ΚΥΝΗΓΟΝΤΑΣ ΜΕ SPRINGER SPANIEL

Επισκόπηση 4 δημοσιεύσεων - 1 έως 4 (από 4 συνολικά)
Απευθείας μετάβαση στη σελίδα:
  • Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    20/05/2003
    Αρ. μηνυμάτων:
    4107
    Kalliston Hellas στις #24523

    ΚΥΝΗΓΟΝΤΑΣ ΜΕ ΣΠΡΙΝΓΚΕΡ
    ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΝΙΚΟΛΑΚΟΠΟΥΛΟΥ ΣΤΟ “ΕΘΝΟΣ ΚΥΝΗΓΙ”

    Αν είσαι κυνηγός χωρίς πρόθεμα… μπεκάτσο-, περδικο-, λαγο-, κλπ-κυνηγός. Αν το κυνήγι είναι το πάθος, η απόλαυση, η ξεκούραση, η απόδραση η χαρά της ζωής σου. Αν δεν εξαρτάται η εξόρμησή σου από το «τι πουλιά μπήκαν» αλλά από την ικανότητα του σκύλου σου να βρει ό,τι υπάρχει, τότε υπάρχουν μερικές φυλές που θα σε έκαναν ευτυχισμένο.

    Είναι λίγες, έχουν κτιστεί από πρακτικούς ανθρώπους, έχουν επιβιώσει δια μέσου των χρόνων ακριβώς γιατί προσφέρουν πολλαπλές υπηρεσίες.

    Αν οι συνθήκες δεν σου επιτρέπουν να έχεις πολλούς ή μεγαλόσωμους σκύλους τότε οι φυλές περιορίζονται σε ελάχιστες.

    Αν, επί πλέον, σου αρέσουν το Malt, το Merlot, το cohiba, η Aston Martin, η Harley, το Holland & Holland. Τότε οι φυλές που σου ταιριάζουν είναι οι εξής δύο: Σπρίνγκερ Σπάνιελ.

    Η Χαρά της ζωής
    Είναι σκύλος όμορφος, αγνός, γεμάτος χαρά και ζωντάνια, μπορεί να ζει μέσα ή έξω από το σπίτι αλλά αποζητά την παρέα των ανθρώπων. Ιδανικός για κυνηγούς που ζουν σε πόλεις, βολεύεται εύκολα σε διαμερίσματα και μικρά αυτοκίνητα. Εκρηκτικά δυναμικός παρά το μικρό του μέγεθος. Γεννημένος αθλητής δεν κουράζεται ποτέ, κυνηγά με όποιες καιρικές συνθήκες, δεν τον πτοεί καμιά πυκνούρα και λατρεύει το νερό . Έχει εξαιρετική όσφρηση και ξεχειλίζει από πάθος, αυτός είναι ο βασικός λόγος που εκτός από κυνηγός διακρίνεται σαν σκύλος διάσωσης, έρευνας ναρκωτικών και εκρηκτικών ή διαπρέπει σε αθλήματα όπως το agility και το fly ball.

    Είναι από τους λίγους σκύλους που από την θέση «κάτω» σε κοιτά συνεχώς στα μάτια σαν να λέει «ζήτα το και θα το κάνω». Πριν τελειώσεις την εντολή ή με το παραμικρό σου νεύμα ξεχύνεται με τον αστραπιαίο του τρόπο, με τον δυναμικό του καλπασμό και τα χαρακτηριστικά “σπασίματα” της μέσης για να εκτελέσει το παράγγελμα.

    Λόγω της ευφυΐας του και της προθυμίας του να ικανοποιήσει τον “αρχηγό –προστάτη” του μαθαίνει εύκολα. Η εκπαίδευσή του βασίζεται στην επιβράβευση, σαν ισορροπημένος, ευγενικός και πρόθυμος δεν ανέχεται την βία. Από τους πρώτους μήνες της ζωής του μέχρι την ενηλικίωσή του, σταδιακά, μπορεί να μάθει να εκτελεί άψογα πολλές εντολές. Έτσι μόνο θα είναι χρήσιμος και αποδοτικός σε φτερωτά και τριχωτά, παίρνοντας «μυρωδιά» από τον αέρα ή αναλύοντας τα ίχνη.

    Κυνηγετική απόδοση
    Το Σπρίνγκερ ανήκει στην ομάδα 8 ( Σκύλοι ξεσηκώματος, επαναφοράς και νερού), δουλειά του είναι να ψάξει να βρει και να ξεπετάξει το θήραμα χωρίς επιφύλαξη, χωρίς να φερμάρει. Ως εκ τούτου πρέπει να ψάχνει σε τόση απόσταση από τον κυνηγό που να του δίνει την ευκαιρία να πυροβολεί όσο το θήραμα είναι μέσα στο βεληνεκές του όπλου. Να απορτάρει από στεριά ή νερό.

