Συνάδελφοι κυνηγοί, έχω αποκτήσει εδω και 1μιση χρόνο εναν POINΤER-άκο φίλο για το κυνηγι, τον οποίο τον εχω ήδη εκπαιδευσει με ορτύκια και τον έβγαλα στο βουνό. ο Μικρός φερμάρει (καθιστή φέρμα) ΑΛΛΑ σε ότι ζωντανό του μυρίσει…!!! Χελώνες , Ποντίκια, Βατράχια … εφόσον δεν πετυχαμε ακόμα πέρδικες ή μπεκάτσες. Με τα Ορτύκια, κατα την εκπαιδευση έκανε ΑΠΟΡΤ και τα εφερνε ΖΩΝΤΑΝΑ ! ούτε τα έπνιγε ουτε τα έτρωγε…. Μέχρι εδώ καλά. Τον παίρνω πάντα μαζι όταν πάω ΚΑΙ για τσίχλες και εκεί μού είπαν άλλοι κυνηγοί να μην τον παίρνω για Τσίχλοκότσυφα & Ψαρόνια κλπ. γιατι θα ‘χαλάσει’ το σκυλί. Αυτό δεν το καταλαβαίνω, γιατί θα χαλάσει; Και θα πρέπει δηλαδή να έχω <b>άλλο </b>σκυλί για μπεκάτσες- τρυγόνια – πέρδικες, και <b>άλλο </b>για τσίχλες; και <b>άλλο </b>για Λαγό ; Εμ τότε θα χρειαζότανε ο καθε ένας μας ένα εκτροφείο σκύλων! Από μικρός θυμάμαι όλους τους παλιούς κυνηγούς, θείους & γείτονες, είχανε ένα Γκέκα και γυρνούσανε με τη τσάντα γεμάτη , πότε με λαγούς και πότε με διαφορετικά φτερωτά… Εδώ λοιπόν 1. θέλω τη συμβουλή σας.
και…
2. Σε μιά εξόρμηση σε δάσος με βελανιδιές και καστανιές, σε ένα ξέφωτο, ανακάλυψε ο σκύλος κοπριές απο Γελάδια. Άρχισε να τρίβεται ( με ευχαρίστηση !! ) επανω τους, και απο ασπρόμαυρος -έγινε καφετής, μέ φωνές καί με μάλλωμα τον μάζεψα, αλλά το επανέλαβε καί αλλη φορά, επίσης και πάνω σε ψοφίμια !! Σας έχει τύχει; ξέρετε γιατί το κάνει ; Πώς να το αντιμετωπίσω; Είναι μια αηδιαστική συνήθεια και καθε φορά που γυρνάμε απο κυνήγι τον πλένω γιατί χώνεται και μέσα στο σπίτι, και τρίβεται και πάνω μου.
και 3η απορία: Ο σκύλος ξεμακραίνει ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ, μέχρι που δέν ακούω το κουδουνάκι του.. και αναγκάζομαι να του σφυρίζω με την σφυρίχτρα υπερήχων για να γυρίσει… Ξέρω οτι τα pointer ειναι σκυλια ανοιχτής έρευνας αλλα αυτός το παρακάνει. Τι να κάνω; να του βάλω ηλεκτρονικό περιλαίμιο για να μην ξεμακραίνει; Ανησυχώ μην του τύχει κάτι ( φόλες, μαντρόσκυλα, αγριογούρουνα , γκαβοί κυνηγοί ) και δεν είμαι κοντα να τον βοηθήσω , είναι και ζόρικος… πότε κάνει τον κουφό, πότε έρχεται απο μακρυά, με βλέπει και ξαναφεύγει, παίζει ! ‘κανα δυό φορές τον κυνηγήσανε κάτι μαντρόσκυλα -πώς δεν τον πιάσανε να τον κομματιάσουν απορώ! Τώρα αποφεύγω να πηγαινω σε δασωμενες περιοχές γιατι έχει και αγριογούρουνα η περιοχή και αυτά δεν αστειευονται, πάω μονο σε κάμπο, σε περπατητό, αλλά δε μου πολυαρέσει… για να είμαι ειλικρινής, αλλά φοβάμαι για το σκυλί. Οι περιοχές που κυνηγάω ειναι το Πήλιο και οι βαμβακιές & τα σιταροχώραφα εδώ, εξω απο το Βόλο.
