Επιτρεπεται ο αμβρακικος επισημα??

Τέλος στην Οδύσσεια των κυνηγών του Αμβρακικού Κόλπου

Θα επιτραπεί τελικά το κυνήγι του υδροβίου στον Αμβρακικό Κόλπο μετά από την τριετή απαγόρευση που ίσχυε. Απ’ όσο γνωρίζω θα επιτραπεί σε έξι τμήματα διασκορπισμένα σε όλο το μήκος του Αμβρακικού Κόλπου, για ένα χρόνο, δηλαδή για την κυνηγετική περίοδο 2011-2012. Η έκταση αυτή αναμένεται περί τα 16.450 στρέμματα. Το κυνήγι θα επιτραπεί εφόσον δημοσιευθεί η αντίστοιχη απόφαση στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Συνεπώς το κυνήγι θα επιτραπεί από εκείνη τη στιγμή και το τονίζω γιατί αυτή τη στιγμή απαγορεύεται το κυνήγι στον Αμβρακικό κόλπο.

Εγώ θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους τους αρμόδιους φορείς για αυτή την πίεση που άσκησαν προκειμένου να επιτραπεί το κυνήγι στην περιοχή. Από εδώ και πέρα λοιπόν μας δίνεται η ευκαιρία να αποδείξουμε εμπράκτως ότι αγαπούμε τον Αμβρακικό Κόλπο και ότι θα τον προστατεύσουμε με νύχια και με δόντια. Όσον αφορά τον Κυνηγετικό Σύλλογο Άρτας, οι έλεγχοι εκ μέρους του θα πρέπει να είναι αυστηροί και εντατικοί προκειμένου να παταχθεί αποτελεσματικά το φαινόμενο της λαθροθηρίας.

http://kynhgotopos.blogspot.com

Τα αποτελέσματα της συμμετοχής:

Δελτίo Τύπου 11-04-2011
11 Απριλίου 2011
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
[url=”http://www.ksartas.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=110:deltio-typou-11-04-2011&catid=41:deltia-typoy&Itemid=194″]http://www.ksartas.gr/index.php?option=com…&Itemid=194[/url]

Εκλογές διεξήχθησαν στον Κυνηγετικό Σύλλογο Άρτας την Κυριακή 10 Απριλίου 2011. Τα εγγεγραμμένα μέλη του Συλλόγου την κυνηγετική περίοδο 2010-11 ανήλθαν σε [b]3.318[/b]. Ψήφισαν στην Άρτα την έδρα του Συλλόγου [b]1204[/b] μέλη και στα παραρτήματα ψήφισαν οι παρακάτω: 1) Αγνάντων [b]84[/b], 2) Άνω Καλεντίνης[b] 346[/b] και 3) Βουργαρελίου [b]158[/b]

Όποιος προβληματίζεται για συλλόγους, παρασυλλόγους, γκρινιάζει για το έργο των ΚΣ, ίσως πρέπει να λάβει υπ' όψη του τι μπορεί να καταφέρει ένας ΚΣ, όταν η συμμετοχή των κυνηγών του φθάνει το 50%.

Μακάρι να γινόταν το ίδιο και με την Μακρόνησο… Γιατί τα πράγματα από θέμα κόσμου στην Λαυρεωτική έχουν γίνει πολύ επικίνδυνα..
Αλλά δυστυχώς….

Τα πράγματα είναι ώριμα για τη Μακρόνησο. Χρειάζεται ένα καλό σπρώξιμο:

http://www.peppas.eu/content/view/354/141/lang,el/

Κι εδω δειτε τους ελεινους τυπους του ΣΚΑΙ και την αντιδραση τους.μετα το 2:59 του βιντεο
http://www.skai.gr/player/TV/?MMID=218865

ΩΡΙΩΝ – Το ΔΙΚΤΥΟ των ΚΥΝΗΓΩΝ
Κρήτης 2, 15127, Μελίσσια-Αθήνα
http://www.orion.net.gr @orion.net.gr">orion@orion.net.gr

