένα δεν θεραπεύεται 100%.Έτσι ισχυρίζεται αυτός τουλάχιστον.Κανείς όμως κτηνίατρος δεν μας είπε ότι όλα θα είναι καλά σίγουρα μετά την θεραπεία και ότι υπάρχει πλήρης ίαση, (40%-90%) παρά που η κλινική εικόνα βελτιώνεται εώς 100% άμμεσα και ότι 100% ο σκύλος δεν είναι φορέας,και κανείς δεν θεωρεί το καλααζάρ νόσο που θεραπεύεται μια και για πάντα, απλά το προσπαθούν.Θεωρούν,αν και έχουν κάποιες επιφυλάξεις ακόμα για την μετάδοση της νόσου από σκύλο σε σκύλο, (ζωονόσος,σκύλος-σκνίπα-σκύλος).Επίσης αν ο σκύλος είναι σε προχωρημένο στάδιο (έχει μεγάλο τίτλο) οι ελπίδες να σωθεί είναι από μηδενικές εώς ελάχιστες και συνήθως γίνεται ευθανασία σε τέτοιες περιπτώσεις. “Η μόλυνση του σκύλου γίνεται από μολυσμένες σκνίπες,που προσέλαβαν το παράσιτο από μoλυσμένο σκύλο(φορέας της L.infantum) πριν 8-10 ημέρες”.(έτσι ισχυρίζεται ο Σ.Θ Χαραλαμπίδης) Είναι πολύ σημαντικό λοιπόν να γίνει έγκαιρα η διάγνωση γιατί δεν εμφανίζουν όλοι οι μολυσμένοι σκύλοι συμπτώματα!!Καλό θα ήταν λοιπόν να κάνουμε συχνά μια εξέταση για το καλααζάρ.Η καλύτερη θεραπεία είναι η πρόληψη.Σας προτείνω να επισκεφτείτε και αυτό το site ,που έχει ένα πολύ χρήσιμο άρθρο για το καλααζάρ από τον καθηγητή Παρασιτολογίας,Σ.θ Χαραλαμπίδη.Τέλος για να μην παρεξηγηθώ, να τονίσω ότι όσα γράφω είναι απόψεις κτηνιάτρων που εγώ έχω ρωτήσει και άρθρα κτηνιάτρων από το διαδύκτιο και όχι δικές μου,αν είναι σωστές ή όχι δεν είμαι σε θέση να το γνωρίζω σίγουρα γιατί δεν είμαι γιατρός.Απόλυτη εμπιστοσύνη δεν έχω σε κανένα γιατρό,και θα ξαναρωτήσω για να επιβεβαιώσω αυτά μήπως και δεν έχω καταλάβει καλά κάτι,και θα ενημερώσω πάλι.

