ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΗ ΗΘΙΚΗ ΚΑΙ ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑ

ΘΕΟΦΑΝΗΣ wrote:

Ναι οκ, με μπέρδεψες γιατί το θέμα μας είναι η ηθική, εσύ απλά του αλλάζεις ονομασία και το οναμάζεις <ευγενές>>, ουσιαστικά αναμασάς λόγια που το 99% των προλαλησάντων έχουν ήδη πεί.
<Φάνης

Καμία σχέση….αλλά ΟΚ! :bye:

“Non omne quid licet honestum est” για τους περισσότερο ψαγμένους!

Και επειδή κάποιοι σοφότεροι από εμάς έχουν δώσει απαντήσεις…
Η Ηθική εξετάζει το ερώτημα, “Πώς πρέπει να ζούμε;”. Η ανηθικότητα κυριαρχεί,όταν οι άνθρωποι θέτουν όρους για ίδιο συμφέρον.

Απλά αλλάξτε την ερώτηση…”Πώς πρέπει να κυνηγούμε;”. :bye:

Άδικο είναι για το θήραμα όταν έχει λιγότερες πιθανότητες να ξεφύγει απ΄ όσες έχει να καταλήξει στο σακίδιο.

Το συγκεκριμένο δεν είναι υποκειμενικό μιας κι έχει να κάνει καθαρά με στατιστική. Αν λοιπόν παρατηρούμε ότι κάθε θήραμα που συναντάμε έχει κατά μ.ο. λιγότερες από 50% πιθανότητες να γλιτώσει, τότε τεκμαίρεται η αδικία.

Από τη στιγμή που θα καταναλωθεί βέβαια, δεν έχει καμμία σημασία το άδικο, γιατί θα έχει εκπληρώσει το σκοπό της ύπαρξής του. 🙂

DANAOS_master wrote:

Άδικο είναι για το θήραμα όταν έχει λιγότερες πιθανότητες να ξεφύγει απ΄ όσες έχει να καταλήξει στο σακίδιο.

Θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου. Διαφωνώ μόνον στο ό,τι σκοπός ύπαρξης του κάθε όντος είναι η κατανάλωσή του από το ισχυρότερο. Θα έλεγα πως για τον άνθρωπο τέτοιο σκοπό εξυπηρετούν αυτά που καλλιεργούμε ή αναπαράγουμε, από τα φυτά ως τα ζώα.

Σχετικά με την προηγούμενη δημοσίευσή μου στο παρόν θέμα και συγκεκριμένα την “ένστασή” μου για το χάρισμα θηραμάτων σε φίλους και γνωστούς, δεν εννοώ σε καμιά περίπτωση να δώσω στον μπάρμπα μου (παλιό κυνηγό) 5 τσίχλες ή να τα μαγειρέψω και να πιούμε ένα κρασί με άπειρες κυνηγετικές ιστορίες, αλλά μιλώ συγκεκριμένα για ανθρώπους που αγοράζουν πανάκριβα σκυλιά και όπλα και τα θηράματα που χτυπούν τα δίνουν γιατί – όπως μου ειπώθηκε – δεν τρώνε τέτοια πράγματα.

Twist wrote:

<div class=”d4p-bbt-quote-title”>DANAOS_master wrote:</div>
Άδικο είναι για το θήραμα όταν έχει λιγότερες πιθανότητες να ξεφύγει απ΄ όσες έχει να καταλήξει στο σακίδιο.

Θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου.

Δεν είναι λίγο σχήμα οξύμορο αυτό? αυτό δεν κάνουμε για παράδειγμα στο κυνήγι της μπεκάτσας με την φέρμα και το μπλοκάρισμα? στον λαγό δεν προσπαθούμε να ελαχιστοποιήσουμε την δυνατότητα διαφυγής? Στο αγριογούρουνο δεν κάνουμε το ίδιο?

Γιατί αυτό να το θεωρούμε αδικία? Εξ ορισμού αυτός δεν είναι ο αυτοσκοπός του κυνηγίου?

Είναι λεβεντιά να την πέσουν 5 σκυλιά και 10 νοματαίοι με 3 φυσίγγια ο καθένας μέσα στα μοντέρνα ημιαυτόματα τους, με δράμια και μονόβολα με δραστικό βεληνεκές 100+ μέτρα, οι οποίοι αφού έχουν πρώτα ιχνηλατήσει και βρει που γιατακιάζει το αγριογούρουνο, αποκλείουν εντελώς όλη την περίμετρο και εξοντώνουν ότι είναι μέσα;

Προσωπικά δε το νομίζω. Κυνήγι είναι. Νόμιμο επίσης.