Προς:
– Υπουργό ΠΕΚΑ κ.Γ.Παπακωνσταντίνου

Κοινοποίηση:
– Περιφερειάρχη Ηπείρου κ.Αλέξανδρο Καχριμάνη
– Γεν.Γραμ.Αποκεντρ.Διοίκησης Ηπείρου-Δυτ.Μακεδονίας, κα Δήμ.Γεωργακοπούλου-Μπάστα
– Ειδικό Γραμματέα Δασών ΥΠΕΚΑ, κ.Γεώργιο Αμοργιανιώτη
– Γεν.Διευθυντή Ανάπτυξης & Προστασίας Δασών & Φυσ.Περ.ΥΠΕΚΑ, κ.Κων/νο Δημόπουλο
– Διευθύνσεις Δασών & Δασαρχεία Νομών Άρτας, Πρέβεζας και Αιτωλ/νίας
– Πολιτική Ηγεσία, Βουλευτές, Κόμματα
– Κυνηγετικές κλπ οργανώσεις
– Μέσα μαζικής ενημέρωσης
– Κυνηγ.περιοδικά και ιστοσελίδες
– Επαγγελματίες του κυνηγ.χώρου
– Μέλη και φίλοι του Ωρίωνα

Θέμα: Υπερβολικές και ατεκμηρίωτες απαγορεύσεις θήρας στον Αμβρακικό σε βάρος των τοπικών κοινωνιών

Κύριε Υπουργέ,

Με αφορμή την απόφαση της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Ηπείρου – Δυτικής Μακεδονίας για να επιτραπεί η θήρα σε λίγες ζώνες των υγροτόπων του Αμβρακικού (2607/9-9-2011 και 2078/9-9-2011) και τη δημόσια επιστολή μερικών Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (ΜΚΟ) που αντιτίθενται στην απόφαση της αποκεντρωμένης Διοίκησης, θα θέλαμε να σας επισημάνουμε ότι:

Η θήρα είναι μια αρχέγονη και πολυδιάστατη δραστηριότητα, η διαχείριση της οποίας αποτελεί αντικείμενο της θηραματολογικής επιστήμης, η οποία εξετάζει την κάθε περίπτωση για την επιλογή της ορθής απόφασης. Στην Ελλάδα, δυστυχώς, με την επιρροή των διάφορων και άσχετων με το αντικείμενο της θήρας Περιβαλλοντικών ΜΚΟ (πχ. Εταιρεία Μελέτης και Προστασίας της Μεσογειακής Φώκιας) έχει υιοθετηθεί η "απαγόρευση" ως μια "εύκολη λύση" αντί της διαχείρισης και της ανάπτυξης της θήρας. Ο αδικαιολόγητος εξοβελισμός της θήρας από το σύνολο σχεδόν των υγροτόπων της χώρας μας, ερήμην πάντα των τοπικών κοινωνιών, έχει επιβληθεί κεντρικά με τη συνδρομή μερικών ΜΚΟ, οι οποίες καλλιεργούν δογματικές και αντιεπιστημονικές θέσεις για τη θήρα και τους κυνηγούς. Θέσεις που εδώ και δεκαετίες έχουν απορριφθεί στην Ευρώπη και στην Αμερική ως επιζήμιες για τη διατήρηση της φύσης (Peterle 1977, Shaw 1977, Hooper 1994, Ryan et al. 2009).

Αντίθετα, όλες οι επιστημονικές εταιρείες και οι σοβαρές περιβαλλοντικές οργανώσεις αναφέρουν τη σημασία της θήρας γενικότερα αλλά και ακόμη ειδικότερα στους υγροτόπους. Το Συμβούλιο της Ευρώπης αναγνωρίζει τη σημασία της θήρας στις αγροτικές περιοχές (κανονισμός 882/1987). Στο συνέδριο για τις περιοχές του δικτύου "Natura 2000" που πραγματοποιήθηκε στο Bath της Μ.Βρετανίας, οι ειδικοί επιστήμονες συμπέραναν ότι "…η δραστηριότητα της θήρας είναι συμβατή με την προστασία μιας περιοχής αρκεί να υπόκειται σε χρονικούς και χωρικούς περιορισμούς". Τέτοιοι περιορισμοί αφθονούν στη χώρα μας, σε βαθμό μάλιστα που πολύ εύστοχα ο γνωστός καθηγητής κ.Ντάφης, επισημαίνει ότι "…το κυνήγι δεν πρέπει υποχρεωτικά να απαγορεύεται σε ζώνες προστασίας…" και ότι "…τα μέτρα προστασίας για ένα είδος είναι αναγκαία μόνο όταν αυτό απειλείται".