Φιλικά

Μαρία

http://www.pets.gr/dog/perygidiatr/

Από ότι έχω καταλάβει οι απόψειςμεταξύ των κτηνιάτρων διαφέρουν κατά πολύ για αυτό τον λόγο ψάχνομαι ακόμη και συνέχεια ρωτάω γιατί δεν ξέρω ποιος τελικά έχει δίκιο.Ο τελευταίος κτηνίατρος που παρακολουθεί τώρα τα σκυλιά μας(πήγαμε σε 3) επιμένει ότι τα κάποια παράσιτα παραμένουν στα λεμφογάγγλια και δεν “θανατώνονται” ούτε εξαφανίζονται σε όλες τις περιπτώσεις με την θεραπεία (ενέσεις)απλά είναι σε “καταστολή” ,γι’αυτό συνεχίζουν με τα ζιλορίκ εφ’όρου ζωής.Πιστεύει ότι δεν υπάρχει πλήρης ίαση του ζώου και ότι ίσως εξακολουθεί να είναι φορέας και ότι μπορεί και πάλι να επιτεθούν τα παράσιτα συνήθως εώς 1 έτος μετά την αγωγή(αναζωπηρώσεις) και να πρέπει επαναληφθεί η αγωγή.Η θεραπεία είναι μια παράταση ζωής και διαφέρει από σκύλο σε σκύλο,άλλα ζουν 4-6χρόνια(75%)χωρίς κλινικό νόσημα ,άλλα πεθαίνουν πάνω στην θεραπεία με τις ενέσεις ή αργότερα τους δημιουργεί πρόβλημα στα νεφρά κ.λ.π και πεθαίνουν,πάντως κανένα δεν θεραπεύεται 100%.Έτσι ισχυρίζεται αυτός τουλάχιστον.Κανείς όμως κτηνίατρος δεν μας είπε ότι όλα θα είναι καλά σίγουρα μετά την θεραπεία και ότι υπάρχει πλήρης ίαση, (40%-90%) παρά που η κλινική εικόνα βελτιώνεται εώς 100% άμμεσα και ότι 100% ο σκύλος δεν είναι φορέας,και κανείς δεν θεωρεί το καλααζάρ νόσο που θεραπεύεται μια και για πάντα, απλά το προσπαθούν.Θεωρούν,αν και έχουν κάποιες επιφυλάξεις ακόμα για την μετάδοση της νόσου από σκύλο σε σκύλο, (ζωονόσος,σκύλος-σκνίπα-σκύλος).Επίσης αν ο σκύλος είναι σε προχωρημένο στάδιο (έχει μεγάλο τίτλο) οι ελπίδες να σωθεί είναι από μηδενικές εώς ελάχιστες και συνήθως γίνεται ευθανασία σε τέτοιες περιπτώσεις. “Η μόλυνση του σκύλου γίνεται από μολυσμένες σκνίπες,που προσέλαβαν το παράσιτο από μoλυσμένο σκύλο(φορέας της L.infantum) πριν 8-10 ημέρες”.(έτσι ισχυρίζεται ο Σ.Θ Χαραλαμπίδης) Είναι πολύ σημαντικό λοιπόν να γίνει έγκαιρα η διάγνωση γιατί δεν εμφανίζουν όλοι οι μολυσμένοι σκύλοι συμπτώματα!!Καλό θα ήταν λοιπόν να κάνουμε συχνά μια εξέταση για το καλααζάρ.Η καλύτερη θεραπεία είναι η πρόληψη.Σας προτείνω να επισκεφτείτε και αυτό το site ,που έχει ένα πολύ χρήσιμο άρθρο για το καλααζάρ από τον καθηγητή Παρασιτολογίας,Σ.θ Χαραλαμπίδη.Τέλος για να μην παρεξηγηθώ, να τονίσω ότι όσα γράφω είναι απόψεις κτηνιάτρων που εγώ έχω ρωτήσει και άρθρα κτηνιάτρων από το διαδύκτιο και όχι δικές μου,αν είναι σωστές ή όχι δεν είμαι σε θέση να το γνωρίζω σίγουρα γιατί δεν είμαι γιατρός.Απόλυτη εμπιστοσύνη δεν έχω σε κανένα γιατρό,και θα ξαναρωτήσω για να επιβεβαιώσω αυτά μήπως και δεν έχω καταλάβει καλά κάτι,και θα ενημερώσω πάλι.

Φιλικά

Μαρία

http://www.pets.gr/dog/perygidiatr/

Από ότι έχω καταλάβει οι απόψειςμεταξύ των κτηνιάτρων διαφέρουν κατά πολύ για αυτό τον λόγο ψάχνομαι ακόμη και συνέχεια ρωτάω γιατί δεν ξέρω ποιος τελικά έχει δίκιο.Ο τελευταίος κτηνίατρος που παρακολουθεί τώρα τα σκυλιά μας(πήγαμε σε 3) επιμένει ότι τα κάποια παράσιτα παραμένουν στα λεμφογάγγλια και δεν “θανατώνονται” ούτε εξαφανίζονται σε όλες τις περιπτώσεις με την θεραπεία (ενέσεις)απλά είναι σε “καταστολή” ,γι’αυτό συνεχίζουν με τα ζιλορίκ εφ’όρου ζωής.Πιστεύει ότι δεν υπάρχει πλήρης ίαση του ζώου και ότι ίσως εξακολουθεί να είναι φορέας και ότι μπορεί και πάλι να επιτεθούν τα παράσιτα συνήθως εώς 1 έτος μετά την αγωγή(αναζωπηρώσεις) και να πρέπει επαναληφθεί η αγωγή.Η θεραπεία είναι μια παράταση ζωής και διαφέρει από σκύλο σε σκύλο,άλλα ζουν 4-6χρόνια(75%)χωρίς κλινικό νόσημα ,άλλα πεθαίνουν πάνω στην θεραπεία με τις ενέσεις ή αργότερα τους δημιουργεί πρόβλημα στα νεφρά κ.λ.π και πεθαίνουν,πάντως κανένα δεν θεραπεύεται 100%.Έτσι ισχυρίζεται αυτός τουλάχιστον.Κανείς όμως κτηνίατρος δεν μας είπε ότι όλα θα είναι καλά σίγουρα μετά την θεραπεία και ότι υπάρχει πλήρης ίαση, (40%-90%) παρά που η κλινική εικόνα βελτιώνεται εώς 100% άμμεσα και ότι 100% ο σκύλος δεν είναι φορέας,και κανείς δεν θεωρεί το καλααζάρ νόσο που θεραπεύεται μια και για πάντα, απλά το προσπαθούν.Θεωρούν,αν και έχουν κάποιες επιφυλάξεις ακόμα για την μετάδοση της νόσου από σκύλο σε σκύλο, (ζωονόσος,σκύλος-σκνίπα-σκύλος).Επίσης αν ο σκύλος είναι σε προχωρημένο στάδιο (έχει μεγάλο τίτλο) οι ελπίδες να σωθεί είναι από μηδενικές εώς ελάχιστες και συνήθως γίνεται ευθανασία σε τέτοιες περιπτώσεις. “Η μόλυνση του σκύλου γίνεται από μολυσμένες σκνίπες,που προσέλαβαν το παράσιτο από μoλυσμένο σκύλο(φορέας της L.infantum) πριν 8-10 ημέρες”.(έτσι ισχυρίζεται ο Σ.Θ Χαραλαμπίδης) Είναι πολύ σημαντικό λοιπόν να γίνει έγκαιρα η διάγνωση γιατί δεν εμφανίζουν όλοι οι μολυσμένοι σκύλοι συμπτώματα!!Καλό θα ήταν λοιπόν να κάνουμε συχνά μια εξέταση για το καλααζάρ.Η καλύτερη θεραπεία είναι η πρόληψη.Σας προτείνω να επισκεφτείτε και αυτό το site ,που έχει ένα πολύ χρήσιμο άρθρο για το καλααζάρ από τον καθηγητή Παρασιτολογίας,Σ.θ Χαραλαμπίδη.Τέλος για να μην παρεξηγηθώ, να τονίσω ότι όσα γράφω είναι απόψεις κτηνιάτρων που εγώ έχω ρωτήσει και άρθρα κτηνιάτρων από το διαδύκτιο και όχι δικές μου,αν είναι σωστές ή όχι δεν είμαι σε θέση να το γνωρίζω σίγουρα γιατί δεν είμαι γιατρός.Απόλυτη εμπιστοσύνη δεν έχω σε κανένα γιατρό,και θα ξαναρωτήσω για να επιβεβαιώσω αυτά μήπως και δεν έχω καταλάβει καλά κάτι,και θα ενημερώσω πάλι.

