κουτάβι 46 ημερών

Επισκόπηση 15 δημοσιεύσεων - 1 έως 15 (από 30 συνολικά)
Απευθείας μετάβαση στη σελίδα:
  • Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    17/11/2013
    Αρ. μηνυμάτων:
    25
    rizitis στις #463381

    καταρχήν γεια και χαρά σας,

    είμαι 40 ετών κυνηγάω από μικρό παιδί με μια διακοπή 10 ετών από το 1999-2009. το 1999 έχασα και τους 5 σκύλους μου από λεϊσμανίαση αλλά και φόλες, σε 6 μήνες μέσα και έκανα όρκο πως δεν θα ξανα κυνηγήσω ποτέ. μετά από 10 χρόνια αθέτησα τον όρκο μου αλλά μόνο για να πάω στις τσίχλες περιπατητικό για να βοηθήσω ένα φίλο… τελικά με το που ξαναέπιασα το ντουφέκι ξαναζωντάνεψε το μεράκι τα υπόλοιπα τα καταλαβαίνεται είμαι σίγουρος.

    Μετά την εισαγωγή, στο θέμα μας, πάντα είχα λαγόσκυλα και ποτέ πουλόσκυλα, τώρα έχω ένα Ιστρίας 13 μηνών και το έχω φέρει στα μέτρα μου απόλυτα (κυνηγάω καβάλα στα σκυλιά).
    Αποφάσισα να πάρω ένα επανιέλ μπρετόν το οποίο χρειάζομαι πιο πολύ για απόρτ σε τσίχλα, τρυγόνι, μπεκάτσα.
    Δεν με ενδιαφέρει τόσο το να γίνει άσσος στην έρευνα της μπεκάτσα πχ ή λαγού κτλ. με ενδιαφέρει απόλυτα η υπακοή, το να μην κυνηγάει πρόβατα-κατσίκια, και το απόρτ.
    Για την υπακοή και τα αιγοπρόβατα είμαι σίγουρος πως θα τα καταφέρω έχω εμπειρία από πολλά σκυλιά, διάφορες ράτσες και χαρακτήρες. Για το απόρτ όμως είμαι παντελώς άσχετος. Δεν έχω ασχοληθεί ποτέ με αυτό.
    Ψάχνοντας λοιπόν πληροφορίες στο ίντερνετ πελάγωσα…
    Δεν έχω βρει 2 σελίδες να συμφωνούν μεταξύ τους. Ούτε στην μεθοδολογία ούτε στην στην ηλικία ούτε σε σε τίποτα.
    άλλος λέει να πετάμε μπαλάκι άλλο να μην πετάμε, άλλο λέει να ξεκινάμε από 50 ημερών άλλος μετά τους 6 μήνες. ειλικρινά έχω πελαγώσει…

    ξέρω ότι μάλλον αφού δεν έχω ξανα ασχοληθεί με το απόρτ θα έπρεπε να το αναλάβει κάποιος ειδικός, αλλά δυστυχώς δεν μπορώ να διαθέσω χρήματα με τίποτα.

    Η ερώτηση είναι η εξής: γνωρίζεται κάποιο ΔΩΡΕΑΝ dvd ή κάποιο λινκ στο ιντερνετ που να έχει μαθήματα απορτ; βήμα βήμα; πιστεύω ότι είναι ο μόνος τρόπος να τα καταφέρω και να μην κάνω ζημιά στον ΕΚΤΩΡ. Ας ακολουθήσω δηλαδή μια μεθοδολογία τουλάχιστον την οποία θα έχω την ευχέρεια να την δω και να την ξαναδώ μέχρι να την εμπεδώσω.
    ο οποίος εκτωρ, είναι κυρίαρχο σκυλί, με αυξημένο το κυνηγετικό ένστικτο και γενικότερα γνωρίζω από τώρα ότι σε θέματα υπακοής και βασικών εντολών δεν θα είναι εύκολος, παρόλα αυτά εκεί πιστεύω πως θα τα καταφέρω. Στο απόρτ όμως με τον χαρακτήρα του, το δόντι του, αλλά και την δική μου μη γνώση, θα κάνω λάθος…

    ευχαριστώ!


    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    14/11/2012
    Αρ. μηνυμάτων:
    60
    vaggosss στις #463385

    Το μόνο λάθος που έκανες ειναι οτι πήρες ενα επανιελ για απορτ.Το επανιελ είναι σκύλος φερμας και οχι θηραματοφορο και αυτοί που το χρησιμοποιουν για απορτοσκυλο το μονο που κάνουν ειναι ζημιά στη φυλη.Αν επερνες ενα σκυλί που ειναι καθαρα για απορτ οπως λαμπραντορ,springer spaniel θα ήταν πιο εύκολο και για σενα να τ ξεκινήσεις

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    17/11/2013
    Αρ. μηνυμάτων:
    25
    rizitis στις #463394

    μάλιστα, ευχαριστώ για την απάντηση.

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    29/12/2006
    Αρ. μηνυμάτων:
    61
    vdimop στις #463438

    Καλησπέρα φίλε, είμαι και εγω κάτοχος επανιελ και σου λέω ο συγκεκριμένος σκύλος εχει την δυνατότητα να κάνει τα πάντα δηλαδή ότι θέλεις εσύ, ότι του μάθεις. Εμένα ειναι τώρα 7και κυνηγάω τα πάντα με το συγκεκριμένο σκυλάκι. Για την εκπαίδευση του στο απορτ και στην υπακοή μπορείς να συμβουλευτεί στο site του πεππα όπου δίνει καλές κατευθύνσεις και βοηθάνε απίστευτα. Μια συμβουλή θα πρέπει να τα μάθεις εσύ πρώτα καλά και μετα ο σκύλος σου.

    Καλή επιτυχία σου εύχομαι και υπομονή.

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    17/11/2013
    Αρ. μηνυμάτων:
    25
    rizitis στις #463452

    οκ ευχαριστώ, θα εφαρμόσω την μέθοδο που προτείνει ο πέππας και τα ξαναλέμε σε μερικούς μήνες… 🙂

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    20/05/2003
    Αρ. μηνυμάτων:
    4107
    Kalliston Hellas στις #463786

    rizitis καλωσόρισες στο φόρουμ μας.
    Φυσικά το Επανιέλ μπορεί να εκπληρώσει τις επιθυμίες σου για υπακοή και απόρτ, όπως θα μπορούσε και κάθε άλλο σκυλάκι, ακόμη και ένα λυκόσκυλο. Η καθαροαιμία έχει έναν σκοπό, να αναπαράγει σκύλους με εξειδικευμένα προσόντα. Ένας σκύλος επαναφοράς, όπως προαναφέρθηκε θα ήταν όχι μόνο πιο αποδοτικός αλλά κυρίως πιο εύκολο να εκπαιδευτεί, ειδικά από κάποιον που δεν γνωρίζει. Τώρα, όμως, το έχεις το σκυλάκι, οπότε θα δουλέψεις με αυτό, άρα θα δουλέψεις κάτι παραπάνω. Επίσης, μη σε ξενίζουν οι διαφορετικές μέθοδοι που βρήκες, όλες ή καλύτερα σχεδόν όλες, αποδίδουν. Η κάθε μία ανάλογα με τον βαθμό πίεσης που ασκεί στον σκύλο πρέπει να εφαρμοστεί στην κατάλληλη φυλή και κυρίως στην ανάλογη ηλικία. Αν π.χ. με την μέθοδο που αναφέρεται στην 3η παράγραφο, στο εξαίρετο σάιτ του Γιώργου Πέππα, βάλεις στο 60 ημερών κουτάβι σου αγκαθωτό περιλαίμιο, κατά πολύ μεγάλο ποσοστό θα το κάνεις να μην ξαναβάλει τίποτα στο στόμα του. Αυτή η μέθοδος είναι καλή για μεγάλα κουτάβια και “σκληρές” φυλές.
    Αν είσαι ακόμη στο ψάξιμο, δες στο σαιτ του Μανώλη Κατσίπη τα εξής βιντεάκια:

