Το καταφύγιο

Καλημέρα σε όλα τα φιλαράκια…. 😉

Είμουν σίγουρος ότι όλοι μας θα είμασταν εξαιρετικά ευαίσθητοι σε αυτό το θέμα… 😉

 Βλέπω λοιπόν ότι συμφωνούμε οπότε  στην επόμενη μάζωξη θα πούμε  να έρθουν και τα ¨παιδιά¨. 😉 Τους οποίους εννοείται ότι θα τους κεράσουμε.. 😀

Billy wrote:

diomilesis wrote:
Καλημέρα σε όλα τα φιλαράκια…. Είμουν σίγουρος ότι όλοι μας θα είμασταν εξαιρετικά ευαίσθητοι σε αυτό το θέμα… Βλέπω λοιπόν ότι συμφωνούμε οπότε στην επόμενη μάζωξη θα πούμε και να έρθουν και τα ¨παιδιά¨. Τους οποίους εννοείται ότι θα τους κεράσουμε..

Μεσα κι” εγω, σιγουρα μια και θα υπαρχουν και »συνομηλικοι» μου…οσο για το κερασμα…εννοειται!!!

Billy
(Scripta manent)

καλημερα εσυ να φερεις την πεθερα σου

Ήταν 4 φίλοι, που πήγαιναν για κυνήγι, για πολλά χρόνια.
Φέτος, δύο μέρες πριν αναχωρήσουν, η γυναίκα του ενός, του Γιάννη, πατάει πόδι και του λέει ότι: “δεν θα πάς!”
Οι άλλοι τρεις θύμωσαν, απογοητεύτηκαν, αλλά δεν μπορούσαν να κάνουν και τίποτα.
Σε δύο μέρες, που έφθασαν στον προορισμό τους, βλέπουν τον Γιάννη (!) να έχει στήσει σκηνή, είχε μαζέψει ξύλα και ανάψει φωτιά, και είχε έτοιμο και το φαγητό !
– Καλά ρε φίλε, του λέει ο Κώστας, πόση ώρα είσαι εδώ?
– Για να σας πω την αλήθεια, λέει ο Γιάννης, ήρθα χθες το βραδάκι.
– Και πως έγινε αυτό; του λένε.
– Να, χθες το απογευματάκι, καθόμουν στην πολυθρόνα και έβλεπα τηλεόραση, όταν ήρθε η γυναίκα μου από πίσω, μου κάλυψε τα μάτια με τα χέρια της και με ρώτησε:
— “Μάντεψε, ποιος είναι;”
Της τράβηξα τα χέρια και φορούσε ένα ολοκαίνουριο σέξι νεγκλιζέ!. Με τράβηξε στο υπνοδωμάτιο, το οποίο είχε στολίσει με ροδοπέταλα και είχε ανάψει κεριά! Στο κρεβάτι, είχε χειροπέδες και σχοινιά. Μου είπε να την δέσω στο κρεβάτι, και όταν το έκανα μου είπε:
— Κάνε ότι γουστάρεις!

Να ‘μαι κι εγώ εδώ!! Ήρθα!!!

Καλημερα κιαπο εμε στους κυριους.Αληθεια αναρωτουμε πως δε γραφει στο φορουμ καποια κυρια ,δεσποινιδα κυνηγος,? ξερω οτι υπαρχουν αρκετες . Εκτος αν γραφει με ψευδονυμο 🙄  😉

καλημερα καλημερα. μιας και σχεδον τα παντα απεργουν ειπα να κατσω σπιτι κι εγω σημερα. 

κι απο μενα ενα ανεκδοτο αφιερομενο στους ψευτες κυνηγους 

Ήταν ένας ψεύτης κυνηγός ο οποίος πάντα καφιότανε για τα δήθεν επιτεύγματα του.
Έτσι σε μια παρέα άρχισε να εξιστορεί: “Ήμουν που λέτε για κυνήγι, και πετυχαίνω ένα αγριογούρουνο, 200 κιλά!…
σημαδεύω, το σκοτώνω, το πιάνο από τα πόδια και το σηκώνω στους ώμους μου για να το κουβαλήσω.
Προχωράω παρακάτω και τι να δώ; Ένα ακόμη αγριογούρουνο, το σημαδεύω και αυτό, το σκοτώνω το πιάνω απο τα μπούτια και το βάζω στους ώμους μου και αυτό…”

Εκείνη την στιγμή που μιλούσε, κτυπάει το τηλέφωνο του κυνηγού, και ενώ οι φίλοι αναμένουν την συνέχεια της ιστορίας με αγωνία.

Μιλάει κανα 5′ και αφού κλείσει το τηλέφωνω κάνει την κλασσική ερώτηση αφηρημάδας:
-“Που είχα μείνει ρε παιδιά;”
-“Στο σημείο που είχες τα μπούτια στους ώμους, άντε πες μας τι έγινε τελικα;” λένε οι φίλοι του.

Κυνηγός: “Και που λέτε της ρίχνω ένα πο**σο της γκόμενος, όλο το βράδυ κράτησε, χαμός μιλάμε της πέταξα τα μάτια έξω!   😆 😆

καλησπερα σε ολη την τρελοπαρεα

σαλαμαλεκουμ….

Panagiotis Agiannitis wrote:

αλλε ρετουρ, κομιτατερ….

χαχαχαχχα