Ευχαριστώ ακ των προτέρων, κάθε συμβουλή είναι πολύτιμη
Παρακαλώ διαφωτίστε με.. εκπαιδευση
Επισκόπηση 11 δημοσιεύσεων - 1 έως 11 (από 11 συνολικά)
-
Ημ. εγγραφής:
16/12/2011
Αρ. μηνυμάτων:
14
Ημ. εγγραφής:
02/10/2008
Αρ. μηνυμάτων:
102
Ημ. εγγραφής:
22/10/2007
Αρ. μηνυμάτων:
4563
Ημ. εγγραφής:
01/09/2011
Αρ. μηνυμάτων:
19
Ημ. εγγραφής:
22/10/2007
Αρ. μηνυμάτων:
4563
Ημ. εγγραφής:
26/12/2010
Αρ. μηνυμάτων:
500
Ημ. εγγραφής:
09/03/2004
Αρ. μηνυμάτων:
313
Ημ. εγγραφής:
28/02/2009
Αρ. μηνυμάτων:
114
Ημ. εγγραφής:
25/02/2010
Αρ. μηνυμάτων:
20
Ημ. εγγραφής:
16/12/2011
Αρ. μηνυμάτων:
14Σας ευχαριστώ όλους , για το κόπο που κάνατε να μου απαντήσετε, τουλάχιστον ησύχασα για το (2) που τρίβεται σε κοπριές ο σκύλος, 'Ηδη παράγγειλα ενα ηλεκτρονικό περιλαίμιο μέσω e-bay και ελπίζω να τον πειθαρχήσω να μη το ξανακάνει, όπως και το το (3) να μην ξεμακραίνει πολύ.. Για το πρώτο ερώτημα για την επιλογή των θηραμάτων, σίγουρα προσπαθώ και τώρα να τον απομακρύνω απο ασχετα ζώα, που δεν ειναι στόχοι, πυροβολώ αυτά που ξετρυπώνει, τον ανταμοίβω με μεζέδες αμα βρεί το σωστό και το ξεπετάξει. Αλλά δεν μπορώ να αγνοήσω ενα σμήνος ψαρόνια πχ. αμα τα δώ, Ή καμιά τσίχλα… . Δεν θεωρω υποτιμητικό τον ορισμό τυφεκιοφόρος που μου κόλλησε ο φίλος apnous. ΝAI απολαμβάνω τη βόλτα στο δάσος, το ψάξιμο που κάνει το σκυλί, το διάλειμα για κολατσιό, οταν κουραστούμε. Την περιπέτεια … Και άμα βρώ κανα αξιόλογο θήραμα το χτυπάω, και το κρεμάω στη ζώνη σαν τρόπαιο. Αυτό για μένα είναι το σπόρ που θεωρώ κυνηγι. Δυστυχώς οι παλιοί φίλοι δεν ακολουθούν! κουράστηκαν ; βαρέθηκαν ; εξαφανίστηκαν και τα πιό πολλά θηράματα εδώ. ΔΕΝ μου αρέσουν το καρτέρι, οι παγίδες, οι 'κράχτες' ούτε έχω μανία να κυνηγήσω ΕΝΑ είδος. Oύτε υπομονή. Έχω γνωρίσει κάποιους που όλη τη σαιζόν κυνηγάνε ένα ζώο, τους ξεφεύγει, και αυτοί το ψάχνουν, το ξαναβρίσκουν τους ξανα-ξεφεύγει, πεισματώνουν και το κυνηγάνε και την επόμενη χρονιά. Ξέρω κάτι γουρουνάδες πού το κάνουν, και δίνουν και 'ονόματα' στα καπριά. Ίσως έχει πλάκα γι αυτούς. (Εμένα μου θυμίζει την ταινία Enemy at the Gates με τους ελεύθερους σκοπευτές στο Στάλινγκραντ, που κυνηγούσαν ο ένας τον άλλο, μέσα στο γενικό χαμό). Πιό παλιά βγαίναμε με ένα φίλο που είχε Setter και κυνηγούσαμε παρέα, αλλά πρίν 5 χρόνια το χάσαμε απο φόλα, πολύ μεγάλη πίκρα ! Για να πώ την αλήθεια εγώ έψαχνα για Griffon, με δεύτερη επιλογή το Γκέκα. Αλλά μου προέκυψε το συγκεκριμένο Pointer, το πήρα μωρό -1 μηνός και το πόνεσα, και δέ το αλλάζω, είναι τζαναμπέτης σκύλος αλλά μαζί θα το τραβήξουμε όσο βγεί.. ελπίζω οταν μεγαλωσει κι'αλλο, να ηρεμήσει λίγο γιατι τώρα ειναι θηρίο ανήμερο.