Στα συμπεράσματα του 10ου Πανελληνίου Δασολογικού Συνεδρίου της Ελληνικής Δασολογικής Εταιρείας, το 2002, αναφέρεται ότι: "Η θήρα έχει αναγνωριστεί ως μία από τις αξίες των υγροτόπων. Τα οφέλη που δημιουργεί είναι πολλαπλά τόσο για τους υγροτόπους (προστατευτικά, διαχειριστικά κλπ.) όσο και για τον άνθρωπο (κοινωνικά, οικονομικά κλπ.)".

Παρά τα επιστημονικά συμπεράσματα, στη χώρα μας, η πάγια πρόταση ορισμένων ΜΚΟ και των διορισμένων εκπροσώπων τους στους φορείς διαχείρισης των υγροτόπων, είναι η απαγόρευση της θήρας όλων των ειδών χωρίς καμιά επιστημονική τεκμηρίωση της θέσης αυτής. Στην Ελλάδα ωστόσο, η νομοθεσία που διέπει τη θήρα στους υγροτόπους είναι πολύ αυστηρότερη από άλλα κράτη. Εδώ θηρεύονται τα λιγότερα είδη υδροβίων πτηνών, απαγορεύεται η χρήση σφυρίχτρων και ομοιωμάτων, η ημερήσια διάρκεια θήρας είναι μικρότερη και οι χωρικές απαγορεύσεις είναι υπερβολικά περισσότερες. Συγκεκριμένα, μελέτη έδειξε ότι στο 80% των ελληνικών υγροτόπων υπάρχουν απαγορεύσεις θήρας που καλύπτουν σχεδόν όλη την έκταση του υγροτόπου. Συγκριτικά, στη Βρετανία, στους περισσότερους υγροτόπους επιτρέπεται η θήρα τουλάχιστον σε ένα μέρος της έκτασης τους. Στη Δανία, μια χώρα που διακρίνεται για την περιβαλλοντική της πολιτική, μετά τον επανασχεδιασμό του δικτύου καταφυγίων, η θήρα απαγορεύεται μόλις στο 18% του συνολικού εμβαδού των υγροτόπων (Madsen et al.1998, Σώκος κ.α.2002).

Σε αντίβαρο της ελλιπούς διαχείρισης των υγροτόπων, οι κυνηγοί μέσα από τις κυνηγετικές οργανώσεις τους, έχουν πραγματοποιήσει σοβαρά βήματα προς την ορθή χρήση. Συγκεκριμένα, υλοποιούν προγράμματα καταγραφής της κάρπωσης και παρακολούθησης των πληθυσμών των υδροβίων και πραγματοποιούν έργα για την προστασία των υγροτόπων. Επιπρόσθετα, έχουν συστήσει το Σώμα της Ομοσπονδιακής Θηροφυλακής, το οποίο έχει να επιδείξει πλήθος μηνύσεων για παράνομες πράξεις σε υγροτόπους. Η χρηματοδότηση για τις δράσεις αυτές ξεπερνά τα 10.200.000€ ετησίως και οφείλεται αποκλειστικά στις συνδρομές των Ελλήνων κυνηγών χωρίς καμιά χρηματοδότηση από το κράτος. Σε πλήρη αντίθεση, οι γνωστές "αντικυνηγετικές" ΜΚΟ, αν και αυτοαποκαλούνται "Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις", έχουν συνεχή και πολλαπλή εμπλοκή στη διαχείριση και λειτουργία του Κράτους, πέραν από τις αθρόες χρηματοδοτήσεις τους με εκατομμύρια ευρώ από τα χρήματα των φορολογούμενων πολιτών.

Πρέπει επιτέλους και στη χώρα μας να υιοθετήσουμε την προσέγγιση της Διεθνούς Ένωσης για τη Διατήρηση της Φύσης (IUCN) για τη διατήρηση μέσω της ορθής χρήσης (conservation through wise use) η οποία υποστηρίζει πως: "η χρήση των ανανεώσιμων φυσικών πόρων, εάν είναι αειφορική, είναι ένα σημαντικό εργαλείο για τη διατήρησή τους επειδή τα κοινωνικά και οικονομικά οφέλη που αντλούνται από τη χρήση, προσφέρουν κίνητρα στους ανθρώπους για να διατηρήσουν τους πόρους".