    Αρχίζοντας η κυνηγητική περίοδος αισθάνεσαι άνετος έχοντας την ελευθερία να κυνηγήσεις όλα τα θηράματα, χωρίς περιορισμούς. Το Σπρίνγκερ δεν ξεχωρίζει τριχωτό ή φτερωτό δεν έχει ιδιαίτερες «ταμπέλες» ο… τις πέρδικας, ο… της μπεκάτσας, ο… της φτηνιάρας τσίχλας. Θα πέσει με την ίδια ορμή για να μας σερβίρει τον φασιανό ή τον λαγό ή την σταρήθρα. Δεν έχει εξειδικεύσεις είναι ικανό για όλα, έχει όμως ιδιαίτερα προσόντα. Η δυνατή του «μύτη» σε συνδυασμό με την έμφυτη ικανότητα ιχνηλασίας τον κάνει μάστορα σε πουλιά που ποδαρώνουν όπως ο φασιανός ή σε αγριοκούνελα και λαγούς. Σε πολλά νησιά που κυνηγούν «καβάλα» χρησιμοποιούν το Σπρίνγκερ αποκλειστικά σαν λαγόσκυλο. Έχει ιδιαίτερα προσόντα στο σφιχτό στις βατσινιές στις φτέρες και το πουρναρωτό που με την καλή του όσφρηση τον κάνουν εξαιρετικά αποδοτικό στις μπεκάτσες και ότι άλλο ζει εκεί. Στα δάση είναι το Βασίλειο του. Φέτος που οι μπεκάτσες δεν δεχόντουσαν πολύ φέρμα, αποδεικνύεται πολύ χρήσιμος και στα ντούσκα. Έχει ιδιαίτερα κολυμβητικά προσόντα γι αυτό είναι αναντικατάστατος στα υδρόβια.

    Τον Αύγουστο ξεκινάς με το καρτέρι όπου είχες εντοπίσει τρυγόνια ή φάσσες, στην συνέχεια ψάχνεις για ορτύκια, δεν θα «χαλάσει» ο σκύλος σου αν ρίξεις σε κάποια διερχόμενα τρυγόνια. Στην κούρνια ξαναπιάνεις τα καρτέρια. Όταν ανοίξει η πέρδικα μερικές εξορμήσεις στα νησιά θα αποφέρουν εκτός από τις τσούκαρ, αγριοκούνελα και λαγούς. Μέχρι να φανούν οι “πρώιμες” θα έχουν αρχίσει να μπαίνουν οι τσίχλες, εδώ διαπιστώνεις τι θα πει «δεν χάνω πια τα χτυπημένα». Εξακολουθείς να κυνηγάς και τα ορτύκια. Φάνηκαν οι μπεκάτσες; Έ με έναν σκύλο κυνηγάς ότι βρεθεί, δεν έχεις ενδοιασμούς μήπως χαλάσει η φέρμα του, μήπως κυνηγά με την μύτη πάνω ή μη μάθει να ντοριάζει. Ότι θήραμα υπάρχει θα στο ξεπετάξει «σκουπίζοντας». Ο χαρακτηρισμός «μαέστρος» του ταιριάζει απόλυτα στα παρυδάτια, έρευνα και απόρτ μέσα και έξω από το νερό. Τα τελευταία χρόνια κυνηγάμε και την μεγάλη αγάπη του τον φασιανό, εδώ είναι «σπεσιαλίστας». Όλα αυτά με έναν σκύλο… που θα διατηρεί πάντα το στυλ του γιατί το εργασιακό του πρότυπο είναι χτισμένο για όλα αυτά. Ας του συγχωρέσουμε που δεν θα είναι τόσο αποτελεσματικός στις ορεινές.

    Καρτέρι – Απόρτ:
    Για οποιοδήποτε καρτέρι το Σπρίνγκερ είναι ο τέλειος σύντροφος. Παραμένει ακίνητος με τις ώρες, πάντα σε εγρήγορση έχει τα μάτια του καρφωμένα πάνω σου. Μόλις σηκώσεις το βλέμμα ή το όπλο θα εστιάσει προς τα εκεί την προσοχή του, αν πέσει το θήραμα θα περιμένει εντολή για να το φέρει, αν είναι “μπάσιμο” και πυροβολείς θα “μαρκάρει” όπου πέφτουν τα πουλιά. Έχει μεγάλο μνημονικό. Με εντολή θα πάει σε αυτό που θα του δείξεις, αν υπάρχουν φτερουγάτα θα πιαστούν πρώτα. Δεν θα γλιτώσει κανένα ποδαρωμένο όπου και αν χωθεί. Άφταστος στο «τυφλό απόρτ», δηλαδή αν δεν έχει δει που έχει πέσει το πουλί μπορείς εύκολα να τον κατευθύνεις από την θέση σου με εντολές με νεύματα. Στον βάλτο, στην λίμνη αρκεί ένα μικρό τούμπο να ξεπροβάλει από τα παγωμένα νερά για να «κουρνιάσει» πάνω του περιμένοντας. Ισάξιος κολυμβητής των λαμπραντόρς θα βρει την πληγωμένη πάπια όσο βαθιά και αν τρυπώσει στα βούρλα ή τις καλαμιές. Με το μικρό του μέγεθος βολεύεται μια χαρά στην μπλάβα από όπου πηδά με ευκολία στο νερό για να απορτάρει. Χάρη στο μυώδη και ισχυρό λαιμό του, που στηρίζεται γερά στο σόμα, μεταφέρει με μεγάλη ευκολία μια χήνα ή ένα λαγό.

    Περπατητό:
    Θα ξεχωρίσω το «περπατητό» από την κύρια έρευνα μόνο για την ώρα που θα κυνηγήσουμε δενδρόβια. Στην περίπτωση αυτή έχουμε τον σκύλο μας στο «χιλ» (να περπατά δηλαδή δίπλα στο αριστερό μας πόδι) ή τον οδηγούμε με κοντινή έρευνα. Έτσι δεν μας ξεφεύγουν τα πουλιά από μακριά βάζοντας κλαρί ανάμεσά μας, έχουμε δε πιθανότητες να βρει πληγωμένα πουλιά που έχουν χαθεί από άλλους κυνηγούς. Δεν είναι λίγες οι φορές που κυνηγώντας τσιχλοκότσυφα μπορεί να μας έρθει ανέλπιστος μποναμάς ένας λάγαρος ή μιά μπεκάτσα, χάρη ενός τέτοιου σκύλου.

