Υπάρχει τρόπος να κάνουμε φινίρισμα και το αποτέλεσμα να μην έχει αυτό το plastic look? Θυμάμαι κάποτε, είχα πιάσει στα χέρια μου μια ακριβή έκδοση ενός μοντέλου μαζικής παραγωγής. Είχα ρωτήσει λοιπόν τον πωλητή, τι διαφορετικό είχε αυτό το όπλο από την στάνταρ έκδοση και ήταν τόσο ακριβό. Μου είχε απαντήσει ότι η διαφορά ήταν στην επεξεργασία του ξύλου. Πράγματι, το ξύλο είχε μια υφή σαν βελούδο (κάτι σαν δέρμα suede) και στην όψη ήταν ματ, όχι γυαλιστερό.
Παρατηρω οτι το τραβας το σχοινι !!!! χαχαχαχαχαχαχα!!!!!
Υπάρχει τρόπος να κάνουμε φινίρισμα και το αποτέλεσμα να μην έχει αυτό το plastic look? Θυμάμαι κάποτε, είχα πιάσει στα χέρια μου μια ακριβή έκδοση ενός μοντέλου μαζικής παραγωγής. Είχα ρωτήσει λοιπόν τον πωλητή, τι διαφορετικό είχε αυτό το όπλο από την στάνταρ έκδοση και ήταν τόσο ακριβό. Μου είχε απαντήσει ότι η διαφορά ήταν στην επεξεργασία του ξύλου. Πράγματι, το ξύλο είχε μια υφή σαν βελούδο (κάτι σαν δέρμα suede) και στην όψη ήταν ματ, όχι γυαλιστερό.
Αυτή η απάντηση τροποποιήθηκε 11 ώρες, 45 λεπτά πριν από τον ALTAIR_LUSSO.
Αυτό είναι θέμα τεχνικής όχι λαδιού. Όλα τα λάδια διεισδύουν στο ξύλο, είναι θέμα προτίμησης αν θέλεις να χτίσεις παραπάνω ποσότητα για έξτρα προστασία, γυαλάδα κτλ.
Σημαντικό είναι να μην χρησιμοποιήσεις (πολύ – εξαρτάται από το ξύλο βέβαια) σίλερ που υποχρεώνει το λάδι να μείνει στην επιφάνεια. Καλό γυαλοχάρτισμα (που πάλι εξαρτάται από το ξύλο, σε ένα πορώδες μπορεί να αρκεί να ανέβεις σταδιακά μόλις ως ένα 320-400, ενώ σε εκθεσιακού τύπου καρυδιά που θέλεις την τέλεια γυαλάδα δεν αξίζει να πέσεις κάτω από το 12000 grit) υγρό με το ίδιο το λάδι πάντα (χωρίς βέβαια διαλυτικό στα καλά λάδια, η λάσπη αυτή που παράγεται κάνει όλη την δουλειά), ελάχιστη ποσότητα λαδιού και πολλά χέρια (το λάδι το τρίβουμε με το χέρι σε μικρή επιφάνεια και το σκουπίζουμε πριν στεγνώσει για να μην μαζέψει για τα πρώτα 3-4). Όλη αυτή η χειρωνακτική, αναγκαστικά, δουλειά (το φινίρισμα ξύλου είναι ολόκληρη τέχνη) φυσικό είναι να ανεβάζει σημαντικά το κόστος σε μαζικής παραγωγής όπλα.
Είναι σαν το hot bluing στις κάννες που έχει κυριαρχήσει στα μαζικής παραγωγής όπλα λόγω κόστους παρότι το ψυχρό rust bluing είναι κλάσεις ανώτερο σε αντοχή και εμφάνιση.