Επίσης οι Κοινοτικές Οδηγίες 79/409 και 92/43, η Σύμβαση Ραμσάρ, η Αφρικανο-Ευρασιατική Συμφωνία για τα Υδρόβια Πτηνά και η Στρατηγική για τους Μεσογειακούς Υγροτόπους, αναφέρουν ότι η θήρα των υδροβίων θα πρέπει να διαχειριστεί σε αειφορική βάση και όχι να απαγορευτεί. Οι υπερβολικές απαγορεύσεις θήρας που υφίστανται αυτή τη στιγμή στους ελληνικούς υγροτόπους, με την αντικυνηγετική επιρροή μερικών ΜΚΟ και ΜΜΕ στις αποφάσεις της Κεντρικής Διοίκησης, δεν προσφέρουν τίποτα στη διατήρηση της φύσης και στερούν τις τοπικές κοινωνίες από τα οφέλη της θήρας τα οποία ανέρχονται σε εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ για κάθε υγρότοπο. Για παράδειγμα την κυνηγετική περίοδο 1997/98 στη Σκωτία, 4.150 επισκέπτες κυνηγοί χήνας, παρέμειναν 14.500 ημέρες, ωφελώντας την τοπική οικονομία με δύο εκατομμύρια λίρες (National Goose Forum 2000). Στον υγρότοπο Camargue της Γαλλίας, η θήρα των υδροβίων δημιουργεί 74 μόνιμες θέσεις εργασίας (Skinner and Zalewski 1995).

Οι υγρότοποι είναι σημαντικοί όχι μόνο για την ορνιθοπανίδα αλλά και για άλλα είδη πανίδας και χλωρίδας. Αυτό όμως δεν αποτελεί λόγο για να απαγορεύονται ανθρώπινες δραστηριότητες συμβατές με το περιβάλλον (γεωργία, κτηνοτροφία, αλιεία, θήρα κλπ) που ασκούνται παραδοσιακά εδώ και αιώνες. Αντίθετα, σοβαρά προβλήματα για τους υγροτόπους είναι η ρύπανση, ο ευτροφισμός, οι εκχερσώσεις, η οικοπεδοποίηση και οι αποξηράνσεις που προκαλούν μόνιμες και πολλές φορές μη αναστρέψιμες μεταβολές.

Η απόφαση της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Ηπείρου-Δυτικής Μακεδονίας και των αρμόδιων τοπικών δασικών υπηρεσιών για να επιτραπεί η θήρα σε λίγες ζώνες των υγροτόπων του Αμβρακικού για το έτος 2011-2012, μας βρίσκει απόλυτα σύμφωνους διότι:

1. Δεν θα υπάρχει καμία επίπτωση στην πανίδα καθώς η θήρα θα συνεχίσει να απαγορεύεται στο μεγαλύτερο μέρος των υγροτόπων και οι ζώνες που θα επιτραπεί η θήρα δεν ξεπερνούν το 10% του συνολικού εμβαδού των απαγορευμένων υγροτοπικών περιοχών του Αμβρακικού.

2. Σύμφωνα με τη μελέτη του βιολόγου – οικολόγου κ.Φώτη Περγαντή "Προσχέδιο Αειφορικής Διαχείρισης της Θήρας στην Παράκτια Ζώνη του Βορείου Αμβρακικού", η θήρα μπορεί να επιτραπεί στις εν λόγω ζώνες χωρίς να προκαλείται κάποια επίπτωση. Άρα υπάρχει επιστημονική τεκμηρίωση για να επιτραπεί η θήρα στις ζώνες αυτές.

3. Η διεθνής πρακτική έχει αποδείξει ότι η παρουσία των παραδοσιακών χρηστών, όπως είναι οι κυνηγοί, θα περιορίσει παρανομίες όχι μόνο λαθροθηρίας αλλά και άλλων μορφών όπως εκχερσώσεις, αποξηράνσεις κλπ.

4. Θα δοθεί ισχυρότερο κίνητρο στις κυνηγετικές οργανώσεις για εντονότερη θηροφύλαξη της περιοχής, καθώς είναι γνωστό ότι η λαθροθηρία είναι ο χειρότερος εχθρός του κυνηγού. Το σώμα της Ομοσπονδιακής Θηροφυλακής, το οποίο ιδρύθηκε και χρηματοδοτείται αποκλειστικά από τους κυνηγούς, είναι ο μοναδικός πλέον φορέας που επιδεικνύει σοβαρό έργο στον τομέα της θηροφύλαξης.