Φιλικά

Μαρία

http://www.pets.gr/dog/perygidiatr/

Συμμετέχων

Ημ. εγγραφής:
20/05/2003
Αρ. μηνυμάτων:
4107

Kalliston Hellas στις 29 Νοεμβρίου 2004 στις 12:39 #48846

Justinian, αν θυμάμαι καλά 8-10μ ύψος και 800-1000μ απόσταση.

Φιλικά

Συμμετέχων

Ημ. εγγραφής:
25/10/2004
Αρ. μηνυμάτων:
179

mariakounadi στις 29 Νοεμβρίου 2004 στις 14:26 #48855

Δεν έχω έρθει προσωπικά σε επαφή μαζί του,έχω όμως από το site και το Fax και το e-mail του.Θα επανέλθω κι εγώ με νεότερα,αν έχω.

τηλ.310-999933 Φάξ:310-999947 e-mail:harala@vet.auth.gr

Σ.Θ.Χαραλαμπίδης

Φιλικά

Μαρία

Συμμετέχων

Ημ. εγγραφής:
20/05/2003
Αρ. μηνυμάτων:
4107

Kalliston Hellas στις 29 Νοεμβρίου 2004 στις 15:59 #48871

Φίλοι, έστειλα το ακόλουθο e-mail στον Κο Χαραλαμπίδη. Αν έχει χρόνο για να μου απαντήσει θα σας ενημερώσω αμέσως.

Κύριε Χαραλαμπίδη

Εκτρέφω Αγγλικά Κόκερς ως λάτρης της φυλής. Είμαι μέλος του διαδικτυακού Forum «e–artemis.gr». Ως συντονιστής της ενότητας «Κυνηγόσκυλα» θα παρακαλούσα να είχα την γνώμη σας.

Ένα από τα θέματα που έχουν αναπτυχθεί στο Forum από τα μέλη είναι και αυτό της Λεϊσμανίωσης. Έχοντας διαβάσει το σχετικό σας άρθρο έχουμε την εξής απορία:

Σκύλος φορέας, μεταδότης αρχίζει θεραπεία με τα φαρμακευτικά σχήματα που αναφέρετε. Ερώτηση: Συνεχίζει να είναι μεταδότης; Σε τι ποσοστά Ναι ή Όχι; Αν παύει, μετά από πόσο χρόνο θεραπείας δεν είναι μεταδότης;

Θα ήταν τιμή μας αν είχαμε την απάντησή σας.

Γιάννης Νικολακόπουλος

Νέστορος 13 Ν. Μάκρη 19 005

Τηλ.& fax 22940 95019, κιν. 697 2223883

Συμμετέχων

Ημ. εγγραφής:
09/05/2004
Αρ. μηνυμάτων:
1345

Justinian στις 29 Νοεμβρίου 2004 στις 20:50 #48891

[indent]Μνημόνιο: Αρχική αποστολή από Kalliston Hellas στίς 29 Νοέμβριος 2004

Justinian, αν θυμάμαι καλά 8-10μ ύψος και 800-1000μ απόσταση.

