"> Περιβάλλον, Time
Real Περιβάλλοn- Στο έλεος των λαθροκυνηγών
6/2/2012 10:20:00 πμ
Ανεξέλεγκτη είναι η δράση των λαθροκυνηγών που έχουν στόχο κυρίως τα αγριογούρουνα μέσα στο Εθνικό Πάρκο Πρεσπών, καθώς τα περιστατικά λαθροθηρίας την τρέχουσα κυνηγετική περίοδο, που έχουν καταγράψει τόσο ο φορέας διαχείρισης όσο και το αρμόδιο Δασαρχείο Φλώρινας, είναι δεκάδες. Οι λαθροκυνηγοί που λυμαίνονται τη σπάνια πανίδα της περιοχής έχουν εκτραχυνθεί, γεγονός που επιβεβαιώνεται από πρόσφατο περιστατικό, όπου επόπτης-φύλακας του φορέα κατήγγειλε πως δέχτηκε απειλές κατά της ζωής του.
Στην ομάδα, που εντοπίστηκε στα μέσα Ιανουαρίου μέσα σε απαγορευμένη για το κυνήγι περιοχή, σύμφωνα με τον φύλακα του φορέα Παύλο Σάββα, ήταν και ο δήμαρχος Πρεσπών και αντιπρόεδρος του φορέα διαχείρισης Βασίλης Τσέπας. Μάλιστα, όπως τονίζει ο φύλακας, αυτή δεν ήταν η πρώτη φορά που η εν λόγω ομάδα στην οποία συμμετέχει ο δήμαρχος έχει απασχολήσει τον φορέα. «Το πρόβλημα είναι χρόνιο και τα πρόσωπα που συμμετέχουν είναι τις περισσότερες φορές τα ίδια. Ολοι στην περιοχή τούς γνωρίζουν. Ενας απ’ αυτούς είναι και ο δήμαρχος Πρεσπών, που ξέρουμε ότι συστηματικά κυνηγά παράνομα», επισημαίνει στη Real planet η διευθύντρια της Εταιρείας Προστασίας Πρεσπών Μυρσίνη Μαλακού. Οπως μας καταγγέλλει ο φύλακας, αν και τόσο ο ίδιος όσο και οι άλλοι δύο συνάδελφοί του που υπηρετούν στον φορέα έχουν συνηθίσει να έρχονται τακτικά σε αντιπαράθεση με λαθροκυνηγούς, στη συγκεκριμένη περίπτωση η κατάσταση λίγο έλειψε να βγει εκτός ορίων.
Απειλές
«Δεν είναι η πρώτη φορά που οι κυνηγοί μάς βρίζουν με χυδαίο τρόπο. Και σε παλαιότερα περιστατικά, και εγώ και συνάδελφοί μου έχουμε δεχθεί φραστικές επιθέσεις. Είναι, όμως, η πρώτη φορά που απειλούν τη ζωή μου. Αντί ο δήμαρχος να με υπερασπιστεί, μου μιλούσε υποτιμητικά, λέγοντάς μου να κλάψω και να φύγω από κει. Ζω και εργάζομαι στην περιοχή, όλοι σχεδόν με γνωρίζουν και τους γνωρίζω και ύστερα απ’ αυτό το περιστατικό φοβάμαι να κυκλοφορήσω στον δρόμο», αναφέρει ο φύλακας. Στη ζώνη Β3 όπου απαγορεύεται το κυνήγι και όπου -σύμφωνα με τον Π. Σάββα- βρέθηκαν οι λαθροθήρες, και στο παρελθόν είχε εντοπιστεί η συγκεκριμένη ομάδα. Μάλιστα, από τα 19 καταγεγραμμένα φετινά περιστατικά, τουλάχιστον τα 10 αφορούν τα ίδια άτομα. Η φύλακας του φορέα Λαμπριανή Αναστασιάδου επισημαίνει πως οι λαθροθήρες δεν περιορίζονται μόνο σ’ αυτή τη ζώνη, αλλά «εισβάλλουν» οπλισμένοι ακόμη και στην περιοχή Σφήκα, η οποία είναι χαρακτηρισμένη ως Καταφύγιο Αγριας Ζωής, και κυνηγούν -εκτός από αγριογούρουνα- ορτύκια, πέρδικες και τσίχλες.
