Παρατηρησες μηπως καπου να γραφω για πιεσεις και συσχετιζομενες συσσωματωσεις ή μηπως για τενεκεδες και τηλεφωνικους καταλογους;
Η παγια τοποθετηση μου εδω και 3 χρονια, ειναι οτι για μενα το ζητουμενο ειναι να βρω και να κατανωησω κατι το τρισδιαστατο μεσα στον κυνηγοτοπο και μεσα απο πραγματικα κυνηγετικες συνθηκες και οχι κατι το δισδιαστατο σε στατικους πειραματισμους!
Κλεινω αναφερωντας οτι κατα πρωτο λογο, αυτο που παιζει ρολο στην αεροδυναμικη της ατρακτου, ειναι το μετωπο της τουφεκιας και οτι εμενα προσωπικα με ενδιαφερει να δημιουργω φυσιγγια που να κοβουν και να ριχνουν τα πουλια ξερα με ακαριαιες καταβολες απο τα 5 μετρα εως και τα 50 μετρα.
Φιλικα Νικος
Δεν ξέρω τι δοκιμές έχεις κάνεις και πώς δοκιμάζεις ούτε τι όργανα έχεις κλπ. Το τι κάνει η άτρακτος και τι δεν κάνει. το έχουν γράψει το έχουν μελετήσει και το έχουν πειραματιστεί σε κινητούς ακίνητους και πραγματικά θηράματα σε επίπεδο που τουλάχιστον εγώ δεν εχω την δυνατότητα να κάνω, το έχουν δημοσιευσει κλπ. άλλοι πολύ πριν από έμας, Προσωπικά σου ανέλυσα ώς ήταν το ζητούμενο το τι έγινε στις 2 ντουφεκιές, πολύ πολύ απλά η μπλε έχει 2 γκρουπακια, 3-5 σκαγιών, ΕΑΝ δεν το είδες, είναι σαφέστατο δείγμα ότι αυτή η γόμωση με αυτά τα υλικά αυτή την πίεση στο κλεισιμο ριγμένη από το συγκεκιρμένο όπλο με τον συγκεκριμένο αυλό κώνο προσαρμογής και τσοκ , δίνει τα συγκεκριμένα αποτελέσματα, με άλλο οπλο θα δώσει άλλα αποτέλεσματα, χειρότερα ή καλύτερα.
Το μετωπο της ντουφεκιάς είναι απόλυτα εξαρτημένο από την κάννη, αυλό και τσοκ, και από την βυσματωση, οι συγκεντρωτηρες λόγω ότι μικραίνουν τον αυλό στη ουσία, μακραίνουν την στήλη των σκαγιών και αυξάνουν τις πιέσεις, είναι και ένας από τους λόγους που μειώνουμε δραστικά την ποσότητα της πυρίτιδας από την μάλλινη ή πλαστική τάπα, για να έχουμε τα ίδια αποτελέσματα, αυτό έχει γίνει κατανοητό και προσπάθεια να ξεπεραστεί και ξεπερνιέται τεχνικά με την χρήση περιβληματων αντι συγκεντρωτήρα, που έχουν πολύ μικρότερο πάχος και δεν περιορίζουν δραστικά το μετωπο,