5. Θα υπάρχει μερική ικανοποίηση των κυνηγών των τοπικών κοινωνιών οι οποίοι τα τελευταία έτη έχουν "εξοριστεί" εντελώς από τους υγροτόπους του Αμβρακικού και υπάρχει έντονο το αίσθημα της αδικίας.

Η θήρα αποτελεί ένα σημαντικό διαχειριστικό μέτρο στα χέρια των αρμόδιων Υπηρεσιών οι οποίες πρέπει να λάβουν υπόψη τις οικονομικές, κοινωνικές και πολιτιστικές απαιτήσεις, καθώς και τις περιφερειακές και τοπικές ιδιομορφίες, όπως προβλέπουν οι διεθνείς οδηγίες και συμφωνίες. Αυτό που αντιπροτείνουμε στις απαγορεύσεις είναι η υλοποίηση δράσεων μέσα από τη συνεργασία φορέων για την εκπαίδευση των κυνηγών, την πραγματοποίηση ενημερωτικών εκδηλώσεων, την ενίσχυση της θηροφύλαξης, τη διαχείριση της βλάστησης των υγροτόπων κλπ. Δράσεις που θα μπορέσουν να διασφαλίσουν την εφαρμογή της αειφορικής θήρας και θα έχουν ουσιαστικά οφέλη για τους υγροτόπους, την πανίδα και τον άνθρωπο.

Θεωρούμε σοβαρό λάθος τη συνέχιση των υπερβολικών και ατεκμηρίωτων επιστημονικά χωρικών απαγορεύσεων τις οποίες επιδιώκουν μερικές ΜΚΟ, ιδίως τη στιγμή που οι αρμόδιες τοπικές Υπηρεσίες δηλώνουν αντίθετες. Οι απαγορεύσεις αυτές το μόνο που καταφέρνουν είναι να καλλιεργούν το αίσθημα της αδικίας στον τοπικό πληθυσμό στερώντας τις παραδοσιακές δραστηριότητές του, ευνοώντας μόνο τους παρανόμους οι οποίοι ανεξέλεγκτα πλέον θα λυμαίνονται τις "προστατευόμενες" περιοχές που θεσπίστηκαν από τα γραφεία των Αθηνών καταστρατηγώντας το θεσμό της Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης που πρόσφατα η ίδια η κυβέρνηση θέσπισε ως μια Δημοκρατική κατάκτηση.

Κύριε Υπουργέ,

Σας καλούμε να ακούσετε τη φωνή της ελληνικής περιφέρειας. Ελπίζουμε ότι δεν είναι στις προθέσεις της κυβέρνησης η υποκατάσταση και των Περιφερειακών Αυτοδιοικήσεων από τις γνωστές ΜΚΟ και επομένως οι αντικυνηγετικές προτάσεις δεν θα υπονομεύσουν το θεσμό της Αποκεντρωμένης Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης που υποστηρίζεται επιστημονικά από την αρμόδια τοπική Δασική Υπηρεσία.

Βιβλιογραφία:
– Hooper J. 1994. What do animal activists want? (And how should wildlife managers respond?). Proceedings of the Vertebrate Pest Conference 16:320-326.
– Madsen J., Pihl S., Clausen P. 1998. Establishing a reserve network for waterfowl in Denmark: a biological evaluation of needs and consequences. Biological Conservation 85:241-255.
– Ryan C., Edwards J., Duda M. 2009. West Virginia Residents' Attitudes and Opinions Toward American Black Bear Hunting. Ursus 20(2):131-142.
– Shaw W. 1977. A survey of hunting opponents. Wildl. Soc. Bull. 5(1): 19-24.
– Peterle T.J 1977. Hunters, hunting, anti-hunting. Wildl. Soc. Bull. 5(4): 151-161.
– National Goose Forum 2000. Policy Report and Recommendations of the National Goose Forum. http://www.scotland.gov.uk/nationalgooseforum/ngf-00.asp
– Skinner, J. and Zalewski, S. 1995. Functions and values of Mediterranean Wetlands. A MedWet Publication. Tour du Valat, Arles. France. 80pp.
– Σώκος Χ., Μπίρτσας Π., Παπαγεωργίου Ν. 2002. Θήρα και υγρότοποι: εφαρμογή διαχειριστικών μέτρων ή απαγορευτικών διατάξεων; 10ο Πανελλήνιο Δασολογικό Συνέδριο. Ελληνική Δασολογική Εταιρεία. Τρίπολη 26-29/5/2002. Σελ. 601-613.

