Ο Βαγγέλης Φουντουκίδης ήταν ο εκφωνητής των αξέχαστων στιγμών.
Αλλά και αργότερα, την εποχή του μεγάλου Άρη των Γιαννάκη, Γκάλη, Φιλίππου, Ρωμανίδη κ.α., όταν έπαιζε στην Ευρώπη δεν κυκλοφορούσε αυτοκίνητο στους δρόμους, ακολούθησαν οι αγώνες του Π.Α.Ο.Κ. των Φασούλα, Πρέλιεβιτς και άλλων παικτών που δεν θυμάμαι, ομηρικές μάχες με τις τότε Γιουγκοσλαβικές ομάδες των Ομπράντοβιτς και των αδερφών Πέτροβιτς, μέχρι τη στιγμή που εισχώρησε και εκεί η οπαδική αλητεία του ποδοσφαίρου.
Προσωπικά πάντα χαίρομαι να βλέπω Ελληνικές ομάδες σε Ευρωπαϊκούς αγώνες και πιο πολύ χαίρομαι για τις επιτυχίες τους. Αλλά είπαμε, εγώ είμαι ένας ρομαντικός που το μόνο που με λυπεί είναι να βλέπω να “σκοτώνονται” οι ποδοσφαιριστές του Ο.Σ.Φ.Π. και του Π.Α.Ο.Κ., την στιγμή που οι Έλληνες ποδοσφαιριστές αυτών των ομάδων θα κληθούν με τα εθνικά χρώματα στους αγώνες της Εθνικής Ελλάδος…