Μάλιστα, όπως αναφέρει η Λ. Αναστασιάδου, το 2008, προτού ακόμα γίνει δήμαρχος, ο Β. Τσέπας είχε εντοπιστεί μέσα στη Σφήκα συνοδευόμενος από ένα αυτοκίνητο με ματωμένα τσουβάλια, στα οποία -όπως εικάζουν οι φύλακες- υπήρχαν ζαρκάδια. «Υπάρχουν περιπτώσεις που έχουμε πιάσει λαθροθήρες να κυνηγούν πουλιά ακόμη και μέσα σε οικισμούς», συμπληρώνει η φύλακας του φορέα.
«Η κατάσταση έχει ξεφύγει. Κυνηγούν ό,τι υπάρχει στο δάσος και νομίζουν πως η περιοχή τούς ανήκει. Εχουμε να κάνουμε με τραμπούκους», σχολιάζει η διευθύντρια της Εταιρείας Προστασίας Πρεσπών Μ. Μαλακού. Χαρακτηριστικό της εικόνας που επικρατεί είναι το περιστατικό που μας αφηγείται: «Περπατούσα με το παιδί μου στην περιοχή και αντικρίσαμε ένα αποτρόπαιο θέαμα. Τα απομεινάρια ενός ζαρκαδιού. Φύγαμε αμέσως, γιατί σκέφτηκα μήπως φάμε καμιά αδέσποτη.
Σε όλη αυτή την περιοχή, τη ζώνη Β3 που περιλαμβάνει το παραλίμνιο δάσος, πολύς κόσμος θέλει να κάνει τη βόλτα του, γιατί είναι ένα από τα ομορφότερα σημεία του πάρκου. Ομως, οι περισσότεροι όπως εγώ φοβόμαστε να πάμε και το αποφεύγουμε».
Καταθέσεις
Για το πρόσφατο περιστατικό έχουν ήδη δώσει καταθέσεις ο φύλακας του φορέα και ο δασοφύλακας από το Δασαρχείο Φλώρινας που πρώτος εντόπισε την ομάδα, ενώ ο φάκελος βρίσκεται στον εισαγγελέα. Ωστόσο, οι απόψεις για το τι συνέβη και υπό ποιες συνθήκες διίστανται. «Οι άνθρωποι αυτοί, που ήταν περισσότεροι από δέκα, δεν έπρεπε να βρίσκονται στην περιοχή γιατί όταν το έδαφος είναι καλυμμένο με χιόνι, όπως εκείνη την ημέρα, το κυνήγι απαγορεύεται και γιατί η ομάδα αυτή βρισκόταν στην απαγορευμένη για κυνήγι ζώνη Β3, αλλά και στην εξίσου απαγορευμένη ζώνη των 500 μέτρων από τα σύνορα της Ελλάδας με την πΓΔΜ», εξηγεί ο επόπτης-φύλακας ο οποίος, αργότερα την ίδια ημέρα και ύστερα από πληροφορίες πως η ομάδα είχε σκοτώσει πέντε αγριογούρουνα, εντόπισε κηλίδες από αίμα και τρίχες από αγριογούρουνα μέσα στην απαγορευμένη ζώνη.