    Οι πιο πολλοί νομίζουν πως η χρησιμότητα των σπάνιελς τελειώνει εδώ. Λάθος. Αυτή είναι η μισή τους δουλειά ή άλλη μισή είναι το ψάξιμο και το ξεπέταγμα του θηράματος.

    Έρευνα
    Ταχύτατη και δυναμική. Η ώθηση έρχεται από τα πίσω πόδια που εκτινάζουν πέτρες και φύλλα. “Βροντά” στο πέρασμά του σε αντίθεση με το κόκερ που κινείται αθόρυβα. Σχηματίζει ημικύκλια μπροστά από τον κυνηγό. Με τον λαιμό προτεταμένο και χαμηλωμένο, τα ρουθούνια να ανοιγοκλείνουν αναζητά την μυρωδιά από όπου και αν προέρχεται. Προκειμένου να ερευνήσει την περιοχή εκμεταλλεύεται τον αέρα ή την οσμή που υπάρχει στην γη. Υπερπηδά εμπόδια δυσανάλογα του ύψους του, δεν παρακάμπτει θάμνους η ρυάκια, χώνεται μέσα σε όλα. Ανάλογα με το “τοπίο” ανοίγεται η μαζεύεται. Όταν πιάσει μυρωδιά η αναστάτωση του κορμιού του που εκδηλώνεται διαφορετικά από σκύλο σε σκύλο σε φέρνει σε ετοιμότητα για τον πυροβολισμό, αυτή η στιγμή προσφέρει ανάλογη συγκίνηση με την φέρμα, όσο συντομότερη τόσο οξύτερη. Θα επιλέξει την πορεία του έτσι που να μη βρεθεί μεταξύ όπλου – θηράματος. «Πέφτει» με φόρα στο θήραμα αναγκάζοντάς το να φύγει, μένει ακίνητος, κοκαλωμένος περιμένοντας εντολή για απόρτ ή για να συνεχίσει την έρευνά του προς την κατεύθυνση που θα του υποδειχθεί. Η έρευνα του είναι τόσο έμφυτη και αυθόρμητη όσο και τεχνική. Έχει συνεχή επαφή με τον κυνηγό, σε κάθε γύρισμα θα του ρίξει ένα ανεπαίσθητο στιγμιαίο βλέμμα. Αρκεί. Με ένα νεύμα ή σφύριγμα μπορούμε ακαριαία να τον ακινητοποιήσουμε, μας κοιτά περιμένοντας νέα εντολή π.χ. αλλαγή κατεύθυνσης.

    Λέμε, ιδίως για τους νεαρούς σκύλους, πως δεν είναι σωστό να πυροβολούμε ότι δεν φερμάρουν για τους δείκτες , ή ξεπετούν για τα σπάνιελς. Σωστά.
    Με το εκπαιδευμένο Σπρίνγκερ δεν έχουμε τέτοιο κίνδυνο. Ενώ ο σκύλος ερευνά βλέπουμε να έρχεται «πάνω» μας πουλί. Το σήκωμα του χεριού μας ή η λέξη «κάτω» ή ένα κοφτό σφύριγμα σημαίνουν Drop (πέσε όπως η σταγόνα) και κοίτα με. Με το που θα σηκώσουμε το όπλο (νοηματική εντολή) αλλάζουν οι «συνθήκες του παιχνιδιού», από σκύλος έρευνας μεταμορφώνεται σε σκύλο επαναφοράς σε καρτέρι. Κοιτά ψηλά για να μαρκάρει που θα πέσει.

    Και μερικές «ειδικές» περιπτώσεις έρευνας… για προχωρημένους:
    Με την εντολή «πίσω» μπορούμε να στείλουμε τον σκύλο μας 100 και πλέον μέτρα μακριά μας, μέχρι να βρει το χτυπημένο πουλί. Εκμεταλλευόμενοι αυτή την εντολή τον στέλνουμε προς την κορφή όπου έχουμε ακούσει πέρδικες, με νόημα ή σφύριγμα τον σταματάμε και του δίνουμε κατεύθυνση π.χ. δεξιά και «ψάξε», αρχίζουμε να περπατάμε παράλληλα, αν τις σηκώσει θα κάνουν φτερό προς τα κάτω και θα περάσουν από πάνω μας.

    Αν έχουμε δείκτη και σπάνιελ εξίσου ώριμους, ισορροπημένους, ανεξάρτητους, που να μην επηρεάζεται ο ένας από τον άλλο και άριστα εκπαιδευμένους σκύλους μπορούμε να κάνουμε αξέχαστα κυνήγια. Όσοι το επιχειρούν χωρίς αυτές τις προϋποθέσεις εκτός από το αποτυχημένο κυνήγι κινδυνεύουν να καταστρέψουν τους σκύλους τους.

    Αυτά σε πολύ γενικές γραμμές, όποιος τα έχει ζήσει και δουλέψει μαζί τους κάθε μέρα θα ανακαλύπτει νέα χαρίσματα και προσόντα.


