Στελιο σου ειναι ευκολο να περιγραψεις την βγσματοση ;;
Τι μαλλινη ταπα ειχε; Ειχε cuvette;
Το χαρτυνο ψωφα για κανονικο μαλλινο!
Ναι, είχε couvette λευκή, μάλλον Bascheri-Pellagri, να σαν αυτές:
http://www.baschieri-pellagri.com/index.php?option=com_content&view=article&id=300&Itemid=201&lang=en
Τώρα για την τάπα, αν και δεν έχω εμπειρία με τα “παραδοσιακά” υλικά, δεν νομίζω ότι ήταν γνήσια μάλλινη. Κάτι σαν χαρτοπολτός μου φάνηκε. Επειδή όπως είπα, δεν ήθελα να χαλάσω τον κάλυκα και δεν είχα μακρύ τιρμπουσόν για να την τραβήξω, τη χάλασα σιγά – σιγά με ένα μυτερό μαχαιράκι και την έβγαζα σε μικρά – μικρά κομματάκια. (Την couvette την κάρφωσα με το μαχαιράκι και την τράβηξα σιγά σιγά, αφού προηγουμένως είχα “σιδερώσει” το στόμιο του κάλυκα με μια … αμπούλα CO2 – Crosman powerlet – τυχαίνει να έχει την ιδανική διάμετρο: 18,6 mm!) 😉
Να πω και τα υπόλοιπα υλικά: Καψούλι Cx2000 – μπαρούτι F2x36 1,85 γραμ. – Νο.9 σκάγια 34,8 γρ. σύνολο 661, δηλαδή κάπου 19 σκάγια/γραμ. – κλείσιμο 6αρι αστέρι στα 58,8 χιλιοστά.
Υ.Γ.1) Όσον αφορά τη μηχανή, εγώ έχω αυτή με τη μαύρη βάση, “LEE LOAD ALL II” (αυτή που έχει κι ο Ρώσος στα παραπάνω βιντεάκια). Δεν ξέρω αν έχει διαφορά από τις παλιότερες, εγώ πάντως είμαι ευχαριστημένος. Καινούργιους κάλυκες έχω δουλέψει λίγο μόνο στην αρχή που την πήρα (2004), αλλά πράγματι κάνει πολύ καλό κόψιμο – κλείσιμο, αρκετά καλύτερο από τη MEC με το ορίτζιναλ πλαστικό μαχαίρι.
Υ.Γ.2) Να και τα δυο δικά μου χάρτινα, η 2η αναγόμωση, την 1η φορά δεν είχα βγάλει φωτό.
