δείτε τι γράφει και η βικιπαίδεια:
(ΣΗΜ. στο λήμμα λύκος και στα υποείδη αυτού συμπεριλαμβάνει – συν τοις άλλοις – στον αριθμό 1 τον ευρασιατικό λύκο (Canis lupus lupus) και στον αριθμό 14 τον Σκυλο (Canis lupus familiaris) !!!!!!!
Υβρίδια
Με_τον_σκύλο
Παρά το γεγονός ότι οι σκύλοι και οι γκρίζοι λύκοι είναι, γενετικά, πολύ κοντά μεταξύ τους και, έχουν μοιραστεί τεράστια τμήματα των περιοχών τους για χιλιετίες, αποφεύγουν να διασταυρωθούν εκούσια στην άγρια φύση, αν και μπορούν να παράγουν βιώσιμους απογόνους και, μάλιστα, με όλες τις επόμενες γενεές να είναι γόνιμες. Στην Βόρεια Αμερική, οι εντυπωσιακοί μαύροι λύκοι, δεν είναι παρά μελανιστικές μορφές από υβριδοποίηση με σκύλους, η οποία συνέβη 10.000-15.000 χρόνια πριν (βλ. Μαύροι λύκοι). Αν και η υβριδοποίηση γκρίζου λύκου-σκύλου στην Ευρώπη έχει προκαλέσει ανησυχίες μεταξύ των επιστημόνων, γενετικές μελέτες δείχνουν ότι εισδοχή των γονιδίων του σκύλου στους ευρωπαϊκούς πληθυσμούς του γκρίζου λύκου δεν αποτελεί σημαντική απειλή για την γονιδιακή «καθαρότητα» του τελευταίου. Σημαντικό είναι, επίσης, το ότι οι εποχές αναπαραγωγής του λύκου και του σκύλου δεν συμπίπτουν πλήρως, οπότε η πιθανότητα να συναντηθούν τυχαία στην φύση και να ζευγαρώσουν μεταξύ τους, είναι σχετικά μικρή. Όπως οι «καθαροί» λύκοι, έτσι και τα υβρίδια λύκων-σκύλων αναπαράγονται μία (1) φορά κάθε χρόνο, αν και η εποχή ζευγαρώματος τους είναι τρεις μήνες νωρίτερα, με τα κουτάβια να γεννιούνται κυρίως κατά τη χειμερινή περίοδο, μειώνοντας έτσι τις πιθανότητες επιβίωσής τους. Ωστόσο, γενετική μελέτη που εκπονήθηκε στα βουνά του Καυκάσου έδειξε ότι, μέχρι και το 10% των σκύλων στην περιοχή, συμπεριλαμβανομένων των σκύλων-φυλάκων της κτηνοτροφίας, είναι υβρίδια πρώτης γενιάς.Η αναπαραγωγή σε αιχμαλωσία των υβριδίων λύκου-σκύλου έχει πολλαπλασιαστεί στις ΗΠΑ, με 300.000 ζώα να είναι παρόντα εκεί. Η Διεθνής Κυνολογική Ομοσπονδία (FCI) αναγνωρίζει επίσημα ως υβριδικές ράτσες, το «Λυκόσκυλο (σημ. να μη συγχέεται η ονομασία με την λαϊκή «λυκόσκυλο») της Τσεχοσλοβακίας» (Czechoslovakian Wolfdog) και το «Λυκόσκυλο του Σάαρλοος» (Saarloos Wolfdog).