Να'στε όλοι καλά
Ημ. εγγραφής:
18/01/2011
Αρ. μηνυμάτων:
38Σας ευχαριστώ όλους , για το κόπο που κάνατε να μου απαντήσετε, τουλάχιστον ησύχασα για το (2) που τρίβεται σε κοπριές ο σκύλος, 'Ηδη παράγγειλα ενα ηλεκτρονικό περιλαίμιο μέσω e-bay και ελπίζω να τον πειθαρχήσω να μη το ξανακάνει, όπως και το το (3) να μην ξεμακραίνει πολύ.. Για το πρώτο ερώτημα για την επιλογή των θηραμάτων, [u]σίγουρα προσπαθώ και τώρα[/u] να τον [b]απομακρύνω[/b] απο ασχετα ζώα, που δεν ειναι στόχοι, πυροβολώ αυτά που ξετρυπώνει, τον ανταμοίβω με μεζέδες αμα βρεί το σωστό και το ξεπετάξει. Αλλά δεν μπορώ να αγνοήσω ενα σμήνος ψαρόνια πχ. αμα τα δώ, Ή καμιά τσίχλα… . Δεν θεωρω υποτιμητικό τον ορισμό [b]τυφεκιοφόρος [/b]που μου κόλλησε ο φίλος [b]apnous[/b]. ΝAI απολαμβάνω τη βόλτα στο δάσος, το ψάξιμο που κάνει το σκυλί, το διάλειμα για κολατσιό, οταν κουραστούμε. Την περιπέτεια … Και άμα βρώ κανα αξιόλογο θήραμα το χτυπάω, και το κρεμάω στη ζώνη σαν τρόπαιο. Αυτό για μένα είναι το σπόρ που θεωρώ κυνηγι. Δυστυχώς οι παλιοί φίλοι δεν ακολουθούν! κουράστηκαν ; βαρέθηκαν ; εξαφανίστηκαν και τα πιό πολλά θηράματα εδώ. ΔΕΝ μου αρέσουν το καρτέρι, οι παγίδες, οι 'κράχτες' ούτε έχω μανία να κυνηγήσω ΕΝΑ είδος. Oύτε υπομονή. Έχω γνωρίσει κάποιους που όλη τη σαιζόν κυνηγάνε ένα ζώο, τους ξεφεύγει, και αυτοί το ψάχνουν, το ξαναβρίσκουν τους ξανα-ξεφεύγει, πεισματώνουν και το κυνηγάνε και την επόμενη χρονιά. Ξέρω κάτι γουρουνάδες πού το κάνουν, και δίνουν και 'ονόματα' στα καπριά. Ίσως έχει πλάκα γι αυτούς. (Εμένα μου θυμίζει την ταινία [b] Enemy at the Gates[/b] με τους ελεύθερους σκοπευτές στο Στάλινγκραντ, που κυνηγούσαν ο ένας τον άλλο, μέσα στο γενικό χαμό). Πιό παλιά βγαίναμε με ένα φίλο που είχε Setter και κυνηγούσαμε παρέα, αλλά πρίν 5 χρόνια το χάσαμε απο φόλα, πολύ μεγάλη πίκρα ! Για να πώ την αλήθεια εγώ έψαχνα για Griffon, με δεύτερη επιλογή το Γκέκα. Αλλά μου προέκυψε το συγκεκριμένο Pointer, το πήρα μωρό -1 μηνός και το πόνεσα, και δέ το αλλάζω, είναι τζαναμπέτης σκύλος αλλά μαζί θα το τραβήξουμε όσο βγεί.. ελπίζω οταν μεγαλωσει κι'αλλο, να ηρεμήσει λίγο γιατι τώρα ειναι θηρίο ανήμερο.
Να'στε όλοι καλάΓειας και απο μένα!!! Έγω θα συμφωνήσω με τον φίλο frixo. Καλώς η κακώς οταν κυνηγάς μπεκάτσες θα πεταχτούν και κοτσύφια, θα πετάξουν και τσίχλες και ψαρόνια.. Για να μην πώ οτι μπορει να κυνηγάς δίπλα σε ποτάμι και να σου βγουν απ το πουθενά παπιά..Δεν μπορώ να τα αγνοήσω ρε παιδιά! Δεν νομιζω πως χαλάς το σκυλί γιατι πολυ απλά οποιαδήποτε στιγμή βρει μπεκάτσα θα την φερμάρει κανονηκότατα…Για μένα όλα τα θηράματα έχουν την αξία τους…Και το σκυλάκι μαθαίνει σιγά σιγά που να δώσει μεγαλύτερη σημασία και που όχι… Μεγάλη συζήτηση όπωσ και να χει… Τα πόιντερ πάντως φίλε μου ειναι τζαναμπέτικα, είχα παλιά και τα ξέρω καλά… Για κουρτζχααρ θα σου έλεγα είναι αρκετα υπάκουα και πάνε παντού.. Καλό βράδυ στην παρέα…
Επισκόπηση 11 δημοσιεύσεων - 1 έως 11 (από 11 συνολικά)
Πρέπει να είστε συνδεδεμένοι για να απαντήσετε σ' αυτό το θέμα.