Ανενεργός
Ημ. εγγραφής: 27/10/2008 Αρ. μηνυμάτων: 3347
ALTAIR_LUSSO στις 17 Οκτωβρίου 2012 στις 23:43#381562
Η αλήθεια είναι πως δεν είχα καταλάβει τον λόγο του υγρού γυαλοχαρταρίσματος μετά από κάθε χέρι λάδι. Κάτι που δεν μου άρεσε στα video του Αμερικάνου που έβαλε ο Μάριος, παρότι είμαι άσχετος με φινίρισμα, είναι αυτό το αποτέλεσμα της έντονης “πλαστικούρας”. Την ίδια όψη και αίσθηση στην αφή είχε αρχίσει να παίρνει και το δικό μου κοντάκι μετά τα πρώτα πέντε χέρια που το έχω περάσει μέχρι σήμερα. Μπορεί να γυαλοχαρτάριζα με νερό μετά από κάθε χέρι αλλά δεν είχα καταλάβει το ζητούμενο, το οποίο αν κατάλαβα καλά είναι να απομακρύνουμε το λάδι που δεν τράβηξε το ξύλο. Έτσι λοιπόν σήμερα αποφάσισα να επιμείνω λίγο παραπάνω. Βουτώντας συνεχώς το 880άρι μπλοκ γυαλόχαρτο στο νερό, έτριβα απαλά για αρκετή ώρα. Η δύναμη που ασκούσα ήταν μηδαμινή, αφού για την ακρίβεια άφηνα το μπλοκ με το γυαλόχαρτο να ακουμπάει απλά πάνω στο κοντάκι, χωρίς να το πιέζω καθόλου, μόνο με το δικό του ελάχιστο βάρος. Μετά από λίγη ώρα, το νερό στο γυαλόχαρτο άρχισε να ασπρίζει και να γίνεται σαν γάλα. Θορυβήθηκα για λίγο αλλά έβλεπα ότι στο νερό που το βούταγα δεν φαινόταν να βγαίνει μπογιά. Αφού το σκούπισα με ένα στεγνό πανί είδα ότι αυτή η ενοχλητική ,για μένα, πλαστική όψη και αφή είχε υποχωρήσει. Σε έντονο φως είδα ότι λάδι είχε μείνει σε κάτι οριζόντιες μικροσκοπικές ίνες οι οποίες ήταν πολύ πιο έντονες στα νερά του ξύλου και λιγότερο στην υπόλοιπη επιφάνεια. Αφού λοιπόν το στέγνωσα πέρασα ακόμα ένα χέρι true oil, αυτή την φορά σε αντίθεση με το video, με πανάκι. Έχω σκοπό να συνεχίσω το υγρό γυαλοχαρτάρισμα με 1000άρι μπλοκ για μερικά χέρια ακόμα αλλά από δω και πέρα το λάδι θα το περνάω με πανάκι και όχι με το δάχτυλο.
Δεν ξέρω τελικά αν έκανα καλά ή αν κακώς αφαίρεσα το λάδι που είχα περάσει. Πάντως είναι μια πολύ ευχάριστη ενασχόληση που σου δίνει την ικανοποίηση του χειροποίητου. Ο σκοπός ήταν να μακρύνω το κοντάκι και μάλιστα αρκετά αφού μου έπεφτε πολύ κοντό με αποτέλεσμα να κάνει το όπλο ακατάλληλο για μένα. Το ένα έφερε το άλλο και σκέφτηκα ότι αν είναι να γίνει μια δουλειά, ας γίνει όσο πιο σωστά γίνεται. 🙂
Το γυαλοχάρτισμα με νερό έχει νόημα (κατά την γνώμη μου) μόνο στην αρχική επεξεργασία, πριν το λάδι. Σκοπός είναι το νερό να φουσκώσει τις ίνες του ξύλου που μπορεί να πεταχτούν και να τις αφαιρέσει πριν το φινίρισμα (ιδίως σε ξύλα που έχουν υγρασία ακόμα που το στεγνό γυαλοχάρτισμα με τις υψηλές θερμοκρασίες τα κάνει να γεμίζουν βαθιούς πόρους και σπασιματάκια). Μετά δεν νομίζω ότι εξυπηρετεί κάτι, ιδίως όταν μπλέκεται με λάδια τα οποία δεν είναι υδατοδιαλυτά.
