STOEGER DOUBLE DEFENDER

Λευτέρη, συμφωνώ απόλυτα μαζί σου ότι πρόκειται για
προσβολή της οπλουργικής τέχνης: εγώ θα το χαρακτήριζα
άκομψο και χοντροκομμένο. Ωστόσο προσθέτοντας του
κάποια εξαρτήματα –που στα δικά μου μάτια, συνδυαζόμενα
με αυτό το όπλο, φαντάζουν άχρηστα και γελοία- το
παρουσιάζουν με τον ιδανικότερο τρόπο για να κάνουν
πωλήσεις. Οι καλοί μας γείτονες έχουν ανασκουμπωθεί
και με τις περιορισμένες δημιουργικές τους ικανότητες
κάνουν ότι μπορούν, προσπαθούν………. Εμείς τίποτα.
Αυτό είναι που με διαολίζει.

Κατά την γνώμη μου, αυτό το "δικανάκι" – όσον αφορά το μήκος του, είναι μια "επανέκδωση" κατά κάποιον τρόπο, ενός παλιού και [u]εξαιρετικά υπολογίσιμου / δραστικού όπλου [/u]σε μικρές αποστάσεις. Το λέγανε Coach gun. Ήταν το κλασσικό όπλο του μισθωμένου "φρουρού" που συνόδευε κατά βάση ταχυδρομικές / επιβατικές άμαξες "Stagecoaches" τον προπερασμένο αιώνα στις Ηνωμένες Πολιτείες και Αυστραλία.Το αυθεντικό Coach gun ήταν δισκάνδαλο και με κάνες 18 ιντσών.

Εξαιρετική γνώση ιστορίας των όπλων. Εύγε φίλε. Να συμπληρώσω ότι ακόμα και σήμερα, η έκφραση "θα κάτσω συνοδηγός" είναι "I'm riding shotgun".

Κατά την γνώμη μου, αυτό το "δικανάκι" – όσον αφορά το μήκος του, είναι μια "επανέκδωση" κατά κάποιον τρόπο, ενός παλιού και [u]εξαιρετικά υπολογίσιμου / δραστικού όπλου [/u] σε μικρές αποστάσεις. Το λέγανε Coach gun. Ήταν το κλασσικό όπλο του μισθωμένου "φρουρού" που συνόδευε κατά βάση ταχυδρομικές / επιβατικές άμαξες "Stagecoaches" τον προπερασμένο αιώνα στις Ηνωμένες Πολιτείες και Αυστραλία.Το αυθεντικό Coach gun ήταν δισκάνδαλο και με κάνες 18 ιντσών.

[font=”Verdana”]Μπράβο Παναγιώτη. Και να συμπληρώσω ότι τέτοια όπλα (coach guns), διάφορων κατασκευαστών, χρησιμοποιούνται και σήμερα στο «Cowboy Action Shooting» στην Αμερική, που έχει μεγάλη εξάπλωση αυτό το σπορ.
Επίσης κάτι παρόμοιο ήταν η Lupara (δηλ. όπλο για λύκους) που χρησιμοποιούσαν οι μπράβοι της Μαφίας της Σικελίας, για να κανονίζουν τις «δουλειές» τους!
Τώρα, το ότι η καραμπίνα Beretta Stoeger κατασκευάζεται στην Τουρκία, δεν σημαίνει απαραίτητα ότι και το συγκεκριμένο δίκαννο φτιάχνεται εκεί. Αυτό που ξέρω σίγουρα είναι ότι η εταιρία Stoeger, από τη δεκαετία του ’90 (πριν την εξαγορά της από τη Beretta) εισήγαγε στην Αμερική φτηνά δίκαννα (κυνηγετικά σε διάφορα διαμετρήματα, καθώς και «coach guns») κατασκευασμένα στη Βραζιλία (Stoeger/IGA). Αυτό βέβαια μπορεί να έχει αλλάξει.[/font]

Ο συγκεκριμένος τύπος πλαγιόκαννου έχει συζητηθεί και στην http://www.oplognosia.com του Νικήτα Κυπρίδημου με αφορμή την παρουσίαση του Πολωνικού δίκαννου Pioneer (κοκοροντούφεκο παρακαλώ – ακριβώς στις προδιαγραφές των παραδοσιακών όπλων της "Άγριας Δύσης"):
http://www.oplognosia.com/index.php?option…7&Itemid=60
Η ιστοσελίδα της εν λόγω εταιρείας:
http://www.pioneer-pac.com/company.html
Οι άνθρωποι βρήκαν ένα κενό της αγοράς (όπως λέει και το άρθρο) και έσπευσαν να το καλύψουν (μάλλον με επιτυχία απ' ότι δείχνουν τα πράγματα).

To όπλο αυτό ανοίκει στην κατηγορία "Coach Gun" και απευθυνεται αποκλειστικά στο Αμερικανικό κοινό το οποίο είναι εξικιωμένο με την μορφή του όπλου αυτού από τους παππούδες τους.

Είδα μερικοί φίλοι εδώ να αναρωτιούνται γιατί μπορεί κάποιος να θέλει να αγοράσει αυτό το όπλο? Τι χρησιμότητα μπορεί να έχουν ράγες επάνω σε ένα δίκανο? Αφού υπάρχουν καλύτερα όπλα για αυτοάμυνα γιατί να πάρει κάποιος αυτό?

Οι εταιρίες που παράγουν οπλα, φαντάζομαι πως όλοι μας γνωρίζουμε, πως στον μεγαλύτερο βαθμό τους εδρέυουν στην Αμερική. Έτσι λογικό είναι τα περισσότερα όπλα τους να ειναι προσανατολισμένα για την αγορά της Δύσης η οποία είναι πολύ μεγάλη και με μία πολύ παλαιά παράδοση στο θέμα όπλο.

Η μόνη χρησιμότητα που μπορεί να έχει ένα τέτοιο όπλο στην χώρα μας είναι για μεγάλα τριχωτά θηραματα για τα οποία καταλληλότερο θα ήταν ένα ραβδωτό το οποίο μας το στερούν άδικα τόσα χρόνια.