Πριν βιαστούμε να απορρίψουμε ένα φυσίγγι και μάλιστα από μια μεγάλη εταιρία όπως η ΣΤΟΚΑΣ, θα έπρεπε να κάνουμε κάποιες δοκιμές στο χαρτί, στις αποστάσεις που συνήθως κυνηγάμε, με το όπλο μας, σε χαρτί 1,20Χ1,20 ώστε να δούμε τί φταίει με το συγκεκριμένο φυσίγγι. Αν δεν προκύψει κάτι με την συγκέντρωση και την κατανομή των σκαγίων, πρέπει να δοκιμάσουμε και τη διάτρηση συγκρίνοντάς το με ένα άλλο φυσίγγι αποδεδειγμένης αποτελεσματικότητας (ίδιο μέγεθος σκάγια). Η διάτρηση ελέγχεται σε τηλεφωνικό κατάλογο. Παλαιότερα, στις δικές μου δοκιμές, στερέωνα πίσω από το χαρτί ένα κομάτι λαμαρίνα και έλεγχα πόσο μεγάλο βούλιαγμα ή διάτρηση έκαναν τα σκάγια.
Για την ιστορία μόνο, στο πατρικό μου πίναμε μόνο γάλα νουνού σε κονσέρβα. Οι λαμαρίνες των δοκιμών μου, διαστάσεων περίπου 25×10εκ, προέρχονταν από τέτοια τενεκάκια που άνοιγα με ένα κατάλληλο ανοιχτήρι.
Μια πολύ εμπειρική δοκιμή για την ταχύτητα των σκαγίων είναι να ρίξεις από μακρυά (π.χ 50μ) σε κάποιο στόχο που κάνει θόρυβο (τσίγκος, ξερές καλαμποκιές κλπ) και να προσπαθήσεις να καταλάβεις το χρόνο που κάνουν τα σκάγια να πάνε ως εκεί. Πάντα συγκρίνοντας με άλλο φυσίγγι ίδιο νούμερο σκάγια που είναι αποδεδειγμένα καλό.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, θα αποδειχτεί ότι φταίμε εμείς και όχι το φυσίγγι. Αν το πρωϊ, χάσεις δυό-τρία πουλιά που θεωρείς σίγουρα, τότε χάνεις την εμπιστοσύνη στο όπλο, τα φυσίγγια ή τον εαυτό σου και μετά συνεχίζει έτσι όλη η μέρα. Συμβαίνει σε όλους μας κάποιες φορές σε κάποιο βαθμό.
Οι πιθανότερες αιτίες για αυτές τις αστοχίες είναι :
1. Μικρή προσκόπευση οπότε η τουφεκιά μας μένει πίσω από το στόχο.
2. Κοντινές αποστάσεις βολής οπότε ο κύκλος είναι πολύ μικρός και αστοχούμε ή τραυματίζουμε το πουλί με τα αραιά περιφεριακά σκάγια.
3. Πολύ μακρινές αποστάσεις οπότε αστοχούμε λόγω ανεπαρκούς πυκνότητας των σκαγίων.
