Μάλλιστα. Για να ανακεφαλαιώσουμε λοιπόν Αλέξανδρε τα επιχειρήματά σου, μπας και βγάλω καμμία άκρη, καθώς και οι υπόλοιποι που ενέπλεξες κατά προσωπική σου όπως λες επιλογή, σ’ αυτήν την ιστορία.
Αγόρασες ένα όπλο από εμένα, που κατά την πορεία σου έβγαλε κάποια προβλήματα, αλλά για τον Α ή Β λόγο, δεν θεώρησες δόκιμο να με ενημερώσεις, παρ’ όλο που είχαμε φιλικότατη σχέση και μιλάγαμε με τις ώρες στο τηλέφωνο περί ανέμων και υδάτων.
Όταν στην πορεία, παρόμοιο όπλο μου έβγαλε κι εμένα κάποια προβλήματα, “εκνευρίστηκες” όπως γράφεις, και με κατηγόρησες δημόσια για εξαπάτηση. Απόρησες δε, που δεν σεβάστηκα!!! τον εκνευρισμό σου, και τόλμησα να απαντήσω στην προσβολή σου!
Θέλεις επίσης να με πείσεις ότι εσύ σέβεσαι τις φιλίες και τις ανθρώπινες σχέσεις, και εγώ ειλικρινά έχω τώρα την απορία: στους εχθρούς σου δηλαδή, τι θα έκανες;
Έβγαλες και συμπέρασμα ότι “εξυπηρετώ μετριότητες” και “παίζω με τους ανθρώπους” με ό,τι θα μπορούσε αυτό να σημαίνει.
Όσο για την “ατζέντα” σου, σε πληροφορώ ότι οι φίλοι δεν είναι “επιχειρηματικές επαφές” για να αναγράφονται σε ατζέντες, και να διαγράφονται με την λήξη της συνεργασίας.
’κου λοιπόν τώρα και την άποψή μου για όλα αυτά. Θεωρώ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ το ότι με κατηγόρησες δημόσια. Το αν έχεις δίκιο ή άδικο το ξέρεις εσύ κι εγώ, αλλά είναι τελείως άσχετο. Οποιαδήποτε προσωπική συζήτηση πάνω στο θέμα θα έλυνε αμέσως το θέμα, καθαρά και χωρίς παρεξηγήσεις. Ουδέν κακόν αμιγές καλού όμως. Τουλάχιστον τώρα ξέρω με τι άνθρωπο έχω να κάνω.
