Πως επιλεγω κουταβι

Επισκόπηση 15 δημοσιεύσεων - 1 έως 15 (από 15 συνολικά)
Απευθείας μετάβαση στη σελίδα:
  • Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    08/07/2005
    Αρ. μηνυμάτων:
    626
    dimoik στις #24209

    http://www.alfa-omega.gr/article.asp?AID=3135

    Για οσους αρεσει να το “ψαχνουν” το θεμα…
    Απαντουν στο αρθρο 11 εκτροφεις…

    Πολυ ενδιαφερον πραγματικα οι αποψεις τους.

    Νομιζω ειναι ενας καλος μπουσουλας για οσους ψαχνομαστε…

    Περιμενω τα σχολια σας…

    *αντιγραφη απο Εκδοσεις Αλφα-Ωμεγα

    Η επιλογή του κουταβιού: Η γνώμη έντεκα εκτροφέων – κυναγωγών
    Η επιλογή του κουταβιού
    Η γνώμη έντεκα εκτροφέων – κυναγωγών

    Επιμέλεια: Νίκος Νικολάου

    Η εποχή που διανύουμε παρουσιάζει έντονο κυνοφιλικό ενδιαφέρον, κυρίως όσον αφορά την απόκτηση ενός κουταβιού, μιας και πολλοί είναι αυτοί που ψάχνουν καινούργιο σύντροφο για το κυνήγι, άλλοι λόγω της απώλειας του παλαιού, άλλοι γιατί επιθυμούν την προσθήκη ενός νέου και άλλοι επειδή είναι νέοι κυνηγοί και προσπαθούν να πλαισιωθούν με κάποιο κυνηγετικό σκύλο για την επερχόμενη σεζόν.
    Πολλοί επίσης είναι οι κυνηγοί που έχουν πραγματοποιήσει ένα ζευγάρωμα και κάνουν όνειρα για την επερχόμενη γέννα.

    Ο ενδιαφερόμενος, σε όποια κατηγορία και αν ανήκει, έχει ψάξει κι έχει ρωτήσει με διάφορους τρόπους και κάποια στιγμή βρίσκεται μπροστά στην πολυπόθητη γέννα. Το σκηνικό που διαδραματίζεται κάθε φορά είναι λίγο -πολύ το ίδιο.
    Ο αγοραστής παραμένει σιωπηλός μπροστά στα κουτάβια, κοιτάζοντάς τα, μήπως και διακρίνει κάτι που θα τον κάνει να αρπάξει την χρυσή ευκαιρία.
    Την πιο αφοπλιστική ίσως απάντηση, όσον αφορά το αγωνιώδες ερώτημα του τρόπου επιλογής ενός κουταβιού, έδωσε κατά το παρελθόν ένας διάσημος Άγγλος εκτροφέας.
    Ένας υποψήφιος αγοραστής λοιπόν απευθυνόμενος στον εκτροφέα τον ρωτά:
    «Πως γίνεται και τα κουτάβια που κρατάς για λογαριασμό σου γίνονται πάντα όλα πρωταθλητές;»
    Τότε ο εκτροφέας με χαρακτηριστική άνεση του απαντά. «Είναι πάρα πολύ απλό. Αφήνω πάντα να διαλέξουν πρώτα οι υπόλοιποι και κατόπιν δουλεύω με αυτό που μένει τελευταίο, υπονοώντας βέβαια με αυτό τον τρόπο ότι η ποιότητα της εκτροφής του ήταν τέτοια ώστε να μην αφήνει το παραμικρό δίλημμα».
    Σε αυτό το άρθρο θα προσπαθήσουμε να καταδείξουμε ορισμένα κρίσιμα σημεία που αφορούν την υπόθεση επιλογή κουταβιού, μια υπόθεση που μόνο εύκολη δεν μπορεί να χαρακτηριστεί. Για αυτό τον λόγο (και με σκοπό μετά την ανάγνωση αυτού του άρθρου ο υποψήφιος αγοραστής ή αυτός που έχει πραγματοποιήσει ένα ζευγάρωμα και περιμένει μια γέννα να διαθέτει μια πιο καθαρή εικόνα), ζητήσαμε την πολύτιμη βοήθεια έντεκα Ελλήνων εκτροφέων –κυναγωγών, οι οποίοι στην διάρκεια της καριέρας τους έχουν σημειώσει αρκετές επιτυχίες εκτροφικές, αλλά και επιτυχίες σε διαγωνισμούς κυνηγετικών ικανοτήτων ή μορφολογίας σε εθνικό και διεθνές επίπεδο.
    Η προαναφερόμενη βοήθεια μας δόθηκε και περιλαμβάνει απαντήσεις στα παρακάτω καίρια ερωτήματα.

    α) Ποια είναι τα κριτήρια που πρέπει να έχει κάποιος πριν ξεκινήσει την αναζήτηση για την αγορά ενός κουταβιού;
    β) Ποια είναι τα σημεία που πρέπει να προσέξει περισσότερο ο υποψήφιος αγοραστής
    γ) Αρσενικό ή θηλυκό και για ποιο λόγο;

    (Οι ερωτηθέντες αναφέρονται μα αλφαβητική σειρά)

    ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΟΣ ΣΤΕΛΙΟΣ
    α) Τα βασικά κριτήρια που πρέπει έχει κάποιος είναι το είδος κυνηγίου που θα ασχοληθεί ο κυνηγός, πόσο χρόνο διαθέτει για να ασχοληθεί με την εκπαίδευση ενός νεαρού κουταβιού, εάν είναι παλιός ή νέος κυνηγός και εάν έχει ξανασχοληθεί με την εκπαίδευση κουταβιού.
    Εάν κάποιος δεν έχει τον απαραίτητο χρόνο, ή μένει σε κάποια μεγάλη πόλη, προτιμότερο είναι να αγοράσει ένα νεαρό ξεκινημένο σκύλο και έτσι τα πράγματα θα είναι πιο εύκολα.
    β) Για κάποιον που θα πάει να αγοράσει ένα κουτάβι, πολύ βασικό είναι να γνωρίζει τους γονείς, οι οποίοι θα πρέπει να είναι σκυλιά κοινωνικά, πολύ κοντά στον άνθρωπο και απόλυτα ισορροπημένα σαν ζώα. Και μιλάμε είτε για σκυλιά που παρουσιάζονται στους αγώνες, είτε είναι κυνηγετικά. Όσο περισσότερα στοιχεία γνωρίζει κανείς για τους γονείς, τόσο καλύτερα είναι. Εάν επίσης γνωρίζουμε την τοκετοομάδα των γονέων, δηλαδή αν ήταν καλή, έχουμε περισσότερες πιθανότητες οι γονείς να δώσουν καλύτερα κουτάβια.
    Αν εξετάσουμε τα κουτάβια, τότε πρέπει να επιλέξουμε ένα κουτάβι, το οποίο να είναι ζωηρό και όχι νευρωτικό, να είναι κοινωνικό χωρίς φοβίες, να σε κοιτάζει στα μάτια και να έχει μια καλή ανάπτυξη αναλόγως της ηλικίας του.
    Για κάποιον που έχει δικιά του γέννα τα πράγματα είναι πιο εύκολα, διότι γνωρίζει τους γονείς και εάν έχουν θηλυκά και έχουν ξανακάνει άλλη γέννα παίζει μεγάλο ρόλο τι κουτάβια είχαν πάρει.
    γ) Και τα δυο φύλα έχουν τα υπέρ και τα κατά. Τα θηλυκά κατά πρώτο λόγο στο μεγαλύτερό τους ποσοστό είναι πιο μαλακά στον χαρακτήρα τους, κάτι που τα βοηθάει να είναι λίγο πιο εκπαιδεύσιμα, δένονται πιο εύκολα με το αφεντικό τους, αρκετές φορές ξεκινάνε πιο γρήγορα, αντιλαμβάνονται νωρίτερα ορισμένα πράγματα και είναι πιο καθαρά στον χώρο τους, ιδιαίτερα για κάποιον που έχει περιορισμένο χώρο. Εγώ προσωπικά προτιμώ τα αρσενικά, διότι είναι πιο δυναμικά στον χαρακτήρα, λιγότερο φυγόπονα, αντέχουν περισσότερο στην πίεση της εκπαίδευσης και επειδή είναι άτομα γενικά πιο κυρίαρχα, αυτό τα βοηθάει πολλές φορές να ξεπερνούν ευκολότερα τις δύσκολες συνθήκες ενός πολύωρου κυνηγίου.

