Καταπολέμηση Κορακοειδών

ΜΠΕΦ έχεις δίκιο σε όσα λες, σημασία δεν έχει να βρούμε δωρεάν φυσίγγια, αλλά να γίνει κάτι οργανωμένο ώστε να υπάρχουν και καλύτερα αποτελέσματα.

το αεροβόλο απαγορεύεται γενικώς για κυνήγι

ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ E-ARTEMIS “ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΚΟΡΑΚΟΕΙΔΩΝ ΤΟΥ ΚΣ ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΩΝ
O πληθυσμός των κορακοειδών αυξάνεται στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης, γεγονός το οποίο αποδίδεται στην ικανότητα των πτηνών αυτών να προσαρμόζονται στα ανθρωπογενή περιβάλλοντα.   Στις αγροτικές περιοχές προκαλούν ζημιές στη γεωργία και τη θηραματοπονία και στη διατήρηση απειλούμενων ειδών. Στις αστικές περιοχές τα κορακοειδή προκαλούν μεταφορά ασθενειών, ανεξέλεγκτη απόθεση περιττωμάτων και εμεσμάτων σε οχήματα, κτίρια και πεζούς, διασκόρπιση σκουπιδιών και όχληση των κατοίκων με τα κρωξίματα, ιδιαίτερα κατά τις πρωινές ώρες.

Ειδικότερα έχει αποδειχθεί πως τα κορακοειδή φέρουν μια ποικιλία μικροοργανισμών που είναι παθογόνοι στους ανθρώπους. Οι υψηλής επικινδυνότητας ασθένειες που συνδέονται με τη μεταφορά από τα κορακοειδή περιλαμβάνουν τη γρίπη των πτηνών, τον πυρετό του Δυτικού Νείλου και την ασθένεια Lyme. Σημαντική είναι επίσης η ύπαρξη βακτηριδίων στα κορακοειδή τα οποία είναι παθογόνα για τον άνθρωπο. Τέτοια είναι τα καμπυλοβακτηρίδια, τα κολοβακτηρίδια, η σαλμονέλα και το βακτήριο της υερσινίωσης.
Τα κορακοειδή προκαλούν επίσης θνησιμότητα σε είδη της άγριας πανίδας. Κυρίως καταστρέφουν αβγά και θανατώνουν νεοσσούς άλλων πτηνών. Η αρπακτικότητα των κορακοειδών είναι ανάλογη με το μέγεθος του πληθυσμού τους, αυτό όμως δεν ισχύει πάντοτε, καθώς εξαρτάται και από τα υπόλοιπα διαθέσιμα της τροφής τους.
Έρευνες στην Ευρώπη έχουν αποδείξει πως τα κορακοειδή μπορούν να προκαλέσουν σοβαρή μείωση των πληθυσμών ορνιθόμορφων σε μια περιοχή. Τα κορακοειδή προκαλούν θνησιμότητα ακόμα και στο λαγό. Σε έρευνα όπου οι θηλαστικοί άρπαγες αποκλείστηκαν με περίφραξη, τα αρπακτικά πτηνά και τα κορακοειδή θανάτωσαν τουλάχιστον το 15% των νεογνών. Από αυτό το 50% θανατώθηκε από σταχτοκουρούνες (Corvus corone cornix), το 20% από κόρακες (Corvus corax), το 20% από ποντικοβαρβακίνες (Buteo buteo), το 8% από διπλoσάϊνα (Accipiter gentilis) και το 2% από νανόμπουφους (Asio otus).
Τεχνικές αντιμετώπισης
Λαμβάνοντας υπόψη ότι τα περισσότερα οικοσυστήματα είναι πλέον ανθρωπογενή, σε αρκετές περιπτώσεις ο έλεγχος του πληθυσμού ορισμένων ειδών είναι πλέον απαραίτητος. Προτεινόμενες τεχνικές για τη μείωση των επιπτώσεων από τα κορακοειδή είναι η παρεμπόδιση με δίχτυα, ο εκφοβισμός, η θήρευση, η παγίδευση και η μείωση της έκθεσης των σκουπιδιών και άλλων πηγών τροφής.
Η παγίδευση είναι μια επιλεκτική και νόμιμη μέθοδος, και έχει εφαρμοστεί με επιτυχία σε πολλές αγροτικές περιοχές της Ευρώπης. Στην Ελλάδα έχει εφαρμοστεί μόνο στο πλαίσιο έρευνας της Κυνηγετικής Ομοσπονδίας Μακεδονίας & Θράκης (ΚΟΜΑΘ) και του Τμήματος Δασολογίας του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου. Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ότι η αυστραλιανή παγίδα είναι ο αποτελεσματικότερος τύπος παγίδας για τη σύλληψη των κορακοειδών. Στη Γερμανία βρέθηκε πως ένα δίκτυο παγίδων με πυκνότητα 0,2 αυστραλιανών παγίδων/km² μειώνει τον πληθυσμό των σταχτοκουρούνων (Corvus corone cornix) κατά 30% σε μια ευρύτερη αγροτική περιοχή 1000 km². Σχετικά έγγραφα της ΚΟΜΑΘ και του καθηγητή κ Τσαχαλίδη προς τη Δασική Υπηρεσία για την ανάγκη εφαρμογής της παγίδευσης δεν βρήκαν ανταπόκριση.
Στην Ελλάδα η σταχτοκουρούνα και η καρακάξα (Pica pica) έχουν ευρεία εξάπλωση και διατηρούν υψηλούς πληθυσμούς, θεωρούνται επιζήμια είδη και η θήρευσή τους επιτρέπεται. Στο πλαίσιο αυτό εξετάζεται από τους ερευνητές της ΚΟΜΑΘ και η μέθοδος της θήρευσης. Σε συνεργασία με τον Κυνηγετικό Σύλλογο Αμπελοκήπων συγκροτούνται ομάδες κυνηγών και αξιολογείται η αποτελεσματικότητα και οικονομικότητα της προσπάθειας. Οι συλλεγόμενες καρακάξες αποστέλλονται στο Τμήμα Κτηνιατρικής του Πανεπιστήμιου Θεσσαλίας για τη διερεύνηση του ιού του Δυτικού Νείλου και άλλων παθογόνων μικροοργανισμών.