DRAHTHAAR 4X4

Ευχαριστώ Πέτρο,

Πράγματι είναι σίγουρο πως θα συμβεί κάτι τέτοιο. Το κουτάβι μου έχει κυριαρχικές τάσεις και στην περίπτωση του αρσενικού λαγόσκυλου που φιλοξενώ αυτές τις μέρες, πήγαν όλα καλά γιατί το μεγάλο σκυλί δέχτηκε την πίεση και μάλιστα ευχαριστέται το παιχνίδι μαζί του.

Επειδή όμως τα θηλυκά είναι λιγότερο ανεκτικά με τα καμόματα των κουταβιών, σίγουρα θα υπάρξει περίοδος γνωριμίας. Ωστόσο το κουτάβι θα είναι 9 μηνών τον Μάρτιο-Απρίλιο που θα αρχίσουμε τα εκπαιδευτικά και ελπίζω ότι θα είναι πιο όριμο.

ΥΓ. Την φωτογραφία θα την δεις αν πας στο τελευταίο μήνυμα της προηγούμενης σελίδας του θέματος αυτού.

ΕΙΜΟΥΝ ΚΑΤΟΧΟΣ ΜΕΧΡΗ ΠΡΙΝ 4 ΜΗΝΕΣ Κ ΓΙΑ 4,1/2 ΧΡΟΝΙΑ ΜΑ ΑΝΑΓΚΑΣΤΗΚΙΚΑ ΝΑ ΤΟΝ ΔΟΣΟ Κ ΝΑ ΜΕΙΝΟ ΜΕ ΤΟ ΕΠΑΝΙΕΛ ΛΟΓΟ ΧΟΡΟΥ.ΤΟ ΕΧΟ ΣΚΥΛΟΜΕΤΑΝΟΙΩΣΕΙ ΑΣΕ ΠΟΥ Κ ΤΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ ΑΝΑΖΗΤΟΥΝ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΟΥ.ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΑ ΠΑΝΤΟΣ ΚΑΙΡΟΥ Η 4Χ4 ΕΙΝΑΙ ΦΟΒΕΡΑ ΜΕ ΤΑ ΚΟΥΡΤΣΧΑΡ ΝΑ ΤΑ ΠΛΗΣΙΑΖΟΥΝ.

Μάλον κάνει λάθος ο φίλος. Δεν μπορεί να έχει παράπονο από το εκπαιδευτή που κατάφερε να κάνει το σκυλί του να ανοίγεται στο καθαρό. Εκτός κι αν θέλει να το “πατάει”.

Αν όμως χάνεται όπως λέει ο Γιάννης, δεν τίθεται θέμα κοντινού η μακρινού σκύλου, αλλά πιθαρχιμένου ή απίθαρχου. Δεν πιστεύω όμως να έφυγε σκυλί απο εκπαιδευτή χωρίς τέλεια ανάκλιση. Μήπως λόγω έλειψης χρόνου δεν ασχολήθηκες ώστε να συνεχίσει ο σκύλος να εκτελεί σωστά, με αποτέλεσμα να χαλάσεις όσα του έμαθε ο εκπαιδευτής? Καλό θα ήταν να τον βγάλεις στον κάμπο μαζί με τον εκπαιδευτή και να τον οδηγεί αυτός. Μόνο τότε θα διαπιστώσεις τι φταίει. Το πιθανότερο είναι ότι το ζώο θα δουλέψει σωστά με τον εκπαιδευτή του.

Πάντως για μένα ένας δείκτης που κυνηγά στον κάμπο δίπλα στο πόδι του κυνηγού είναι για “διώξιμο”.

Θα ήθελα να θέσω κάποιους προβληματισμούς σχετικά με τα Drahthaar και την μεθοδολογία εκτροφής της φυλής και την σχέση τους με το Kurzahaar.

Να πώ ότι έγω εχω Kurzhaar και δεν έχω δει ποτέ Drahthaar στο κυνήγι παρακολουθώ όμως την φυλή διότι γενικά είμαι υπερ των ηπειρωτκών όπως ονομάζονται..