Ο Αμερικάνος στο βίντεο κάνει την επεξεργασία που προβλέπεται για το tru oil (της B.Casey) που έχει κατασκευαστεί ειδικά για να χτίζει στην επιφάνεια και να φτιάχνει ένα αποτέλεσμα σαν το βερνίκι (Tru–Oil® is a polymerized linseed oil with other natural oils added. This formulation will actually build–up as a finish unlike the raw or boiled linseed oils. ..so that the finish can be made to approach a factory lacquer finish). Σκοπός του είναι η πλαστικοποίηση, δεν είναι κατάλληλο για το αποτέλεσμα που θέλεις να πετύχεις.
Στην διαδικασία που έγραψα παραπάνω, μετά το αρχικό γυαλοχάρτισμα για τα πολύ χοντρά, βάζεις ελάχιστο λάδι στο γυαλόχαρτο και τρίβεις απαλά (πάντοτε, δεν θέλει δύναμη, και εννοείται πάντα με την φορά που έχουν οι ίνες στο ξύλο) ώστε αυτή η λάσπη λαδιού με σκόνη που θα δημιουργηθεί να λειτουργήσει σαν sealer και να κλείσει του πόρους και τις ατέλειες. Μετά το σκουπίζουμε γιατί δεν θέλουμε να χτίσει το λάδι στην επιφάνεια αλλά από κάτω της. Μόλις τελειώσουμε το γυαλοχάρτισμα αλείφουμε το λάδι σαν να κερώνουμε το αυτοκίνητο. Λίγο στο δάχτυλο και το τρίβουμε σε μικρές περιοχές μέχρι να απορροφηθεί από το ξύλο και να στεγνώσει (αν πέσει πολύ το σκουπίζουμε). Το αφήνουμε να στεγνώσει και μετά απλώνουμε λίγο λάδι (ελάχιστες σταγόνες) και το γυαλίζουμε ελαφρά με ένα scotchbrite (ή όποιο άλλο πολύ λεπτό, συνθετικό και όχι μεταλλικό, συρματάκι βρούμε), το σκουπίζουμε πάλι (πριν στεγνώσει) να φύγει όλο το λάδι από την επιφάνεια, και επαναλαμβάνουμε όσες φορές χρειάζεται μέχρι να πετύχουμε το αποτέλεσμα που θέλουμε (όσο περισσότερα χέρια και περισσότερο λάδι τόσο μεγαλύτερη προστασία (αλλά και αίσθηση πλαστικού) και γυαλάδα εκτός αν την σπάσουμε με ένα τελευταίο στεγνό τρίψιμο και το κάνουμε σατινε). Με λίγα χέρια κρατώντας το λάδι κάτω από την επιφάνεια (και το κατάλληλο λάδι) πετυχαίνουμε αυτήν την αίσθηση φυσικού ξύλου. Στο τέλος μπορούμε να το περάσουμε σκληρό κερί (ιδανικά με βούρτσα με πολύ λίγες στροφές) που θα το προστα΄τευσει λίγο περισσότερο και θα μας δώσει αυτήν την αίσθηση βελούδου στην αφή.
Ανενεργός
Ημ. εγγραφής: 27/10/2008 Αρ. μηνυμάτων: 3347
ALTAIR_LUSSO στις 19 Οκτωβρίου 2012 στις 00:02#381955
Ευχαριστώ πολύ, στο επόμενο που θα κάνω θα ακολουθήσω αυτήν την διαδικασία. Στην συγκεκριμένη περίπτωση μάλλον δεν μπορούσε να γίνει κάτι τέτοιο διότι το ξύλο λευκάνθηκε (δεν ξεβάφτηκε απλά) και χρειαζόταν οπωσδήποτε βάψιμο. Φαντάζομαι ότι στην διαδικασία που περιγράφεις δεν χωράει μπογιά γιατί αν προσπαθήσεις να σπάσεις την γυαλάδα και ακουμπήσει το γυαλόχαρτο στην μπογιά θα γίνει χάλια.