Σχετικοί σύνδεσμοι:
Η κοινή επιστολή των γνωστών ΜΚΟ προς τον Υπουργό ΠΕΚΑ (9/9/2011)
http://www.ornithologiki.gr/page_cn.php?aID=1371

Έλλειμμα διαφάνειας στη συνεργασία του ΥΠΕΚΑ με τις περιβαλλοντικές ΜΚΟ (28/07/2011)
http://www.orion.net.gr/index.php?m=2&…11/ypemkogp.htm

Προστασία βιοποικιλότητας ή βιομηχανία παραγωγής περιβαλλοντικών μελετών; (15/02/2011)
http://www.orion.net.gr/index.php?m=2&c=act/2011/bio.htm

Βιοποικιλότητα και Κυνήγι (23/05/2010)
http://www.orion.net.gr/index.php?m=2&…10/20100523.htm

Απόπειρα χειραγώγησης του περιβάλλοντος στην Ελλάδα, Αρχιπέλαγος (29/5/2009)
http://www.archipelago.gr/LinkClick.aspx?f…d&tabid=196

Για τον Ωρίωνα, Με εκτίμηση,
O Πρόεδρος Δημήτρης Χριστοδουλάκης
Ο Γ.Γραμματέας Νίκος Παπαϊωάννου

Πηγή: http://www.orion.net.gr/index.php?m=2&…/amvrakikos.htm

Τελικά η απαγόρευση του Αμβρακικού είναι οριστική;…τα κατάφεραν οι Μ.Κ.Ο και ο SKAI;

http://www.ethnos.gr/entheta.asp?catid=23386

Ο «μετέωρος»… Αμβρακικός!
Στα "παλαιότερα των υποδημάτων τους" λοιπόν και οι τοπικές κοινωνίες, και οι δήμαρχοι, και ο Καλλικράτης και… ο ίδιος ο νόμος!
Αν πρόκειται για το κυνήγι, κάθε "καταστρατήγηση" επιτρέπεται, ακόμα και εάν ο παραβάτης είναι το ίδιο το υπουργείο Περιβάλλοντος.
Λυτοί και δεμένοι από κάθε λογής πλευρά έχουν την τελευταία εβδομάδα επιστρατευθεί για να εμποδίσουν την άρση των απαγορεύσεων κυνηγίου σε εκτάσεις του Αμβρακικού και να… ματαιώσουν τη σχετική απόφαση της Γενικής Γραμματέως Αποκεντρωμένης Διοίκησης, Δήμητρας Γεωργακοπούλου – Μπάστα.
Δεν γνωρίζουμε πόσα από όσα συνέβησαν είναι σε γνώση του υπουργού Περιβάλλοντος κ. Παπακωνσταντίνου, που το επίμαχο διάστημα απουσίαζε σε "αποστολή" στην Πολωνία, αλλά τα όσα διέπραξε ο Ειδικός Γραμματέας του Υ.ΠΕ.ΚΑ. κ. Αμοργιανώτης δεν περιποιούν τιμή ούτε στον ίδιο τον υπουργό.
Μετά πιέσειςκαι… "διαπραγματεύσεις" στο παρασκήνιο με μεγάλες ΜκΟ, ο κ. Αμοργιανώτης εξαπέλυσε μια σειρά πιέσεων προς τη Γενική Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης της Ηπείρου ? Δυτικής Μακεδονίας να ανακαλέσει την απόφασή της που "άνοιγε" το κυνήγι σε ορισμένες "Παρακαλούμε να ανακαλέσετε τις ανωτέρω αποφάσεις σας" αναφέρει, μεταξύ άλλων, το έγγραφο του υπουργείου που υπογράφει ο κ. Αμοργιανιώτης, αλλά στην ουσία πρόκειται για κάτι χειρότερο μιας… "παράκλησης".
Και ο Καλλικράτης;
Στην ουσία, ο συνεργάτης του υπουργού αμφισβητεί τα δικαιώματα που εκ του νόμου έχει η κ. Μπάστα στην έκδοση παρόμοιων αποφάσεων, προκαλώντας και μια πολιτική… αναίρεση όλων των μεγαλόστομων διακηρύξεων που συνόδευσαν τον νέο θεσμό των Περιφερειών και της αποκεντρωμένης διοίκησης.
">
Αυτή τη στιγμή το θέμα δεν έχει ακόμα κριθεί και το ζήτημα του Αμβρακικού παραμένει "μετέωρο"…
Εκτός από την κ. Μπάστα, τόσο ο Περιφερειάρχης Ηπείρου κ. Καχριμάνης όσο και όλοι οι δήμαρχοι των περιοχών του Αμβρακικού, έχουν επίσημα ταχθεί υπέρ της άρσης των απαγορεύσεων κυνηγίου.
Αυτό όμως ουδεμία σημασία έχει για το υπουργείο Περιβάλλοντος ή τουλάχιστον για τον Ειδικό Γραμματέα του Γ. Αμοργιανιώτη!
Το ότι την καθολική απαγόρευση κυνηγίου την ήθελαν οι περιβαλλοντικές ΜκΟ και… οι λαθροθήρες, ήταν εκ των προτέρων γνωστό. Οι πρώτες κερδίζουν από "μελέτες" και προγράμματα επί του Αμβρακικού, ενώ οι λαθροθήρες κάνουν "πάρτι" χωρίς την παρουσία των νόμιμων κυνηγών στον υγροβιότοπο. Γιατί αυτή τη στασιμότητα τη θέλει και το υπουργείο, είναι υπόθεση προς συζήτηση…