    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    20/05/2003
    Αρ. μηνυμάτων:
    4107
    Kalliston Hellas στις #164886

    TΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΠΡΙΝΓΚΕΡΣ ΣΠΑΝΙΕΛΣ
    ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΝΙΚΟΛΑΚΟΠΟΥΛΟΥ ΣΤΟ "ΚΥΝΗΓΙ ΜΕ ΚΥΝΗΓΟΣΚΥΛΑ"

    Tα Αγγλικά Σπρίνγκερς Σπάνιελς (υπάρχουν και τα Ουαλικά) ανήκουν στην ομάδα 8 «Σκύλοι ξεπετάγματος, επαναφοράς και νερού» όπως χαρακτηρίζονται από την FCI ή στην ομάδα Gandogs όπως χαρακτηρίζονται από το ACC (Αμερικής) και το UK KC (Αγγλίας).
    Ο χαρακτήρας τους είναι εξαιρετικός, χαρούμενα, ζωηρά, κινητικά, κάνουν τα πάντα για να ευχαριστήσουν το αφεντικό τους (αρκεί να τους συμπεριφέρεται ανάλογα) είναι έξυπνα σκυλιά και εκπαιδεύσιμα γι αυτό εξ άλλου χρησιμοποιούνται σαν οδηγοί τυφλών, κουφών από αστυνομίες και τελωνεία ως …….ανιχνευτές τερμιτών. Τους αρέσει να ζουν κοντά σε ανθρώπους και είναι ανεκτικά με τα παιδιά. Η υγεία τους γενικά είναι καλή με λίγες κληρονομικές παθήσεις. Είναι ισορροπημένοι σκύλοι.
    Η εργασία τους έχει τρία βασικά σκέλη 1)Την έρευνα 2) Τον εντοπισμό και ξεπέταγμα του θηράματος και 3) Την επαναφορά (απόρτ) από την ξηρά ή από το νερό.
    1) Η έρευνα είναι γρήγορη, μεθοδική, σχηματίζοντας περίπου οχτάρια με σημείο ενώσεως των κύκλων μπροστά από τον κυνηγό (στο “καθαρό” φυσικά). Κάνει “σκούπισμα” ιχνηλατώντας με την μύτη στο χώμα, ψάχνοντας αναθυμιάσεις με την μύτη ψηλά, με το μάτι εντοπίζει την οποιαδήποτε κίνηση και στον παραμικρό θόρυβο κοντοστέκεται και “μαζεύει” τα αυτιά του. Πρέπει η έρευνά του να είναι σε τέτοια απόσταση από τον κυνηγό που ανάλογα με το “ντύσιμο” του χώρου να δίνει τη δυνατότητα καταβολής του θηράματος, Λόγω στιβαρής σωματικής διάπλασης, μικρού μεγέθους (τα κόκερ ακόμα μικρότερα) και τριχώματος είναι ικανά (εξ άλλου τους αρέσει τόσο) να χώνονται στους πιο πυκνούς θάμνους ή να ψάχνουν για ώρες για παρυδάτια. Ξεπετάνε ότι βρουν μπροστά τους. Πολύ καλά σε εδαφόβια και παρυδάτια αλλά και στα τσιχλοκότσυφα που τα ξετρυπώνουν στο “περπατητό” και βεβαίως ξεπετούν αγριοκούνελα και λαγούς.
    2) Δεν φερμάρουν αλλά όταν εντοπίσουν θήραμα το αντιλαμβάνεσαι. Ανάλογα με την προσωπικότητα του κάθε σκύλου είναι και οι ενδείξεις. Με τον εντοπισμό πέφτουν στο θήραμα και το ξεσηκώνουν. Πολλοί «μεγάλοι» σκύλοι επιλέγουν διαδρομή για να αποτρέψουν την διαφυγή ποδαρομένων πουλιών ή για να σερβίρουν σε καλύτερη θέα το θήραμα στον κυνηγό. Μετά το ξεπέταγμα απαιτείτε ακινησία, άλλως κινδυνεύει να τον πάρουν τα σκάγια ή θα χάνουμε τα θηράματα.
    3) Ε!!! για την επαναφορά των σπάνιελς δεν χρειάζονται πολλά λόγια είναι οι «ειδικοί».
    Τα σπάνιελς έχουν πολλή καλή “επαφή” με τον κυναγωγό τους.
    Πάντως για να έχεις τα πραγματικά καλά οφέλη τους πρέπει να τα εκπαιδεύσεις. Η εκπαίδευση είναι μακροχρόνια, εγώ θεωρώ κατάλληλο ένα σπάνιελ να ξεκινήσει σε πραγματικό κυνήγι μετά τον πρώτο χρόνο και αφού έχει εκπαιδευτεί από 7-8 μηνών. Υπάρχει και η περίοδος «προσαρμογή στη μάθηση» που ξεκινά από τις πρώτες εβδομάδες της ζωής του σκύλου για να περάσει από διάφορες φάσεις στην «δεκτικότητα εκπαίδευσης». Οι πρώτες εβδομάδες στη ζωή κάθε σκύλου είναι καθοριστικές, πειράματα έχουν αποδείξει ότι όχι μόνο συμβάλουν στην υπόλοιπη ζωή τους αλλά ακόμη και κληρονομικά προβλήματα συμπεριφοράς μπορεί να μη βγουν στην επιφάνεια αν ο εκτροφέας έχει κάνει σωστά την δουλειά του και αν ο νέος ιδιοκτήτης είναι γνώστης της σωστής ανατροφής έως και την 16 εβδομάδα ή να συνεργάζεται στενά με τον εκτροφέα. Του εκτροφέα οι υποχρεώσεις για υποστήριξη με γνώσεις του νέου ιδιοκτήτη (κατά την δική μου άποψη) δεν σταματά με την απομάκρυνση από το ταμείο αλλά είναι για πάντα. Γι’ αυτό τον λόγο δεν αγοράζω από εκτροφείς που δεν γνωρίζω καλά και μάλιστα μεγάλα κουτάβια. Ίσως σ’ αυτά που σου έγραψα να υπάρχει κάτι νέο για σένα.