Αρα δεν ειναι καθολου τυχαιο το γεγονος του οτι κατα την περιοδο που νοσησε το σκυλι μου, σε αποσταση 500μ υπηρχε ενα κουρτσχααρ που αναρρωνε μετα απο θεραπεια..

[/indent]

Συμμετέχων

Ημ. εγγραφής:
15/05/2003
Αρ. μηνυμάτων:
2126

THEOD στις 30 Νοεμβρίου 2004 στις 08:47 #48910

Χθές επισκέφθηκα τον κτηνίατρο μου, προκειμένου να κάνει και την δεύτερη αιμοληψία του σκύλου, μιάς και η πρώτη πριν 20 περίπου μέρες, έδειξε κάποιο ύποπτο σύμπτωμα, σχεδόν αδιόρατο μεν, αλλά πάντως σύμπτωμα και συγκεκεριμένα ένδειξη θετική “1/100”.

Όπως μου είπε η μέτρηση αφορά τα υφιστάμενα αντισώματα και είναι ενδεικτική και όχι απόλυτη, αλλά χρειάζεται για να ξεκινήσει η θεραπεία. Έκανε εξονυχιστική εξέταση κλινική αδένες, γάγγλια κλπ όλοι οι δείκτες και οι συγκεντρώσεις στοιχείων ήταν φυσιολογικές όπως επίσης δεν υπήρχε σύμπτωμα ύποπτο στο δέρμα, στα πέλματα ή τριχόπτωση.

Μου είπε επίσης ότι η συνήθης προσβολή αρχίζει από την περιοχή των ρουθουνιών, όπου “χτυπά” η σκνίπα, αλλά υπάρχει περίπτωση άμεσης ενεργοποίησης του αμυντικού συστήματοις και τα αντισώματα να χτυπήσουν την πύλη εισόδου, εξ ού και η φλεγμονή παραμένει μεν από το τσίμπημα, ο σκύλος όμως είτε δεν νοσεί είτε και αυτοθεραπεύεται και η εξέταση μπορεί να είναι σχεδόν αρνητική σε πρώτη φάση όπως ίσως συμβαίνει στην περίπτωση του δικού μου.

Επειδή μιλάμε για “ζωοανθρωπονόσο”, υπάρχει ρητή εκ του νόμου υποχρέωση να αναφέρονται τα περιστατικά στις Δ/νσεις Κτηνιατρικής των Νομαρχιών, αυτό όμως δεν εφαρμόζεται. Η απαρχαιωμένη δε νομοθεσία που υπάρχει από το 1958 μιλάει για “ευθανασία” και η άποψη αυτή, αλλά κι οι όποιες “παραφιλολογίες” επί του θέματος, ενυπάρχουν κυρίως σε παλιούς κτηνιάτρους οι οποίοι εμμένουν σε ξεπερασμένες πρακτικές και όχι θεραπευτικά σχήματα σύγχρονα, όπως πολύ ορθά ανέφερε ο Γιάννης παραπάνω, με απόρροια να “μπερδεύεται” ο κόσμος και να μην αντιμετωπίζεται το πρόβλημα έγκυρα, αφού η φοβία κι ο “μυστικισμός”επιβάλλουν σιωπή και μάλιστα παρατεταμένη…

Η άποψη του δε, επί του θέματος της μετάδοσης ή μη σκύλου υπό θεραπεία, ήταν ότι δεν είναι εφικτό αυτό ούτε σε σκύλο ή άνθρωπο, η περίοδος ζωής της λεϊσμάνιας είναι 3-4 περίπου μέρες και κύρια αιτία διατήρησης και μετάδοσης παραμένουν τα αδέσποτα. Χαρακτηριστικά δε μου ανέφερε ότι ήδη καταγράφονται “άτυπα”, τα εμφανιζόμενα κρούσματα κατά περιοχές και συγκεκριμένα στις περιοχές πχ της Φυλής (ή Χασιάς), ’νω Λιοσίων κλπ, το σύνολο σχεδόν των εξεταζομένων σκυλιών είναι “άρρωστα”, κάτι δηλαδή φταίει, είναι οι ορδές των αδεσπότων σκυλιών, είναι η γειτνίαση με την χωματερή… όλα εξετάζονται αλλά ιδιωτικά βέβαια και με ιδιωτική πρωτοβουλία.

Μου συνέστησε δε μέχρι αύριο που θα βγεί και το δεύτερο δείγμα να ξεκινήσω να του δίνω ZILAPUR και οψόμεθα.