Overlord wrote:

<div class=”d4p-bbt-quote-title”>Twist wrote:</div>

<div class=»d4p-bbt-quote-title»>DANAOS_master wrote:</div>
Άδικο είναι για το θήραμα όταν έχει λιγότερες πιθανότητες να ξεφύγει απ΄ όσες έχει να καταλήξει στο σακίδιο.

Θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου.

Δεν είναι λίγο σχήμα οξύμορο αυτό? αυτό δεν κάνουμε για παράδειγμα στο κυνήγι της μπεκάτσας με την φέρμα και το μπλοκάρισμα? στον λαγό δεν προσπαθούμε να ελαχιστοποιήσουμε την δυνατότητα διαφυγής? Στο αγριογούρουνο δεν κάνουμε το ίδιο?

Γιατί αυτό να το θεωρούμε αδικία? Εξ ορισμού αυτός δεν είναι ο αυτοσκοπός του κυνηγίου?

Αν και απάντησε ο DANAOS_master και εν μέρει με κάλυψε, αδικία θεωρώ την μεθοδολογία των πολυάριθμων ομάδων ανθρώπων, σκύλων, μέσων και όχι βέβαια τον σκοπό. Με δυο λέξεις, αδικία είναι η ελαχιστοποίηση των πιθανοτήτων διαφυγής του θηράματος.

Σε ό,τι αφορά τους κράχτες και τα ομοιώματα, που θεωρώ πως κανένας μας δεν χρησιμοποιεί, η λεβεντιά λοιπόν στο κυνήγι είναι να έχεις πόδια και καρδιά να φτάσεις εσύ το θήραμα και όχι ξεγελώντας το να έρχεται αυτό σε εσένα.

Εδώ αγαπητέ μου (αν μου επιτρέπεις) Δημήτρη το θέμα είναι η κυνηγετική παιδεία, άμεσα συνυφασμένη με το κυνηγετικό ήθος σε ό,τι αφορά την κυνηγετική πρακτική των υδρόβιων. Δεν γνωρίζω αν θεωρείται ανανδρία, αλλά σίγουρα αμβλύνεται κάθε ικανότητα που διακρίνει τον καθένα μας σε ικανό και άξιο κυνηγό, εκεί είναι η λεβεντιά, να μπορείς να πλησιάσεις το θήραμα τόσο ώστε να έχεις ένα καθαρό σκότωμα ή επιτυχία αν προτιμάς. Και θα συμφωνείς φαντάζομαι πως με έναν κράχτη και μερικά ομοιώματα γίνονται όλοι ίδιοι, δεν δικαιούνται όμως όλοι της ίδιας επιτυχίας, αυτό είναι δικαίωμα των άξιων.

Δεν χαρακτηρίζω κανέναν που κυνηγά, μέσα στα πλαίσια των νόμων, όπως εκείνος προτιμά. Το μόνο που μπορώ και δικαιούμαι είναι οι επιλογές μου και οι προτιμήσεις μου να συμβαδίζουν με τα πιστεύω μου. Φυσικά και δεν είναι απαραίτητο να συμφωνεί κάποιος μαζί μου ή να μην δικαιούται αντίθετη άποψη.

Θανάσης

Σαφώς και ότι αναφέρει η νομοθεσία είναι ηθικό κατά την άποψη μου,
και το παραδοσιακό κυνήγι….όπως θέλουμε να το λέμε δεν υπήρξε, τουλάχιστον όχι στο βαθμό που θέλουμε κάποιοι να επικαλούμαστε …εφόσον τα πρώτα εμπροσθογεμή στον απλό λαό τουλάχιστον, έφθασαν πολύ αργά…άρα ποιοί κυνηγούσαν παραδοσιακά? οι πλούσιοι….οι οποίοι δεν είχαν και ανάγκη να τραφούν από δαύτο…πόσες φωτογραφίες μα ζαρκάδια ελάφια και λαγούς έχουμε δεί? αυτοί που κυνηγούσαν με παγίδες και κάνα παλιοτούφεκο που ξέμεινε από τον πόλεμο, ήταν ο απλός λαός που το έκανε καθαρά για βιοποριστικούς λόγους…νομίζω ότι μεταξύ αυτών των δύο τρόπων παραδοσιακού κυνηγιού τίθονται θέματα ηθικής φύσεως…ο ένας επιφανής με τα γυαλισμένα όπλα και τα σκυλιά του, και ο άλλος με παράνομα μέσα ( δόκανα,ξώβεργες,θηλιές ), ποιός είναι ο ανήθικος?