Ο γκρίζος λύκος έχει διασταυρωθεί εκτενώς με τον <i>λύκο των Μεγάλων Λιμνών</i> (<i>Canis lycaon</i>) σε όλο το βόρειοΟντάριο, την Μανιτόμπα και το Κεμπέκ, καθώς και στις δυτικές πολιτείες των Μεγάλων Λιμνών, την Μινεσότα, τοΟυισκόνσιν και το Μίσιγκαν, δίνοντας ένα από τα σημαντικότερα υβρίδια της Αμερικής. <sup id=”cite_ref-75″ class=”reference”>[75]</sup> Οι λύκοι αυτοί είναι κατά 25% μεγαλύτεροι από τους <i>λύκους των Μεγάλων Λιμνών</i> και, συνήθως, έχουν παρόμοιο ανοικτόγκριζο χρωματισμό, αλλά, σε αντίθεση με εκείνους μπορεί επίσης να είναι μαύροι, κρεμ, ή λευκοί. Εξειδικεύονται στο κυνήγι μεγαλυτέρων θηραμάτων όπως είναι οι άλκες και τα καριμπού και όχι τόσο των <i>ελαφιών με λευκή ουρά</i>(<i>Odocoileus virginianus</i>). Επίσης, σε αντίθεση με τους <i>λύκους των Μεγάλων Λιμνών</i>, κατοικούν κυρίως στα βόρεια-αρκτικά (boreal) παρά στα φυλλοβόλα δάση. <sup id=”cite_ref-autogenerated11_24-4″ class=”reference”>[24]</sup>
Σε αντίθεση με τον <i>κόκκινο λύκο</i> και τον <i>λύκο των Μεγάλων Λιμνών</i>, ο γκρίζος λύκος δεν διασταυρώνεται εύκολα με το κογιότ. <sup id=”cite_ref-autogenerated11_24-5″ class=”reference”>[24]</sup> Παρόλα αυτά, γενετικοί δείκτες των κογιότ έχουν βρεθεί σε κάποιους άγριους, απομονωμένους πληθυσμούς γκρίζων λύκων στις νότιες Ηνωμένες Πολιτείες. Ψ-χρωμοσώματα έχουν βρεθεί, επίσης, σε απλοτύπους κογιότ στο Τέξας. <sup id=”cite_ref-76″ class=”reference”>[76]</sup> Το 2013, σε πείραμα που πραγματοποιήθηκε σε αιχμάλωτα άτομα <i>λύκων της Κοιλάδας Μακένζι</i> (<i>C. l. occidentalis</i>) και κογιότ στην Γιούτα, δημιουργήθηκαν έξι υβρίδια μέσω τεχνητής γονιμοποίησης, που είναι η πρώτη περίπτωση τεχνητού υβριδισμού μεταξύ «καθαρών» κογιότ και γκρίζων λύκων. Σε ηλικία έξι μηνών, τα υβρίδια έδειξαν να εμφανίζουν τα φυσικά και ηθολογικά χαρακτηριστικά και από τα δύο είδη. <sup id=”cite_ref-77″ class=”reference”>[77]</sup>
- Τα υβρίδια μεταξύ κογιότ και γκρίζων λύκων, αποκαλούνται ατύπως, <i>κόιγουλφ</i> (<i>coywolf</i>)
Αν και ουδέποτε έχει παρατηρηθεί υβριδοποίηση μεταξύ γκρίζων λύκων και χρυσών τσακαλιών, ενδείξεις τέτοιων περιστατικών υπήρξαν μέσω ανάλυσης μιτοχονδριακού DNA σε χρυσά τσακάλια στην Σενεγάλη <sup id=”cite_ref-autogenerated5_20-1″ class=”reference”>[20]</sup> και την Βουλγαρία. <sup id=”cite_ref-78″ class=”reference”>[78]</sup> Παρά το γεγονός ότι, δεν υπάρχουν γενετικές αποδείξεις υβριδοποίησης μεταξύ γκρίζων λύκων και τσακαλιών στα βουνά του Καυκάσου, υπήρξαν περιπτώσεις όπου κάποια -γενετικά- «καθαρά» χρυσά τσακάλια της περιοχής, έχουν εμφανίσει τόσο έντονους φαινοτύπους γκρίζων λύκων, σε σημείο που να εκλαμβάνονται ως λύκοι, ακόμη και από έμπειρους βιολόγους. <sup id=”cite_ref-autogenerated36_32-2″ class=”reference”>[32]</sup>