Αρχίζω αυτό το θέμα με αφετηρία την προσωπική μου αγάπη για την συγκεκριμένη ράτσα και την ταυτόχρονα την δυσανάλογη εκπροσώπηση της στην χώρα μας σε σχέση με την ηπειρωτική Ευρώπη και χώρες όπως η Μ Βρετάνια όπου κατά ειρωνικό τρόπο σκυλιά δείκτες όπως σέτερ και πόιντερ αποτελούν την μειοψηφία και τα Λαμπραντόρ και αλλά σκυλιά ξεπετάγματος την πλειοψηφία.
Αν λοιπόν μια χώρα σαν την Αγγλία με την κυνηγητική παιδεία έχει καταλήξει να κυνηγά κατά πλειοψηφία με retrievers αναρωτιέμαι αν η ελλιπής εκπροσώπηση αυτής της θαυμάσιας φυλής με τα μικράν ποιο έξυπνα άτομα όπως τουλάχιστον διαφαίνεται στην διεθνή βιβλιογραφία έχει να κάνει με κόλλημα δικό μας στο κυνήγι φερμας και αν η επιλογή αυτή είναι συνειδητή η ακολουθούμε ότι μάθαμε και αρκούμαστε σε αυτό.
Ψάχνοντας Ελληνικά εκτροφεία βρήκα σκυλιά τα οποία είναι εκθεσιακά κυρίως με ατσούμπαλο σώμα και φυσικά καμία σχέση με τους σκύλους εργασίας που απαντά κανείς σε εκτροφεία της ΜΒ με πανέμορφα σκυλιά εργασίας που αν τα δει κανείς τι ικανότητες έχουν ίσως αναθεωρήσει ορισμένα δεδομένα
Ανοίγω λοιπόν το θέμα και προς συζήτηση ώστε να δούμε αν τελικά δικαίως στην Ελλάδα σνομπάρουμε την συγκεκριμένη ράτσα η αν αξίζει να ασχοληθεί κανείς σοβαρά όπως θα ήθελα εγώ
Ανδρέας
Καλημερα Ανδρέα
Δε συμφωνώ ότι είναι παρεξηγημένη η ράτσα στη Ελλάδα…τουλάχιστον Κυνηγετικά… σίγουρα όμως δεν είμαστε στα επίπεδα των Άγγλων (όχι μόνο στα labradors)
…συμφωνώ εν μέρη με τον caveman …ότι είναι κάπως λάθος η νοοτροπία μας, καθώς κρίνουμε τη "διαχείριση" του σκύλου από το μέγεθός του και τον χώρο διαβίωσης του.
Όλα τα σκυλιά έχουν την ανάγκη σωστού περιβάλλοντος διαβίωσης και εκτόνωσης … είτε είναι setter είτε είναι labrador. Σε κανένα σκύλο δε αξίζει να μένει σε μπαλκόνι ενός τετραγωνικού ή να κοιμάται σε βαρέλι….όπως λέει και το topic "o Σκύλος πέρα από το κυνήγι"
Πολλοί πιστεύουν πως ένα μικρόσωμο σκυλί είναι πολύ πιο εύκολα "διαχειρίσιμο" σε ένα διαμέρισμα από ένα "μεγαλόσωμο" labrador …ΜΕΓΑ λάθος…δεν έχει ΚΑΜΙΑ σημασία το μέγεθος…σημασία έχει ο χαρακτήρας του , η κοινωνικοποίηση του, η συμπεριφορά μας , ο χρόνος που καταναλώσαμε ….
Η μόνη διαφορά που μπορεί να σε βάλει σε σκέψεις είναι, η ανάγκη λόγω μεγέθους για μεγαλύτερη κατανάλωση τροφής …επομένως μεγαλύτερο κόστος.
κυνηγετικά … ως retrievers, τα labradors …κατά τη προσωπική μου εκτίμηση βρίσκονται στη κορυφή της πυραμίδας "της επαναφοράς" …επομένως οτι καλύτερο για καρτερίσιο Κυνήγι …και όχι μόνο .
Στα βόρεια κράτη πχ Νορβηγία …πέρα "ως επαναφορέας στο νερό" χρησιμοποιείτε και ως σκύλος δίωξης στους λαγούς και ατα αγρικούνελα !!!
Ωστόσο, οσο άδικο είναι να αποκτήσεις ένα labrador για ένα κυνηγι που δεν εξασκεις …αλλο τόσο άδικο είναι να βγάζεις ένα setter για απορτ στις τσιχλες επειδη δεν έχει μπεκάτσες.
Η μαθησιακή του, όρεξη είναι άκρως ανεπτυγμένη ως απίστευτη … και η χαρά του να σε ευχαριστεί είναι άξια μελέτης…αυτά το καθιστούν ως έναν σκύλο για "όλες τις χρήσεις"…δεν είναι μόνο για το κυνήγι…μπορεί να συμμετέχει σε όλες σου τις ασχολίες και τις δραστηριότητες.
Αν αποφασίσει κάποιος να αποκτησει έναν τετοιο σκύλο …το σίγουρο είναι πως δε θα το μετανιώσει ούτε μια στιγμη !!!
Αυτός παρακάτω είναι ο δικός μου …Golden.
Από όλα τα σκυλιά που έζησα μαζί τους …αυτός , μαζί με ένα Rotty …είναι "κάτι" το ΠΟΛΥ διαφορετικό.