Εσύ τι λάδι θα πρότεινες εκτός από εκείνο το πανάκριβο που είχες παραθέσει σε προηγούμενο post?
Εγώ δεν θα χρησιμοποιούσα ποτέ βαφή εμποτισμού (wood stain). Πρώτον θαμπώνουν το ξύλο και χαλάνε τα νερά, δεύτερον κλείνουν τους πόρους και αποτρέπουν την διείσδυση του λαδιού αφού οι κόκκοι χρώματος τους κατακάθονται στα επιφανειακά στρώματα (για αυτό τον λόγο βγαίνουν με εύκολο τρίψιμο), και τρίτον τα χημικά που χρησιμοποιούν αντιδρούν με τα καθαρά λάδια (το truoil έχει αρκετό βερνίκι και αντέχει γιατί καλύπτει). Ο καλύτερος τρόπος να χρωματίσεις το ξύλο για φινίρισμα με λάδι είναι η ανιλίνη λαδιού (αυτή σε σκόνη την καθαρή όχι τα έτοιμα σκευάσματα που μπορεί να έχουν διάφορα). Αν θέλεις πολύ έντονη απόχρωση την διαλύεις σε white spirit και την εφαρμόζεις σαν το stain. Για μεγαλύτερη φυσικότητα διαλύεις μικρή ποσότητα μέσα στο ίδιο το λάδι (πάλι με μικρή ποσότητα διαλύτη) και ακολουθείς την διαδικασία που έλεγα παραπάνω.
παρατηρω το τοπικ με μεγαλο ενδιαφερον και βλεπω πως υπαρχουν φιλοι με μερακι αλλα και αρκετες γνωσεις… δεν θα προσθεσω ουτε μια εγω..εκτος απο μια φραση..
ΜΕΓΑΛΗ ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΑΙ ΧΡΟΝΟ ΑΦΘΟΝΟ ΧΡΟΝΟ ΘΕΛΕΙ!!!!!
αν και εχω παλια αναφερθει σε τεχνικες και εγω. εχω αναπαλαιωσει αρκετα οπλα αλλα και μετατρεψει απο βερνικι σε φινηρησμα λαδιου. σας παραθετω δυο φωτο του οπλου…ενα ιταλικο πλαγιο κοκοροτουφεκο με καννες croop germany. η κατασταση του ηταν αθλια οταν επεσε στα χερια μου τα ξυλα θυμηζαν τελαρο λαχανικων ξεχασμενο χρονια στο υπεθρο… οσο για πελμα ειχε μια βι δα.. και ενα μισοκοματι πλαστικου….η αλλη βιδα και το μισο αλΛο πελμα ηταν αφαντο. ατυχως δεν κρατησα φωτο απο το πως ηταν…. το φινηρησμα ειναι λαδι ..λινελαιο. το πελμα και τα διακοσμητικα λευκα ειναι δικης μου κατασκευης
ALTAIR_LUSSO στις 23 Οκτωβρίου 2012 στις 21:32#383244
Πάντως φίλε Sot εγώ που χρησιμοποίησα την Walnut Stain της B.Casey δεν παρατήρησα κάτι αρνητικό. Αντίθετα ανέδειξε νερά που πριν δεν φαίνονταν και από την άλλη δεν εμπόδισε το πρώτο χέρι True oil να εισχωρήσει στο ξύλο. Το καταλάβαινα γιατί την στιγμή που το παίρναγα με το δάχτυλο αυτό πότιζε αμμέσως. Από εκεί και πέρα βέβαια δεν είχαμε άλλον εμποτισμό γιατί το true oil χτίζει επίπεδα, χωρίς να διεισδύει.
Για να μου λυθεί η απορία ρώτησα τον Αμερικάνο, στα video του Μάριου, και μου απάντησε ότι το γυαλοχαρτάρισμα ανάμεσα στα χέρια true-oil έχει το νόημα να δημιουργήσει αγριάδα ώστε να πιάσει το ένα χέρι πάνω στο άλλο.