Συμμετέχων

Ημ. εγγραφής:
20/05/2003
Αρ. μηνυμάτων:
4107

Kalliston Hellas στις 30 Νοεμβρίου 2004 στις 11:13 #48923

Γιάννη, σου εύχομαι όλα να πάνε καλά. Πριν 3 χρόνια σε τακτικό τσεκ -απ βρέθηκε ένα πολύ καλό κόκερ μου με 1/100. Η δεύτερη και τρίτη εξέταση έγινε στο Παστέρ, ήταν και εξακολουθεί μέχρι σήμερα να είναι αρνητικός.

Justinian μπορεί να είναι μπορεί και όχι, άσε να δούμε την γνώμη κάποιου ειδικού. Μη ξεχνάμε πως οι σκύλοι μας μετακινούνται, μπορεί κάλλιστα να τα τσιμπήσει σκνίπα όταν είναι σε ταξίδι πολλά χιλιόμετρα από το σπίτι τους.

Φιλικά

Συμμετέχων

Ημ. εγγραφής:
20/05/2003
Αρ. μηνυμάτων:
4107

Kalliston Hellas στις 30 Νοεμβρίου 2004 στις 15:31 #338179

Ουφ, ανάσανα,

Η απάντηση του καθηγητή Κυρίου Σ. Θ. Χαραλαμπίδη ήρθε άμεση και ανακουφιστική. Οι πληροφορίες μου που σας είχα γράψει περί παρασιταιμίας και περιφερικής κυκλοφορίας επεξήγονται σαφέστατα από τον Κο καθηγητή. Τον ευχαριστώ θερμά για την τιμή που μας έκανε να απαντήσει στο Forum μας. Επισυνάπτω την απάντησή του

Κύριε Νικολακόπουλε,

ευχαριστώ για το μήνυμά σας. Όσον αφορά το θέμα που σας απασχολεί, σχετικά με την αποτελεσματικότητα της φαρμακευτικής αγωγής στη λεϊσμανίωση του σκύλου, σας απαντώ ότι:

[font=” ‘Arial Unicode MS'”] [/font]α) μικρός αριθμός μολυσμένων ζώων είναι δυνατόν να απαλλαχθεί από τα παράσιτα μετά την ολοκλήρωση ενός κύκλου[font=” ‘Arial Unicode MS’; FONT-SIZE: 13.5pt”] [/font]φαρμακευτικής αγωγής των 21 ημερών ή των 6 μηνών κ.ά., ανάλογα με το φαρμακευτικό σχήμα που θα ακολουθηθεί,

[font=” ‘Arial Unicode MS'”] [/font]β) ο μεγαλύτερος αριθμός των μολυσμένων ζώων πρέπει να ακολουθήσει περισσότερους από[font=” ‘Arial Unicode MS’; FONT-SIZE: 13.5pt”] [/font]έναν κύκλο[font=” ‘Arial Unicode MS’; FONT-SIZE: 13.5pt”] [/font]φαρμακευτικής αγωγής για να απαλλαχθεί από τα παράσιτα, και

[font=” ‘Arial Unicode MS'”] [/font]γ) ποσοστό 10-20% των μολυσμένων ζώων[font=” ‘Arial Unicode MS’; FONT-SIZE: 13.5pt”] [/font]είναι δυνατόν να απαλλαχθεί από τα παράσιτα χωρίς φάρμακα (αυτοϊαση).

[font=” ‘Arial Unicode MS'”] [/font]Πρέπει να τονίσω ότι η καταστροφή των παρασίτων μέσα στο μολυσμένο σκύλο γίνεται με αργό ρυθμό και γι΄αυτό απαιτείται η παρέλευση πολλών μηνών. Βασική προϋπόθεση για την αγωγή είναι η περιοδική κλινική και εργαστηριακή[font=” ‘Arial Unicode MS’; FONT-SIZE: 13.5pt”] [/font]παρακολούθηση του ζώου από τον κτηνίατρο και η φροντίδα του ζώου από τον ιδιοκτήτη (το χάϊδεμα του μολυσμένου ζώου θεωρείται απαραίτητο). Το σημαντικό είναι ότι στα ζώα που χορηγείται[font=” ‘Arial Unicode MS’; FONT-SIZE: 13.5pt”] [/font]φαρμακευτική αγωγή διακόπτεται η παρασιταιμία (δεν κυκλοφορούν παράσιτα στο περιφερικό αίμα) και επομένως τα ζώα αυτά δεν[font=” ‘Arial Unicode MS’; FONT-SIZE: 13.5pt”] [/font]μεταδίδουν το παράσιτο.

