Σήμερα 30/10/2003 δημοσιεύει το ΜΕΤΡΟΡΑΜΑ μιά επιστολή ενός τραπεζικού και μη κυνηγού σημειωτέον, σε απάντηση σε άλλον αναγνώστη που μάλλον “μας έθαβε…” ο οποίος αναρωτιέται αν η σφαγή ζώων εκτροφής ή αυτών που διαβιούν σε κλουβιά και ομοίως σφάζονται κ.λ.π είναι πράξη αποδεκτή σε σχέση με όσα κυνηγιούνται σε φυσικό περιβάλλον και έχουν και δυνατότητα διαφυγής και καταλήγει ότι η μείωση των δασών και η καταστροφή του περιβάλλοντος είναι οι βασικές αιτίες μείωσης των πουλιών και ζώων.
Από ότι επομένως φαίνεται βασικό όπλο των “ευαίσθητων και όψιμων” οικολογιζόντων ή αντικυνηγών είναι το παλιό ανέκδοτο που λέει… “τα καημένα τα πουλάκια και οι κακοί κυνηγοί που τα σκοτώνουν…” και κάθε φορά που μία ΚΙΑΣΑ ή ένας ΤΣΙΧΛΙΑΣ βγαίνει να μας τα …ψάλλει δια του τύπου ή μέσα από τα κανάλια αυτοί τους κρατάνε το ίσο( !!!! ) μέλι ή ακρίδες … ή κανένα ψαράκι που δεν έχει σχέση με δολοφόνους κυνηγούς, φαντασθείτε δε κανένα θήραμα να ήθελε χτύπημα 40 φορές κάτω σαν χταπόδι … τι θέμα θα είχαν τα κανάλια και οι εφημερίδες και για πόσους αιώνες…
Και φυσικά δεν μπορούμε να αποδεχτούμε την άποψη του π.χ κ. ΙΟΡΔΑΝΟΓΛΟΥ όπως προανέφερε ο φίλος Δημήτρης περί της μη απάντησης σε κάθε συκοφάντη, γιατί όπως βλέπουμε οι συκοφάντες δεν είναι οι οποιοιδήποτε τυχαίοι αλλά ΕΠΩΝΥΜΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ ΜΕ ΒΑΡΥΓΔΟΥΠΕΣ ΠΕΡΓΑΜΗΝΕΣ που χρησιμοποιούν τα ΜΜΕ όπου εργάζονται σαν βήμα αντικυνηγετικό και σαν ένα μέσο πίεσης προς την πολιτική εξουσία να περιορίσει με κάθε τρόπο το κυνήγι…
Εμείς τελικά θα μείνουμε να ομφαλοσκοπούμε και να τους κοιτάζουμε όλους αυτούς από απόσταση ή θα περιμένουμε αν δεηθούν να κάνουν και καμμιά αγωγή οι θιγόμενοι επαγγελματίες … μακάρι βέβαια και τότε θα πάμε και ως πολιτικώς ενάγοντες να παραστούμε …
))