    ΓΟΝΙΔΑΚΗΣ ΑΓΓΕΛΟΣ
    α) Τα κριτήρια που πρέπει να έχει ο υποψήφιος αγοραστής για την αγορά ενός κουταβιού είναι ότι θα πρέπει να είναι ενημερωμένος και κυρίως να ξέρει τι ακριβώς ζητάει από το κουτάβι που πρόκειται να αποκτήσει. Η αγορά ενός κουταβιού και κάθε σκύλου γενικότερα θα πρέπει να γίνεται από ένα επώνυμο και υπεύθυνο εκτροφέα, έτσι ώστε ο αγοραστής να μπορεί να πάρει μια σωστή και κυρίως μια υπεύθυνη γνώμη και βοήθεια, εάν και όταν χρειαστεί, καθώς επίσης και κάποιες εγγυήσεις όσον αφορά κυρίως στα κυνηγετικά ένστικτα και την γενεαλογία των κουταβιών.
    β) Το σημείο που πρέπει να προσέξει ο αγοραστής είναι κυρίως οι γονείς του κουταβιού, οι οποίοι θα πρέπει να είναι ικανοί κυνηγοί, σωστοί μορφολογικά και εργασιακά και να έχουν αναδειχθεί, μέσα από αγώνες κυνηγετικών ικανοτήτων. Προσωπικά θα προτιμούσα να αγοράσω κουτάβι από γονείς αποδεδειγμένους πρωταθλητές αναπαραγωγούς. Επειδή όμως η επιλογή κουταβιού είναι λαχείο και η τύχη παίζει τον μεγαλύτερο ρόλο, θα πρέπει να δίνουμε σημασία στο πόσο υγιές είναι ένα κουτάβι, στον εύθυμο και άφοβο χαρακτήρα του και στην καλή του μορφολογία.
    γ) Αρσενικό και θηλυκό έχουν τα υπέρ και τα κατά τους. Εγώ σαν εκτροφέας προτιμώ τα θηλυκά γιατί τα θεωρώ πιο ώριμα και εφόσον με ενδιαφέρει κυρίως η εκτροφή και η αναπαραγωγή, χρειάζομαι σωστά και ικανά θηλυκά για την βελτίωση και την εξέλιξη της φυλής. Από εκεί και πέρα η μόνη διαφορά κατά την γνώμη μου είναι ότι στα θηλυκά ο οίστρος επηρεάζει πολλές φορές την απόδοσή τους, με αποτέλεσμα να μειονεκτούν κατά την διάρκεια αυτής της περιόδου. Επίσης αν η θηλυκιά βρίσκεται σε γόνιμες ημέρες, είναι επικίνδυνο να την βγάζουμε στην ύπαιθρο, διότι υπάρχει το ενδεχόμενο ενός ανεπιθύμητου ζευγαρώματος.
    Τα αρσενικά δεν έχουν τέτοια προβλήματα, αλλά ωριμάζουν κυνηγετικά αργότερα και ορισμένα είναι επιθετικά προς άλλα αρσενικά, ιδιαίτερα όταν υπάρχει κοντά τους κάποια θηλυκιά σε οίστρο.

    ΖΑΛΑΒΡΑΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ
    α) Το πιο βασικό κριτήριο στην επιλογή και αγορά ενός κουταβιού πρέπει να είναι οι γραμμές αίματος που έχει κάθε ζώο, δηλαδή το γενεαλογικό του δέντρο. Πρέπει οπωσδήποτε να προέρχεται – το βασικότερο – από ζώα που κυνηγούν, ή από μερικά που παίρνουν μέρος στους αγώνες. Και αυτό διότι με την καθαρόαιμη αναπαραγωγή και τον ατταβισμό, τα πάντα περνάνε από γενιά σε γενιά, δηλαδή κυνηγετικό πάθος, δύναμη, αντοχή, φέρμα, συναίνεση, ακόμη πολλές φορές και η ακινησία. Και αυτό διότι μετά από 20 χρόνια εκτροφής και εκπαίδευσης πόιντερ και σέττερ και προσωπική διαπίστωση, μερικές γραμμές εξειδικεύονται π.χ για αγώνες για κυνήγι πέρδικας, μπεκάτσας, ορτυκιού, κ.τ.λ. Επίσης το οικονομικό χρειάζεται πολύ προσοχή, διότι δεν μπορεί όλα τα ζώα που έχει επιλέξει κάποιος που εκτρέφει να στοιχίζουν το ίδιο.
    β) Κατ’ αρχήν πρέπει να προσέξει την ηλικία του κουταβιού, που καλό είναι να κυμαίνεται από 4 έως 8 μηνών. Πρώτον εμπιστοσύνη στον εκτροφέα άσον αφορά τις γραμμές αίματος, διότι σε αυτή την ηλικία το ζώο δεν έχει διαμορφωθεί σωματικά. Δεύτερον το ζώο πρέπει να είναι εύρωστο, με ζωντάνια, να έχει λαμπερό τρίχωμα, κινητικότητα στον χώρο του, χωρίς φοβίες και το βασικότερο μάτια που να δείχνουν εξυπνάδα και εάν είναι δυνατόν – όπως λέμε συνήθως – να «βγάζουν σπίθες».
    γ) Αρσενικό ή θηλυκό για το κυνήγι είναι καθαρά προσωπικό θέμα, αλλά για τους κυνηγετικούς αγώνες προτιμότερο να είναι αρσενικό. Προσωπικά προτιμώ τα αρσενικά ζώα, διότι προχωράνε πιο αργά στην εκπαίδευση και στο να κυνηγήσουν και κατά κάποιο τρόπο μπορείς να παρεμβαίνεις σταθερά και να τα κάνεις πάρα πολύ καλά κυνηγόσκυλα, ενώ τα θηλυκά λόγω των διάφορων καιρικών συνθηκών που έχουμε τα τελευταία χρόνια παρουσιάζουν μια πρωιμότητα.

    ΚΑΝΙΔΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ
    α) Για την επιλογή του κουταβιού θα έλεγα ότι σχεδόν ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος. Σημεία τα οποία βλέπουμε συνήθως είναι να είναι ζωηρά, να μην έχουν φοβίες και γενικώς να μην φοβούνται τον άνθρωπο. Ένα κουτάβι όταν το πιάνεις στα χέρια σου θα πρέπει να είναι ήρεμο και να μην κλαίει συνεχώς. Κάποιοι θεωρούν ότι από τον αριθμό των χτύπων της καρδιάς καταλαβαίνουν τα κουτάβια ,για μένα δεν ισχύει αυτό. Ένα άλλο πολύ βασικό κριτήριο είναι οι γεννήτορες, διότι αν γνωρίζουμε τι έχουν δώσει ως τώρα, όπως και το αν μεταδίδουν τα χαρακτηριστικά τους, νομίζω ότι έχουμε μεγαλύτερη επιτυχία στην επιλογή.
    Οι αποχρωματισμοί είναι ένα κριτήριο που πρέπει να προσέξουμε στα κουτάβια, γιατί είναι σημάδι εκφυλισμού, όπως επίσης και η κατασκευή ανάλογα με την φυλή.
    β) Να απευθυνθεί σε ένα σοβαρό εκτροφέα και να έχει δει δείγματα της δουλειάς του. Να απαιτήσει να δει τους γονείς των κουταβιών στην πράξη, έστω και για λίγο εάν το επιτρέπουν οι συνθήκες. Είναι βασικό τα κουτάβια να μεγαλώνουν σε καθαρό και υγιές περιβάλλον, να διαθέτουν χαρτιά καθαροαιμίας, τα οποία να συνοδεύονται και από βιβλιάριο υγείας.
    γ) Η επιλογή φύλου ενός κουταβιού είναι θέμα ιδιοσυγκρασίας του κάθε ενδιαφερόμενου. Τα θηλυκά είναι συνήθως πιο ήρεμα και ωριμάζουν γρηγορότερα. Είναι επίσης πιο κατάλληλα για την πόλη και για περιορισμένους χώρους όπως π.χ μπαλκόνι. Έχουν όμως δυο φορές το χρόνο οίστρο και αν αυτό συμπέσει μέσα στο κυνήγι δημιουργεί πρόβλημα. Τα αρσενικά είναι κατά κανόνα πιο δυνατά, ανταποκρίνονται περισσότερο στην εργασία, αλλά και στην εμφάνιση του τύπου της φυλής και είναι ανά πάσα ώρα και στιγμή έτοιμα για δράση χωρίς οίστρους, γέννες και μεγάλωμα κουταβιών.

    ΜΑΡΓΕΤΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
    α) Πάνω απ’ όλα κάποιος που πρόκειται να αγοράσει ένα κουτάβι πρέπει να ξέρει για ποιο λόγο και ποιο σκοπό το παίρνει. Είναι σε θέση να του προσφέρει αυτά που πρέπει να του προσφέρει ή θα το εγκαταλείψει σε ένα μέρος και θα το θυμάται όταν θέλει να κάνει το κέφι του. Πρέπει να γνωρίζει αυτά που είναι απαραίτητα για ένα σκύλο και πάνω από όλα να είναι κυνηγός.
    β) Κάποιος που κάνει μια γέννα ή κάποιος που θέλει να αγοράσει ένα κουτάβι πρέπει βασικά να γνωρίζει τους γονείς. Δηλαδή πρέπει να γνωρίζει την μάνα η οποία για μένα είναι το «χωράφι» και να γνωρίζει και τον επιβήτορα, διότι δεν μπορούμε να έχουμε απαίτηση από γεννήτορες που δεν έχουν περγαμηνές ως προς την γενεαλογία τους. Βέβαια θα βγάλουμε κάποια σκυλιά, αλλά δεν θα βγάλουμε τα σκυλιά που πραγματικά πρέπει να βγάλουμε. Έπειτα αυτός που κρατάει μια γέννα μέχρι την ηλικία των 7-8 μηνών είναι πιο εύκολο να κάνει την επιλογή μόνος του. Αυτός που θα αγοράσει ένα κουτάβι και δεν έχει τις κατάλληλες γνώσεις, πρέπει να εμπιστευτεί τον πωλητή και να χτυπήσει την κατάλληλη πόρτα, δηλαδή στην προκειμένη περίπτωση έναν αναγνωρισμένο και υπεύθυνο εκτροφέα.
    γ) Προσωπικά για μένα το «χωράφι» είναι η θηλυκιά. Ένας κυνηγός που ασχολείται μόνο με το κυνήγι πιστεύω ότι θα πρέπει να επιλέξει ένα αρσενικό γιατί όπως και να το κάνουμε είναι λίγο πιο σκληρά σκυλιά και βγαίνουν λίγο πιο καλά. Επιπλέον δεν έχουν τα προβλήματα με τον οίστρο όπως ή θηλυκιές, αλλά για κάποιον που θέλει να κάνει, όχι απαραιτήτως εκτροφή, αλλά να έχει την δική του άποψη πάνω στα κουτάβια τότε προτιμότερο είναι ένα θηλυκό.

    ΜΑΥΡΙΔΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ
    α) Το βασικό κριτήριο πριν ξεκινήσει κάποιος να αγοράσει ένα κουτάβι είναι να ξέρει τους γονείς του, να τους έχει δει εάν κυνηγάνε και πως κυνηγάνε, δηλαδή εάν του αρέσει ο τρόπος που κυνηγάνε και εάν ταιριάζει ο τύπος της ράτσας τους με τον τρόπο που θέλει να κυνηγά ο κυνηγός. Απο εκεί και μετά διαλέγεις ένα κουτάβι και κάνεις κάποια όνειρα, τα οποία βέβαια πολλές φορές δεν βγαίνουν αληθινά, αλλά μην ξεχνάμε ότι ζωή χωρίς όνειρα δεν έχει ουσία.
    β) Βασικό σημείο είναι να επιλέξεις ένα ήρεμο και ισορροπημένο κουτάβι, χωρίς φοβίες και δειλίες. Να είναι ένα κουτάβι με θάρρος, να είναι χαρούμενο και ιδιαίτερα φαγανό, σημάδι που φανερώνει δύναμη και υγεία. Στην ηλικία των 3-4 μηνών μπορείς να κάνεις κάποιον μορφολογικό έλεγχο και να επιλέξεις το καλύτερο κουτάβι, αλλά τον ψυχισμό δεν μπορείς να τον διακρίνεις εύκολα σε αυτή την ηλικία. Επίσης σε αυτή την ηλικία δεν μπορείς να διαπιστώσεις με ακρίβεια ποιο έχει τα καλύτερα εργασιακά προσόντα και για αυτό διαλέγεις ένα ισορροπημένο κουτάβι με ήρεμο χαρακτήρα.
    γ) Αυτό είναι καθαρά θέμα γούστου, αλλά για εμένα οι κυνηγοί θα έπρεπε να κρατάνε τα θηλυκά ζώα διότι μια θηλυκιά η οποία είναι κατά μέσο όρο πολύ καλή κυνηγός, έχει πολλές πιθανότητες στο μέλλον εαν ζευγαρώσει με ενα πολύ καλό αρσενικό να δώσει πάρα πολύ καλά κουτάβια.

    ΝΤΟΥΛΟΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ
    α) Πρώτα απ’ όλα να ξέρει τι ζητάει, τι ψάχνει να βρει και εννοώ από θέμα φυλής, τι θέλει να κυνηγήσει, οπότε θα πρέπει να επιλέξει την κατάλληλη φυλή που θα προσαρμόζεται περισσότερο στις απαιτήσεις που θα έχει αυτός. Πολύ σημαντικό είναι να επιλέξει την οικογένεια από την οποία θα προέρχονται τα σκυλιά, γιατί το να ανήκουν κάποια ζώα σε μια φυλή δεν σημαίνει ότι θα έχουν όλα την ίδια ποιότητα. Μετά από αυτά το σωστό είναι να επιλέξει έναν σωστό εκτροφέα, με αποτελέσματα σε επίσημες κυνολογικές εκδηλώσεις, είτε αφορά αγώνες, είτε εκθέσεις μορφολογίας για να πάρει ένα κουτάβι με όσο το δυνατό περισσότερες εγγυήσεις για να του βγει σωστό ανατομικά και κυνηγετικά.
    β) Καταρχήν για να πραγματοποιήσει κάποιος μια γέννα πρέπει να έχει υπόψη του πολλά πράγματα. Πρέπει να γνωρίζει από θέματα εκτροφής ή να συμβουλευτεί έναν σοβαρό εκτροφέα που να έχει αποτελέσματα στο χώρο. Συνήθως οι περισσότεροι κάνουν γέννες οι οποίες είναι τυχαίες. Για παράδειγμα έχει κάποιος έναν αρσενικό σκύλο που κυνηγάει και έχει κάποιος άλλος το ανάλογο θηλυκό και τα ζευγαρώνουν. Τα πράγματα όμως δεν είναι τόσο απλά, διότι πρέπει από πριν να γνωρίζεις τους γονείς, τους προγόνους, τα ελαττώματα, τα προτερήματα και από εκεί και μετά τον φαινότυπο και τα αποτελέσματα που έχουν στο κυνήγι, δηλαδή τα εργασιακά. Αν γνωρίζεις όλα αυτά και ξέρεις τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να κάνεις το ζευγάρωμα, το οποίο είναι μια μικρή κυνοτεχνική προσπάθεια, έπειτα στην γέννα που θα βγάλεις πρέπει να έχεις μια ομοιογένεια και μια ομοιομορφία όσον αφορά το μέγεθος και τον τύπο των κουταβιών. Μεγαλώνοντας τα κουτάβια τα παρακολουθείς και έτσι μπαίνεις σε διαφορετικές φάσεις σιγά-σιγά.
    γ) Δεν έχει καμία σημασία και είναι θέμα καθαρά προσωπικό, δεν παίζει ρόλο, δεν είναι καλύτερο το αρσενικό ή καλύτερο το θηλυκό. Είναι καθαρά θέμα ατόμου και δεν ισχύει αυτό που λέγεται ότι τα θηλυκά βγαίνουν πιο γρήγορα και τα αρσενικά πιο αργά. Είναι καθαρά θέμα ατόμου, θέμα κληρονομικών στοιχείων, θέμα ανθρώπου πώς θα το χειριστεί, αν ξέρει να χειριστεί τον σκύλο να τον μεγαλώσει σωστά, να τον κοινωνικοποιήσει και να τον εκπαιδεύσει. Συνήθως τα αρσενικά είναι σκυλιά που τα επιλέγουμε, γιατί έτσι πρέπει να είναι ο αρσενικός και μερικές φορές είναι λίγο πιο ανεξάρτητα σε σχέση με τα θηλυκά. Δεν υπάρχει καμία άλλη διαφορά.

    ΠΕΤΡΟΧΕΙΛΟΣ ΘΩΜΑΣ
    α) Πρέπει να ξέρει στο ζώο στο οποίο ψάχνει, τα προτερήματα που θα πρέπει να ψάξει και σε ποιους γεννήτορες πρέπει να αναζητήσει αυτά τα προτερήματα. Δηλαδή με άλλα λόγια, πρέπει να ξέρει από ποια ζώα θέλει να πάρει κουτάβι.
    β) Πρέπει να κοιτάξει πρώτα από όλα το κουτάβι το οποίο θα επιλέξει να είναι υγιές, να φαίνεται ζωηρό και εύχαρες, να μην δείχνει ότι φοβάται και γενικά η όλη του συμπεριφορά να δείχνει ένα ισορροπημένο κουτάβι. Να μην έχει υποψία για δυσπλασία, ρεβοποδία, προγναθισμό και εφόσον γίνει αυτός ο έλεγχος, κοιτάμε τα κυνηγετικά του προσόντα. Αυτά τα ελέγχουμε με ένα ορτύκι. Η συμπεριφορά που θα έχει στο ορτύκι είναι το κύριο σημείο που θα μας προτρέψει να το πάρουμε ή όχι. Δηλαδή θα πρέπει να δείξει έστω και από την ηλικία των 45 ημερών, πολύ μεγάλο πάθος να πιάσει το ορτύκι και να μην δειλιάσει. Όταν το σηκώσουμε από το πετσί του σβέρκου του, δεν πρέπει να αφήσει το ορτύκι, δηλαδή η μανία του πρέπει να είναι τέτοια, που να μην αφήνει το θήραμα επειδή το ξενίζει ο τρόπος που το πιάνουμε. Επίσης μπορούμε, αφού έχουμε κάνει το τεστ υγείας, να τα χωρίσουμε σε ζευγάρια και να τα βάλουμε μπροστά στο θήραμα χωρίς να το βλέπουν για να δούμε ποιο από αυτά είναι πιο εύκολο να φερμάρει από μεγαλύτερη απόσταση. Εγώ, δηλαδή, πάντοτε επιλέγω τα κουτάβια με βάση το θήραμα. Σημαντικό είναι επίσης και το τεστ της κροτοφοβίας. Δεν πρέπει το κουτάβι να δείξει ότι ξενίζεται στον πυροβολισμό από το πιστολάκι των 6 χιλιοστών.
    γ) Δεν με ενδιαφέρει εάν είναι αρσενικό ή θηλυκό, αλλά η ποιότητα του ατόμου. Αυτή από μια μεριά την βλέπουμε γενετικά, δηλαδή ποιοι είναι οι γονείς του και οι παππούδες του και ποιοι είναι οι πρόγονοί του, γιατί δεν φθάνει μόνο οι ίδιοι οι γονείς να είναι καλοί, αλλά να προέρχεται από μια σειρά αίματος, η οποία να βγάζει καλά ζώα και αφετέρου να ελέγχουμε το άτομο αυτού καθ’ εαυτόν.

    ΡΑΠΑΚΟΥΛΙΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ
    α) Οποιοσδήποτε αποφασίσει να αγοράσει ένα κουτάβι και να ασχοληθεί σοβαρά μαζί του, θα πρέπει να πληροί ορισμένες προϋποθέσεις. Πρέπει να τηρεί τις προϋποθέσεις του χώρου και του χρόνου. Όσον αφορά τον χώρο να του παράσχει μια άνετη και σωστή διαβίωση και όσον αφορά τον χρόνο να έχει τον απαιτούμενο χρόνο που χρειάζεται για να κοινωνικοποιήσει σωστά το κουτάβι και να το βγάζει έξω, δίνοντάς του τις ευκαιρίες συνάντησης με τα θηράματα. Φυσικά θα πρέπει να διαθέτει τις στοιχειώδεις γνώσεις γύρω από τον σκύλο.
    β) Πρώτα απ’ όλα το κουτάβι θα πρέπει να προέρχεται από γονείς με καλή γενεαλογία και από μικρή ηλικία να δείχνει σημάδια εξυπνάδας. Δεδομένου λοιπόν ότι προέρχεται από καλή γενεαλογία και με καλά κυνηγετικά χαρακτηριστικά, θα πρέπει να εξετάσουμε την κατασκευή του ζώου, η οποία είναι σημαντική για την εργασία που καλείται να επιτελέσει στο μέλλον. Επίσης θα πρέπει να είναι υγιές, καλοταϊσμένο και όσο είναι δυνατόν κοινωνικοποιημένο, ώστε να μην έχει αναστολές στην ανθρώπινη παρουσία.
    γ) Αυτό είναι καθαρά θέμα προσωπικής επιλογής του καθενός, διότι για παράδειγμα, μπορεί κάποιος να έχει μια θηλυκιά και να μην θέλει να ζευγαρώσει, άρα είναι αναγκασμένος να αγοράσει θηλυκό. Όσον αφορά τα υπόλοιπα μπορώ να πω ότι τα θηλυκά ζώα ωριμάζουν πιο γρήγορα, είναι πιο υποτακτικά, έχουν καλύτερη επαφή, αλλά όμως έχουν και τον οίστρο, φαινόμενο κατά το οποίο ορισμένα θηλυκά ζώα αλλάζουν εντελώς το χαρακτήρα τους. Από την άλλη, τα αρσενικά είναι πιο δυνατά ζώα και περισσότερο ανεξάρτητα, γεγονός όμως που τα κάνει πιο δύσκολα στον έλεγχο από τον ιδιοκτήτη.

    ΣΠΙΝΟΚΙΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
    α) Βασικό κριτήριο για αυτόν που θα αποκτήσει ένα κουτάβι είναι να γνωρίζει τους γονείς από τους οποίους προέρχεται και εννοώ ότι θα πρέπει οι γονείς να είναι καλοί κυνηγοί. Ιδιαιτέρως η μάνα, η οποία θα πρέπει να είναι καλή κυνηγός, διότι επί το πλείστον είναι αυτή που μεταβιβάζει τα χαρακτηριστικά από γενιά σε γενιά.
    β) Αυτός που πρόκειται να αγοράσει ένα κουτάβι θα πρέπει να γνωρίζει όλη την κυνηγετική οικογένεια από την οποία προτίθεται να αγοράσει. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να είναι γνώστης της συγκεκριμένης γραμμής για τουλάχιστον 15 χρόνια. Στην Ελλάδα δεν νομίζω ότι υπάρχουν εκτροφεία που να διατηρούν ακόμη και τους παππούδες από κάποια συγκεκριμένη οικογένεια και για αυτό εάν κάποιος γνωρίζει κάποια στοιχεία από τους προγόνους, αυτά πρέπει να αναζητά και στους απογόνους που είναι τα κουτάβια, όπως δηλαδή τα χρώματα και κάποια άλλα στοιχεία. Για κάποιον που κρατά όλη την γέννα και θέλει να επιλέξει κουτάβι, καλό είναι – για όποιον έχει την δυνατότητα – να κρατά τα σέττερ μέχρι 14 μηνών και τα πόιντερ μέχρι 8 μηνών. Βασικό πάντως στοιχείο είναι οι γονείς να είναι κυνηγοί και ο εκτροφέας σωστός και έντιμος άνθρωπος.
    γ) Εγώ προσωπικά εάν είχα μια θηλυκιά θα επέλεγα ξανά πάλι μια θηλυκιά και το αντίστοιχο, εάν είχα αρσενικό σκύλο, θα επέλεγα πάλι αρσενικό. Για κάποιον όμως που θέλει να αγοράσει ένα κουτάβι, είναι καθαρά προσωπικό και θέμα γούστου και δεν υπάρχει καμία διαφορά μεταξύ αρσενικού και θηλυκού.

    ΨΥΧΑΡΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ
    α) Όποιος σκέφτεται να αποκτήσει ένα κουτάβι είναι σημαντικό να αναρωτηθεί εάν είναι σε θέση να αφιερώσει κάποιες ώρες από τον χρόνο του και αν διαθέτει τον κατάλληλο χώρο για να ζήσει ο σκύλος, διότι θα είναι εγκληματικό να περιορίσουμε ένα σκύλο στο μπαλκόνι. Έπειτα ο καθένας, ανάλογα με τα κυνήγια που κάνει και την προσωπικότητά του, θα πρέπει να επιλέξει την φυλή που του ταιριάζει και να αγοράσει ένα κουτάβι από ένα σοβαρό εκτροφέα, ο οποίος να έχει δώσει δείγματα γραφής και θα έχει την υπευθυνότητα για την μετέπειτα πορεία ενός κουταβιού. Επίσης ο αγοραστής θα πρέπει να μάθει για τους σκύλους του εκτροφέα, να συζητήσει μαζί του, να ρωτήσει αν παίρνει μέρος σε διαγωνισμούς εργασίας ή μορφολογίας και να δει τους γεννήτορες, για να διαπιστώσει εάν είναι σωστά δείγματα της φυλής.
    β) Η ομοιομορφία μιας γέννας, η καθαριότητα και η υγιεινή του χώρου που μεγαλώνει ένα κουτάβι, τα καθαρά μάτια και η υγρή μύτη του είναι μερικά από τα σημεία που πρέπει να προσέξουμε από την αρχή. Είναι εύκολο να ξεχωρίσουμε ποιο έχει τον καλύτερο χαρακτήρα, όμως εκείνο που καθορίζει ποιο έχει τις περισσότερες κυνηγετικές ικανότητες, είναι βέβαιο ότι είναι μόνο το θήραμα, αυτό όμως δεν μπορούμε να το διαπιστώσουμε αμέσως και χρειάζεται αρκετός χρόνος. Ένα κουτάβι πρέπει να καλπάζει εύκολα, να είναι τολμηρό και να έχει την δυνατότητα να δουλεύει τον αέρα. Επίσης δεν πρέπει να έχει στρες και οι χτύποι της καρδιάς του – μετρημένοι αρκετές φορές – να είναι σταθεροί και στην ίδια ψυχολογική κατάσταση. Πάντως για κάποιον που δεν έχει ιδιαίτερες γνώσεις για να επιλέξει ένα κουτάβι, καλό είναι να αφήσει το κουτάβι να διαλέξει αυτό τον μελλοντικό του ιδιοκτήτη, γιατί είναι σίγουρο ότι στην μετέπειτα συνεργασία θα έχουν μεγαλύτερη συνεννόηση.
    γ) Είναι καθαρά θέμα προσωπικής επιλογής για τον καθένα εάν θα πάρει αρσενικό ή θηλυκό, η μοναδική διαφορά τους είναι ότι, τα θηλυκά έχουν οίστρο δυο φορές τον χρόνο, γεγονός που μπορεί να αποτρέψει τη χρήση τους στο κυνήγι κατά την περίοδο αυτή.


    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    06/12/2009
    Αρ. μηνυμάτων:
    1769
    Dimitris Al. στις #170031

    Πολύ καλό και χρήσιμο. Ευχαριστούμε Δημήτρη.