[font=” ‘Arial Unicode MS'”] [/font]

Με εκτίμηση

[font=” ‘Arial Unicode MS'”] [/font]

Σ.Θ.Χαραλαμπίδης, Καθηγητής
Εργαστήριο Παρασιτολογίας και Παρασιτικών Νοσημάτων
Τμήμα Κτηνιατρικής, Α.Π.Θ., 54 124 Θεσσαλονίκη
Τηλ. 2310 999933, [font=” ‘Arial Unicode MS’; FONT-SIZE: 13.5pt”]fax[/font] 2310 999927
[font=” ‘Arial Unicode MS’; FONT-SIZE: 13.5pt”]e[/font]–[font=” ‘Arial Unicode MS’; FONT-SIZE: 13.5pt”]mail[/font][font=” ‘Arial Unicode MS’; FONT-SIZE: 13.5pt; mso-ansi-language: EL”] [/font][font=” ‘Arial Unicode MS’; FONT-SIZE: 13.5pt”]harala@[/font]vet.auth.gr, [font=” ‘Arial Unicode MS’; FONT-SIZE: 13.5pt”]Web[/font][font=” ‘Arial Unicode MS’; FONT-SIZE: 13.5pt; mso-ansi-language: EL”] [/font][font=” ‘Arial Unicode MS’; FONT-SIZE: 13.5pt”]Site[/font][font=” ‘Arial Unicode MS’; FONT-SIZE: 13.5pt; mso-ansi-language: EL”] [/font][font=” ‘Arial Unicode MS’; FONT-SIZE: 13.5pt”]http://[/font]users.auth.gr/~harala

Υ. Γ. 1^ον Η υπογράμμιση και τα έντονα γράμματα έγιναν από εμένα.

Υ.Γ. 2^ον Θερμή παράκληση να σεβαστούμε την καλοσύνη του Κου Καθηγητή να απαντήσει στο Forum και να μη τον ενοχλήσουμε με προσωπικές ερωτήσεις.

Υ.Γ. 3ον Επισυνάπτω το E-mail που έστειλα.

Κε Καθηγητά

Εκ μέρους των μελών του Forum και προσωπικά σας ευχαριστώ θερμά για την άμεση απάντησή σας. Πραγματικά είναι ανακούφιση να γνωρίζουμε πως οι υπό θεραπεία σκύλοι δεν αποτελούν κίνδυνο.

Με τιμή

Γιάννης Νικολακόπουλος

[font=” ‘Arial Unicode MS'”] [/font]

Συμμετέχων

Ημ. εγγραφής:
25/10/2004
Αρ. μηνυμάτων:
179

mariakounadi στις 30 Νοεμβρίου 2004 στις 16:37 #48974

Νομίζω ότι επιτέλους ησυχάσαμε.Ήταν ότι καλύτερο και σαφέστατο έχω διαβάσει.Σε ευχαριστώ και προσωπικά, η επικοινωνία σου με τον κ. Χαραλαμπίδη ήταν σωτήρια για πολλούς.Η αμφιβολία φέρνει φόβο και επιτέλους δεν έχω καμιά αμφιβολία.

Μαρία

Συμμετέχων

Ημ. εγγραφής:
09/05/2004
Αρ. μηνυμάτων:
1345

Justinian στις 30 Νοεμβρίου 2004 στις 19:02 #48995

Πολυ μεγαλη η προσφορα σας Κυριε Γιαννη στο κυνηγετικο/κυνοφιλικο γιγνεσθαι.. SINANIS PROKOPIS

Συμμετέχων

Ημ. εγγραφής:
15/05/2003
Αρ. μηνυμάτων:
2126

THEOD στις 1 Δεκεμβρίου 2004 στις 08:46 #49008

Θερμά συγχαρητήρια και πολλοί έπαινοι αξίζουν στον φίλο και μέλος μας Γιάννη Νικολακόπουλο για την πρωτοβουλία του και την επικοινωνία του με τον κ. Χαραλαμπίδη, για ένα τόσο ζωτικής σημασίας και σοβαρότητας ζήτημα, ώστε να μην λειτουργούμε κάτω από το κράτος της απελπισίας ή αμφιλεγόμενων μάγων ή και τσαρλατάνων που είτε δεν τιμούν το κτηνιατρικό επάγγελμα είτε θεωρούν ότι στην περίπτωση αυτή θα τα “κονομήσουν χοντρά”…. από τις διαρκείς επισκέψεις και την θεραπεία…

Τόσο την αγωγή την θεραπευτική (χάπια) αλλά και τις ενέσιμες μορφές που συνήθως γίνονται υποδορίως αγαπητοί φίλοι, αναλάβετε τις οι ίδιοι, μπορείτε με πολύ μικρή εκπαίδευση να τα καταφέρετε, γιατί είναι πρακτικά δύσκολο πχ να πηγαίνεις πρωϊ – πρωϊ στον κτηνίατρο να κάνεις μιά ένεση και το απόγευμα πάλι …την μία το ένα, την άλλη το άλλο, η θεραπεία -και ειδικά η αγωγή η μακροχρόνια- θα ατονήσει ή δεν θα γίνεται στο σωστό διάστημα και φυσικά τα απαοτελέσματα δεν θα είναι τα επιδιωκόμενα και η ευθύνη θα είναι αποκλειστικά δική μας και όχι του γιατρού …