    1)ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΤΟΥ ΣΚΥΛΟΥ ΜΑΣ Α” ΜΕΡΟΣ
    http://powervision.gr/%CE%B5%CE%B9%CF%83%CE%B1%CE%B3%CF%89%CE%B3%CE%B7-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B5%CE%BA%CF%80%CE%B1%CE%B9%CE%B4%CE%B5%CF%85%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%83%CE%BA%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%85-%CE%BC2/

    2)ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΤΟΥ ΣΚΥΛΟΥ ΜΑΣ Β” ΜΕΡΟΣ
    http://powervision.gr/%CE%B5%CE%B9%CF%83%CE%B1%CE%B3%CF%89%CE%B3%CE%B7-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B5%CE%BA%CF%80%CE%B1%CE%B9%CE%B4%CE%B5%CF%85%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%83%CE%BA%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%85-%CE%BC/

    3) ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΤΟΥ ΣΚΥΛΟΥ ΜΑΣ Γ” ΜΕΡΟΣ
    http://powervision.gr/%CE%B5%CE%B9%CF%83%CE%B1%CE%B3%CF%89%CE%B3%CE%B7/

    4) ΒΑΣΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΤΗΝ ΥΠΑΚΟΗ Α’ ΜΕΡΟΣ
    http://powervision.gr/%CE%B2%CE%B1%CF%83%CE%B9%CE%BA%CE%B7-%CE%B5%CE%BA%CF%80%CE%B1%CE%B9%CE%B4%CE%B5%CF%85%CF%83%CE%B7-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%85%CF%80%CE%B1%CE%BA%CE%BF%CE%B7-%CE%B1-%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%BF%CF%83/

    5)ΒΑΣΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΤΗΝ ΥΠΑΚΟΗ Β’ ΜΕΡΟΣ
    http://powervision.gr/%CE%B2/

    6)ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΤΟΥ ΣΚΥΛΟΥ ΜΑΣ
    http://powervision.gr/%CE%B5%CE%BA%CF%80%CE%B1%CE%AF%CE%B4%CE%B5%CF%85%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%83%CE%BA%CF%8D%CE%BB%CE%BF%CF%85-%CE%BC%CE%B1%CF%82/

    Ίσως το πρώτο βίντεο να σου φανεί ανιαρό γιατί έχει πολύ κουβέντα, αλλά από εκεί ξεκινούν όλα. Θα σου πρότεινα να διαβάσεις με προσοχή το Εισαγωγικό κείμενο που είναι σε μορφή word σε κάθε βιντεάκι.
    Για να φτάσεις εκεί που θέλεις πρέπει να ξεκινήσεις από την κοινωνικοποίηση, να περάσεις στην εδραίωση των εντολών 1) Κοντά ή Πόδι (να περπατά δίπλα σου με και χωρίς λουρί). 2) Έλα (να το εκτελεί από οποιαδήποτε απόσταση με οποιεσδήποτε συνθήκες) 3) Κάτσε ή Κάτω (να κάθετε στα πίσω πόδια ή και με την κοιλιά) 4) Μείνε (ουσιαστικά δεν χρειάζεται γιατί από την θέση Κάτω δεν πρέπει να σηκωθεί αν δεν πάρει άλλη εντολή, είναι όμως μια εντολή που επιτείνει την προσοχή του σκύλου για παρατεταμένο Κάτω) Συγχρόνως μπορείς να ασχολείσαι με το απόρτ σαν παιχνίδι – χωρίς εντολές- μέχρι να προχωρήσει η βασική εκπαίδευση οπότε θα μπουν και οι εντολές.
    Τώρα… θα πρέπει να βάλεις κάποια στάνταρντ στο τι ζητάς και αναλόγως να στίσεις τα σενάρια των εκπαιδευτικών σου. Ενδεικτικά σου λέω πως απόρτ λέμε πως κάνει ένας σκύλος που σουλατσάρει κοντά στο καρτέρι του αφεντικού ή είναι δεμένος στο καρεκλάκι και όταν πέσει το πουλί τρέχει, τρέχει και το αφεντικό από πίσω φωνάζοντας και δείχνοντας προς τα που να πάει, όταν το βρει ο σκύλος πάει και το αφήνει 3-4 μ. μακριά του. Αλλά απόρτ κάνει και ο σκύλος που κάθεται ακίνητος 2 και 3 ώρες παρακολουθώντας τον ουρανό ή το ντουφέκι, θα φύγει όποτε πάρει εντολή, θα πάει κατ ευθείαν στο πεσμένο θήραμα και θα επιστρέψει από τον συντομότερο δρόμο και σε περίπτωση που από την θέση του δεν είδε το σημείο πτώσεως,ο κυνηγός το κατευθύνει με εντολές χωρίς να φύγει από την θέση του.
    Καλή συνέχεια

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    17/11/2013
    Αρ. μηνυμάτων:
    25
    rizitis στις #463816

    EYXΑΡΙΣΤΩ! για την απάντηση βοήθεια, το κουτάβι γεννήθηκε 20 Ιουλίου στα χέρια μου ήρθε 48 ημερών οπώτε το μόνο που έχω κάνει είναι να το έχω μέσα σε αιγοπρόβατα από τώρα, να το φωνάζω με το όνομα του για να αρχίσει να μαθαίνει το όνομα και 5 λεπτά πρωί βράδυ το βγάζω μια μικρή βόλτα στον περίβολο χωρίς λουράκι ή μέχρι το καφενείο για να βλέπει ανθρώπους κτλ…Ζω σε χωριό.
    Ο χαρακτήρας του δείχνει σε πρώτη φάση ένα κυρίαρχο σκυλί με ηγετική φυσιογνωμία πράγμα που αν επαληθευτεί, στην υπακοή θα μου βγάλει το λάδι μου φαίνεται. μέχρι τώρα έχω εκπαιδεύσει στην ζωή μου 4 κυνηγόσκυλα όλα όμως για λαγό. 1 ντόπιο κρητικό, 1 κρητικό ιχνηλάτη, ένα ημίαιμο σέτερ με μεγάλο μπλε της Γασκώνης και ένα ιστριακό ιχνηλάτη. όμως η υπακοή που ήθελα και έκανα ήταν: α) να μάθουν να ανεβαίνουν στο αυτοκίνητο με την λέξη “απάνω” και να παραμένουν εκεί μέχρι τους πω “κάτω”, όποτε το πω… με την λέξη “εδώ”τα έχω μάθει να έρχονται αμέσως στα πόδια μου ακόμα και αν κυνηγάν λαγό και επίσης τους έχω μάθει το “όχι”, όταν πως όχι σημαίνει πως αυτό που σκέφτονται να κάνουν ή έχουν αρχίσει να κάνουν είναι απαγορευμένο. δηλαδή ουσιαστικά 3 εντολές έχουν μάθει. και το κυριότερο να μην κυνηγάνε αιγοπρόβατα, αν και το ιστριας έκανε μια υποτροπή πρόσφατα αλλά θα λυθεί οριστικά κι αυτό το θέμα άλλωστε είναι μόνο 14 μηνών.

    Οι εντολές:Κοντά ή Πόδι (να περπατά δίπλα σου με και χωρίς λουρί).Κάτσε ή Κάτω (να κάθετε στα πίσω πόδια ή και με την κοιλιά) είναι άγνωστες για μένα άρα πρέπει να ενημερωθώ πρώτα εγώ και μετά το κουτάβι.
    όσο αφορά το απόρτ, πάλι έχεις απόλυτο δίκιο και δεν ντρέπομαι να πω πως αυτό που είχα στο μυαλό μου ήταν κάτι τέτοιο:”απόρτ λέμε πως κάνει ένας σκύλος που σουλατσάρει κοντά στο καρτέρι του αφεντικού ή είναι δεμένος στο καρεκλάκι και όταν πέσει το πουλί τρέχει, τρέχει και το αφεντικό από πίσω φωνάζοντας και δείχνοντας προς τα που να πάει, όταν το βρει ο σκύλος πάει και το αφήνει 3-4 μ. μακριά του.”