    Για να ελαφρύνουμε λίγο την κουβέντα περί εκπαιδεύσεως φαντάσου δύο εικόνες στη μία να κάνει κάποιος καρτέρι κριμένος με τον ή τα σκυλάκια του καθισμένα κοντά του ακίνητα να κοιτούν δεξιά αριστερά περιμένοντας να σηκώσει το όπλο για να τεντώσουν τον λαιμό
    τους να εντοπίσουν που έπεσε το πουλί και να μη κάνουν καμιά κίνηση αν δεν τους πει «φέρτο» (Στα περάσματα μπορεί να ρίξεις σε περισσότερα από ένα πουλιά, αν ο σκύλος φεύγει από μόνος του χωρίς εντολή θα χάσεις την ευκαιρία για τα επόμενα πουλά). Με το φέρτο δείχνει εκείνο που νομίζει ότι δεν είναι νεκρό και μετά δείχνει το πρώτο, δεύτερο κοκ. Αν δεν θυμάται καλά ο σκύλος τον κατευθύνει με κινήσεις : δεξιά αριστερά, πίσω, έλα μέχρι να το πάρει μυρωδιά. Εικόνα δεύτερη : μετά από 400 χιλ ταξίδι καταφέρνει να πιάσει ένα καλό πόστο, άντε και του έκανε ευνοϊκό καιρό, έκοψε και το μισό δάσος για επιστημονική φυλάχτρα, έχει και το κουστουμάκι παραλλαγής (αυτής που ταιριάζει στον συγκεκριμένο χώρο), καφεδάκι, magnum κλπ. κλπ. Ο σκύλος μπροστά του κόβει βόλτες κατουράει τα δέντρα την φυλάχτρα του πιο κάτω κυνηγού, ξεσηκώνει τα σκυλιά των άλλων. Που και που σηκώνεται ο παραλλαγμένος και κατεβάζει θεούς και δαίμονες στον σκύλο του, ο σκύλος σηκώνεται στα πίσω πόδια και με το εμπρός δεξιό πόδι κάτι του δείχνει ανάμεσα στα δύο πισινά. Το αφεντικό όμως δεν τα γουστάρει κάτι τέτοια και μετά από μια ώρα τρέξιμο ξοπίσω του τον βουτά και σαν άντρακλας που είναι τον σπα στο ξύλο. Όταν γυρνά βραχνιασμένος σπίτι καταριέται τους πάντες για την ατυχία του που δεν πέρασε τίποτε. Ποιος φτέει;;;

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    20/05/2003
    Αρ. μηνυμάτων:
    4107
    Kalliston Hellas στις #164891

    ΠΡΟΤΥΠΟ ΑΓΓΛΙΚΟ ΣΠΡΙΝΓΚΕΡ ΣΠΑΝΙΕΛ
    (English Springer Spaniel)

    Ακριβής μετάφραση από το Αγγλικό πρωτότυπο : ΜΑΡΙΑ ΓΚΙΝΑΛΑ – WINSOR, 22.02.97

    ΠΡΟΤΥΠΟ FCI: No 125 (Έκδοση: The Kennel Club © 1986)
    Προέλευση : Μεγ. Βρετανία
    Χρησιμότητα :Κυνηγετικός Σκύλος «ξεπετάγματος» (Flushing Dog)
    Ομάδα: 8 (Ρητρήβερ – Σκύλοι Ξεπετάγματος – Σκύλοι του Νερού)
    Τομέας: 2 (Σκύλοι Ξεπετάγματος)
    [Υπόκειται σε αγώνες εργασίας (Φήλντ τράϊαλς)]

    ΓΕΝΙΚΗ ΕΜΦΑΝΙΣΗ
    Συμμετρικά κατασκευασμένο, συμπαγές, δυνατό, χαρούμενο, δραστήριο. Το υψηλότερο σε σκέλη και ταχύτερο σε κατασκευή απ’όλα τα Βρετανικά Σπάνιελ της ξηράς.

    ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ
    Φιλικότητα, ευτυχισμένη διάθεση, υπακοή. Δειλία ή επιθετικότητα πολύ ανεπιθύμητες.

    ΚΕΦΑΛΗ & ΚΡΑΝΙΟ
    Κρανίο μέσου μήκους, αρκετά φαρδύ, ελαφρά στρογγυλωπό, που υψώνεται από το πρόσωπο κάνοντας φρύδι ή «στοπ», χωρισμένο από εσοχή μεταξύ των ματιών, η οποία σβήνει κατά μήκος του μετώπου προς το ινιακό οστούν, το οποίο δεν πρέπει να είναι προτεταμένο. Παρειές («μάγουλα») επίπεδες. Πρόσωπο (ρύγχος) μήκους αναλόγου με το κρανίο, αρκετά φαρδύ και βαθύ, καλά σμιλεμένο κάτω από τα μάτια, αρκετά βαθύ και τετράγωνο στα χείλη. Ρουθούνια καλά ανεπτυγμένα.

    ΜΑΤΙΑ
    Μέτριο μέγεθος, αμυγδαλωτά, ούτε εξόφθαλμα ούτε βυθισμένα, καλά τοποθετημένα (χωρίς να φαίνεται ο εσωτερικός ιστός -haw-) με ζωηρή, ευγενική έκφραση. Σκούρα «φουντούκι» (σ.σ.: στην απόχρωση του φλοιού). Ανοιχτόχρωμα μάτια είναι ανεπιθύμητα.