Γενικά πιστεύω ότι στην Γερμανία η εκτροφή η οποία γίνεται με τρομερή αυστηρότητα  στηρίζεται πιο πολύ στα αποτελέσματα που έχει ο σκύλος “μετά την τουφεκιά”. Δηλ ανεύρεση και άπορτ τραυματισμένου θηράματος τριχωτού και φτερωτού..Η ερευνα και φέρμα αξιολογήται μεν αλλά όχι σε απαιτητικές συνθήκες..πχ πέρδικες, μπεκάτσα, κλπ

Με αποτέλεσμα να παράγονται σκυλιά που καλύπτουν πλήρως τις ανάγκες των Γερμανών κυνηγών και γενικά της κεντρικης Ευρώπης όπου υπάρχει αφθονία τριχωτών και φτερωτώ θηραμάτων…και το υπ’ αριθμόν ένα ζητούμενο είναι να μην χαθεί τραυματισμένο θήραμα..διότι ο εντοπίσμος θηραμάτων είναι δεδομένο ότι θα συμβεί..

Το ερώτημα είναι πως αυτά τα σκυλιά επιλέχονται για τα κυνήγια στην Ελλάδα όπου το πρώτο ζητούμενο εδώ είναι η ερευνα, εντοπισμός και σταθερή φέρμα..

Δεν κατανοώ δηλαδή γιατί δεν κάνει ποτέ ο ομιλος Drahthaar κάποιους αγώνες σε μπεκάτσα η πεδινές πέρδικες..?ωστε να δειχθούν εκεί καποια σκυλιά που μπορούν αξιοποιηθούν στα κυνήγια που κάνουν οι Ελληνες κυνηγοί…Διότι στην Ελλάδα δεν νομίζω ότι χρησιμοποιουνται στο γουρούνι αλλα μόνο στα φτερωτά θηράματα ως σκύλος φέρμας..

Αντ αυτού έχω δεί ότι οργανώνονται κάποιοι αγώνες οι οποίοι για πολλούς θεωρούνται στημένοι δηλ με ήμερο θήραμα κλπ..

Αρα πως κάποιος να επιλέξει Drahthaar για το κυνήγι όταν δεν έχει δει τα αποτελέσματα στην Ελληνική πραγματικότητα..

Απο την άλλη το Kurzhaar θεωρώ ότι ξεκίνησε η εκτρόφή με την ιδια λογική με το Drahthaar αλλά έχει επικεντρωθεί πλέον στην επιλογή με βάσει τα αποτελέσματα σε αγώνες πρακτικού κυνηγιού με σκυλιά φέρμας..και γι΄αυτό έχει επικρατήσει και αριθμητικά στη  δυτική Ευρώπη..Νομίζω στην Γερμανία αριθμητικά υπερίσχύει το Drahthaar..

Φυσικά αυτά είναι προσωπικές απόψεις και δεν διεκδηκώ το αλάθητο..