Προσωπικά έχω τελειώσει με το κοντάκι και είμαι αρκετά ευχαριστημένος με το αποτέλεσμα. Το μόνο που έχει μείνει είναι να το περάσω κάνα δυο χέρια κερί. Την μεγάλη αίσθηση πλαστικούρας και γυαλάδας την επέφυγα αφού αντιθέτως με τον Αμερικάνο, άπλωνα το λάδι με πανάκι (όχι με το δάχτυλο βάζοντας με το κιλό ) και τρίβοντας πριν από κάθε χέρι πολύ ελαφριά με βρεγμένο γυαλοχαρτο. Θα βάλω φώτο μόλις εφαρμόσω και το καινούριο πέλμα…
Ψάχνοντας για κάτι διαφορετικό βρήκα ένα διαφορετικό τρόπο φινιρίσματος, με Danish Oil και συγκεκριμένα το Watco το οποίο βγαίνει και σε αποχρώσεις. Δείτε το παρακάτω βίντεο, μοιάζει πολύ στον τρόπο που περιέγραφε παραπάνω ο Sot…
Αλλη μια εκδοχή του Danish oil χωρίς τρίψιμο…
Και ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο που βρήκα για το Watco Danish Oil…
Αυτά εξαφανίστηκαν μετά την λεύκανση του ξύλου με Περιντρολ και αμμωνία … ! Επίσης προστέθηκε ξύλινο πέλμα για να μακρύνει το κοντάκι με εποξική κόλλα δύο συστατικών. Το ξύλινο πέλμα κόπηκε με το κατάλληλο pitch.
Τέλος βάφτηκε με wood stain και περάστηκε καμιά 10αριά χέρια με true oil, με ελαφρύ τρύψιμο μεταξύ των χεριών. Τοποθετήθηκε και ένα καινούριο κλασικό πελματάκι.
Υπάρχουν αρκετές ατέλειες οι οποίες προέκυψαν κατά την διαδικασία. Το πιο δύσκολο ήταν η προσαρμογή του ξύλινου πέλματος. Έμαθα πολλά από την ενασχόληση αυτή και πιστεύω ότι το επόμενο θα αγγίξει το τέλειο.
Πριν… [/URL] Uploaded with ImageShack.us Μετά την χρήση διαβρωτικού…. φάνηκαν τα προβλήματα που δημιουργούν τα λάδια όταν έρχονται σε επαφή με τα ξύλα. Σαν μικρά καψίματα. [/URL] Uploaded with ImageShack.us [/URL] Uploaded with ImageShack.us Αυτά εξαφανίστηκαν μετά την λεύκανση του ξύλου με Περιντρολ και αμμωνία … ! Επίσης προστέθηκε ξύλινο πέλμα για να μακρύνει το κοντάκι με επωξική κόλλα δύο συστατικών. Το ξύλινο πέλμα κόπηκε με το κατάλληλο pitch. [/URL] Uploaded with ImageShack.us Τέλος βάφτηκε με wood stain και περάστηκε καμιά 10αριά χέρια με true oil, με ελαφρύ τρύψιμο μεταξύ των χεριών. Τοποθετήθηκε και ένα καινούριο κλασικό πελματάκι. [/URL] Uploaded with ImageShack.us [/URL] Uploaded with ImageShack.us [/URL] Uploaded with ImageShack.us Υπάρχουν αρκετές ατέλειες οι οποίες προέκυψαν κατά την διαδικασία. Το πιο δύσκολο ήταν η προσαρμογή του ξύλινου πέλματος. Έμαθα πολλά από την ενασχόληση αυτή και πιστεύω ότι το επόμενο θα αγγίξει το τέλειο.
