Μια διευκρινηση για τα hevi shot της remington και γενικα για τα μη τοξικα σκαγια που χρησιμοποιουνται για το κυνηγι υδροβιων στην Αμερικη και σε αλλες χωρες.
Οπως πολλοι απο εσας γνωριζετε, στην Αμερικη και σε αλλες χωρες κυριως Ευρωπαικες, υστερα απο επιστημονικες μελετες γύρω απο τα υδροβια, αποδειχθηκε οτι ενα μεγαλο μερος του πληθυσμου των υδροβιων θηραματων πεθαινε απο δηλητηριαση απο μολυβδο. Κατεληξαν οτι τα πουλια αυτα καταναλωναν μαζι με την τροφη τους απο τον βυθο των υγροτοπων και μια σεβαστη ποσοτητα μολυβδενιων σκαγιων. Οι οικολογικες οργανωσεις στις χωρες αυτες, καταφεραν υστερα απο πιεσεις να πεισουν τους αρμοδιους φορεις να απαγορευσουν στους κυνηγους να χρησιμοποιουν σκαγια απο μολυβδο στους υγροτοπους, και ετσι οι εταιρειες κατασκευης φυσιγγιων μπηκαν στην διαδικασια αναζητησης εναλλακτικων μεταλλων για σκαγια που να πλησιαζουν οσο το δυνατον τις ιδιοτητες του μολυβδου: Μεγαλο βαρος για διατηρηση της κινητικης ενεργειας, Σκληροτητα χαμηλοτερη του ατσαλιου των καννων για να μην ζημιωνουν τα οπλα και τελος χαμηλη τιμη για να ειναι οικονομικα συμφερουσα η χρηση τους.
Το πρωτο υλικο που χρησιμοποιηθηκε ηταν ο σιδηρος. Τα ατσαλινα σκαγια, που ειναι και τα οικονομικοτερα απο τα μη τοξικα, (για την ακριβεια δεν ειναι ατσαλινα, απλα σιδερενια) ικαονοποιουν μονο το κριτηριο της χαμηλης τιμης (αν και αρκετα ακριβοτερα απο τα μολυβδινα). Στον τομεα του βαρους υστερουν πολυ απο τα μολυβδινα, με αποτελεσμα η κινητικη του ενεργεια να χανεται πολυ γρηγορα. Η μεγαλη τους σκληροτητα αποδειχθηκε ζημιογονα για τα παλαιοτερα οπλα με καννες που δεν εχουν εγκριση για ατσαλινα σκαγια. Η συνταγη που βρηκαν οι μεγαλοι κατασκευαστες φυσιγγιων για να υπερβουν μερικα απο τα προβληματα ηταν να αυξησουν τοσο το μεγεθος των σκαγιων κατα 2-3 νουμερα οσο και την αρχικη ταχυτητα της γομωσης κατα 10-20%. Με τα καινουρια δεδομενα τα ατσαλινα σκαγια πλησιασαν τα βλητικα χαρακτηριστικα των μολυβδινων, χωρις ομως να τα φτασουν, ποσο μαλλον να τα ξεπερασουν. Με τον καιρο εμφανιστηκαν κι αλλα μιγματα μεταλλων με σκοπο να αντικαταστησουν τον μολυβδο. Μερικα απο αυτα ειναι το Βισμουθιο, (Bismuth) το τανγκστενιο με προσμιξεις σιδηρου η πλαστικων, (tangsten – iron και tangsten – matrix) και τα τελευταια χρονια το hevi shot (tungsten – nickel – iron), to οποιο ειναι ανακαλυψη της εταιρεις Environmetal, η οποια υπεγραψε συμφωνια με την Remington για την αποκλειστικη διαθεση των σκαγιων της.
Σε αντιθεση με ολα τα προαναφερθεντα εναλλακτικα υλικα, το hevi shot ειναι το μονο, που οχι μονο εφτασε τα βλητικα χαρακτηριστικα του μολυβδου, αλλα τα ξεπερασε. Το μεγαλο μειονεκτημα ειναι η τιμη, που στην αμερικη κυμαινεται γυρω στα 2 δολλαρια ΤΟ ΦΥΣΙΓΓΙ. Σημειωστε οτι ενα κουτι (των 25) απλα μολυβδινα magnum Remington στην Αμερικη κοστιζει γυρω στα 9-10 δολλαρια, οταν το ιδιο κουτι στην Ελλαδα κυμαινεται γυρω στα 30 ευρω. Φανταστειτε τωρα ποσο θα κοστιζε ενα φυσιγγι hevi shot στα ελληνικα ραφια.
Σαν επιλογο, γιατι μαλλον σας κουρασα, σταματειστε να εμπιστευεστε αυτα που καποιοι Ελληνες εισαγωγεις διαφημιζουν με στομφο, γιατι πολλες φορες πουλανε φυκια για μεταξωτες κορδελλες. Το γεγονος και μονο οτι εισαγονται αμερικανικα φυσιγγια με ατσαλινα σκαγια ειναι αντιδεοντολογικο, γιατι οχι μονο ειναι πολυ υποδεεστερα των μολυβδινων που χρησιμοποιουμε, αλλα χωρις την καταλληλη παιδεια ειναι επικινδυνα για τα οπλα μας αλλα και για την ιδια την ακεραιοτητα μας. Μακαρι να μπορουσαμε να στηριχθουμε σε καποια μορφη καρατικης η αλλης επιτηρησης για τετοια η αναλογα προιοντα, αλλα επειδη αυτα ειναι ονειρα θερινης νυκτος, θα πρεπει να προσπαθουμε να ενημερωνομαστε με οτι μεσα εμεις διαθετουμε.
Να ξερετε μονο οτι οι Αμερικανοι και αλλοι συναδελφοι μας, που ειναι υποχρεωμενοι να χρησιμοποιουν μη τοξικα σκαγια. θυμουνται με με νοσταλγια τις παλιες καλες μερες του μολυβδου (the gool old lead days) που τους στερησαν και κλαινε. Να ειστε ευγνωμονες για το καθεστως που ακομα μας επιτρεπει την χρηση του μολυβδου στους δικους μας υγροτοπους και να βρισκεστε σε επιφυλακη για την στιγμη που μια τετοια απαγορευση μπορει να χτυπησει και την δικια μας πορτα.