    σας ευχαριστώ για την βοήθεια, και θα προσπαθήσω να μην φτιάξω ένα σκύλο τέτοιο^^ σίγουρα δεν θα γίνει άριστος πιστεύω να γίνει καλός όμως όμως.

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    15/11/2012
    Αρ. μηνυμάτων:
    300
    EFKLIDIS στις #463823

    Γεια σας συναδελφοι ,πιστευω οτι το απορτ στο επανιελ ειναι εμφυτο και οποιο τροπο εκαπιδευσης απορτ εφαρμοσεται παμε στο ελεχομενο απορτ ,δηλαδη κανα δυο -τρεις ριζες ελιες μακρια απο σας χρησιμοποιοντας τα ματια του .Το επανιελ τα κανει ολλα απο τη φυση του και ειναι δεδομενα η φερμα και το απορτ για αυτη τη ρατσα .Εννοειται οτι μιλαμε για επανιελ και οχι επανιελοειδη .

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    17/11/2013
    Αρ. μηνυμάτων:
    25
    rizitis στις #463848

    rizitis καλωσόρισες στο φόρουμ μας.<br>
    Φυσικά το Επανιέλ μπορεί να εκπληρώσει τις επιθυμίες σου για υπακοή και απόρτ, όπως θα μπορούσε και κάθε άλλο σκυλάκι, ακόμη και ένα λυκόσκυλο. Η καθαροαιμία έχει έναν σκοπό, να αναπαράγει σκύλους με εξειδικευμένα προσόντα. Ένας σκύλος επαναφοράς, όπως προαναφέρθηκε θα ήταν όχι μόνο πιο αποδοτικός αλλά κυρίως πιο εύκολο να εκπαιδευτεί, ειδικά από κάποιον που δεν γνωρίζει. Τώρα, όμως, το έχεις το σκυλάκι, οπότε θα δουλέψεις με αυτό, άρα θα δουλέψεις κάτι παραπάνω. Επίσης, μη σε ξενίζουν οι διαφορετικές μέθοδοι που βρήκες, όλες ή καλύτερα σχεδόν όλες, αποδίδουν. Η κάθε μία ανάλογα με τον βαθμό πίεσης που ασκεί στον σκύλο πρέπει να εφαρμοστεί στην κατάλληλη φυλή και κυρίως στην ανάλογη ηλικία. Αν π.χ. με την μέθοδο που αναφέρεται στην 3η παράγραφο, στο εξαίρετο σάιτ του Γιώργου Πέππα, βάλεις στο 60 ημερών κουτάβι σου αγκαθωτό περιλαίμιο, κατά πολύ μεγάλο ποσοστό θα το κάνεις να μην ξαναβάλει τίποτα στο στόμα του. Αυτή η μέθοδος είναι καλή για μεγάλα κουτάβια και «σκληρές» φυλές.<br>
    Αν είσαι ακόμη στο ψάξιμο, δες στο σαιτ του Μανώλη Κατσίπη τα εξής βιντεάκια:

    1)ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΤΟΥ ΣΚΥΛΟΥ ΜΑΣ Α” ΜΕΡΟΣ

    http://powervision.gr/%CE%B5%CE%B9%CF%83%CE%B1%CE%B3%CF%89%CE%B3%CE%B7-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B5%CE%BA%CF%80%CE%B1%CE%B9%CE%B4%CE%B5%CF%85%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%83%CE%BA%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%85-%CE%BC2/

    2)ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΤΟΥ ΣΚΥΛΟΥ ΜΑΣ Β” ΜΕΡΟΣ

    http://powervision.gr/%CE%B5%CE%B9%CF%83%CE%B1%CE%B3%CF%89%CE%B3%CE%B7-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B5%CE%BA%CF%80%CE%B1%CE%B9%CE%B4%CE%B5%CF%85%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%83%CE%BA%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%85-%CE%BC/

    3) ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΤΟΥ ΣΚΥΛΟΥ ΜΑΣ Γ” ΜΕΡΟΣ

    http://powervision.gr/%CE%B5%CE%B9%CF%83%CE%B1%CE%B3%CF%89%CE%B3%CE%B7/

    4) ΒΑΣΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΤΗΝ ΥΠΑΚΟΗ Α” ΜΕΡΟΣ

    http://powervision.gr/%CE%B2%CE%B1%CF%83%CE%B9%CE%BA%CE%B7-%CE%B5%CE%BA%CF%80%CE%B1%CE%B9%CE%B4%CE%B5%CF%85%CF%83%CE%B7-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%85%CF%80%CE%B1%CE%BA%CE%BF%CE%B7-%CE%B1-%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%BF%CF%83/

    5)ΒΑΣΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΤΗΝ ΥΠΑΚΟΗ Β” ΜΕΡΟΣ

    http://powervision.gr/%CE%B2/

    6)ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΤΟΥ ΣΚΥΛΟΥ ΜΑΣ

    http://powervision.gr/%CE%B5%CE%BA%CF%80%CE%B1%CE%AF%CE%B4%CE%B5%CF%85%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%83%CE%BA%CF%8D%CE%BB%CE%BF%CF%85-%CE%BC%CE%B1%CF%82/

    Ίσως το πρώτο βίντεο να σου φανεί ανιαρό γιατί έχει πολύ κουβέντα, αλλά από εκεί ξεκινούν όλα. Θα σου πρότεινα να διαβάσεις με προσοχή το Εισαγωγικό κείμενο που είναι σε μορφή word σε κάθε βιντεάκι.<br>
    Για να φτάσεις εκεί που θέλεις πρέπει να ξεκινήσεις από την κοινωνικοποίηση, να περάσεις στην εδραίωση των εντολών 1) Κοντά ή Πόδι (να περπατά δίπλα σου με και χωρίς λουρί). 2) Έλα (να το εκτελεί από οποιαδήποτε απόσταση με οποιεσδήποτε συνθήκες) 3) Κάτσε ή Κάτω (να κάθετε στα πίσω πόδια ή και με την κοιλιά) 4) Μείνε (ουσιαστικά δεν χρειάζεται γιατί από την θέση Κάτω δεν πρέπει να σηκωθεί αν δεν πάρει άλλη εντολή, είναι όμως μια εντολή που επιτείνει την προσοχή του σκύλου για παρατεταμένο Κάτω) Συγχρόνως μπορείς να ασχολείσαι με το απόρτ σαν παιχνίδι – χωρίς εντολές- μέχρι να προχωρήσει η βασική εκπαίδευση οπότε θα μπουν και οι εντολές.<br>
    Τώρα… θα πρέπει να βάλεις κάποια στάνταρντ στο τι ζητάς και αναλόγως να στίσεις τα σενάρια των εκπαιδευτικών σου. Ενδεικτικά σου λέω πως απόρτ λέμε πως κάνει ένας σκύλος που σουλατσάρει κοντά στο καρτέρι του αφεντικού ή είναι δεμένος στο καρεκλάκι και όταν πέσει το πουλί τρέχει, τρέχει και το αφεντικό από πίσω φωνάζοντας και δείχνοντας προς τα που να πάει, όταν το βρει ο σκύλος πάει και το αφήνει 3-4 μ. μακριά του. Αλλά απόρτ κάνει και ο σκύλος που κάθεται ακίνητος 2 και 3 ώρες παρακολουθώντας τον ουρανό ή το ντουφέκι, θα φύγει όποτε πάρει εντολή, θα πάει κατ ευθείαν στο πεσμένο θήραμα και θα επιστρέψει από τον συντομότερο δρόμο και σε περίπτωση που από την θέση του δεν είδε το σημείο πτώσεως,ο κυνηγός το κατευθύνει με εντολές χωρίς να φύγει από την θέση του.<br>
    Καλή συνέχεια<br>

    <hr>
    <div class=”bbp-reply-signature”>
    KALLISTON HELLAS<br>
    Και δια το πιστόν<br>
    Γιάννης Νικολακόπουλος

    </div>

    κύριε Νικολακόπουλε τα αρχεία κειμένου στο google doc δεν υπάρχουν πια στην βάση δεδομένων, ελέγξτε το… το ευχάριστο είναι έχετε αναρτήσει βίντεο τα οποία είναι αυτό ακριβώς που έψαχνα 🙂 συγχαρητήρια για την προσφορά σας!

