Ανοίγω το θέμα για να καταγράψουμε τα ήθη, τα έθιμα, τις παραδόσεις αλλά και τις πάμπολλες προλήψεις, που αφορούν το κυνήγι αλλά και γενικότερα τις δραστηριότητες των ανθρώπων της Ελληνικής υπαίθρου.
Αφορμή για το νέο θέμα στάθηκε μια συζήτηση σε ένα κυνηγετικό στέκι, όπου ένας έμπειρος συνάδελφος έλεγε – απαξιωτικά – για κάποιον «νέο» κυνηγό: «Αυτός είναι εντελώς άσχετος! Αφού σου λέει «καλό κυνήγι» και το εννοεί»!!!
Τουτέστιν ΔΕΝ ΛΕΜΕ ΠΟΤΕ «καλό κυνήγι» ως ευχή!!!
Αν το πούμε (ή μας το πουν, φτου, φτου), θα το κάνουμε κακοπροαίρετα για να ….. γκαντεμιάσουμε τον «άλλο» και να πάει στράφι η έξοδος του!!!
Αυτό ήταν και είναι παράδοση σε ΟΛΟ τον Ελληνικό χώρο, από τη Θράκη έως την Κύπρο κι από τα Επτάνησα ως τον Πόντο. Την παράδοση αυτή (ή μάλλον πρόληψη αυτή), την τηρούν πάρα πολλοί γνωστοί μου και την αναφέρουν πλείστοι όσοι κυνηγετικοί αρθρογράφοι και συγγραφείς, ενδεικτικά αναφέρω την σχετική καταγραφή στο «Κυνήγια Της Ελλάδας» του Πόλυ Μυλωνά εκδ. 1978
Την ίδια πρόληψη έχουν και οι ψαράδες δεν «εύχονται» ΠΟΤΕ «καλό ψάρεμα», το αντίθετο εύχονται: «σκατά στ’ αγκίστρια σου»
Με έκπληξη παρατηρώ όλο και συχνότερα εδώ στο e-artemis, όλο και περισσότεροι συνάδελφοι να «εκστομίζουν» – ηλεκτρονικά – αυτή την ….κατάρα!