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    25/08/2003
    Αρ. μηνυμάτων:
    101
    ΔΙΑΣ-ΗΡΑ στις #170328

    Πέραν από όλα αυτά τα πολύ ενδιαφέροντα από τους ειδικούς, ταπεινή μου γνώμη είναι την ημέρα που κάποιος παίρνει ένα κουτάβι να παίζει κι ένα λαχείο. Πού ξέρεις?…
    Γιώργος

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    15/07/2008
    Αρ. μηνυμάτων:
    38
    dargo στις #308751

    Πολυ ωραιο αρθρο φιλε μου,μπραβο :lol:

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    08/07/2005
    Αρ. μηνυμάτων:
    626
    dimoik στις #308739

    Πέραν από όλα αυτά τα πολύ ενδιαφέροντα από τους ειδικούς, ταπεινή μου γνώμη είναι την ημέρα που κάποιος παίρνει ένα κουτάβι να παίζει κι ένα λαχείο. Πού ξέρεις?…
    Γιώργος

    Γιωργο σιγουρα σε καθε περιπτωση καποιος που παιρνει ενα κουταβι παιζει και ενα λαχειο…Αλλα νομιζω οτι περισσοτερες πιθανοτητες εχει να το πιασει το λαχειο ενας που γενικοτερα ψαχνεται,παιζει και ενημερωνετε,παρα ενας που παιζει περιστασιακα και οτι να ναι…
    Οσα περισσοτερα μαθαινει καποιος,μονο σε καλο θα του βγει σε βαθος χρονου…

    Απο κει και περα χρειαζεται και η τυχη σε καθε περιπτωση…

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    06/12/2009
    Αρ. μηνυμάτων:
    1769
    Dimitris Al. στις #308675

    Πέραν από όλα αυτά τα πολύ ενδιαφέροντα από τους ειδικούς, ταπεινή μου γνώμη είναι την ημέρα που κάποιος παίρνει ένα κουτάβι να παίζει κι ένα λαχείο. Πού ξέρεις?…
    Γιώργος

    1 αρχαίο ρητό λέει: Συν Αθηνά και χείρα κείνει.

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    21/07/2010
    Αρ. μηνυμάτων:
    40
    lagotos στις #170792

    ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ ΑΡΘΡΟ!!!!!!!
    ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΣΥΖΗΤΟΥΣΑ ΜΕ ΚΑΤΙ ΓΕΡΟΝΤΑΚΙΑ Κ ΜΟΥ ΕΛΕΓΑΝ ΟΤΙ ΠΑΛΙΑ ΤΑ ΚΟΥΤΑΒΙΑ ΤΑ ΔΙΑΛΕΓΑΝ ΜΕ ΤΗΝ ΕΞΗΣ ΜΕΘΟΔΟ(ΤΑ ΕΙΧΑΝ ΟΛΑ ΜΑΖΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΚΟΥΜΑΣΙ Κ ΟΠΟΙΟ ΕΠΑΙΡΝΕ ΠΡΩΤΟ Η ΣΚΥΛΑ ΜΕΣΑ ΗΤΑΝ Κ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΤΗΣ ΓΕΝΝΑΣ)ΕΧΕΙ ΑΚΟΥΣΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΤΙ ΠΑΡΟΜΟΙΟ?
    Υ.Γ. ΕΧΩ ΑΚΟΥΣΕΙ Κ ΑΠΟ ΑΛΛΟΥΣ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΜΕΘΟΔΟ.

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    11/02/2007
    Αρ. μηνυμάτων:
    3285
    kryptia-e στις #307259

    ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ ΑΡΘΡΟ!!!!!!!
    ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΣΥΖΗΤΟΥΣΑ ΜΕ ΚΑΤΙ ΓΕΡΟΝΤΑΚΙΑ Κ ΜΟΥ ΕΛΕΓΑΝ ΟΤΙ ΠΑΛΙΑ ΤΑ ΚΟΥΤΑΒΙΑ ΤΑ ΔΙΑΛΕΓΑΝ ΜΕ ΤΗΝ ΕΞΗΣ ΜΕΘΟΔΟ(ΤΑ ΕΙΧΑΝ ΟΛΑ ΜΑΖΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΚΟΥΜΑΣΙ Κ ΟΠΟΙΟ ΕΠΑΙΡΝΕ ΠΡΩΤΟ Η ΣΚΥΛΑ ΜΕΣΑ ΗΤΑΝ Κ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΤΗΣ ΓΕΝΝΑΣ)ΕΧΕΙ ΑΚΟΥΣΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΤΙ ΠΑΡΟΜΟΙΟ?
    Υ.Γ. ΕΧΩ ΑΚΟΥΣΕΙ Κ ΑΠΟ ΑΛΛΟΥΣ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΜΕΘΟΔΟ.

    εγω εχω ακουσει το αναποδο. οποιο εμπαινε πρωτο μεσα το θεωρουσαν το πιο εξυπνο

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    20/05/2003
    Αρ. μηνυμάτων:
    4107
    Kalliston Hellas στις #307143

    ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ ΑΡΘΡΟ!!!!!!!
    ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΣΥΖΗΤΟΥΣΑ ΜΕ ΚΑΤΙ ΓΕΡΟΝΤΑΚΙΑ Κ ΜΟΥ ΕΛΕΓΑΝ ΟΤΙ ΠΑΛΙΑ ΤΑ ΚΟΥΤΑΒΙΑ ΤΑ ΔΙΑΛΕΓΑΝ ΜΕ ΤΗΝ ΕΞΗΣ ΜΕΘΟΔΟ(ΤΑ ΕΙΧΑΝ ΟΛΑ ΜΑΖΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΚΟΥΜΑΣΙ Κ ΟΠΟΙΟ ΕΠΑΙΡΝΕ ΠΡΩΤΟ Η ΣΚΥΛΑ ΜΕΣΑ ΗΤΑΝ Κ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΤΗΣ ΓΕΝΝΑΣ)ΕΧΕΙ ΑΚΟΥΣΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΤΙ ΠΑΡΟΜΟΙΟ?
    Υ.Γ. ΕΧΩ ΑΚΟΥΣΕΙ Κ ΑΠΟ ΑΛΛΟΥΣ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΜΕΘΟΔΟ.

    [font=”Comic Sans MS”]Ναι, υπήρχε αυτή η μέθοδος, ίσως να υπάρχουν ακόμη και σήμερα μερικοί που την πιστεύουν. Τα νεογέννητα όταν βρεθούν έξω από τον χώρο τους κρυώνουν ή /και φοβούνται με αποτέλεσμα να αναδύουν την μυρωδιά των περιεδρικών τους αδένων, νομίζω αυτό που μυρίζει περισσότερο αυτό θα πάρει πρώτο η σκύλα. Έχω παρατηρήσει μέσα στα χρόνια που εκτρέφω, και έχω συζητήσει με πολλούς εκτροφείς εδώ και στο εξωτερικό, πως μερικές σκύλες έχουν ιδιαίτερη συμπάθεια ή προστατευτικότητα σε κάποιο κουτάβι τους. Σπάνια είναι το pick of the litter, προσωπικά δεν το διαπίστωσα ποτέ, αντίθετα διέκρινα σε αυτά μία αρχηγική τάση στα πρώιμα
    παιχνίδια / αναμετρήσεις με τα άλλα κουτάβια που δεν διατηρήθηκε στο μέλλον. Ας αναλογιστούμε, όμως, τι σημαίνει "καλύτερο κουτάβι της γέννας" για την σκύλα: Καλύτερο μορφολογικά; καλύτερο σε χαρακτήρα; καλύτερο στην εργασία; Πιο ρωμαλέο; Πιο έξυπνο; Δεν νομίζω πως οι σκύλοι έχουν ίδια κριτήρια με εμάς.
    Αν διαβάσατε προσεκτικά όσα αναφέρουν στο άρθρο οι γνωστοί αυτοί εκτροφείς και υπογραμμίσετε τις παρόμοιες συμβουλές, θα έχετε ένα καλό μπούσουλα για μια σωστή επιλογή, εξαιρώντας (όσο γίνεται) τον παράγοντα τύχη. Ο Θ. Πετρόχειλος έχει προχωρήσει και σε τεστ με θήραμα.
    Στα κουτάβια μου κάνω διάφορα τεστ ευφυίας και χαρακτήρα και όταν γίνουν δυόμιση μηνών κάνω ένα τεστ με θήραμα. Τα τεστ αυτά είναι αθροιστικά για να καλύπτουν τις συμπτωματικές ανικανότητες. Ποτέ δεν έτυχε να κρατήσω κάποιο από τα "καλά" συνήθως μου μένει το "χειρότερο" βάσει της βαθμολόγησης. Είμαι σίγουρος, από όσα μέχρι τώρα γνωρίζω, πως σε ηλικία ενάμιση με δύο χρόνων θα κέρδιζε σε άτυπο αγώνα όλα τα "πρωτοκλασάτα" αδέλφια του. Γιατί; γιατί θα έχει δουλευτεί σωστά και μεθοδικά. Αυτό δεν το γράφω για να πω πως είμαι καλύτερος αλλά για σας δώσω να καταλάβετε πως όσο σοβαρό είναι η σωστή επιλογή άλλο τόσο (και περισσότερο) είναι να κοινωνικοποιηθεί σωστά, να εκπαιδευτεί μεθοδικά, να διαβιώνει σωστά και να έχει ευκαιρίες σε πολλά θηράματα.
    Φιλικά[/font]

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    21/10/2010
    Αρ. μηνυμάτων:
    319
    kapsoxeris στις #170813

    +10000000000000

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    06/12/2009
    Αρ. μηνυμάτων:
    1769
    Dimitris Al. στις #307134

    [color=”#FF0000″]Ο Θ. Πετρόχειλος έχει προχωρήσει και σε τεστ με θήραμα. [/color]

    Κ. Γιάννη πόσο "σωστό" είναι να δαγκώσει σε αυτήν την ηλικία θήραμα το κουτάβι; Ακόμα αν κάποιο κουτάβι σε αυτήν την ηλικία δεν δαγκώσει το θήραμα είναι και δείγμα του ότι μπορεί να μην κάνει θηραματοφορία; Και τέλος πόσο σωστό είναι να το κάνει κάποιος μη τόσο καλός γνώστης του αντικειμένου, δεδομένου του ότι σε τόση μικρή ηλικία μπορεί από 1 λάθος να παγιωθεί 1 τόσο σημαντικό αρνητικό χαρακτηριστικό στον σκύλο μας.

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    12/10/2008
    Αρ. μηνυμάτων:
    410
    FUDAS στις #307127

    [size=4][font=”Comic Sans MS”].
    Στα κουτάβια μου κάνω διάφορα τεστ ευφυίας και χαρακτήρα και όταν γίνουν δυόμιση μηνών κάνω ένα τεστ με θήραμα. Τα τεστ αυτά είναι αθροιστικά για να καλύπτουν τις συμπτωματικές ανικανότητες. Ποτέ δεν έτυχε να κρατήσω κάποιο από τα "καλά" συνήθως μου μένει το "χειρότερο" βάσει της βαθμολόγησης. Είμαι σίγουρος, από όσα μέχρι τώρα γνωρίζω, πως σε ηλικία ενάμιση με δύο χρόνων θα κέρδιζε σε άτυπο αγώνα όλα τα "πρωτοκλασάτα" αδέλφια του. Γιατί; γιατί θα έχει δουλευτεί σωστά και μεθοδικά. Αυτό δεν το γράφω για να πω πως είμαι καλύτερος αλλά για σας δώσω να καταλάβετε πως όσο σοβαρό είναι η σωστή επιλογή άλλο τόσο (και περισσότερο) είναι να κοινωνικοποιηθεί σωστά, να εκπαιδευτεί μεθοδικά, να διαβιώνει σωστά και να έχει ευκαιρίες σε πολλά θηράματα.
    Φιλικά[/font][/size]

    Συμφωνώ 100%.Η έλλειψη μεθοδικότητας σε όλα τα στάδια της εκπαίδευσης του σκύλου είναι η αιτία που δεν βγαίνουν πολλά καθαρόαιμα.Θα έλεγα πως τα γονίδια με την εκπαίδευση λειτουργούν πολλαπλασιαστικά κι όχι αθροιστικά. Πολλοί λένε ότι ο σκύλος είναι π.χ.70% γονίδια και 30% εκπαίδευση.Θα πιάσει δηλ.αυτός ο σκύλος αν τον βάλει κάποιος να φυλάει μία μάντρα οικοδομών και τον βγάλει στο βουνό ένα πρωινό το 70%;;Ή θα πιάσει ένα πεκινουά το 30% όση εκπαίδευση κι άν του κάνεις;Στον πολλαπλασιασμό αν ένας από τους συντελεστές είναι μηδέν το γινόμενο πάλι μηδέν θα είναι.Δηλ.αν υποθέσουμε ότι τα γονίδια βαθμολογούνται από 0-5 και η εκπαίδευση από 0-4 το 5χ4 δίνει το άριστα 20.Γονίδια 5χ0 εκπαίδευση μηδέν αποτέλεσμα.Γι αυτό και θεωρώ την καθαροαιμία(αληθινή όχι πλαστογραφίες)βασική προυπόθεση για να ξεκινήσεις.Δεν μπορώ να φανταστώ κάποιον που έχει διάθεση να δώσει το 4 στο κουτάβι του με ότι αυτό συνεπάγεται σε κόπο και έξοδα να ξεκινάει με πιθανότητες να έχει στον άλλο συντελεστή μηδέν.Προσωπικά τα διάφορα τρύκ επιλογής δεν τα υπολογίζω.

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    20/05/2003
    Αρ. μηνυμάτων:
    4107
    Kalliston Hellas στις #170836

    Κ. Γιάννη πόσο "σωστό" είναι να δαγκώσει σε αυτήν την ηλικία θήραμα το κουτάβι;

    Το τεστ γίνεται μία φορά, άντε δύο οπότε δεν υπάρχει θέμα.

