Σήμερα το πρωί πολύ ομίχλη, τα χόρτα και τα δέντρα άσπρα απο την παγωνιά και τη υγρασία, πήγα σε ένα κοντινό μέρος πρώτη φορά για φέτος με μεσέ και τσαλιά (παλιούρια που τα λέμε εμείς στη Λάρισα),πρώτη συνάντηση φέρμα απο τον Daby και μαζί κοντά του η μικρή Lena μιά συστάδα μεσέδες με καθαρό έδαφος μέσα ζυγώνω μπαίνω στα δέντρα και μου πετάγεται απο τα πόδια της ρίχνω μία και κόβω ενα κλαδί ίσα με το χέρι, τη χάνω,ψάχνω παραπέρα ακούω σε λίγο μπίπερ, σταμάτημα και ξανά το ίδιο λέω η κυρία κάνει πηδηματάκια, πιάνω απο πάνω απο τα σκύλιά και στο πρώτο μπίπ μου βγαίνει μπροστά της ρίχνω μία και συνέχεια απόρτ απο την μικρή μου.Μετά απο ώρα αφού έψαξα τις κορυφές και δεν βρήκα πουλιά ξαναγυρίζω στα πυκνά κάποια στιγμή τα σκυλιά μπήκαν σε μιά βαθιά ρεματιά πολύ πυκνή για ένα τέταρτο άκουγα μόνο μπίπερ σταματήματα και κουδούνια δεν μπορούσα με τίποτε να τη διασχίσω, τα παίρνω τα σκυλιά και την πιάνω τη ρεματιά απο άλλη πλευρά που συνόρευε με οργώματα εκεί μου φέρμαραν δεύτερη που μου βγήκε πάλι απο το μέρος μου στο χωράφι και πρίν μπει πάλι στο πυκνό έκατσε στο έδαφος και την έφαγε καθιστή!!!! Αυτό ήταν το σκηνικό για σήμερα!!!!!!
Πανέμορφο το αριστερό το σεττεράκι στην φωτογραφία.
Όχι ότι το άλλο πάει πίσω!!
Φτου φτου να μην το ματιάξω.
Να΄σαι γερός να τα χαίρεσαι.
Έχω και εγώ έναν ασπρόμαυρο 8,5 χροννών μόνο που τον
βλέπω μου φτιάχνει την μέρα.
Έλπίζω να βρώ άλλον έναν σαν αυτόν που έχω κάποτε…
Η αγάπη για το σεττερ, ο βήχας και το χρήμα τι να κάνουμε δεν κρύβονται!!!!