Φιλικά,

Κώστας

Τέλικα η φυλή που πριν 15 χρόνια επέλεξα για απορτάρει καμμιά πάπια από το νερό και για παραποτάμια κυνήγια βασικά για να συμπληρώνει το “άτι” και σε ηλικία 7 μηνων με έκανε να μην ξανασκεφτώ ότι υπάρχει άλλη ράτσα για μενα, είναι πολύ παρεξηγημένη όπως την είχα παρεξηγημένη  και εγώ πριν 15 χρόνια. Πήρα θυλήκο μην τυχόν και με “κατασπαράξει”. Μπορεί να σας ακούγεται λίγο υπερβολικό αλλά πιστεύω ότι όποιος δεν έχει ζήσει με ένα καλό D.D. δεν μπορεί να καταλάβει τι σημαίνει σκύλος, η αγάπη του και η αφοσιώση του είναι κατι το απερίγραπτο, δεν είναι μια αγάπη αδύναμη όπως των setter είναι μια αγάπη δυναμική όπου στον “κίνδυνο” δεν θα ψάξει προστασια στο αφεντικό αλλά θα μπεί μπροστά  να δώσει τον εαυτό, λατρεύουν την οικογενειακή ζωή, τα παιδιά, φύλακες υψηλού επίπεδου λόγω και της μεγάλης τους ευφυίας,  Για μένα για κάποιον ο οποίος θέλει να έχει ένα σκύλο δεν υπάρχει άλλη επιλογή. Τα προβληματικά ζώα είναι ζώα κακής εκτροφής και κακής “ανατροφής” δεν είναι σκυλιά του κυνοτροφείου.Κυνηγετικά τώρα για το απόρτ  δεν θα πώ τίποτα όλα περί σκληρού δοντιού κλπ είναι για γέλια, η  σκύλα του κουμπαρου μου απορτάρει τυπικότατα 12 κιλά και αμέσως μετά αυγό, τα δικά μου μπορούν στην εκπαίδευση να απορτάρουν και 6 -7 φορές το ιδιο φτεροβαρετο ορτύκι  και να είναι αθικτο.και την άλλη στιγμή να σκοτώσουν μια γάτα, τα περισσότερα μάλιστα δεν θα χρειαστούν σχεδόν καμία εκπαιδευση για να απορτάρουν στο χέρι ή από το νερό, λίγο παιχνίδι μόνο, εξαιρετικά εκπαιδευσιμα και τεράστια νοημοσύνη για κυνηγετικά σκυλιά και είναι επόμενο γιατί σκύλος που δεν εκπαιδεύεται ευκολά ή δεν είναι ευφυής  με το γερμανικό σύστημα εκτροφής δύσκολα θα αναπαράγει ένα σύστημα που χρησιμοποιείται 72 χρόνια τώρα. Για την σταθερότητα της φέρμας είναι ενστικτώδης σε υψηλότατο επίπεδο, η λάθος εντύπωση παράγεται σε ώριμα σκυλιά  όπου πια έχοντας την σύνδεση με το αφεντικό τους καταλαβαίνουν ότι το αφεντικό είναι σε θέση βολής και ορμάνε θέλοντας να βελτιώσουν τις πιθανότητες του αφεντικού τους, μερικοί θα πουν μα που ξέρει αν έχω τοποθετηθεί το ξέρουν έχουν κώδικές επικοινωνίας τέτοιους που δεν χρειάζονται εντολές κλπ.λευκές φερμες μηδενικό ποσοστό.Ιχνηλασία εμφυτη, δύσκολα θα χαθεί τραυματισμένο όπως και ποδαρωμένο πουλί, για τα πυκνα δεν νομίζω ότι υπάρχει αντίπαλος, για τα παγωμένα νερα κλπ  τα ίδια, εξαιρετική αίσθηση θηράματος, Τώρα για τους αγώνες, μέχρι τώρα διοργανώνονται στην Ελλάδα αγώνες  ΓΕΝΕΤΙΚΟΙ, το οποίο σημαίνει ότι  απευθύνονται σε νεαρά κυρίως άτομα, λόγω μη μεγάλου χρονικού υπόβαθρού και λόγω αγνοιας των πολλών για την μορφή των αγώνων αυτών  στην Ελλάδα υπάρχει ανοχή στις ηλικίες, κανονικά ο σκύλος έχει τελείωσει με τους αγώνες του σε ηλικία 27 μηνων και με δικαίωμα συμμετοχής μέχρι 2-3 φορές εφοσον είσαι στο όριο της ηλικίας, μετά τέλος ο σκύλος κάνει αυτό που γεννήθηκε