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    20/05/2003
    Αρ. μηνυμάτων:
    4107
    Kalliston Hellas στις #463865

    Γεια σου συνάδελφε Ευκλείδη,
    Έχεις δίκιο πως τα Επανιέλ έχουν “έμφυτο” το απορτ. Υπάρχουν και άλλες φυλές που το έχουν “πιο έμφυτο”, και από αυτές μερικές έχουν τόσο υπομονετικό και ήπιο χαρακτήρα που προτιμούν να κάθονται ακίνητα παρά να ψάχνουν όπως π.χ. τα Λαμπραντόρ και τα Γκόλντεν. Το έμφυτο απόρτ δεν είναι τίποτα περισσότερο από την εξ αταβισμού ικανότητα να μεταφέρει αντικείμενα, συνήθως προς την φωλιά του ή/και προς το αφεντικό του. Τίποτα δεν διαβεβαιώνει πως μεγαλώνοντας το κουτάβι θα έχει τις “καλές σχέσεις” με το αφεντικό του για να του παραδίδει τα ευρήματα του ή ότι τα άλλα κυνηγητικά δρώμενα (έρευνα, φέρμα) δεν θα απορροφήσουν τα ενδιαφέροντα του απαξιώνοντας το απόρτ που κανείς δεν είχε ασχοληθεί μαζί του. Αυτή η ικανότητα μεταφοράς μπορεί να βελτιωθεί με την εκμάθηση της παράδοσης στο χέρι του χειριστή και ακόμη καλύτερα από την θέση “Κάτσε”, έτσι ο σκύλος “θα έχει πολλά” να εκτελέσει και το ζητούμενο, δηλαδή το να μας φέρει το πουλί, δεν θα είναι ο αυτοσκοπός αλλά ένα μόνο μέρος της όλης εργασίας του. Προσωπικά πιστεύω πως κανένα “έμφυτο” του σκύλου δεν πρέπει να μας καθησυχάζει αλλά να δουλεύουμε πάνω σε αυτό μέχρι να το “κλειδώσουμε” στο σκύλο.

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    20/05/2003
    Αρ. μηνυμάτων:
    4107
    Kalliston Hellas στις #463867

    κύριε Νικολακόπουλε τα αρχεία κειμένου στο google doc δεν υπάρχουν πια στην βάση δεδομένων, ελέγξτε το… το ευχάριστο είναι έχετε αναρτήσει βίντεο τα οποία είναι αυτό ακριβώς που έψαχνα :) συγχαρητήρια για την προσφορά σας!

    Ευχαριστώ για την ενημέρωση να το πω στον Κατσίπη.
    Στα παραθέτω γιατί αυτά είναι τα στοιχειώδη:

    ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΤΟΥ ΣΚΥΛΟΥ ΜΑΣ

    Του Γιάννη Νικολακόπουλου
    Ερασιτέχνη Εκτροφέα με το επίθεμα KALLISTON HELLAS
    Τηλ.: 2294095019, 6972223883, E-mail: kallistonhellas@yahoo.gr

    Το πόνημα αυτό δεν έχει σκοπό να διδάξει πως εκπαιδεύουμε βήμα προς βήμα ένα κυνηγόσκυλο αλλά τι πρέπει να γνωρίζουμε πριν ασχοληθούμε με την εκπαίδευση.

    1. ΠΡΟΛΟΓΟΣ

    Η συμβίωση με το σκύλο, η συνεργασία και η εκπαίδευση του είναι ευρείες έννοιες που δεν έχουν στεγανά. Ο καθένας μας αντιλαμβάνεται και βιώνει την κυνοφιλία και την κυνοτεχνία μέσα από διαφορετικό πρίσμα λόγω προσωπικών εμπειριών, αντιλήψεων, γνώσεως και παιδείας. Ιδιαίτερα οι συζητήσεις για την εκπαίδευσή των δεικτών (φέρμας) είναι ατέρμονες.
    Ο τελικός σκοπός μπορεί να επιτευχθεί με πολλές μεθόδους, μερικές φορές εκ διαμέτρου αντίθετες.
    Είναι όμως όλες θεμιτές και δείχνουν την εκτίμηση μας προς το σύντροφό μας; Αποδίδουν όλες το μέγιστο των ικανοτήτων του σκύλου μας; Θα αποφύγουμε λάθη που μπορούν να καθυστερήσουν την εκπαίδευση ή χειρότερα να καταστρέψουν το σκύλο μας;
    Το σωστότερο θα ήταν να τις γνωρίσουμε όλες, εφαρμόζοντας αυτές που ταιριάζουν καλλίτερα σε μας (κόστος, χρόνος, γνώσεις, ικανότητά, συναισθήματά κ.ο.κ.), αλλά κυρίως αυτές που ταιριάζουν στο συγκεκριμένο κουτάβι, π.χ. υπάρχουν κουτάβια που μαθαίνουν εύκολα και άλλα που δυσκολεύονται να καταλάβουν τι τους ζητάμε, άλλα δέχονται πίεση, ενώ άλλα καταρρέουν με μια απλή επίπληξη.
    Μου αρέσει να έχω ευτυχισμένους και αποδοτικούς σκύλους και την ευχαρίστηση να τους εκπαιδεύω μόνος μου. Θα προσπαθήσω να μοιραστώ μερικές απόψεις μου μαζί σας, που τις θεωρώ απαραίτητες, πριν ασχοληθούμε με την εκπαίδευση δίνοντας απλά ένα έναυσμα για περαιτέρω έρευνα από μέρους σας, μιας και κάθε τίτλος των παρακάτω κεφαλαίων θα μπορούσε να είναι τίτλος ενός ολόκληρου βιβλίου. Γνωρίζω πως οι απόψεις μου δεν είναι μοναδικές ή οι καλλίτερες, συγκρίνετέ τις με άλλες και αποφασίστε σε ποια περίπτωση θα μπορούσατε να τις εφαρμόσετε.

    2. ΓΕΝΙΚΕΣ ΕΝΝΟΙΕΣ

    Η εκπαιδευσιμότητα ενός κουταβιού δεν εξαρτάται μόνο από το γενετικό υλικό του, αλλά και από τη φυλή του, από τα βιώματα του, την εξυπνάδα του, την ηλικία του, τη διάθεσή του να συνεργαστεί κ.α. Συμπεραίνουμε, λοιπόν, πως κάθε κουτάβι είναι μια ξεχωριστή προσωπικότητα, γι΄ αυτό ο εκπαιδευτής θα πρέπει να επιλέξει την κατάλληλη μέθοδο και να δουλέψει με τις ανάλογες τεχνικές.