    Ακόμα αν κάποιο κουτάβι σε αυτήν την ηλικία δεν δαγκώσει το θήραμα είναι και δείγμα του ότι μπορεί να μην κάνει θηραματοφορία;

    Όχι απαραίτητα, είναι δείγμα πως σε αυτή την περίοδο της ζωής του δεν έχει μεγάλο πάθος για το θήραμα. Αυτό δεν σημαίνει πως δεν θα του "βγει" λίγο αργότερα. Αν όμως δείξει πάθος (αν δεν υπάρξουν σοβαρά λάθη στην συνέχεια) τότε θα το έχει πάντα. Άρα επιλέγουμε αυτό που μας το αποδεικνύει. Ειδικά για την θηραματοφορία άλλα κουτάβια την "έχουν" και άλλα όχι, αν έχουν όμως πάθος για το θήραμα είναι εύκολο να τα βοηθήσουμε να κάνουν θηραματοφορία αξιοπρεπως..

    Και τέλος πόσο σωστό είναι να το κάνει κάποιος μη τόσο καλός γνώστης του αντικειμένου, δεδομένου του ότι σε τόση μικρή ηλικία μπορεί από 1 λάθος να παγιωθεί 1 τόσο σημαντικό αρνητικό χαρακτηριστικό στον σκύλο μας.

    Εδώ υπάρχουν δύο θεωρίες, η πρώτη είναι πως "Το καλό κυνηγόσκυλο δεν πτοείται ποτέ και από τίποτε, αν πρόκειται να του δημιουργηθούν τραυματικές εμπειρίες δεν μας κάνει". Αυτή η πολυτέλεια αρμόζει σε μεγαλοεκτροφείς που μέσα από την ποσότητα θα βρουν κάποιο να τους κάνει, σε μεγάλα ονόματα εκπαιδευτών σκύλων αγώνων που έχουν την ευχέρεια να επιλέγουν τα καλύτερα των πελατών τους, και σε ανθρώπους με πολύ χρήμα και λίγο σεβασμό στον σκύλο.
    Η δεύτερη θεωρεία λέει " Προσέχουμε για να έχουμε" αυτή αρμόζει σε όλους εμάς που με κόπο αποκτάμε ένα κουτάβι και θέλουμε δεν θέλουμε με αυτό θα πορευτούμε. Τα τεστ πρέπει να γίνονται από ανθρώπους που γνωρίζουν όχι μόνο για να μην γίνουν λάθη, αλλά για να γίνει σωστό το τεστ και να αξιολογηθεί όπως πρέπει. Ένας άπειρος μπορεί να χρησιμοποιήσει νεκρό θήραμα και να μην έχει φόβο, θα καταλάβει όμως τι σημαίνει η κάθε κίνηση του σκύλου;;;

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    06/12/2009
    Αρ. μηνυμάτων:
    1769
    Dimitris Al. στις #307105

    Συμφωνώ 100%.Η έλλειψη μεθοδικότητας σε όλα τα στάδια της εκπαίδευσης του σκύλου είναι η αιτία που δεν βγαίνουν πολλά καθαρόαιμα.Θα έλεγα πως τα γονίδια με την εκπαίδευση λειτουργούν πολλαπλασιαστικά κι όχι αθροιστικά. Πολλοί λένε ότι ο σκύλος είναι π.χ.70% γονίδια και 30% εκπαίδευση.Θα πιάσει δηλ.αυτός ο σκύλος αν τον βάλει κάποιος να φυλάει μία μάντρα οικοδομών και τον βγάλει στο βουνό ένα πρωινό το 70%;;Ή θα πιάσει ένα πεκινουά το 30% όση εκπαίδευση κι άν του κάνεις;Στον πολλαπλασιασμό αν ένας από τους συντελεστές είναι μηδέν το γινόμενο πάλι μηδέν θα είναι.Δηλ.αν υποθέσουμε ότι τα γονίδια βαθμολογούνται από 0-5 και η εκπαίδευση από 0-4 το 5χ4 δίνει το άριστα 20.Γονίδια 5χ0 εκπαίδευση μηδέν αποτέλεσμα.Γι αυτό και θεωρώ την καθαροαιμία(αληθινή όχι πλαστογραφίες)βασική προυπόθεση για να ξεκινήσεις.Δεν μπορώ να φανταστώ κάποιον που έχει διάθεση να δώσει το 4 στο κουτάβι του με ότι αυτό συνεπάγεται σε κόπο και έξοδα να ξεκινάει με πιθανότητες να έχει στον άλλο συντελεστή μηδέν.Προσωπικά τα διάφορα τρύκ επιλογής δεν τα υπολογίζω.

    Συμφωνώ απόλυτα με τα άνωθι γραφόμενα. Είναι πολύ επεξηγητικά και σωστά.

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    06/12/2009
    Αρ. μηνυμάτων:
    1769
    Dimitris Al. στις #307103

    [size=4][font=”Comic Sans MS”]Το τεστ γίνεται μία φορά, άντε δύο οπότε δεν υπάρχει θέμα. [/font][/size]

    [size=4][font=”Comic Sans MS”]Όχι απαραίτητα, είναι δείγμα πως σε αυτή την περίοδο της ζωής του δεν έχει μεγάλο πάθος για το θήραμα. Αυτό δεν σημαίνει πως δεν θα του "βγει" λίγο αργότερα. Αν όμως δείξει πάθος (αν δεν υπάρξουν σοβαρά λάθη στην συνέχεια) τότε θα το έχει πάντα. Άρα επιλέγουμε αυτό που μας το αποδεικνύει. Ειδικά για την θηραματοφορία άλλα κουτάβια την "έχουν" και άλλα όχι, αν έχουν όμως πάθος για το θήραμα είναι εύκολο να τα βοηθήσουμε να κάνουν θηραματοφορία αξιοπρεπως..
    [/font][/size]

    [size=4][font=”Comic Sans MS”]Εδώ υπάρχουν δύο θεωρίες, η πρώτη είναι πως "Το καλό κυνηγόσκυλο δεν πτοείται ποτέ και από τίποτε, αν πρόκειται να του δημιουργηθούν τραυματικές εμπειρίες δεν μας κάνει". Αυτή η πολυτέλεια αρμόζει σε μεγαλοεκτροφείς που μέσα από την ποσότητα θα βρουν κάποιο να τους κάνει, σε μεγάλα ονόματα εκπαιδευτών σκύλων αγώνων που έχουν την ευχέρεια να επιλέγουν τα καλύτερα των πελατών τους, και σε ανθρώπους με πολύ χρήμα και λίγο σεβασμό στον σκύλο.
    Η δεύτερη θεωρεία λέει " Προσέχουμε για να έχουμε" αυτή αρμόζει σε όλους εμάς που με κόπο αποκτάμε ένα κουτάβι και θέλουμε δεν θέλουμε με αυτό θα πορευτούμε. Τα τεστ πρέπει να γίνονται από ανθρώπους που γνωρίζουν όχι μόνο για να μην γίνουν λάθη, αλλά για να γίνει σωστό το τεστ και να αξιολογηθεί όπως πρέπει. [color=”#FF0000″]Ένας άπειρος μπορεί να χρησιμοποιήσει νεκρό θήραμα και να μην έχει φόβο, θα καταλάβει όμως τι σημαίνει η κάθε κίνηση του σκύλου;;; [/color][/font][/size]

    Μπορείτε να εμβαθύνεται λίγο σε αυτό;

Επισκόπηση 15 δημοσιεύσεων - 1 έως 15 (από 15 συνολικά)
Απευθείας μετάβαση στη σελίδα:

Πρέπει να είστε συνδεδεμένοι για να απαντήσετε σ' αυτό το θέμα.


Μετάβαση σε γραμμή εργαλείων