    ΑΥΤΙΑ
    Λοβώδη, καλού μήκους και εύρους, αρκετά κοντά στο κεφάλι, εκφύονται στην γραμμή των ματιών. Με ωραία τριχοφυία («πτέρωμα»).

    ΣΤΟΜΑ
    Σιαγόνες ισχυρές, με τέλεια, κανονική και πλήρη, ψαλιδόσχημη οδοντοστοιχία, δηλ. πάνω δόντια που υπερκαλύπτουν σφιχτά τα κάτω και είναι τετράγωνα τοποθετημένα στις γνάθους.1
    1 Εννοείται ότι τα δόντια σχηματίζουν ευθείες εμπρός και στα πλάγια

    ΛΑΙΜΟΣ
    Καλού μήκους, ισχυρός και μυώδης, απαλλαγμένος από πλαδαρότητα δέρματος στην περιοχή του λάρυγγα, ελαφρά καμπυλωτός, λεπτύνεται προς το κεφάλι.

    ΕΜΠΡΟΣ ΑΚΡΑ
    Σκέλη ίσια και με το καλό κόκαλο. Αγκώνες καλά τοποθετημένοι στο σώμα. Δυνατά, ελαστικά μετατάρσια.

    ΚΟΡΜΟΣ
    Δυνατός ούτε μακρύς ούτε πολύ βραχύς. Στήθος βαθύ, καλά ανεπτυγμένο. Καλά εκτεταμένες πλευρές. Οσφύς μυώδης, δυνατή, με ελαφριά καμπύλη (τόξο). Καλή κατασκευή μέσης 2.
    2 well coupled= εννοείται ότι η οσφύς είναι ισχυρή, ούτε πολύ βραχεία ούτε πολύ μακριά, ούτε στενή και βαθουλωμένη, ούτε κρεμαστή με χαλαρές πλευρές. Η συνοχή της μέσης είναι καλή. (Απαραίτητο για την αντοχή)

    ΠΙΣΩ ΑΚΡΑ
    Πίσω σκέλη καλά κατεβασμένα 3. Κνήμες και ταρσοί μέτρια κεκκαμένοι4. Μικροί φαρδείς, μυώδεις καλά ανεπτυγμένοι. Χονδροκαμωμένοι ταρσοί ανεπιθύμητοι.
    3 hind legs well/ aid down = εννοείται ότι τα πίσω άκρα είναι αρμονικά, με χαμηλούς (κοντούς) ταρσούς, δηλαδή όχι μακριά μετατάρσια (κάτι που επιφέρει αδυναμία, αστάθεια, ελαττωματική εργονομία και ελάττωση ταχύτητας).
    4 stifles & hocks moderately bend = δηλαδή μέτριες γωνιώσεις στα γόνατα ( άρθρωση μηρού κνήμης) και τους ταρσούς (άρθρωση κνήμης – μεταταρσίου).

    ΠΟΔΙΑ (πέλματα)
    Κλειστά, συμπαγή, καλά στρογγυλεμένα, με δυνατά, γεμάτα «μαξιλάρια».

    ΟΥΡΑ
    Χαμηλά τοποθετημένα, πότε δε φέρεται πάνω από το επίπεδο της πλάτης. Καλά καλυμμένη με τρίχωμα (featherhead) και με ζωηρή κίνηση. Κατά συνήθεια κόβεται.

    ΔΙΑΣΚΕΛΙΣΜΟΣ / ΚΙΝΗΣΗ
    Αυστηρά ιδιαίτερος. Εμπρός σκέλη που κινούνται σε τόξο (swing) ευθεία εμπρός από τον ώμο, ρίχνοντας τα πόδια πολύ μπροστά με άνεση και ευκολία. Ταρσοί που ωθούν καλά κάτω από το σώμα, ακολουθώντας την ευθεία των εμπρόσθιων σκελών. Σε αργό βήμα, μπορεί να έχει το πλαγιοσυγχρονιστικό βάθισμα 5 που είναι τυπικό αυτής της φυλής.
    5 pacing = «βήμα καμήλας»: όπου και τα δύο σκέλη της ίδιας πλευράς κινούνται συγχρόνως. Παρατηρείται όταν ο σκύλος βαδίζει, πότε όταν τρέχει.

    ΤΡΙΧΩΜΑ
    Σφιχτό, ίσιο και ανθεκτικό στις καιρικές συνθήκες, πότε τραχύ. Μέτριο «πτέρωμα»6 στ’αυτιά, το εμπρός σκέλη, το σώμα και τα πίσω άκρα.
    6 «πτέρωμα» (feathering) ονομάζεται χαρακτηριστικά το μακρύτερο τρίχωμα που σχηματίζει κροσσούς στα σημεία

    ΧΡΩΜΑ
    Καστανό – «συκωτί» και άσπρο, μαύρο και άσπρο ή ένα από τα δύο αυτά χρώματα με πυρόξανθα σημάδια.

    ΜΕΓΕΘΟΣ
    Ύψος κατά προσέγγιση: 51 εκατοστά.

    ΕΛΑΤΤΩΜΑΤΑ
    Οποιαδήποτε απομάκρυνση από τα προαναφερθέντα πρέπει να θεωρείται ως ελάττωμα και η αυστηρότητα με την οποία το ελάττωμα πρέπει να αντιμετωπίζεται, πρέπει να είναι ευθέως ανάλογη του βαθμού του.

    ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Οι αρσενικοί πρέπει να έχουν δύο προφανώς φυσιολογικούς όρχεις που έχουν κατέβει τελείως μέσα στο όσχεο.