    Σκοπός της εκπαίδευσης είναι η εκτέλεση εντολών μέσα από τις οποίες θα επιτευχθεί η ομαλή συνεργασία και συμβίωση για όλη του τη ζωή, η καλλιέργεια της εξυπνάδας του, η βελτίωση του χαρακτήρα του, η ψυχική και σωματική ισορροπία του και κυρίως η αφύπνιση και αξιοποίηση στο έπακρο των κυνηγητικών του ικανοτήτων. Προσωπικά θεωρώ απαράβατο κανόνα η μέθοδος και οι τεχνικές εκπαίδευσης να μην καταπιέζουν και ισοπεδώνουν την προσωπικότητα του σκύλου, αντιθέτως να τον κάνουν να ενεργεί με ευχαρίστηση και πάθος διευρύνοντας τη νοημοσύνη του. Άλλο υπάκουος σκύλος και άλλο υποτακτικός. Η λέξη υπακοή εμπεριέχει εμπιστοσύνη, η λέξη υποταγή εμπεριέχει φόβο.
    Σε ενήλικους σκύλους με την κατάλληλη εκπαίδευση μπορούμε να επιτύχουμε διορθώσεις χαρακτήρα (π.χ. επιθετικότητα προς ανθρώπους ή ζώα, φοβίες κ.τ.λ.) ή διορθώσεις ικανοτήτων (π.χ. σκληρό δόντι, ασταθής φέρμα).
    Όλοι οι καθαρόαιμοι σκύλοι φέρνουν στα γονίδιά τους τις αρετές τους, θα πρέπει να ενεργούμε με προσοχή και διορατικότητα «από τα απλά στα σύνθετα και από τα εύκολα στα δύσκολα» για να μην αναστείλουμε αυτές τις αρετές. Η συσσώρευση δικών μας λαθών κατά την εκπαίδευση μπορεί να τους καταστρέψει μερικώς ή εξ ολοκλήρου, μερικές φορές χωρίς “γιατρειά”.

    Ο επίδοξος εκπαιδευτής πρέπει να έχει γνώσεις με πολλές εναλλακτικές λύσεις. Δυστυχώς μόνο το διάβασμα δεν αρκεί, χρειάζεται και η πείρα που μπορεί να αποκτηθεί μέσα από τα λάθη του ή τη μαθητεία κοντά σε κάποιον έμπειρο κυνηγό / εκπαιδευτή καθώς και από σεμινάρια ή βιντεοταινίες. Αν ο σκοπός του είναι να “φτιάξει ένα εργαλείο”, μάλλον θα αποτύχει. Πρέπει να έχει πάθος δημιουργίας, να αγαπά το σκύλο, να τον χαρακτηρίζει η υπομονή, η επιμονή, η εφευρετικότητα, η δικαιοσύνη και η πραότητα, να μιλά τη “γλώσσα του σώματος” που αντιλαμβάνονται οι σκύλοι, δηλαδή οι κινήσεις του να αποπνέουν κύρος, σταθερότητα, αποφασιστικότητα, εμπιστοσύνη, έτσι που να προτρέπουν το μαθητή σε πλήρη συνεργασία, αλλά και να μπορεί να ερμηνεύει τα κωδικοποιημένα σήματα ηρεμίας / επικοινωνίας, που εκπέμπουν οι σκύλοι με την ίδια γλώσσα. Τις ημέρες που δεν έχει καλή διάθεση είναι καλύτερα να μην εκπαιδεύει, γιατί η ψυχική φόρτιση (εκνευρισμός, οργή, φόβος, αβεβαιότητα κ.τ.λ.) γίνεται αμέσως κατανοητή από το σκύλο.
    Η συνεχής παρακολούθηση και η σωστή ερμηνεία της συμπεριφοράς του σκύλου βοηθούν στην επικοινωνία μαζί του.

    Η γλώσσα του σώματος. Οι σκύλοι έχουν έναν κώδικα επικοινωνίας με τον οποίο εκφράζουν τις διαθέσεις τους ή την ψυχική τους κατάσταση. Επιγραμματικά μόνο, θα αναφέρω εδώ μερικά σήματα (calming signals) προτρέποντας σας να διαβάσετε σχετικά βιβλία πριν ασχοληθείτε με την εκπαίδευση.
    Το κούνημα της ουράς. Όλοι γνωρίζουμε πως είναι εκδήλωση χαράς. Αν παρατηρήσουμε όμως την όλη εικόνα του σκύλου σε περίπτωση που έχει κατεβασμένο το κεφάλι πιο κάτω από την ωμοπλάτη, τεντωμένο λαιμό αριστερά ή δεξιά, τα αυτιά προς τα πίσω, τα χείλη τεντωμένα, τότε ο σκύλος δείχνει πως φοβάται τον αντίπαλο του. Με το κούνημα της ουράς διασκορπά την οσμή φόβου που εκκρίνουν οι περιεδρικοί αδένες του, δηλαδή εκπέμπουν σήμα εντελώς αντίθετο από τη χαρά που οι περισσότεροι νομίζουν.
    Το πλησίασμα δύο σκύλων έχει τους κανόνες του, αν δεν έχουν διάθεση γνωριμίας ή αν δε διεκδικήσει κάποιος το χώρο, την αρχηγία κ.τ.λ., θα αποκλίνουν της πορείας τους “δείχνοντας” τα πλευρά τους. Ο ένας θα στρίψει λίγο προς τα αριστερά, ο άλλος λίγο προς τα δεξιά διαγράφοντας αντίθετα ημικύκλια και θα επανέλθουν στην πορεία τους μετά το προσπέρασμα. Μπορεί να εκμεταλλευτεί αυτή τη γνώση ο εκπαιδευτής; Ναι, σε πολλές περιπτώσεις, π.χ. σε ένα φοβισμένο ή “μαλακό” κουτάβι, δεν τρέχει ευθεία κατά πάνω του. Για να ελέγξει μία φέρμα σε ένα ευαίσθητο σκύλο, θα πλησιάσει με το πλευρό κ.τ.λ.
    Όταν ο σκύλος βρίσκεται σε πίεση ή είναι αγχωμένος, εκπέμπει διάφορα σήματα, όπως στρέφει το κεφάλι δεξιά ή αριστερά, γλύφει τα χείλια του, ανοιγοκλείνει τα βλέφαρα του. Ο εκπαιδευτής οφείλει να ερμηνεύσει σωστά τα σήματα και να ενεργήσει κατάλληλα για να τον αποφορτίσει, αντί να εξακολουθεί την άσκηση με αποτέλεσμα να εκτελεστεί λάθος ή να έχουμε άρνηση εκτέλεσης.
    Σήματα ηρεμίας μπορεί να εκπέμπουν και σε περιπτώσεις που εμείς με τον ανθρώπινο κώδικα θεωρούμε φιλικές, αλλά είναι άκρως ενοχλητικές έως επιθετικές για τους σκύλους, π.χ. να σκύβουμε πάνω από το σώμα τους, να τους αγκαλιάζουμε σφιχτά, να τους κοιτάμε επίμονα κατάματα, να τους γυρνάμε ανάποδα έστω και αν έχουμε πρόθεση να τους χαϊδέψουμε.