να κάνει ΚΥΝΗΓΑΕΙ, δεν υπάρχει έτσι ο διαχωρισμός σκύλων αγώνων  και κυνηγετικών, για να αξιολογηθεί ένας σκύλος σε αυτούς τους αγώνες πρέπει να έρθει σε επαφή με θήραμα όπωσδηποτε, και μπορεί στην Γερμανία να είναι κάτι ευκολο αλλά για την Ελλάδα μια λύση για αρχή ήταν το στητό θήραμα, έτσι και αλλιώς με αυτό βαθμολογείς μόνο την φέρμα,  η έρευνα (κίνηση – στησιμο στον αέρα κλπ) μπορεί να αξιολογηθεί και χωρίς θήραμα ο σκύλος θα πρέπει να ψάχνει και χωρίς θήραμα. Γίνονται προσπάθειες να γίνει σε άγριο, τουλάχιστον στο 2ο επίπεδο των δοκιμασιών στο ΗΖP,  το οποίο είναι ένα HEGEWALDT χωρίς ιχνηλασία λαγού. Ελπίζουμε φέτος να το κατάφερουμε, χρειάζονται πολλοί κριτές σχεδόν ένας κριτής ανα σκύλο και 2 ημέρες για την ολοκλήρωση κατάλαβαίνεται την δυσκολία της διοργάνωσης, γιατί θα πρέπει να είναι ο σκύλος έξω και να ψάχνει μέχρι να συναντήσει θήραμα και όχι μια φορά για εξαληφθεί ο παράγοντας τύχη. Εχει διοργανωθεί με δική πρωτοβουλία δοκιμάσια στο Σχιστό, με μόνο 4 συμμετοχές,Το μεγάλο πρόβλημα της φυλής είναι ο φόβος των “πολλών” που ζητούνται απο τις δοκιμασίες, είναι όμως απλά πράγματα για αυτή την φυλή και ένα τυπικό άτομο πολύ εύκολα θα ολοκληρώσει με ελάχιστη εκπαιδευση τη εαρινή δοκιμασία,VJP, Τα πράγματαστην φθινωπορινή είναι λίγο ποιο δύσκολα αλλά και εκεί ένα κυνηγημένο ζώο σαν Ντραχτχααρ  θα την τελείωσει, γιατι στο επίπεδο που ήμαστε μέχρι τώρα (αν και ο Γερμανός κριτής που ήρθε για 2η φορά έμεινε εκπληκτος από την πρόοδο που είχαμε, 2 σκυλιά τελείωσαν το 2ο επίπεδο hzp,  σε ηλικία μικρότερη του ενός έτους και με αρκετά καλή βαθμολογία, δοκιμασία στην οποία το όριο είναι 27 μήνες. ) αυτό που ζητάμε είναι να τελειώσουν την δοκιμασία και να τις συνηθίσει ο κόσμος.  Οι κριτές, οι εκπαιδευτές σημειωτέον δεν υπάρχει επαγγελματίας εκπαιδευτής να εκπαιδεύσει Ντραχτχααρ ολοκληρωμένα,Οσο για την σύγκριση τους με τα Κουτσχααρ,  θα πώ μόνο ότι πέρυσι στην Γερμανία γεννήθηκαν  3000 D.D.  & 900 Κουτσχααρ,  Στην Ιταλία πέρυσι ήταν η φυλή με το μεγαλύτερο ποσοστό ανάπτυξης στα κυνηγετικά, ας μην το συζητήσουμε για την Αμερική, Εχουν το μεγαλύτερο club  11000 μέλη, όλοι κυνηγοί μεγάλη δύναμη μες στην FCI, Tώρα εδώ στην Ελλάδα θεωρούμε πολύ φυσιολογικό να χαθεί τραυματισμένος ο ένας και μοναδικός λαγός της περιόδου μια και συνήθως θα ντουφεκιστεί με ψιλά σκάγια, ενώ ο γερμανός ο Αμερικάνος κάνει τα πάντα μην χαθεί ένας από τους 100 της χρονιάς του, όπως θεωρούμε και απόλυτα φυσιολογικό να χαθεί φτερουγάτη ισως η μοναδική πέρδικα της ήμερας που ντουφεκίσαμε στις 12 το μεσημέρι, όπως απόλυτα φυσιολογικό είναι να μαζεύουμε τα μισά παπια από αυτά που σκοτώσαμε τα έχουμε άλωστε τόσα πολλά όλα αυτά. Αλλά έτσι μας χειραγώγησαν τόσα χρόνια. Τελός αυτοί που φταίνε πάνω από όλους είναι οι ίδιοι οι Ντραχτχαραδες που δεν συμμετέχουν  γιατί η δύναμη αυτής φυλής είναι οι αγώνες της.

