το βισμουθιο το εχουν μεσα στο ατσαλι σε ποσοστο % ή ειναι αποκλιστικα απο αυτο το μεταλο;;;;
ρωταω γιατι το βισμουθιο ειναι απο μονο του πολυ βαριτερο σχεδων το δυπλο απο τον μολυβδο με ειδικο βαρος 20,8 ενω ο μλυβδος εχει 11,3
πχ ειναι ατσαλι (σηδιρος) και 4-5% βισμουθιο κατι οπως το αντιμονιο στον μολιβδο
Φίλε “λιούφκα” νομίζω ότι μπερδεύεις το βισμούθιο με το βολφράμιο. Το βισμούθιο δεν είναι τόσο “βαρύ”. Το ειδικό βάρος του (πυκνότητα καλύτερα) είναι περίπου 9,8 gr/cm3, δηλ. σχετικά κοντά με του μολύβδου.
Τα σκάγια βισμουθίου δεν περιέχουν σίδηρο. Απ’ ότι έχω διαβάσει, είναι κράμα βισμουθίου – κασσιτέρου, δεν ξέρω σε τι αναλογία. Η πυκνότητά τους είναι κοντά με των μολύβδινων – λίγο πιο κάτω νομίζω, δεν θυμάμαι ακριβώς – γι’ αυτό έχουν παρεμφερείς βλητικές ιδιότητες. Επίσης είναι σχετικά μαλακά και μπορούν να βληθούν και από παλιά όπλα και στενά τσοκ. Έχουν ένα μειονέκτημα, ότι είναι κάπως εύθραυστα, αναφέρεται ότι πολλές φορές θρυμματίζονται όταν συναντήσουν σκληρά οστά θηράματος.
Απεναντίας το βολφράμιο ή τουγκστένιο είναι πολύ βαρύ μέταλλο, με πυκνότητα σχεδόν 20 gr/cm3, και πολύ σκληρό επίσης. Αυτό για παραγωγή σκαγιών έχει χρησιμοποιηθεί σε διάφορες παραλλαγές: Σαν κράμα με σίδηρο (tungsten-iron), με σίδηρο και νικέλιο (Hevi-shot), κι επίσης σε ανάμιξη υπό μορφή σκόνης με κάποιο πολυμερές υλικό (tungsten matrix).
Αυτά τυχαίνει να γνωρίζω, επειδή μέχρι πριν 5-6 χρόνια διάβαζα τακτικά διάφορα αμερικανικά περιοδικά. Για νεότερες εξελίξεις ή νέα υλικά στα μη τοξικά σκάγια δεν έχω ιδέα, και δεν έχω ασχοληθεί, αφού δεν κυνηγώ ούτε υδρόβια, ούτε γενικά σε “υγροτοπικές” περιοχές.