    Κοινωνικοποίηση είναι η σταδιακή έκθεση του κουταβιού σε διάφορα ερεθίσματα, όπως ήχοι, σκύλοι, άλλα ζώα, μηχανήματα, περιβάλλον εξοχής και πόλης κ.τ.λ.. Είναι σημαντικό για το κουτάβι, αλλά και για την πρόοδο του εκπαιδευτικού μας προγράμματος, όταν βρεθεί σε εξωτερικό χώρο εκγύμνασης να μην έχει αναστολές ή φοβίες λόγω άγνωστων συνθηκών, να έχει συνηθίσει το κλουβί μεταφοράς και το αυτοκίνητο, να έχει μάθει τον κόσμο και τη φύση, να έχει μυρίσει το χώμα και τα φύλλα, να έχει “πατήσει” χορτάρι – πέτρα – λάσπη, να έχει μπει σε νερό, να έχει τρυπώσει σε θάμνους, να μη κυνηγά κότες και πρόβατα, να ξέρει πώς να συμπεριφερθεί με ένα άγνωστο σκύλο. Όλα αυτά επιτυγχάνονται με συχνές εκθέσεις που σταδιακά δυσκολεύουν, π.χ. είναι φυσιολογικός ο φόβος ενός κουταβιού που θα βρεθεί ξαφνικά σε δρόμο πυκνής κυκλοφορίας βαρέων οχημάτων, για να προλάβουμε την εδραίωση του φόβου επιλέγουμε για τις πρώτες βόλτες ένα δρόμο ήπιας κυκλοφορίας, μετά μία λεωφόρο, μετά πλησιάζουμε εξατμίσεις επιβατικών, φορτηγών κλπ. Ή, αναφερόμενος στους θάμνους, αρχικά προτιμάμε ένα αραιό σχοίνο, προχωράμε σε πιο πυκνό σχοίνο, μετά σε ξερά κλαδιά και μετά σε πουρνάρι, βατσινιά και ασπάλαθο. Ανεβάζουμε τα επίπεδα δυσκολίας μόνο όταν το κουτάβι δεν δείχνει καμία ενόχληση ή αναστολή.

    Πότε ξεκινά η εκπαίδευση; Πολύ συχνό ερώτημα. Κατά τη δική μου άποψη και μέθοδο, από τις ημέρες που ανοίγουν τα μάτια τους. Διαβαθμίζω τα επίπεδα όχι με αυστηρά χρονικά κριτήρια, αλλά από τη μαθησιακή ικανότητα του κουταβιού και τη φυσική του κατάσταση. Η μαθησιακή ικανότητα έχει σχέση με τη φυλή, με την ιδιοσυγκρασία του ατόμου, με το φύλο και με την ποιοτική δουλειά του εκτροφέα τις πρώτες εβδομάδες της ζωής του κουταβιού.

    Πότε θα κυνηγήσω με το κουτάβι; Όταν τελειώσουμε την εκπαίδευση και ο σκύλος μας εκτελεί τις εντολές μας σε οποιεσδήποτε συνθήκες. Όταν έχει αποκτήσει αποτελεσματική έρευνα στα εκπαιδευτικά και αξιοποιεί τη φορά του ανέμου. Όταν είμαστε πλέον σίγουροι πως ο σκύλος μας έχει ωριμάσει σωματικά και πνευματικά. Δεν έχει σημασία η ηλικία του, αλλά η σωστή δουλειά που έχουμε κάνει μαζί του. Συνήθως οι σκύλοι μου είναι έτοιμοι μετά τους 12-14 μήνες. Προτιμώ να χάσω μία κυνηγητική περίοδο, παρά η ελλιπής εκπαίδευσή του να προξενεί λάθη (ή/και διορθώσεις) πάνω στα θηράματα. Στα πρώτα κυνήγια καλό είναι να έχουμε μαζί μας έναν έμπειρο φίλο που θα ξέρει πότε να πυροβολεί, ενώ εμείς θα έχουμε την προσοχή μας στραμμένη στο σκύλο μας. Είναι πολύ σημαντικό ο σκύλος στις πρώτες κυνηγητικές του εξόδους να συναντήσει πολλά θηράματα.

    3. ΜΕΘΟΔΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ

    Με τον όρο «μέθοδοι» εννοώ τη φιλοσοφία που ακολουθεί κάθε «σχολή» στηρίζοντας τις τεχνικές που χρησιμοποιεί. Εν συντομία είναι:
    Γερμανική: Γνωστή μέθοδος από παλιά που χρησιμοποιήθηκε και βελτιώθηκε στους δύο παγκόσμιους πολέμους προκειμένου σε σύντομο χρόνο να έχει αποτελεσματικότητα. Χιλιάδες εκπαιδευτές την έχουν εφαρμόσει σε εκατομμύρια σκύλους. Βασίζεται στο σκεπτικό πως ο σκύλος σαν αγελαίο ζώο αποζητά και διεκδικεί τη θέση του στην ιεραρχία, εφησυχάζει και υπακούει, όταν ο ακέλας (αρχηγός) είναι αφ’ ενός μεν ισχυρός και βίαιος εξασφαλίζοντάς του ασφαλές περιβάλλον και τροφή, αφ’ εταίρου δίκαιος για να τηρούνται οι ισορροπίες στην αγέλη. Το ρόλο του αρχηγού υποδύεται ο εκπαιδευτής επιβάλλοντας τη θέλησή του. Η σχολή αυτή βασίζεται στην επιβολή μέσω της ισχύος, κάθε υπακοή ανταμείβεται, κάθε ανυπακοή τιμωρείται κλιμακούμενη από ελαφρά ως βίαια. Θα έλεγε κανείς πως αφού στην εποχή μας έχουμε διαβάσει τόσες φορές και έχουμε κατανοήσει πως η βία στους σκύλους όχι μόνον δεν είναι ηθικά αρεστή, αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να καταστρέψει ένα ευαίσθητο σκύλο, γιατί εξακολουθεί να υπάρχει; Υπάρχει γιατί είναι αποτελεσματική. Πολλοί πρωταθλητές κυνηγίου, σχεδόν όλοι οι σκύλοι προστασίας και φύλαξης εκπαιδεύονταν έτσι. Ένας αδαής χρησιμοποιώντας βάναυσο τρόπο, κατά 99% θα χαλάσει το σκύλο. Ένας απλός κυνηγός με λίγες γνώσεις που σε μερικές περιπτώσεις χρησιμοποιεί βία, έχει πιθανότητες να εκπαιδεύσει ένα σκύλο, αλλά σαφώς λιγότερες από όσες αν δεν ασκούσε βία. Ένας καλός και έμπειρος εκπαιδευτής έχει την τέχνη να ακροβατεί στην κόψη του ξυραφιού, δηλαδή να αποκομίζει το όφελος χωρίς να χαλά το σκύλο. Ο άξιος εκπαιδευτής δεν καταφεύγει στη βία σαν εύκολη λύση, γνωρίζει πως είναι άλλο η βάναυση συμπεριφορά, άλλο η πίεση (βία) και άλλο η ελεγχόμενη πίεση. Με αυτή την έννοια είναι εξαιρετικά δύσκολη μέθοδος. Εφαρμόζεται σε κουτάβια πάνω από 7-8 μηνών αφενός μεν για να αντέχουν στην πίεση και αφετέρου να έχουν ωριμάσει διανοητικά για να αντιλαμβάνονται τις εντολές. Είναι η συντομότερη εκπαίδευση άρα και η πλέον οικονομική. Οι υποστηριχτές της ισχυρίζονται πως η πίεση για λίγους μήνες κάνει λιγότερο κακό από άλλες μεθόδους που εκπαιδεύουν για πολλούς μήνες, γιατί ούτως ή άλλως κατά τη διάρκεια των μαθημάτων ο σκύλος έχει στρες. Για τους λόγους αυτούς προτιμάται από πολλούς επαγγελματίες, εφόσον η πλειονότητα των ιδιοκτητών δεν είναι διατεθειμένοι να πληρώνουν για μακροχρόνια εκπαίδευση. Προσωπικά δε θα συνιστούσα σε έναν κυνηγό, που με οικονομική θυσία και μεγάλη τύχη θα βρει ένα άξιο κουτάβι, να διακινδυνεύσει μόνος του την εκπαίδευσή του με τη μέθοδο αυτή.