Διάβασα με ιδιαίτερη ικανοποίηση την απάντηση και έχω και ένα άλλο λόγο να επιχαίρω ιδιαιτέρως, δεδομένου ότι, η επιστολή του κ. καθηγητή ως περιεχόμενο, είναι ακριβώς όσα μου είχε πεί ο κτηνίατρος μου προχθές το βράδι, ο οποίος είχε κάνει μάλιστα και στο παρελθόν επιστημονική ανακοίνωση και παρουσίαση για το θέμα στο Ειδικό Κέντρο Λοιμώξεων και το είχε ψάξει αρκετά…φαίνεται ότι οι νέοι γιατροί είναι σε τελείως διαφορετικό επίπεδο αντίληψης και πλάνο από τους παλιότερους επαγγελματικά και ηλικιακά… η διαφορά είναι εμφανέστατη … εμπιστευθείτε τους, αξίζει τον κόπο και άς υπάρχει μεταξύ μας, ανοιχτή γραμμή επικοινωνίας διαρκώς για το θέμα αυτό, ώστε όσοι δεν μένουν ευχαριστημένοι ή ικανοποιημένοι από τον κτηνίατρο που έχουν, να μπορούμε να βρίσκουμε εναλλακτικές λύσεις αφού η αποτελεσματικότητα η υπευθυνότητα και η σοβαρότητα που πρέπει να αντιμετωπισθεί η λεϊσμάνια δεν επιτρέπει ερασιτεχνισμούς και πειραματισμούς… προσωπικά είμαι στη διάθεση των συναδέλφων να προτείνω.

Και πάλι ένα μεγάλο ευχαριστώ στον φίλο Γιάννη που με την οξυδέρκειά του και τις πολύπλευρες γνώσεις του για τα σκυλιά, όχι μόνο μας λύνει απορίες, αλλά μας έβαλε και σε ένα σωστό και ορθολογικό τρόπο σκέψης και συμπεριφοράς προς τους τεράποδους φίλους μας και συνοδούς, γιατί και αυτοί έχουν ανάγκες και προβλήματα και φυσικά όταν παρουσιαστούν τα προβλήματα, εμείς δεν πρέπει να εξαφανιστούμε, αλλά να ήμαστε ΠΑΡΟΝΤΕΣ ΚΑΙ ΔΙΠΛΑ ΤΟΥΣ …!!!!

Συμμετέχων

Ημ. εγγραφής:
26/06/2003
Αρ. μηνυμάτων:
388

baspan στις 1 Δεκεμβρίου 2004 στις 09:18 #49014

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΓΙΑΝΝΗ.ΤΑ ΘΕΡΜΑ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΜΕΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΠΟΥ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΣΟΥ ΕΚΦΡΑΣΩ.ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΟ ΠΟΛΥ ΓΝΩΣΤΑ ΤΑ ΟΣΑ ΑΝΑΦΕΡΕΙΣ ΑΛΛΑ ΟΤΑΝ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΝΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ ΤΟΥ ΚΥΡΟΥΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΚΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗ ΜΑΣ ΔΙΝΟΥΝ ΦΤΕΡΑ ΚΑΙ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΟΥΡΑΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΔΑΠΑΝΙΡΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΠΟΥ ΚΑΝΟΥΜΕ ΟΣΟΙ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΛΑΖΑΡΙΚΑ ΣΚΥΛΙΑ ΠΟΥ ΑΠΟ ΟΤΙ ΒΛΕΠΩ ΚΑΙ ΜΑΘΑΙΝΩ ΕΙΜΑΣΤΕ ΔΥΣΤΗΧΩΣ ΠΟΛΛΟΙ.ΥΠΟΜΟΜΗ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΧΑΜΕΝΟ.

Συμμετέχων

Ημ. εγγραφής:
15/05/2003
Αρ. μηνυμάτων:
2126

THEOD στις 1 Δεκεμβρίου 2004 στις 11:57 #49040

Βασίλη με την ευκαιρία αυτή αλλά και των όσων αναφέρεις, θέλω να επισημάνω ότι η ηλεκτρονική διεύθυνση που είχε αναφέρει η φίλη Μαρία παραπάνω και περιέχει συμπυκνωμένες τις επιστημονικές απόψεις επί του θέματος από τον κ. Χαραλαμπίδη, ΑΞΙΖΕΙ να τις επισκεφθούν όλοι οι συνάδελφοι που έχουν σκυλιά είτε πάσχοντα είτε όχι… το πρόβλημα “καλαζάρ” είναι υπαρκτό, οι περιπτώσεις μόλυνσης πολύ μεγάλες, οι αστάθμητοι παράγοντες καιροφυλακτούν… και η άγνοια και ο εφησυχασμός θανάσιμοι σύμμαχοι της ασθένειας…

