Δυσκολευόμουν στο ότι βυθομετράς ένα σημείο αλλά τα ρεύματα σου αλλάζουν το σημείο και με 10cm ύψος από το βυθό δυσκολευόμουν να μην πιάνω πάτο.
Αλλά γράφοντας εσύ για 30cm από κάτω μου έλυσες την απορία. Τόσο δεν πρέπει πατωτά?
Έχω άλλες δύο απορίες αν έχεις την καλοσύνη.
1. Όταν μας πάρει τον φελό κάτω από την επιφάνεια το ψάρι καρφώνουμε ή το αφήνουμε να το πάρει καλά?
2. Τα φρένα λυμένα κάργα όπως είδα στα video του Louis?
Γιάννη καλημέρα.
Όσο και να έχω προσπαθήσει να κάνω βολές με απόλυτη ακρίβεια, αυτό είναι αδύνατον. Μια ο αέρας, μια τα ρεύματα, η αρματωσιά θα καταλήξει λίγο δεξιά, λίγο αριστερά, λίγο πίσω, λίγο μπροστά κτλ κτλ. Καταλαβαίνεις λοιπόν ότι το να σηκώσω το δόλωμα 10cm από τον βυθό δεν είναι κάτι που θα συμβαίνει καθόλη την διάρκεια που η αρματωσιά θα βρίσκεται στο νερό. Προσωπικά, αν ψαρεύω σε μέρος που δεν ξέρω την διαμόρφωση του βυθού, προτιμώ να τον "αποκρυπτογραφήσω" κάνοντας βυθομετρήσεις σε μια έκταση λίγων τετραγωνικών μέτρων, ώστε να καταλάβω αν υπάρχουν σκαλοπάτια, πέτρες μεγάλες κτλ.
Από την άλλη, ειδικά αν πρόκειται να ψαρέψω μέρα, δεν πρέπει να ξεχνώ ότι τα ψάρια λειτουργούν ανταγωνιστικά για την τροφή τους και για 20 πόντους δεν πρόκειται να αδιαφορήσουν γι'αυτήν. Οπότε μην ταλαιπωρείσαι να πετύχεις οποσδήποτε 10 πόντους. Το ψάρι που έχει σκοπό να φάει, θα φάει στους 10 στους 20 και στους 30 πόντους. 
Πότε καρφώνουμε. Ωραία ερώτηση. Θα σου έλεγα ότι αφήνουμε να το πάρει καλά, αλλά υπάρχει η πιθανότητα του βραχώματος. Αν ψαρευω μελανούρια στα μεσόνερα το αφήνω να το πάρει καλά. Έχει και αυτό την ομορφιά του, να βλέπεις μέσα στο σκοτάδι, το σιαλούμ να χάνεται σιγά-σιγά στα σκοτεινά νερά. Αν ψαρεύω σαργούς κοντά στον βυθό, δεν το αφήνω και πολύ ώρα γιατί υπάρχει περίπτωση να αρπάξει το δόλωμα και να μπει στη τρύπα.
ΟΧΙ ποτέ τα φρένα λυμένα κάργα. Δεν νομίζω στο video του Ηλία να δείχνει κάτι τετοιο αλλά θα το ξαναδώ πιο προσεκτικά γιατί το είδα λίγο βιαστικά. Όσο αυξάνεται η εμπειρία σου, τόσο θα πιάσεις τον εαυτό σου να σφίγγει τα φρένα. Είναι κάτι σαν τον σκοπευτή που όσο γίνεται καλύτερος σφίγγει τα τσόκ στο όπλο. Τα κάργα λυμένα φρένα δεν θα σου επιτρέψουν να καρφώσεις καλά, καρφώνοντας αέρα. Να μπορεί να φεύγει πετονιά αλλά με λίγη πίεση, όχι πολύ άνετα. Όταν καρφώνουμε το ψάρι, για 2-3 δευτερόλεπτα το ψάρι παθαίνει ένα σοκ, αυτό πρέπει να το εκμεταλευτούμε και να προσπαθήσουμε να το σηκώσουμε όσο μπορούμε πιο γρήγορα, έστω και για λίγο. Αν ψαρευουμε σαργούς σε βραχότοπο, το ψάρι θα βραχώσει αν μπορεί να πάρει άνετα πετονιά.
Ένα άλλο θέμα που προσωπικά με κάνει να ψαρεύω με κάπως σφικτά φρένα είναι η πιθανότητα να χαλάσω το μαλάγρωμα. Φαντάσου να έχεις μαλαγρώσει ένα κοπάδι μελανούρια ή σαργούς και να έχεις να φρένα λυμένα αέρα πατέρα. Το ψάρι θα αρχίσει να φεύγει, να ξανάέρχεται, να χτυπιέται κτλ οπότε το χάλασες το μαλάγρωμα. Το ψάρι πρέπει να το σηκώσουμε γρήγορα από κει που ψαρευουμε. Φαντάσου να καθόμαστε και να τρώμε σε ένα τραπέζι και να με δεις να αρχίσω να χτυπιέμαι και να τρέχω δεξιά και αριστερά. Το πιο πιθανό είναι να σηκωθείς και να φύγεις τρομαγμένος, ενώ αν γυρίσεις και δεν με ξαναδείς απότομα, το πιο πιθανό είναι να κάτσεις εκεί και να συνεχίσεις να τρως
κaι συγκεκριμένa γιa πaτωτά aσπρόψaρa 
?
[/URL]
η aλήθειa είνaι ότι ότaν πηγaίνω γιa ψάρεμa δεν το ξέρει κaνείς, μετά τa εμφaνίζω… 