Την όλη διαδικασία για το "τρισδιάστατο" ντουφεκιάς εδω και πάνω από 15 χρόνια την χρησιμοποιώ πολύ πριν βγεί επίσημα με δειλά βήματα σε φυσίγγια παραγωγής, απλά κουκάκια μετρήμενα είναι, θέλεις να ανοίξει η ντουφεκιά, βάλε χοντρά πίσω, το γιατί στο περιέγραψα στο πανω μύνημα, εαν τα βάλεις μπροστα όπως η remicton στα διπλά σκάγια θα κρατήσεις συγγκεντρωμένα τα ψιλά πίσω, (λόγω αεροδυναμικής) και θα μεγαλώσεις την ουρά – μήκος της ατράκτου, δεν έχει σημασία σε στατικούς ή αργούς στόχους ή με μικρή γωνία στόχους και δεν βγηκε για αυτούς,
Ολά δοκιμάζονται ΄και συγκρινονται με κάποιες συνιστώσες σταθερές, πρώτα δοκιμάζονται σε στόχους, σαν κατανομή, είναι σωστή η κατανομή, τα γραμμάρια και η όλη κατασκευή του φυσίγγιου στο "τετραγωνη" γόμωση , τότε κοιτάμε την διάτρηση με τους μέσους όρους που ανέλυσα σε αλλο μου μυνημα, μετά ρίχνουμε σε διαφορετικές αποστάσεις και τέλος για να δούμε και το μήκος της ντουφεκιάς, ρίχνει φίλος σε τενεκε ναι σε τενεκε στα 50 μέτρα και εμείς ήμαστε κάπου στο πλαί για να ακούσουμε τα σκάγια να πέφτουν στο στόχο, αυτα΄είναι τα κεντρικά σκάγια αρα και η ουρά της πυραμίδας, Μετά τα κυνηγάμε και με την σιγουριά που μας δίνουν οι δοκιμές μας, ΑΣΧΟΛΟΥΜΑΣΤΕ μόνο με τον στόχο.
Απλά πράγματα,
Οσο για μενα όπως έχω δηλωσει τα έχω παρατήσει εδώ και πάνω από 5 χρόνια τα ψαξίματα, δεν νοιώθω ότι εχω κάτι αλλο να ψάξω, είμαι σε μια αλλη φάση πόσο μαλ…..νο φυσίγγι μπορείς να φτιάξεις και να σκοτώνει (τσιχλες και ορτύκια) – με "ρετάλια" μπαρούτες αναμεμιγμενες "πειραγμενες" επιλεχθηκε τυχαία ή ποσότητα – τάπες ότι βρώ συπληρώνω χαρτια -πανάκια για να κλεινουν κλπ μ…κιές , σε κομμένους καλυκες ( 60 mm) και 22 γραμμαρια (τόσο εβγαινε ένα παλιό μετράδι να μην χαλάω και τα ογκομετρικά) για να γελάω και να κάνω πλάκα με τους φίλους μου. Ναι με αυτά θα πάω για ορτύκια, για ντουφεκιές μέχρι στα 15-20 μέτρα δεν χρειάζεται κάτι παράπανω, (παρεπιπτοντως έχοντας κάποιες γνωσεις μια και το 80% των πυρίτιδών που αναμύχθηκαν ήταν από παλλιά δοκιμαστικά φυσίγγια πολλών γραμμαρίων οι πυρίτιδες ήταν για magnum πιθανόν θα είναι ακαφτες και υποηχητικα)
Γεμίζω απο τα 10 μου, τώρα πια είναι 48, εχω φτιάξει μαζί με τον πατέρα μου 5 όπλα (βασικά κάννες από την αρχή και κοντάκια) εχω ρίξει πολλά μα πάρα πολλά φυσίγγια και ιδιογομώσεις, Τα αρχεία μου είναι άχρηστα πια δεν υπάρχουν τα υλικά ή εχουν αλλάξει εντελώς.