Μπράβο ρε φίλε..Θες το επόμενο να είναι το δικό μου? 😆
Ανενεργός
Ημ. εγγραφής: 27/10/2008 Αρ. μηνυμάτων: 3347
ALTAIR_LUSSO στις 25 Νοεμβρίου 2012 στις 22:28#392071
ALTAIR_LUSSO wrote:
Πριν… [/URL] Uploaded with ImageShack.us Μετά την χρήση διαβρωτικού…. φάνηκαν τα προβλήματα που δημιουργούν τα λάδια όταν έρχονται σε επαφή με τα ξύλα. Σαν μικρά καψίματα. [/URL] Uploaded with ImageShack.us [/URL] Uploaded with ImageShack.us Αυτά εξαφανίστηκαν μετά την λεύκανση του ξύλου με Περιντρολ και αμμωνία … ! Επίσης προστέθηκε ξύλινο πέλμα για να μακρύνει το κοντάκι με επωξική κόλλα δύο συστατικών. Το ξύλινο πέλμα κόπηκε με το κατάλληλο pitch. [/URL] Uploaded with ImageShack.us Τέλος βάφτηκε με wood stain και περάστηκε καμιά 10αριά χέρια με true oil, με ελαφρύ τρύψιμο μεταξύ των χεριών. Τοποθετήθηκε και ένα καινούριο κλασικό πελματάκι. [/URL] Uploaded with ImageShack.us [/URL] Uploaded with ImageShack.us [/URL] Uploaded with ImageShack.us Υπάρχουν αρκετές ατέλειες οι οποίες προέκυψαν κατά την διαδικασία. Το πιο δύσκολο ήταν η προσαρμογή του ξύλινου πέλματος. Έμαθα πολλά από την ενασχόληση αυτή και πιστεύω ότι το επόμενο θα αγγίξει το τέλειο.
Μπράβο ρε φίλε..Θες το επόμενο να είναι το δικό μου?
Γιατί όχι; Αν προλάβεις βέβαια τον Πανούτσο που έχει πάρει σειρά με μια 301 😉
ALTAIR_LUSSO wrote:
Πριν… [/URL] Uploaded with ImageShack.us Μετά την χρήση διαβρωτικού…. φάνηκαν τα προβλήματα που δημιουργούν τα λάδια όταν έρχονται σε επαφή με τα ξύλα. Σαν μικρά καψίματα. [/URL] Uploaded with ImageShack.us [/URL] Uploaded with ImageShack.us Αυτά εξαφανίστηκαν μετά την λεύκανση του ξύλου με Περιντρολ και αμμωνία … ! Επίσης προστέθηκε ξύλινο πέλμα για να μακρύνει το κοντάκι με επωξική κόλλα δύο συστατικών. Το ξύλινο πέλμα κόπηκε με το κατάλληλο pitch. [/URL] Uploaded with ImageShack.us Τέλος βάφτηκε με wood stain και περάστηκε καμιά 10αριά χέρια με true oil, με ελαφρύ τρύψιμο μεταξύ των χεριών. Τοποθετήθηκε και ένα καινούριο κλασικό πελματάκι. [/URL] Uploaded with ImageShack.us [/URL] Uploaded with ImageShack.us [/URL] Uploaded with ImageShack.us Υπάρχουν αρκετές ατέλειες οι οποίες προέκυψαν κατά την διαδικασία. Το πιο δύσκολο ήταν η προσαρμογή του ξύλινου πέλματος. Έμαθα πολλά από την ενασχόληση αυτή και πιστεύω ότι το επόμενο θα αγγίξει το τέλειο.
Μπράβο ρε φίλε..Θες το επόμενο να είναι το δικό μου?
Γιατί όχι; Αν προλάβεις βέβαια τον Πανούτσο που έχει πάρει σειρά με μια 301
Κάνε του Πανούτσου πρώτα για να γίνει τέλειο το δικό μου.. 😛 ..Οχι ρε εντάξει θα δούμε δεν επείγει..
[/URL]
[/URL]
[/URL]
[/URL]
[/URL]
[/URL]
[/URL]
