Στον τόπο μας , μετά την συνέχιση-διατήρηση του παροχειμένου “θεσμού” των ζωνών διάβασης,η εικόνα τόσο για τους πληθυσμούς των πουλιών που αναπαράγονται εδώ (τοπιάρικα), όσο και για τον τελικό αριθμό της κάρπωσης είναι ένα είδος matrix ,εικονική πραγματικότητα-” μαγική” εικόνα .
Κατά την άποψή μου , οι νομοταγείς κυνηγοι θα δραστηριοποιηθούμε (όταν με το καλό αρχίσει η νέα περίοδο) εντός ζωνών διάβασης, με ό,τι συνεπάγεται αυτό ( στρίμωγμα πολλών θηρευτών σε μικρους χώρους ,μετεγκατάσταση από την πρώτη κιόλας μέρα των πουλιών εκτος ζωνών,ελάχιστη κάρπωση από τα εν δυνάμει θηρεύσιμα πουλιά κ.τ.λ.).
Αρα η αξιοποίηση του ετήσιου ερωτηματολογίου Άρτεμις που συμπληρώνεται από τους κυνηγούς(από μεγάλη μερίδα αυτών)
δεν αντικατοπτρίζει την πραγματική κατάσταση ,που σαφώς απέχει κατά πολύ από την πραγματικότητα.
Μετά λόγου γνώσεως ,κάνω αυτή την επισήμανση ,όχι γιατί είμαι κάθετα αντίθετος με τη διατήρηση των ζωνών διάβασης,(όπως
λέει και ένας φίλος ,ας τους δώσουμς την δυνατότητα να καταφεύγουν εκτός ζωνών για να μένει θηραματικό κεφάλαιο για την
επόμενη περίοδο) αλλά για να τονίσω δύο πράγματα:
Πρώτα ότι οι περιοχές κυνηγίου (εδαφική έκταση )που διεξάγεται η θήρα σε σχέση με την έκταση της Ελληνικής επικράτειας είναι
πολύ μικρή και ότι τα στατιστικά που κάθε χρόνο χρησιμοποιούνται από την Κ.Σ.Ε. για να υποστηρίξουν την υπόθεση κυνήγι στη
χώρα και ειδικά ό,τι αφορά το τρυγόνι – ορτύκι είναι πλασματικά και σαφώς η εικόνα(πλυθησμιακή ) αυτών των θηραμάτων καμία σχέση δεν έχει με την πραγματικότητα.