    Βρετανική: Εφαρμόζεται με επιτυχία στη Βρετανία πάνω από 600 χρόνια. Από εκεί εξαπλώθηκε σε όλο τον κόσμο και θεωρείται η πλέον διαδεδομένη. Βασικό της στοιχείο είναι η ΕΞΕΛΙΚΤΙΚΗ και ΣΥΣΧΕΤΙΣΤΙΚΗ μάθηση δια μέσου των επαναλήψεων. Ως Πρωταρχική Ανταμοιβή χρησιμοποιείται επί το πλείστον το χάδι και ως Δευτερογενής ο τόνος της φωνής και το παιχνίδι. Προτιμούν την Αρνητική τιμωρία, συνήθως με την επαναφορά στο σημείο που δόθηκε η εντολή, τον περιορισμό στη θέση “κάτσε” ή με πολύ ήπιες πιέσεις, όπως το πιάσιμο και ταρακούνημα από το δέρμα του σβέρκου ή με μικρά, κοφτά τραβήγματα του οδηγού (θηλιά) και οπωσδήποτε με τον τόνο της φωνής. Η μέθοδος είναι σχετικά απλή γι’αυτό υπάρχουν πολλές μικρές διαφορές στην εφαρμογή της, είναι χαρακτηριστική η φράση πολλών εκπαιδευτών: «με την δική μου μέθοδο…» αλλά ουσιαστικά όλοι έχουν το ίδιο σκεπτικό. Πιστεύω πως αν οι Βρετανοί δεν ήταν γενικώς λάτρεις “των πατροπαράδοτων”, θα ήταν χρήσιμα πολλά στοιχεία της Θετικής μεθόδου στον τομέα της βασικής υπακοής. Τα κύρια πλεονεκτήματα της Βρετανικής είναι πως δεν επηρεάζει αρνητικά την προσωπικότητα και το ταμπεραμέντο του σκύλου. Το μειονέκτημά της είναι πως αργεί να τελειώσει.
    Θετική (Positive training): Επειδή είναι σχετικά νέα και ως εκ τούτου άγνωστη μέθοδος, θα επεκταθώ λίγο περισσότερο. Γάτες, πουλιά και δελφίνια είχαν εκπαιδευτεί χωρίς περιορισμούς για διάφορους στρατιωτικούς σκοπούς στις δεκαετίες του 40΄ και 50΄, ένα έργο που πρόσφατα βλέπει το φως της δημοσιότητας, καθώς πριν θεωρούταν απόρρητο. Κάποιοι εκπαιδευτές σκύλων με ανοιχτό μυαλό, άρχισαν να παρακολουθούν τους ανθρώπους που εκπαίδευαν άλλα είδη και ιδιαίτερα τα θαλάσσια θηλαστικά. Αυτό το νέο είδος εκπαίδευσης, η Θετική Εκπαίδευση, ενθαρρύνει το σκύλο να σκέφτεται, ενώ μαθαίνει και εξαλείφει την ανάγκη για διορθώσεις.
    Θετική Ενίσχυση σημαίνει να δίνουμε στο σκύλο μας κάτι ευχάριστο, μια ανταμοιβή, αμέσως μετά από μία ενέργεια που επιθυμούμε ή κάθε φορά που πλησιάζει στην επιτυχή εκτέλεση μιας εντολής.
    Οι μέθοδοι θετικής εκπαίδευσης είναι αποτελεσματικές στην εκπαίδευση των ζώων, επειδή τα παροτρύνουν να κερδίσουν μια ανταμοιβή. Δεν τιμωρούνται γιατί κάνουν κάτι κακό ή γιατί δεν το κάνουν πολύ σωστά. Οι τεχνικές θετικής εκπαίδευσης βοηθάνε στη συνεχή παρότρυνση του ζώου να μάθει και χτίζουν την αυτοπεποίθηση και την αυτοεκτίμηση! Ο στόχος είναι να “πιάσουμε” το σκύλο να κάνει κάτι σωστό και να τον ανταμείψουμε απλόχερα. Με τον έπαινο ή την ανταμοιβή υπάρχει πολύ μεγάλη πιθανότητα ο σκύλος να επαναλάβει την ίδια συμπεριφορά και στο μέλλον, γι΄ αυτό η Θετική Ενίσχυση αποτελεί ένα από τα πιο ισχυρά εργαλεία για τη διαμόρφωση ή την αλλαγή της συμπεριφοράς του σκύλου.
    Το Operant Conditioning αφορά το συσχετισμό μιας απλής ενέργειας μας που ουσιαστικά δεν έχει κανένα νόημα για το σκύλο (όπως π.χ. η λέξη “Μπράβο”) με κάτι που έχει ουσιαστική και διαχρονική αξία π.χ. τροφή (ένστικτο επιβίωσης). Ο συσχετισμός αυτός θα χρησιμοποιηθεί για να διδάξουμε το σκύλο να ανταποκρίνεται σε εντολές ανταμείβοντας στην αρχή με τροφή και “μπράβο” και αργότερα μόνο με “μπράβο”. Η τροφή ονομάζεται “Πρωτεύον Ενισχυτής” γιατί ο σκύλος θα δουλέψει για να την πάρει και είναι αξιόλογη από μόνη της. Αφότου η λέξη “Μπράβο” συνταιριαστεί με το θετικό ενισχυτή, η λέξη γίνεται ενισχυτική για το σκύλο. Τη λέξη “Μπράβο” την ονομάζουμε “Γέφυρα” ή “Δευτερεύοντα Ενισχυτή”, ενώ συχνά, τη λέμε και “Σήμανση Ανταμοιβής” γιατί σημαίνει (σηματοδοτεί) το γεγονός που κέρδισε την ανταμοιβή για το σκύλο. Ο σκύλος πλέον, θα δουλεύει πολύ σκληρά προσπαθώντας να κερδίσει πολλά “Μπράβο”, καθώς συνδυάζουν την ανταμοιβή.
    Η Θετική Εκπαίδευση μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να διδάξουμε απλές συμπεριφορές (εντολές), όπως το “Kάτσε”, το “Kάτω” ή πιο πολύπλοκες συμπεριφορές όπως τρικ ή ασκήσεις ακρίβειας (obedience και agility). Μπορεί επίσης, να χρησιμοποιηθεί σε πολλά προβλήματα συμπεριφοράς όπως η επιθετικότητα κι ο φόβος. Καθώς αυτή η μέθοδος δεν περιέχει βία ή πόνο, είναι ιδανική για χρήση με νευρικά ή φοβικά, καθώς και επιθετικά ζώα.
    Για κάθε ακατάλληλη συμπεριφορά που εκδηλώνει ο σκύλος, υπάρχει αντί αυτής, μια κατάλληλη συμπεριφορά που θα μπορούσε να κάνει.
    Οι θετικοί εκπαιδευτές έχουν ένα σλόγκαν: «Επιβράβευσε τις συμπεριφορές που θέλεις, αγνόησε τις άλλες (που δε θέλεις)».
    Αγνοούμε ότι δε μας αρέσει. Μια πολύ πιο αποτελεσματική μέθοδος εκπαίδευσης είναι να αγνοήσουμε τις ανεπιθύμητες συμπεριφορές εκτός κι αν η συμπεριφορά είναι επικίνδυνη ή πραγματικά καταστροφική. Οποιαδήποτε προσοχή από μέρους μας είναι ενισχυτική! Οι φωνές, τα χτυπήματα, τα σπρωξίματα είναι όλα μορφές προσοχής, την οποία φυσιολογικά, αποζητά ο σκύλος. Αν δε οι συμπεριφορές αυτές γίνονται επί πολύ καιρό και κάθε φορά κερδίζει την προσοχή μας, τότε μπορεί να περιμένουμε ότι θα χειροτερέψει προτού σταματήσει. Αυτό ονομάζεται “έκρηξη πριν την εξάλειψη” (extinction burst), όπου ο σκύλος δοκιμάζει εντονότερα τη συμπεριφορά με την οποία μέχρι τώρα κέρδιζε την προσοχή μας, προτού τη σταματήσει. Επιμένουμε να τον αγνοούμε. Τελικά, θα εγκαταλείψει τις προσπάθειές του, έχοντας μάθει ότι πλέον αυτή η συμπεριφορά δεν έχει αποτέλεσμα. ΠΡΟΣΟΧΗ!! Αν αγνοούμε κάποια συμπεριφορά για λίγο καιρό και μετά ενδώσουμε, θα του έχουμε μάθει ότι πρέπει να γίνει πραγματικά ενοχλητικός για να κερδίσει την προσοχή σας.
    Στην Θετική Εκπαίδευση χρησιμοποιούνται η Θετική Ενίσχυση και η Αρνητική Τιμωρία.
    Τα κυριότερα προσόντα της μεθόδου αυτής είναι: ο ψυχικά ισορροπημένος σκύλος, η καλή σχέση μαζί του και το ότι μπορούμε να εκπαιδεύσουμε από τους πρώτους μήνες της ζωής του. Τα μειονεκτήματα είναι πως η κυνηγητική (τουλάχιστον) εκπαίδευση θα είναι μακροχρόνια και πως λάθη προερχόμενα από κυνηγητικό πάθος ή ενστίκτων δεν είναι εύκολο να τα στρέψουμε προς τη σωστή κατεύθυνση. Προσωπικά προσπαθώ να είμαι κοντά στις αρχές της Θετικής μεθόδου, αλλά μόνο με αυτή δεν έχω κατορθώσει να εκπαιδεύσω πλήρως ένα κυνηγόσκυλο.
    Μία άλλη μοντέρνα άποψη: Μερικοί, επαγγελματίες κυρίως, που έχουν την ικανότητα και τις γνώσεις, αφήνουν το σκύλο μέχρι να ωριμάσει (8 μηνών και άνω) και τον βγάζουν κατ’ ευθείαν σε άγριο και πολύ θήραμα, αν δεν έχει η χώρα τους, πάνε σε άλλες χώρες για να το βρουν. Φυσικά δεν κυνηγούν, αλλά εκπαιδεύουν διορθώνοντας τα λάθη που κάνει ο σκύλος και τονώνοντας τα ένστικτά του. Αυτοί οι επαγγελματίες επιλέγουν τους καλλίτερους σκύλους των πελατών τους, δεν ασχολούνται με μετριότητες. Άρα έχουν ήδη καλό υλικό για πλάσιμο, άρα περισσότερες πιθανότητες υψηλής επιτυχίας. Τα προτερήματα αυτής της μεθόδου είναι ότι δεν έχει επηρεαστεί ή καμφθεί η προσωπικότητα και κατ’ επέκταση το πάθος του σκύλου. Είναι σχετικά γρήγορη. Τα μειονεκτήματα είναι ότι αν δεν είναι ικανότατος εκπαιδευτής με εμπειρίες και πολλές εναλλακτικές λύσεις για το κάθε πρόβλημα το λιγότερο που μπορεί να συμβεί είναι να κυνηγά ο σκύλος για τον εαυτό του εκτός ελέγχου. Αρκετές φορές στη μέθοδο αυτή απαιτείται βία, κάποιοι σκύλοι την ανέχονται και προσαρμόζονται, κάποιοι όχι. Η μέθοδος: πάω με το νεαρό μου σκύλο για κυνήγι και συγχρόνως τον εκπαιδεύω δεν αποδίδει, ιδίως αν επιδιώκουμε “γεμάτη τσάντα”.

