Ο μαθητης, απο μονος του, εστω και με πολυ μικρη ηλικια, πιθανον να εχει κλιση προς καποια κατευθυνση, ομως λογω απειριας ειναι δυσκολο να το ξερει. Ενας μαθητης πχ που εχει μουσικο αυτι, κλιση στη καλλιτεχνια, ευπλαστο σωμα, μαθηματικο μυαλο, ειναι γενικως ενα καλο "υλικο" για να δουλεψει καποιος μαζι του. Ομως, ο μαθητης απο μονος του δεν μπορει σε αυτη την ηλικια να αντιληφθει τη κλιση του, πολυ περισσοτερο να τη εξελιξει οπως και οσο πρεπει, και εκει μπαινει ο ρολος του δασκαλου. Ο μαθητης δεν μπορει να γινει ποτε δασκαλος του εαυτου του γιατι θα τεινει να επαναλαμβανει τα λαθη του, τα οποια θεωρει σωστα και δεδομενα, μιας και κανεις δεν τον διδαξε τον σωστο τροπο. Η παρουσια και καθοδηγηση του δασκαλου ειναι απαραιτητη γιατι θα βλεπει ακριβως αυτα τα λαθη και θα τα διορθωνει αμεσως, οδηγωντας ουσιαστικα οπως λεει και ο Λεωνιδας, το μαθητη στο δυσκολο δρομο της επιτυχιας. Ειναι αυτονοητο οτι αλλιως μαθαινει κανεις στα 5 του, αλλιως στα 10 και αλλιως στα 40, ειναι αλλες οι εμπειριες που πολλες φορες αποτελουν και τροχοπεδη, και το μυαλο ειναι πιο δεκτικο στις μικρες ηλικιες.
Ο Γκαλης πχ αν αρχιζε να παιζει μπασκετ 5 χρονια αργοτερα, θα ηταν διαφορετικα, αν επαιζε μονος του χωρις την καθοδηγηση ενος προπονητη θα ηταν αλλιως, και φυσικα δεν γεννηθηκε ξεροντας οτι ειναι ταλεντο στο μπασκετ, καποιος τον ειδε παιζοντας και τον ενθαρρυνε. Ομοιως κανεις μας δεν ηξερε στα 6 του οτι του αρεσει το κυνηγι, το ψαρεμα, το διαβασμα, ή η σκοποβολη.
Συμφωνώ απόλυτα με τη θέση του Βίκτωρα
Το τελέντο πάντα ανακαλύπτεται από κάποιον ο oποίος μπορεί το διακρίνει.
Εκεί βέβαια εισέρχεται και η πάράμετρος της Ικανότητας του ανθρώπου που αναλαμβάνει να αναδείξει το τελέντο …ο προπονητής
(Δε χρησιμοποιώ τη λέξη “ΔΑΣΚΑΛΟΣ” . Θεωρώ ότι ΠΟΛΥ ΚΑΚΩΣ χρησιμοποιείται . Για πολύ συγκεκριμένους λόγους που δε χρήζουν ανάλυσης τώρα)
Ο ρόλος του προπονητή λοιπόν είναι καθοριστικός για να μη καεί τσάμπα το “χαρτί”
Ο προπονητής παρουσιάζει τη τεχνική (πολλές φορές όχι τέλεια) … ο μαθητής αφομοιώνει και επαναλαμβάνει.
ΚΑΙ ΕΔΩ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΞΕΚΙΝΑ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗ
Ο καλός προπονητής …ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ …είναι καλός παρατηρητής. Θα πιάσει την ελάχιστη ατέλεια στην αρμονική κίνηση του ταλέντου και εκεί θα παρέμβει ώστα να τη τελειοποιήσει …
Ο προπονητής δε χρειάζεται να είναι ο supermaster guru με τη τέλεια τεχνική κατάρτιση. Απλά πρέπει να μεταφέρει-μεταδίδει και να παρατηρεί στο μέγιστο …
Πολλοί από εμάς το έχουμε συναντήσει αυτό στη ζωή μας … άνθρωποι με τέλεια κατάρτιση …αλλά μεταδοτικότητα …ΜΗΔΕΝ !!! (εκει παρατηρεί ο μαθητής …και ότι πιάσει)
Πχ μιας και πιάσαμε τους αθλητές …Ομπραντοβιτς ….σα μπασκετμπολίστας …λίγο πάνω από μέτριος …σα προπονητής λίγο πάνω από Κορυφαίος