Οι "κακές γλώσσες" λένε πως μεγάλη ΜκΟ υποσχέθηκε… αναιμικές και συμβολικές μόνο αντιδράσεις σε άλλες πρωτοβουλίες που θα αναπτύξει προσεχώς το υπουργείο, γύρω από τα αυθαίρετα ή τις επενδύσεις μέσα σε περιοχές "Νατούρα".
Αυτή τη στιγμή το θέμα δεν έχει ακόμα κριθεί και το ζήτημα του Αμβρακικού παραμένει "μετέωρο"… Πληροφορίες λένε ότι η πιεζόμενη από το υπουργείο κ. Γεωργακοπούλου, δεν πρόκειται να αναιρέσει ούτε την υπογραφή της, ούτε και την υπόσταση του θεσμού που εκπροσωπεί.
Για να ξαναρχίσει όμως το κυνήγι στις συγκεκριμένες περιοχές του Αμβρακικού, η επίμαχη υπόθεση πρέπει να δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως… Πρόκειται για μια απλή "τυπικότητα", που "λυτοί και δεμένοι" προσπαθούν αυτή τη στιγμή να μην ολοκληρωθεί!
Πρώτος και καλύτερος ο Ειδικός Γραμματέας του υπουργείου Περιβάλλοντος… Ο υπουργός Γ. Παπακωσταντίνου όμως, τι να λέει άραγε;
ΟΙ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΠΟΥ "ΑΝΟΙΓΟΥΝ" ΣΤΟ ΚΥΝΗΓΙ
ΤΜΗΜΑ 1ο: Τραγάνα-Μπούκα- Παλιόφουρνος (Δήμος Ν. Σκουφά), εμβαδόν 1.420 στρέμματα. Ευρίσκεται στο Νοτιοανατολικό Τμήμα του Νομού Αρτας, νότια της κοινότητας Κομένου. Οριοθετείται από ανατολικά: Από επαρχιακό δρόμο Μπούκας-Κομένου. Δυτικά: Από ανατολική όχθη ποταμού Αράχθου. Βόρεια: Οριο σχημ/νων τηγανιών ορυζοκαλλιεργειών. Νότια: Οριο ακτογραμμής Αμβρακικού κόλπου.
ΤΜΗΜΑ 2ο: Καλάμι-Λόγγος- Μπούκα (Δήμος Ν. Σκουφά), εμβαδόν 4.750 στρέμματα. Ευρίσκεται στο Νοτιοανατολικό Τμήμα του Νομού Αρτας, νότια της Κώμης Νεοχωρίου. Οριοθετείται από Ανατολικά: Από δυτική όχθη ποταμού Αράχθου. Δυτικά: Οριο ακτογραμμής Αμβρακικού κόλπου. Βόρεια: Οριο καρόδρομου Νεοχωρίου- Παλιομπούκας. Νότια: Οριο ακτογραμμής Αμβρακικού κόλπου και πλημμυρών.
ΤΜΗΜΑ 3ο: Παλιοκόπρια-Φιδόκαστρο (Δήμος Ν. Σκουφά), εμβαδόν 4.900 στρέμματα. Ευρίσκεται στο Νότιο Τμήμα του Νομού Αρτας, ανατολικά της ζώνης Α1 και Ν.Δ. της Κώμης Νεοχωρίου. Οριοθετείται από Ανατολικά: Από δρόμο Νεοχωρίου προς Κόφτρα. Δυτικά: από τάφρο Φιδοκάστρου. Βόρεια: Εσχατο όριο κυπρινοτροφείου HELPA προς παλιό Σκουπιδότοπο Νεοχωρίου. Νότια: Οριο ακτογραμμής Αμβρακικού κόλπου.