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    20/05/2003
    Αρ. μηνυμάτων:
    4107
    Kalliston Hellas στις #164898

    ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΑΓΓΛΙΚΟ ΣΠΡΙΝΓΚΕΡ ΣΠΑΝΙΕΛ
    ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΝΙΚΟΛΑΚΟΠΟΥΛΟΥ (ΓΙΑ ΤΑ DVD ΤΟΥ Ι.ΧΡΙΣΤΟΓΙΑΝΝΗ SPRINGER TO "ΠΟΛΥΕΡΓΑΛΕΙΟ")

    Τα Σπάνιελς ή Επανιέλ ή Spinone είναι από τις αρχαιότερες κυνηγητικές φυλές. Υπάρχουν πολλές εκδοχές για την προέλευση της ονομασίας των, στα περισσότερα βιβλία υποστηρίζεται η άποψη πως προέρχεται από την λέξη «Espagnol» που σημαίνει Ισπανία ή Ισπανικό. Υπάρχουν και μερικές αναφορές πως είναι παραφθορά της Γαλλικής λέξης «Espanir» που σημαίνει «ξετρυπώνω».
    Ο Στρατηγός David Hanckock στο βιβλίο του “The Heritage of the Dog” αναφέρει πως η Ρωμαϊκή αυτοκρατορία έπαιξε σημαντικό ρόλο στην εισαγωγή των προπατόρων των Σπάνιελς στην Ευρώπη από την Ανατολή. Θεωρεί πως οι φυλές αυτές προέρχονται από τα αθλητικά Σπάνιελς της Κίνας που σήμερα έχουν εξελιχθεί στις φυλές των Pekingese, Pugs, Shih Tsus καθώς και των Ιαπωνικών Chins και των Θιβετιανών Llasa Apsos και Tibetian Spaniels. Αυτοί οι σκύλοι φτάνοντας στην Νότια Ευρώπη αποτέλεσαν την βάση για την δημιουργία των μικρών Σπάνιελς και των σκύλων νερού (1300-1600 μ.Χ.)
    Το 1387 o Κόμης Gaston de Foix περιγράφει στο βιβλίο του “Mirior de Phoebus” την εργασία ενός Σπάνιελ που ερευνά μεθοδικά εμπρός από τον γερακάρη κυνηγό καθώς και πώς επαναφέρει πάπιες και χήνες από το νερό.
    Με διάφορες διασταυρώσεις πήραν νέα μορφή με μακρύτερο ρύγχος, σε άλλα διατήρησαν το μικρό μέγεθος και σε άλλα όχι, όπως αργότερα διαμορφώθηκαν τα Σέττερς. Σε όλα όμως παρέμεινε λίγο ως πολύ το μακρύ τρίχωμα και τα κρεμαστά αυτιά.
    Με την επιλεκτική εκτροφή ανεπτύχθησαν τα εργασιακά προσόντα τους διαχωρίζοντας έτσι και τους σκύλους Σπάνιελς σε: δείκτες, ξεπετάγματος, επαναφοράς και νερού.
    Από την Ευρώπη τα Σπάνιελς έφτασαν στην Βρετανία προ 600 περίπου χρόνων. Διασταυρώθηκαν με τοπικές φυλές όπως τα Mungrells, Shallow-flewed hunt, Tumbler, Lurcher ακόμη και με το μικρό (ημίαιμο) Mastiff όπως αναφέρει στο βιβλίο του (1621) ο Gervase Markman.
    Ο εξαίρετος φυσιοδίφης Dr. John Caius στο βιβλίο του “Treatise of English Dogges” που εκδόθηκε το 1576, κάνει εκτενή περιγραφή των Σπάνιελς αναφέροντας μεταξύ άλλων πως το χρώμα τους είναι περισσότερο λευκό, αν έχουν «μπαλώματα» είναι κυρίως κόκκινα και μερικές φορές μαύρα.
    Το 1637 ο Aldrovandrus περιγράφει ένα Σπάνιελ με μακριά τριχωτά αυτιά, στήθος, κοιλιά, και πόδια λευκά ή με μαύρα στίγματα και το υπόλοιπο σώμα μαύρο.
    Ο James Farrow, εκτροφέας Σπάνιελς και συγγραφέας του 20ου αιώνα έγραψε πως τον 17ο αιώνα ο Δούκας του Marlborough είχε εξαίρετα κυνηγόσκυλα Σπάνιελς, λευκά με κόκκινο, με ονομασία εκτροφής Blenheim ή Woodstock και πως αυτά υπήρξαν η βάση για τα Αγγλικά Σπάνιελς.
    Το 1801 ο Sydenham Edwards στο “Gynographia Britannica” έγραφε πως τα σπάνιελς ξεπετάγματος διαχωρίζονται πλέον σε Springing, Hawking ή Starter (το οποίο είναι συνώνυμο του Ουαλικού Σπρίνγκερ) και στα Cocking Spaniels. Ο διαχωρισμός βασιζόταν κατ’ αρχήν στο βάρος, κάτω από 25 λιβ. ονομάζονταν Cockers (από την ικανότητά τους να ξετρυπώνουν τις μπεκάτσες (woodcock), πάνω από 25 λιβ. ονομάζονταν English Spaniel που περιλάμβαναν τα σημερινά Springers, Field, Sussex και Clumber.
