Το σάβατο που μας πέρασε κατάφερα και πήγα για πρώτη φορά για φασιανούς. το μέρος το είχαμε σταμπαρει με έναν φίλο από τα εκπαιδευτικά του καλοκαιριού οπότε ελπίζοντας ότι δεν τους έχουν φάει όλους 7 το πρωί ήμουν έτοιμος το μέρος για δράση. Το μέρος εντελώς πεδινό με εναλλασσόμενα δασύλλια (4/6 στρεμμάτων περίπου), καλλιέργειες (καλαμπόκια θερισμένα), χωράφια σε αγρανάπαυση και μεταξύ τους ένα σωρό κανάλια και λιμνούλες μεγάλες και μικρές (στο ένα χιλιόμετρο από εκεί ξεκινάει η λιμνοθάλασσα της Βενετίας). Αφήνω τον σκύλο και μετά από 1/2 λεπτά τρελού τρεξίματος και ενώ έχεζε (εγώ ακόμη ετοιμαζόμουν) πιάνει τη μυρωδιά και φεύγει σφαίρα για το δασάκι αφήνω το σακίδιο στο αυτοκίνητο και τρέχω από πίσω του αλλά μόλις μπήκα στο δασάκι ακούω τον φασιανό να φτερουγίζει από την άλλη μεριά και το χαρακτηριστικό κοκοκο ο σκύλος έχει τρελαθεί τελείως και τρέχει πάνω κάτω λες και είναι σπρινγκελ. αρχίζω και εκνευρίζομαι με τον σκύλο τον φωνάζω και τον δένω στο λουρί γιατί πρέπει να περάσουμε από ένα κανάλι και μια παλιά ξύλινη γέφυρα. ο σκύλος αναλωμένος από τον φασιανό τραβάει το λουρί και τρώω μια σούπα στη γέφυρα από τη γλίτσα που έχει πιάσει πάνω στο ξύλο και ενώ βρίζω και τα έχω πάρει στο κρανίο με το σκύλο κόβω μια κίνηση περίπου 80 μέτρα μπροστά μου στο ακαλλιέργητο χωράφι. ένας αρσενικός φασιανός περπατώντας προσπαθεί να περάσει το χωράφι και να πάει στο πυκνό. σηκώνομαι και σίγα σιγά προσπαθώ να πλησιάσω στο σημείο που τον είδα να μπαίνει στο δασύλλιο. Αφήνω το σκύλο και αυτός τρέχοντας πέφτει πάνω του (αρκετά μακριά από το σημείο που τον είδα να χάνεται) τον σηκώνει πριν μπορέσω να πάρω θέση. του ρίχνω μέσα από τα κλαδιά μια τουφεκιά τον βλέπω να χαμηλώνει και τον χάνω. Φωνάζω τον σκύλο αλλά τίποτα έχει πάθει αμόκ και τον βλέπω 500 μέτρα μακριά να τρέχει δεξιά και αριστερά χωρίς σκοπό. Με τα πολλά έρχεται και αρχίζουμε το ψάξιμο. Ο τουφεκισμένος φασιανός είχε ποδαρώσει και ο σκύλος επιτέλους με τη μύτη κάτω τον ακολουθούσε. Μετά από 150 μέτρα περίπου βλέπω το σκύλο σε φέρμα. Ωραία λέω από μέσα μου επιτέλους συνήλθε. Πλησιάζω περιμένοντας να πεταχτεί από τη μια στιγμή στην άλλη, πλησιάζω, πλησιάζω, και βλέπω ότι ο σκύλος κάνει φέρμα σε ένα ουραίο φτερό φασιανού 80 εκατοστών. Το κοπρόσκυλο λέω από μέσα μου κοίτα να δεις που θα με τρελάνει σήμερα. δεν προλαβαίνω να το σκεφτώ και ο π…ης ο φασιανός φεύγει από μια συστάδα δένδρων περίπου 20 μέτρα δεξιά από εμένα και πάει και κάθεται στο νησάκι γεμάτο βούρλα στη μέση μιας λίμνης χωρίς να μου δώσει ευκαιρία για μια βολή. Πλησιάζω τη λίμνη (λιμνούλα 200χ200 μτ περίπου) και προσπαθώ να στείλω το σκύλο στο νησάκι μπας και τον σηκώσει. ο σκύλος μπαίνει στο νερό αλλά δεν μπορεί να ανεβεί στο νησάκι γιατί γλιστράει οπότε μετά από αρκετές προσπάθειες γυρίζει πίσω, αλλά όχι από το ίδιο σημείο αλλά από ένα άλλο, και βγαίνει από το νερό πράσινος από το βούρκο. Μετά από αυτό αποφάσισα ότι δεν ήταν μέρα. Μάζεψα το σκύλο που βρωμοκοπούσε, τον βάζω στο αυτοκίνητο (δεν έχω τραιλερ) και ξεκινώ για το σπίτι. γυρίζοντας πίσω και σκεπτόμενος τη μέρα η τσατίλα άρχιζε να περνάει και στο τέλος παρκάροντας το αυτοκίνητο ήμουν ευχαριστημένος που τουλάχιστον είδα φασιανούς. Σίγουρα θα μπορούσε να πήγαινε καλλίτερα η μέρα και ο σκύλος να δούλευε καλλίτερα αλλά δε βαριέσαι. Το επόμενο Σάββατο θα ξαναδοκιμάσω ελπίζω μόνο μα μην τραυμάτισα θανάσιμα τον φασιανό και τον φάνε οι αλεπούδες.
Ημ. εγγραφής:
Ημ. εγγραφής:
Ημ. εγγραφής:
Ημ. εγγραφής:
Ημ. εγγραφής:
Ημ. εγγραφής:
Ημ. εγγραφής:
Ημ. εγγραφής:
Ημ. εγγραφής:
Ημ. εγγραφής:
Ημ. εγγραφής:
Ημ. εγγραφής:
[/URL] απο εξορμισει στην βουλγαρια πριν 1,5 μηνα