ΤΜΗΜΑ 4ο: Λακοπούλα (Δήμος Αρταίων), εμβαδόν 480 στρέμματα. Ευρίσκεται στο Νότιο Τμήμα του Νομού Αρτας, Νότια της Κοινότητας Καλογερικού και Ν.Δ. της Κοινότητας Μύτικα. Οριοθετείται από Ανατολικά: Από τάφρο Μύτικα προς Βόρεια ακτή Λιμνοθάλασσας Λογαρού. Δυτικά: Από όρμο Καλογερικού-Βόρεια ακτή Λιμνοθάλλασας Λογαρού. Βόρεια: Οριο πλημμυρών και γεωργικών εκτάσεων Κοινότητας Καλογερικού. Νότια: Οριο ακτογραμμής Λιμνοθάλασσας Λογαρού.
ΤΜΗΜΑ 5ο: Φραξόλακα (Δήμος Αρταίων), εμβαδόν 1.200 στρέμματα. Ευρίσκεται στο Νοτιοδυτικό Τμήμα του Νομού Αρτας, Νοτιοδυτικά της Κοινότητας Καλογερικού και βόρεια της Κοινότητας Κορωνησίας. Οριοθετείται από Ανατολικά: Από τάφρο που διαχωρίζει τη γεωργική έκταση και τα πλημμυρικά νερά της λιμνοθάλασσας Λογαρού. Δυτικά: Από επαρχιακό δρόμο Αρτας-Κορωνησίας. Βόρεια: Από επαρχιακό δρόμο Αρτας-Κορωνησίας. Νότια: Οριο ακτογραμμής Λιμνοθάλασσας Λογαρού και στο σημείο συνάντησης του δρόμου και της Λιμνοθάλασσας Λογαρού.
ΤΜΗΜΑ 6ο: Θολή και Κουμουτσινός (Δήμος Αρταίων), εμβαδόν 3.700 στρέμματα. Ευρίσκεται στο Νοτιοδυτικό-Δυτικό Τμήμα του Νομού Αρτας, Νοτιοδυτικά της Κοινότητας Στρογγυλής- Δυτικά της Κοινότητας Βίγλας. Οριοθετείται από Ανατολικά: Από λουρονησίδα με λιμνοθάλασσα Τσουκαλιό. Δυτικά: Από ανάχωμα νότια της Κοινότητας Πέτρα και ανατολική όχθη ποταμού Λούρου. Βόρεια: Από λουρονησίδα με λιμνοθάλασσα Ροδιά. Νότια: Από τάφρο και προέκταση λουρονησίδας και του δρόμου των ιβαρίων Κορωνησίας προς τις εκβολές ποταμού Λούρου.
Επίσης επιτρέπεται το κυνήγι σε τμήμα της Ζώνης Α (ζώνη πλημμυρών) του υγροβιότοπου Αμβρακικού, εμβαδού χιλίων πεντακοσίων (1.500) στρεμμάτων, που περιλαμβάνεται μεταξύ του ποταμού Λούρου (ανατολικά) και του δυτικού αναχώματός του (δυτικά), από το ύψος του δάσους Αγίου Βαρνάβα (βόρεια), μέχρι το ύψος των Αγίων Αποστόλων Νέας Σαμψούντας (νότια).
Δημήτρης Στριλάκος