Της ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΣ ΣΙΜΙΤΣΙΑΔΗ "
Μετά (ας) μην αναρωτιόμαστε για την τύχη των μηνύσεων μας επ΄ ακροατηρίω στα ποινικά δικαστήρια για "συκοφαντική δυσφήμιση", κλπ κλπ, η "έξωθεν καλή μαρτυρία" μας έχει χαθεί από χρόνια πριν, όταν "ΜΚΟ και κάθε λογής οικολογούντες…" έστησαν αργά και σταθερά μηχανισμούς οξείας αντικυνηγετικής προπαγάνδας και το χειρότερο: απόκτησαν πρόσβαση στα κέντρα εξουσίας, αν δεν έδιναν κιόλας (τη) γραμμή στην όποια αντικυνηγετική υστεροβουλία και υστερία λειτουργώντας πάντα μεθοδικά …
Κέρδισαν σιγά σιγά την μάχη των εντυπώσεων με τέλειες "θεατρικές" παραστάσεις "ματωμένων κύκνων", κέρδισαν επί χρόνια τις διοικητικές προσφυγές στο Σ.τ.Ε ακυρώνοντας ρυθμιστικές, μέχρι το 2003 τουλάχιστον, αλώνιζαν εκεί κατά κυριολεξία, αφού το ανύπαρκτο κυνηγετικά Υπουργείο δεν είχε συντάξει καν μια σχετική μελέτη για διαχείριση, καταγραφή κλπ θηραματικων πληθυσμών …
Έκαναν ότι ήθελαν, παρουσιάζοντας την όποια κατακριτέα εξαίρεση πχ λαθροκυνήγι σαν κανόνα, τον όποιο "ανεγκέφαλο οπλοφόρο" σαν το μέσο έλληνα κυνηγό, αποστέρησαν σιγά σιγά στο κυνήγι το "ιδεολογικό" του προστατευτικό κάλυμμα, τη σχέση του με την ελληνική παράδοση, τα ήθη και έθιμα, τη στενή του συνάρτηση με την φύση, "αποφλοίωσαν" εν τέλει το κυνήγι, παρουσιάζοντάς το, σαν μια μη απαραίτητη, μη αναγκαία και σχεδόν άχρηστη, αν όχι βλαβερή και επικίνδυνη δράση στην καλύτερη των περιπτώσεων …
Η έκδηλη και ουτοπική εσωστρέφειά μας λειτούργησε χρόνια πολλά αντίθετα, αφού "εμείς τα πιστεύαμε έτσι ήταν", φεύ όμως, αλλά και ο περί διαχείρισης των θηραματικών πληθυσμών λόγος και ρόλος μας, τα διάφορα υποστηρικτικά θηραματικά έργα κλπ δεν φαίνεται ότι τελικά αποτελούν και κοινή πεποίθηση των λοιπών μη κυνηγών συνελλήνων, όσο για την χρησιμότητά τους, ως κύριων αποδεικτικών ή επικουρικών μέσων επ΄ακροατηρίω, αφήστε τα καλύτερα, έδωσαν ή δίνουν ανάσα στη αντιμετώπιση αιτήσεων ακύρωσης στα διοικητικά δικαστήρια αλλά όχι όπως φαίνεται και στα ποινικά …
Και αναρωτιέται κανείς ποιο τελικά είναι το διακύβευμα για το κυνήγι, το οποίο στη σημερινή πρωτόγνωρη κρίση θα μπορούσε να δώσει μια ελάχιστη "οικονομική ανάσα" σε πολλές περιοχές φτωχές ή μη τουριστικά άξιες λόγου, από όσους θα (μπορούν) συνεχίζουν ακόμη να το ασκούν, παράδειγμα εδώ λαμπρό αποτελούν τα Σκόπια, η Βουλγαρία κλπ και εύλογα τα ερωτήματα, αν λ.χ αποφασιστεί η τροποποίηση του Ν.Δ περί Δασικού Κώδικα του 1967 που ρυθμίζει και τα κυνηγετικά και τη σχέση Κ.Ο – Υπουργείου, κι αν πέσουν σενάρια σαν αυτά που είχαν "αχνοφανεί επί Τίνας", τι θα συμβεί άραγε;
