ΠΗΓΕ ΚΑΝΕΝΑΣ ΓΙΑ ΤΣΙΧΛΕΣ?

Ευχομαι σε ολους τους φιλους κυνηγους και στις οικογενείες σας
ΚΑΛΗ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ – ΚΑΛΗ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΝΕΑ ΧΡΟΝΙΑ.
ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΛΑ ΣΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΣΑΣ

ευχομαι σε ολυος καλη χπονια με υγεια πανω απολα.

Καλη χρονια με υγεια και ζεστες κανες συναδελφοι!

Χρονια πολλα και καλη χρονια σε ολους!
καλα κυνηγια να εχουμε… αν κι εδω μεσσηνια
λιγοστες οι τσιχλες που υπαρχουν.

χρονια πολλα και καλα σε ολους.Καλα κυνηγια και υγεια πανω απο ολα.Δυστηχως το 2013 εφυγε με το χαμο ενος ακομα συνκυνηγου τζαμπα και βερεσε.Το νου μας ολοι παιδια πορτοκαλι γιλεκα παντα ειδικα στα περπατητα, που ειναι ο μονος τροπος να παρεις κανενα πουλακι τωρα πια, και μακρυα απο παγανες οταν τις ακουμε.Δεν ξερεις απο που θα σου ερθει.Απαραδεκτη και η χρηση εννιαβολλον στο γουρουνι, ενισχυει την διαθεση ορισμενων να ριχνουν μεσα σε ολα οπου δουνε κινηση.κριμα και για τους δυο.Κατα τα αλλα αυριο φευγω για 3ημερο κυνηγι στην περιοχη κρανιδιου οπου τελευταια νεα μιλανε για λιγα και δυσκολα πουλια,Θα δουμε.

κοιτατε, οσον αφορά το περπατητό τα πορτοκαλί γιλέκα (που πρεπει να τα φοραμε παντα χωρις εξαιρέσεις) ειναι το μικρότερο μετρο προφύλαξης για μένα. και που τα φοραμε εμεις οι κυνηγοι, μενουν ακομη ενα σωρο ανθρωποι/ορειβάτες/ποδηλατες/αγρότες που μοιραζονται τα ιδια βουνα με εμας και δεν τα φοράνε.
Εγω εχω σαν κανονα να μη ρίχνω στο υψος ανθρώπου αν δεν μπορώ να δω ολοκαθαρο πεδίο μπροστά απο τη κάννη μεχρι τον τερματισμό της βολης.
Δεν ξερω ποσα θηραματα εχω χασει ετσι αλλά χεστηκα κιολας. Ο διαολος εχει πολλά ποδαρια και επειδή δεν ειδαμε/ ακουσαμε κανεναν στη γυρω περιοχη που κυνηγαμε δεν σημαινει οτι οντως δεν υπαρχει καποιος αγροτης που βαζει δακοπαγιδες στα λιοδεντρα του ή καποιος ποδηλατης/ορειβατης/highker που καθεται πισω απο ενα θαμνο να ξεκουραστεί με τα ακουστικα στα αυτια κτλπ…

σήμερα μετα απο 3 ωρες περπατημα για τις φάσσες,χωρις αποτελεσματα, το γυρίσαμε στα τσιχλοκότσιφα,πολυ αγριεμένα τα πουλια, δεν πλησιάζονται..δεν κάναμε νουμερα,αλλα ηταν ωραία.

Φίλε freeman.1989 αν και δεν είμαι από τις “παλιές καραβάνες” στο τσιχλοκυνήγι, καθώς ασχολούμαι μια δεκαετία μόνο με αυτό το είδος κυνηγιού, μπορώ να σου πω από την μικρή μου εμπειρία πως τα πράγματα τείνουν να γίνουν πλέον στα απογευματινά καρτέρια όπως τα περιγράφεις. Αλλά δεν ήταν ανέκαθεν έτσι…

Πιο παλιά στηνόμουν από τις 2:30-3:00 στο καρτέρι και σιγά σιγά αρχικά αραιά και όλο και πιο έντονα εμφανίζονταν πουλιά σε τουφεκίσιμες αποστάσεις μέχρι το σούρουπο όπου όντως υπήρχε μια κορύφωση. Ο όγκος των πουλιών μεν δεν κατανεμόταν ομοιόμορφα κατά τη διάρκεια του καρτεριού, αλλά όχι και τόσο ασύμμετρα όπως σήμερα… Πλέον τα πουλιά που περνάνε νωρίς είναι τις περισσότερες φορές πολύ λίγα και πολύ ψηλωμένα, ενώ όλες οι υπόλοιπες περνάνε σχεδόν νύχτα σαν νυχτερίδες μόλις πάνω από το κεφάλι σου στην καλύτερη περίπτωση, λες και θέλουν να σου πάρουν το καπέλο, ή “γλυφτά” με το έδαφος και με ταχύτητες για pole position!

Υποψιάζομαι πως είναι μια αλλαγή στη συμπεριφορά τους όπως και αυτή που τις κάνει όχι μόνο να μην “ανεμίζουν” πλέον, αλλά και να πετάγονται με μεγάλη δυσκολία από τους θάμνους κάποιες φορές στο περπατητό. Το κατά πόσο έχει “καεί” το συγκεκριμένο καρτέρι ίσως να επηρεάζει τη συμπεριφορά τους στις απογευματινές μετακινήσεις και πιθανόν και οι καιρικές συνθήκες και συνθήκες φωτεινότητας να διαδραματίζουν το ρόλο τους, αν και δεν έχω κάνει επισταμένη μελέτη για να σου πω περισσότερα. Πιο “παλιοί” συνάδελφοι σίγουρα μπορούν να εμπλουτίσουν με τις εμπειρίες τους και τις παρατηρήσεις τους το ζήτημα…

Πάντως λόγω αυτής της γενικότερης αλλαγής στη συμπεριφορά των πουλιών και της εγκατάλειψης της υπαίθρου που έχει λογγώσει ακόμα και πολύ πεδινά μέρη, τα τελευταία 5 χρόνια κυνηγάω πλέον με σκύλο καθώς είναι αδύνατο να βρεις τα περισσότερα πουλιά μέσα στο σκοτάδι ή στα πυκνά κατά το περπατητό…