    Λίγο αργότερα πρώτος ο Thomas Bewicke κάνει σαφή διαχωρισμό του Springer και των άλλων φυλών. Από μία γέννα μπορεί να προέκυπταν σκύλοι τριών διαφορετικών φυλών: α) Βάση του βάρους: τα κάτω των 25 λιβ. καταγράφονταν ως Cockers. β) Βάση του χρώματος: τα πάνω από 25 λιβ. αν ήταν άσπρα με κόκκινο καταγράφονταν ως Welsh Springer και τα άλλα χρώματα ως English Springer. Αστειευόμενοι οι κυνόφιλοι έλεγαν «ο σκύλος μου προ του γεύματος είναι Κόκερ και μετά το γεύμα Σπρίνγκερ, πως να το δηλώσω στον αγώνα;»
    Μέχρι το 1812, λοιπόν, ο διαχωρισμός των σκύλων δεν βασιζόταν στην μορφολογία αν και ο John Scott στο “Sportsman Cabinet” το 1803 περιέγραφε αρκετές μορφολογικές διαφορές μεταξύ Κόκερ και Σπρίνγκερ.
    Έχει γραφτεί επίσης πως και ο Δούκας του Norfolk ήταν αυτός που δημιούργησε γνήσια Σπρίνγκερ, αλλά, οι σκύλοι του Δούκα είναι γνωστό πως ήταν King Charles Spaniel. Πάντως στην περιοχή του υπήρχαν πολλά σταθεροποιημένα (ας πούμε καθαρόαιμα) Springers λευκά με συκωτί «μπαλώματα» όπως αναφέρει ο Vero Shaw to 1880.
    Ο Idstone το 1872 έγραφε: «…σχεδόν κάθε λευκό –συκωτί, μέσου ύψους, αποκαλείται Norfolk, τα Σπάνιελς αυτά χρησιμοποιούνται περισσότερο από κάθε άλλο… Πολλοί θηροφύλακες έχουν λευκά –συκωτί Σπάνιελς που τα αποκαλούν σκύλους του Norfolk…
    Ο J.R. Walsh το 1867 έγραφε στο “The Dog”: «Τα Norfolk Spaniel μοιάζουν με τα English Setters αλλά είναι μικρότερα σε μέγεθος. Είναι μία πολύ χρήσιμη φυλή που τώρα είναι διάσπαρτη σε όλη την Αγγλία, όπου, μέχρι τώρα δεν κρατείται πολύ καθαρόαιμη.
    Το σίγουρο είναι πως για να «κτιστεί» το μοντέρνο English Springer Spaniel εργάστηκαν πολλοί άνθρωποι για πάρα πολλά χρόνια και δεν είναι δημιούργημα ενός συγκεκριμένου ανθρώπου. Θα μπορούσαμε ίσως να πούμε πως αρχίζει να σταθεροποιείται από τη οικογένεια Boughey of Aqualate στο Shropshire, που πάσχιζαν να κρατήσουν τη φυλή των Springers καθαρή. Διατήρησαν το πρώτο γενεαλογικό βιβλίο από το 1812 όταν γεννήθηκε ο Mop I (ο πρώτος). Ο Mop περιγράφεται ως ισχυρός με λίγο περισσότερο σγουρό τρίχωμα αλλά κατά τα άλλα στον επιθυμητό τύπο του Springer. Υπάρχουν σε πίνακα ζωγραφικής ο γιος του ο Mop II (δεύτερος) με τον Frisk.
    Το 1899 ο περίφημος κυνόφιλος William Arkwright ως πρόεδρος του νεοϊδρυθέντα ομίλου εργασίας των Σπάνιελς “Sporting Spaniels Society” διοργανώνει αγώνες στην περιοχή του, το Scarsdale. Ο στόχος του για τους αγώνες αυτούς ήταν η παρότρυνση στην σπουδαιότητα της καθαροαιμίας της φυλής στους σκύλους εργασίας.
    Το 1880 ιδρύεται ο πρώτος όμιλος φυλής.
    Το 1902 το όνομα English Springer Spaniel κατοχυρώνεται από τον Βρετανικό Κυνολογικό Όμιλο και αναγνωρίζεται η φυλή επισήμως.
    Το 1903 εδραιώνεται ο όμιλος φυλής.
    Λίγα ονόματα που έχουν γραφτεί στην Ιστορία:
    Beechgrove Will, ένας λευκός – συκωτί σκύλος που γεννήθηκε την 1η Νοεμβρίου του 1898, ιδιοκτησίας F. Winton Smith έγινε το πρώτο στον κόσμο Springer Πρωταθλητής.
    Η Fansome του Harry Jone ήταν η πρώτη σκύλα που κέρδισε σε Championship.
    Από αυτήν την περίοδο διακρίθηκαν πολλοί σκύλοι που έχουν τα μέγιστα επηρεάσει τους σημερινούς, όπως οι:
    Ch. Velox Powder, Ch. Little Brand, Ch. Rivington Sam (του οποίου η μητέρα ήταν δηλωμένη ως Cocker).
    Ακόμη οι πρωταθλητές Springbok, Jambok kai Jamson του περίφημου εκτροφείου of Ware που ο ιδιοκτήτης του, Richard Lloyd, θεωρείται ο «πατέρας» των Cockers. Ακόμη θα πρέπει να σημειώσω τους Dual Champions (διπλούς πρωταθλητές, εργασίας και μορφολογίας) Flint of Avendale και Horsford Hetman.

Επισκόπηση 4 δημοσιεύσεων - 1 έως 4 (από 4 συνολικά)
Απευθείας μετάβαση στη σελίδα:

Πρέπει να είστε συνδεδεμένοι για να απαντήσετε σ' αυτό το θέμα.


Μετάβαση σε γραμμή εργαλείων