Δείτε τις παρατηρήσεις του κ. καθηγητή, ΠΡΟΛΗΨΗ,ΠΡΟΛΗΨΗ,ΠΡΟΛΗΨΗ… σε εξαντλητικό βαθμό και επαγρύπνιση… πράγματα απλά που όλοι είμαστε ικανοί δόξα τω Θεώ να προγραμματίσουμε …αλλιώς δεν αξίζει το κόπο να ασχολούμαστε με την κυνοφιλία, δίνει χαρές και ψυχική ευφορία έχει όμως … και στεναχώριες και λύπες και τρέξιμο…

Θέλω δε επί τη ευκαιρία να απονείμω δημοσίως τα εύσημά μου στην φίλη Μαρία, κάτι που από καιρό το ήθελα, όχι γιατί είναι γυναίκα και κυνηγός, αλλά έχει τέτοια συγκροτημένη άποψη για τα κυνηγετικά και ειδικά για την κυνοφιλία- οι απόψεις, γνώσεις και θέσεις της εδώ για την λεϊσμανίαση το αποδεικνύουν περίτρανα – και είναι τόσο μελετημένη, που εγώ τουλάχιστον στα 25 χρόνια που κυνηγάω και έχω σκυλιά και μετά από αμέτρητες κυνηγοπαρέες πάντα βέβαια ανδρικές, δεν ντρέπομαι να πώ ότι οι “ψαγμένοι” εκπρόσωποι του ισχυρού φύλλου που να μπορούσαν να αντιπαρατεθούν με την καλή έννοια σε γνώσεις και δυναμισμό ήταν ελάχιστοι …

Όταν αγαπάς πραγματικά αυτό που κάνεις και το έχεις βιώσει και φιλοσοφήσει, το φύλλο είναι αμελητέο … γιαυτό και αξίζουν τα πιό θερμά συγχαρητήρια στην φίλη Μαρία που είναι και εξαίρετη κυνόφιλη, γιατί στάθηκε έξω και πέρα από “συναισθηματικές φορτίσεις και αγκυλώσεις” που “συνηγορούν” στη διαμονοποίηση του κυνηγιού από τους απανταχού “ευαίσθητους” θιασώτες, της μαύρης οικολογικής προπαγάνδας …

Συμμετέχων

Ημ. εγγραφής:
19/05/2003
Αρ. μηνυμάτων:
2789

kostask στις 1 Δεκεμβρίου 2004 στις 12:25 #338189

Πριν δώσω τα συγχαρητήρια μου στον Γιάννη και στην Μαρία που επέμειναν σ’ αυτό το θέμα, θα ήθελα να τονίσω ότι η μέριμνα του Γιάννη για την πρόληψη είναι ορατή σε όσους έχουν επισκευτεί τους χώρους που διατηρεί τα σκυλιά του.

Φίλοι μου κάντε ότι μπορείτε ώστε να προλάβετε το κακό.

Προσωπικά φροντίζω ώστε να υπάρχουν ακόμα και τώρα που είναι χειμώνας 2 ηλεκτρικές εντομοαποθητικές συσκευές επί 24ωρου βάσεως. Τις μέρες με Νοτιά όπως σήμερα εμφανίζονται από το πουθενά μύγες και κουνούπια.

Δεν βγάζω ποτέ τα σκυλιά έξω αν δεν έχουν ψεκασθεί με εντομοαποθητικό. Και φυσικά κάθε έξι μήνες εξέταση.

Για το θέμα του ύψους που φτάνει η σκνίπα θα πω ότι δεν έχω δει ποτέ κουνούπι στην ταράτσα μου, ούτε έχει πιασθεί κανένα στην ηλεκτρική παγίδα. Φυσικά αυτό δεν λέει τίποτα.

Μια ερώτηση, τα ισχυρά φάρμακα που ψεκάζουμε χώρους με κατοικίδια, δειώχνουν τις μύγες, συμβαίνει το ίδιο με τα κουνούπια?

Συμμετέχων

Ημ. εγγραφής:
20/05/2003
Αρ. μηνυμάτων:
4107

Kalliston Hellas στις 1 Δεκεμβρίου 2004 στις 15:21 #49058

ΕΕΠ. Για σιγά ρε παιδιά τι με ευχαριστείτε; Εκ μέρους του FORUM έγραψα στον Κο Χαραλαμπίδη. Αν θέλετε κάτι να επισημάνετε είναι αυτό: Είμαστε πολλοί, έχουμε δύναμη, ας σταματήσουμε να ρίχνουμε με τα λόγια κεραυνούς στα στραβά και τα άδικα και ας κάνουμε έργα. Ο τολμών νικά.

Θα τα ξαναπούμε από την Δευτέρα

Φιλικά