Παντελής

Δυστυχώς Κώστα και όλοι όσοι θέλουν να λένε ότι ασχολούνται με κυνοφιλικά οι περισότεροι είναι στα λόγια, κριτική απ΄έξω και προπάντων κακόπιστη πάνω στους σκύλους. Πράγμα πολύ αισχρό, στο φινάλε όποιος έχει κάτι καλό γιατί δεν το παρουσιάζει να το δεί τέλος πάντων κάποιος άλλος εκτός του κολητού του.Μια είναι μόνο η λύση Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ, δυστυχώς το “καλό” έιναι κάτι πολύ σχετικό στα κυνηγετικά πράγματα, για τους πολλούς το καλό είναι να ψάχνει ο σκύλος στα  20-30 μέτρα άλλοι αυτά τα “σκοτώνουν’ – Εδώ δεν βρίσκεις άκρη τι εστί 100 μέτρα έρευνα, όπου το μέτρο έιναι τουλάχιστον κάτι υποτίθεται αντικειμένικο, αν με ρωτήσεις προσωπικά δεν έχω δεί σκύλο σε καμιά φυλή τόσα χρόνια που τριγυρνάω στα βουνα που να ψάχνει 100 μέτρα  στο βουνό, φεύγουν και 200 και 500 αλλά δεν ψάχνουν κόβουν ευθείες.Τι φοβάται ό κόσμος μην εκτεθεί ο σκύλος του αν βρεθεί σε κακή μέρα, μα όλοι όσοι ασχολούνται με σκυλιά ξέρουν ότι οι σκύλοι έχουν “κακές” μέρες  όπως ξερουν ότι οι σκύλοι έχουν χιλιές αιτίες στον αγώνα να μην βγάλουν αυτό που μπορούν.Ενα θα τονίσω ότι η μη συμμετοχή  είναι το μεγαλύτερο σφάλμα που μπορεί να κάνει κάποιος, ας πάει τουλάχιστον να δεί 2-3 φορές αγώνες και θα δεί ότι δεν υπάρχουν super σκύλοι, ότι με λίγη δουλεία μπορεί ένας καλός σκύλος να “σταθεί’ . Εγω βεβαια είμαι υπέρ του δικού (Γερμανικού) συστήματος που βασίζεται στην μαζική συμμετοχή και που ο σκύλος συμμετέχει στους αγώνες μέχρι μια ηλικία μετά πάει για κυνήγι, οι αγώνες είναι πέρα από γενετικά τεστ και μια αφορμή για να εκπαιδεύσει κάποιος τον σκύλο του, ειδικά αν υπάρχει όπως στην Γερμανία κανονισμός  όπου αν δεν πληρείς κάποιες προδιαγραφές  δεν ζευγαρώνει ο σκύλος.

 Δυστυχω΄ς το υπάρχον καθεστώς του ΚΟΕ δεν ευνοεί τίποτα, παραβιάζονται κανονισμοι και δεν τρέχει μια. κάνενας δεν ελενχει κανένα. Αν θέλεις σου στέλνω τον κανονισμο της FCI για ηπειρωτικούς δείκτες και τον κανονισμό αγώνων  για τα Ελληνικά δεδομένα, τώρα ψάξε γιατί δεν συμμετείχαν το περασμένο “Παγκόσμιο Πρωτάθλημα κουτσχααρ” χώρες εκτός Ευρώπης έχω την ίδια απορία και εγώ, υπ΄όψη ο κανονισμός της FCI  για ηπειρωτικούς δείκτες  δεν έχει κατατεθεί από στον ΚΟΕ από κανένα Ομιλο συμπεριλαμβανομένου και του δικούς μια και δεν υπάρχει λόγοες όσο μας αφήνουν στην ησυχία μας να ανακατέψουμε τα πράγματα, Πάντως και εγώ είμαι απογοητευμένος με την όλη κατάσταση, αλλά σκέψου να μην υπάρχαν και οι Ομιλοι που θα βρίσκαμε ένα σκυλί της προκοπής??? Οσο για το “εκτροφείς” πονεμένη ιστορία φίλε, και εγώ εκτροφέας είμαι και έχω κάνει 6 γέννες σε 14 χρόνια, και σχεδόν καθε φορά χρηματικά μπαίνω μέσα, θα ήταν ποιο οικονομικό για μενα κάθε 3-4 χρόνια να φέρνω ένα κουτάβι από την Γερμανία,  Αν θές το πιστεύεις το ψώνιο μας κάνουμε, π.χ. πέρυσι έκανα γέννα  γεννήθηκαν 6 κουτάβια, 1 ο αρσενικός, 2 τα χάρισα σε φίλους ένα κράτησα εγώ και πούλησα 2 από 300€ το ένα, ήτοι 600€, πλήρωσα 6 Χ 20 = 120 τα πετιγκρί,  60€ ο γιατρός για εμβόλια και δήλωση γέννας, τροφές και βιταμίνες  60€,  βάλε τώρα βενζίνες κλπ για αυτό το κέρδος έτρεχα 3 μήνες,  και ακουγα του καθενός την μαλ……,  Ρωτάω αξίζει ?? 

Παντελής