Όπως σας έχω ξαναπεί έχω ένα epaniel το οποίο είναι τώρα δέκα μηνών.
Έχει πολλή καλή μύτη και είναι πολλή πεισματάρικο με μεγάλο πάθος και αρκετά υπάκουω.
Τώρα θα αναρωτιέστε που είναι το πρόβλημα?
Το πρόβλημα είναι ότι μόλις πάρει μυρωδιά το θήραμα δεν το συγκρατεί τίποτα σε σημείο να νομίζεις ότι πρόκειται για F16 και όχι για σκυλί με αποτέλεσμα να το ξεσηκώνει και να μην το φερμάρει και εδώ είναι που θέλω την βοήθεια σας.
Ανεπιθύμητο ξεσήκωμα.
-
Φίλε mitros το κάνει πάντα αυτό; Έχει φερμάρει έστω και για λίγο κάποιο πουλί (άγριο); Μήπως το βγάζεις μαζί με άλλο σκυλί;
Στα ρωτάω αυτά γιατί αν συμβαίνει το πρώτο ίσως να μην διορθωθεί η κατάσταση , ενώ αν συμβαίνουν τα άλλα δύο είναι ιάσιμη περίπτωση.Προσοχή δεν είμαι ειδικός ,μιλάω μόνο από την πείρα που έχω από σκυλιά φέρμας.Ο Kalliston ή κάποιος άλλος φίλος με περισσότερες από μένα γνώσεις,θα μπορούσε να σε συμβουλεύσει πιο υπεύθυνα.
Πάντως είχα δύο τρία τέτοια περιστατικά με φίλους που είχαν epaniel και τα οποία τελικά δεν ευδοκίμησαν.Πάντως εγώ ένα epaniel που είχα ,φέρμαρε άγρια ορτύκια,αφού πρώτα ξεπέταξε κανα δυό,από 5 μηνών.
Μην άπογοητεύεσαι όμως γιατί το σκυλί είναι μικρό ακόμη.
Xiro το σκυλί άρχισε να φερμάρει σε ήμερο θήραμα από πέντε μηνών.
αλλά πάντα στο τέλος προσπαθούσε να το πιάσει πράγμα που δεν την άφησα να κάνει ποτέ.
Σε άγριο ελάχιστες είναι οι φορές που φερμάρισε έστω για δευτερόλεπτα έχει φοβερά μεγάλη επιθυμία να το πιάσει ακόμα και χελιδόνι
εάν δει κοντά θα τρέξει.
Τώρα άρχισα να προσπαθώ με καταπέλτη και ελπίζω να τα καταφέρω.
Με άλλο σκυλί δεν έχει βγει ποτέ το απέφυγα γιατί εάν δει άλλο αρχίζει τα παιχνίδια.
Φίλε Δημήτρη, έχω και εγώ ένα epaniel που είναι 14 μηνών. Την άνοιξη που το ξεκίνησα εκπαιδευτικά σε ήμερο θήραμα είχε παρόμοια συμπεριφορά με το δικό σου. Δηλαδή φερμάριζε ελάχιστα και στην συνέχεια ορμούσε να πιάσει το θήραμα, επίσης ότι πουλί πετούσε γύρω ορμούσε να το πιάσει. Σε συζήτηση που έκανα με φίλο που ασχολείται χρόνια με τα epaniel μου είπε ότι πολλά σκυλιά έχουν παρόμια συμπεριφορά απο το μεγάλο πάθος που έχουν για το κυνήγι. Η συμβουλή του ήταν να μην το ξαναβγάλω σε ήμερο θήραμα αλλά να το βγάζω όσο πιο συχνά γίνεται σε άγριο θήραμα ώστε να καταλάβει ότι δεν είναι δυνατόν να το πιάσει. Ακολούθησα την συμβουλή του και τα αποτελέσματα είναι θεαματικά. Στις πρώτες εξόδους σε άγριο θήραμα είχε την ίδια συμπεριφορά με το ήμερο θήραμα δηλαδή φερμάριζε για λίγο και στην συνέχεια ορμούσε για να το πιάσει ή μόλις αντιλαμβανόταν την μυρωδιά απο το μεγάλο πάθος του το ξεσήκωνε χωρίς καν να το φερμάρει. Σιγά σιγά άρχισε να καταλαβαίνει ότι ήταν αδύνατο να το πιάσει με αποτέλεσμα μετά απο αρκετές εξόδους να γίνει πάρα πολύ επιφυλακτικό σε κάθε μυρωδιά και να πηγαίνει σ’ αυτή πολύ προσεχτικά επίσης η φέρμα του έχει σταθεροποιηθεί πάρα πολύ. κατά την γνώμη μου αν στην περιοχή σου έχει άγρια ορτύκια θα πρέπει να εντείνεις τις εξόδους ώστε να αρχίσει σιγά σιγά το σκυλί να καταλαβαίνει πως πρέπει να κυνηγά. Σίγουρα θα χρειαστείς αρκετό κόπο για να σταθεροποιήσει την φέρμα του αλλά αν διαθέτει καλή μύτη και πολύ πάθος για το κυνήγι νομίζω ότι αξίζει τον κόπο.