Τα φυσίγγια που γέμιζα από το 1985 για την μπεκάτσα,τα αντέγραψαν (εν μερη) αυτά όλα μπορείς να τα δείς σε μυνήματα ετών, το προσπαθουν σας τα χρεωνουν χρυσα, αλλά και αυτά μισές δουλειες κάνουν, κάποια δεν βγαίνουν καν στην παραγωγή,λόγο ότι είναι δύσκολη η μαζική παραγωγή, πάντα υπαρχει περιθώριο βελτιώσης και νέων επιδόσεων, για μακρινα φυσίγγια, ΟΧΙ ΣΥΜΒΑΤΙΚΑ όμως, τα συμβατικά έχουν φτάσει στο όριο τους. Υπάρχουν ανθρωποι πολλοί ποιο ψαγμένοι από εμάς, και εχουν φτάσει αλλού, αλλά κανένας δεν ασχολείται πια με ατρακτους – κωνους κλπ. είναι αποδεδειγμενα κλπ. η ΑΕΡΟΔΥΝΑΜΙΚΗ της σφαίρας (σκαγια έχει αναλυθει κλπ) μην ταλαιπωρείσαι αλλο,
Τώρα πιά κάνω το κέφι μου με τα σκυλιά μου, θέλω να βελτιωθώ σκοπευτικά στο κυνήγι, ξέρω τα λάθη μου αλλά χωρίς λάθη δεν έχει γλύκα το θέμα.
Μια συμβουλή, βρες ενα όπλο που να σκοτώνει, δεν σκοτώνουν όλα, (να βγάζει δηλαδή καλες κατανομές να ρίχνει εκεί που συμμαδεύεις, φέρε το κοντάκι στα μέτρα σου ) ψάξε να βρείς την γόμωση του ταιριάζει (τον τρόπο τον έχω αναφέρει πολλές φορές παλαιότερα στο site) στα γραμμάρια που γουστάρεις, να είναι η απόδοση λίγο πάνω από τα όρια των τσοκ σου (όπως αυτά αναφέρονται στα βιβλία), και από εκεί και πέρα βάλε τα πόδια καλά, ακουλούθα με το κορμό χαλαρα, και όλα είναι νερό στο αυλάκι, το 100% των αποτυχιών είναι λάθη που έγιναν στην παραπάνω παράγραφο.
H ντουφεκιά γίνεται αχρηστη πρώτα από την κατανομή και μετά από την ενέργεια.
Κάποιοι είναι εξαιρετικοί σκοπευτές, αυτοί ψάχνουν ΚΑΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ντουφεκιές που κρατάνε πολύ υψηλό κέντρο, σε μεγάλες αποστάσεις.
Μια χρονιά στον Εβρο (ο κόσμος είναι πολύ μικρός) ενας τύπος από την Καλαμάτα,καθόταν στην ποτίστρα, τα είχε κάνει νεκροταφείο, ότι πέρναγε έπεφτε, η μερα με 8-10 βοφορ βοριά, και όλα κοκκαλο, τον παρακολουθούσαμε από μακρία, εμείς (η παρεά 5 ατομών) ήμασταν στο 3-5 στο χέρι, τα βλεπαμε ντουφεκισμένα από εμας να πέρνουν τον κατήφορο με όλο τον άερα στον κώλο, κοίτα ίσα στην ποτίστρα πάει, βαζαμε στοιχήματα εαν θα το πάρει ή οχι,Ρε τι στο διάολο ρίχνει γαμώτο, στο τέλος από περιεργεία πήγαμε ποιο κοντα του, και στείλαμε τον θυροφύλακα, δηθεν να τον ελενξει για το νούμερο για να δεί τι φυσίγγια ρίχνει και τι οπλο έχει, τζιφος έριχνε κάτι μπλέ κουτουμανος σεμι, τα ίδια πουλούσε και ο ξαδερφος στο μαγαζί του, έκατσα από περιεγεια να βλέπω τι κάνει, δεν εκανε μακρινές ντουφεκιές, σκάρτα 35 μέτρα, το θέμα ήταν ότι τα πετυχαινε ΟΛΑ, κόντρα στον άερα, με τον άερα στον κώλο, ντουφεκιές που προσωπικά ακόμα και στα καλά μου θα είχα 1 στις 10 . Απόρτ του έκανε ένας από την παρεά του (πολύ βασικό) με τις συνθήκες που επικρατούσαν. Τα φυσίγγια τα δοκίμασα τίποτα το ιδιαίτερο, τα έριξα και εγώ αλλά π….ριες,