Με άλλο σκυλί δεν έχει βγει ποτέ το απέφυγα γιατί εάν δι άλλο αρχίζει τα παιχνίδια.
Στην αρχή και εγώ όταν το έβγαζα με το Σέττερ μου έκανε τα ίδια και μάλιστα δεν άφηνε ούτε το άλλο σκυλί να ψάξει. Στις τελευταίες εξόδους αυτό συμβαίνει τα πρώτα δέκα λεπτά στην συνέχεια ψάχνει κανονικά. Καλό είναι σε κάποιες απο τις εξόδους σου (όχι πάντα) να το βγάζεις και μέ άλλο σκυλί, έμπειρο αν είναι δυνατόν, γιατί στο κυνηγότοπο δεν θα είναι πάντα μόνο του αλλά θα συναντήσει και άλλα σκυλια και καλό είναι να συνηθήσει.
Για ότι άλλο χρειαστείς είμαι πρόθυμος, αν γνωρίζω φυσικά, να σε βοηθήσω γιατί και εγώ είναι η πρώτη φορά που έχω epaniel.
Φιλικά Θόδωρος
Όπου κι αν δειτε στα άρθρα των εκπαιδευτών μιλάνε πάντα για θήραμα εκτροφείου καλής ποιότητας.
Αν δεν έχουμε την δυνατότητα μεγάλης κλούβας ώστε τα ορτύκια να μάθουν να πετούν, είναι προτιμότερο να αγοράζετε κολλίνους. Είναι πολύ δυνατά πουλια και χωρίς καθολου γύμναση πετούν 30-40 μέτρα. Είναι βέβαια ακριβά 7 ευρώ το ένα, αλλά αξίζει να δώσουμε 50ευρώ για το κουτάβι μας.
Βέβαια ο καταπέλτης είναι το καλύτερο για τα νεαρά κουτάβια πριν έλθουν σε επαφή με άγριο θήραμα. Είναι εξασφαλισμένο οτι θα συνηδητοποιήσουν γρήγορα οτι δεν μπορούν να το πιάσουν .
Φίλε Mitros μην ανησυχείς καθόλου.Αφού έχει φερμάρει το σκυλί σου, θα τα πάει καλά.Από ενθουσιασμό και απειρία ξεσηκώνει.Βγάλτο όσο μπορείς σε άγριο θήραμα και αν έχεις χρόνο και ο καταπέλτης είναι πολύ καλός για την σταθεροποίηση της φέρμας αλλά κυρίως για την ακινησία μετά το πέταγμα του πουλιού.Εγώ πάντως για πρακτική κυνηγετική χρήση δεν θεωρώ απαραίτητη την ακινησία στο ξεπέταγμα για πολλούς λόγους που σηκώνουν πολλή συζήτηση.Πάντως όλοι σχεδόν οι γνωστοί εκπαιδευτές την θεωρούν απαραίτητη και για τα σκυλιά κυνηγίου.
[indent]Μνημόνιο: Αρχική αποστολή από theo64 στίς 09 Aυγουστος 2004
Σίγουρα θα χρειαστείς αρκετό κόπο για να σταθεροποιήσει την φέρμα του αλλά αν διαθέτει καλή μύτη και πολύ πάθος για το κυνήγι νομίζω ότι αξίζει τον κόπο.
Φιλικά Θόδωρος
Φίλε Θοδωρή σε ευχαριστώ για της συμβουλές σου. Το σκυλί όντως έχει φοβερό πάθος από την στιγμή που θα του δώσω εντολή ψάχνει ασταμάτητα εάν υπάρχει θήραμα κοντά θα το εντοπίσει. Όπως ξαναείπα είναι πολλή πεισματάρα.
Επειδή και εγώ είμαι πεισματάρης και βλέπω ότι έχει και μύτη και πάθος τώρα που έχω άδεια σε καθημερινή βάση θα είναι Κοπαϊδα και στο Σχιστό.
[/indent]
Από την μέρα που έγραψα το κείμενο μέχρι και σήμερα μετά από καθημερινές εξόδους και χρίση του καταπέλτη ήρθε το επιθυμητό αποτέλεσμα η σταθερότητα στη φερμα και το ερώτημα είναι να συνεχίσω με τον καταπέλτη η θα έχω αντίθετα αποτελέσματα?
Πρέπει να είστε συνδεδεμένοι για να απαντήσετε σ' αυτό το θέμα.