    4. ΧΡΥΣΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ
     Η σωστή διατροφή του σκύλου, οι καλές συνθήκες διαμονής του και η φροντίδα μας συμβάλουν στην υγεία, στην καλή φυσική κατάσταση, στην ψυχική ισορροπία του και ως εκ τούτων στην καλή του διάθεση να συνεργάζεται, να εκπαιδεύεται και να αποδίδει στην εργασία του.
     Ανεξάρτητα από τις μεθόδους εκπαίδευσης, που εφαρμόζουμε θα πρέπει να έχουμε πάντα υπόψη μας πως δεν απαιτούμε εκτέλεση εντολής, αν δεν είμαστε σίγουροι πως ο σκύλος έχει καταλάβει τι ζητάμε.
     Πριν ξεκινήσουμε οποιαδήποτε εκπαίδευση στο νέο μας σκύλο, θα πρέπει να έχει εξοικειωθεί με το περιβάλλον και να έχουμε κερδίσει την εμπιστοσύνη του.
     Η τακτική επανάληψη είναι η καλύτερη μέθοδος μάθησης.
     Φροντίζουμε να συμπεριλαμβάνουμε στο καθημερινό πρόγραμμα επαναλήψεις όλων των ασκήσεων με λογική σειρά.
     Τα μαθήματα πρέπει να είναι σύντομα.
     Το πρόγραμμα εκπαίδευσης θα πρέπει να περιλαμβάνει εκτός από τα καθημερινά μαθήματα και μικρές χρονικές περιόδους «διακοπών».
     Εκπαιδεύουμε με ρυθμό τέτοιον όσο απαιτείται από το σκύλο να κατανοεί και να εκτελεί σωστά μία εντολή, τότε μόνο προχωρούμε σε νέα εντολή.
     Κάθε μάθημα να τελειώνει πριν βαρεθεί ο σκύλος και σε επιτυχή εκτέλεση.
     Βαδίζουμε «από τα εύκολα στα δύσκολα και από τα απλά στα σύνθετα», π.χ. εύκολο: είναι η εκμάθηση του «κάτσε» στιγμιαία, δύσκολο: είναι το «κάτσε» μέχρι να πω «ελεύθερος» και ας παίζει η γάτα δίπλα στο σκύλο. Μεταξύ πρώτου και δεύτερου «κάτσε», έχουν γίνει δεκάδες επαναλήψεις αυξάνοντας σταδιακά το χρόνο, αλλάζοντας τόπους και προσθέτοντας «αντιπερισπασμούς» (παράγοντες που προτρέπουν σε ανυπακοή). Απλό: είναι η επαναφορά (απορτ) ενός αντικειμένου, σύνθετο: είναι να εκτελεστεί κατόπιν εντολής, να καθίσει μπροστά μας και να μας το δώσει στο χέρι με την εντολή «άσ’ το». Ακόμη πιο σύνθετο: να επαναφέρει 3-4 αντικείμενα με τη σειρά που του υποδεικνύουμε.
     Κάθε εντολή υπακοής θα πρέπει να αρχίζει στο χώρο εκγύμνασης και να τελειώνει σταδιακά στο ύπαιθρο ή σε πολυσύχναστους χώρους για να εμπλέκονται “αντιπερισπασμοί”. Μία εντολή θεωρείται πως έχει γίνει κατανοητή από το σκύλο, όταν την εκτελεί 9 στις 10 φορές με οποιεσδήποτε συνθήκες.
     Θα πρέπει να έχουμε πάντα υπόψη μας πως οι σκύλοι έχουν πολύ χαμηλότερο επίπεδο νοημοσύνης από το δικό μας καθώς και πολύ μικρότερη “χωρητικότητα” μνήμης / γνώσης.
     Αν εμείς ή ο σκύλος μας δεν έχουμε καλή διάθεση, είναι καλύτερα να αναβάλουμε το μάθημα.
     Να έχουμε πάντα υπόψη μας πως κάθε μάθημα, έστω και αν γίνεται με τις καλύτερες συνθήκες (π.χ. μόνο με ανταμοιβές και επαίνους) επιβάλει σε ένα ζώο που στη φύση, θα ζούσε με τους δικούς του κανόνες και συμπεριφορές να συμμορφωθεί με τις ανθρώπινες απαιτήσεις. Αυτό είναι αγχογόνο, γι’ αυτό κάθε μάθημα πρέπει να τελειώνει με παιχνίδι και αποφόρτιση.
     Η όρασή τους είναι περιορισμένη, βλέπουν όπως εμείς μέσα από ένα τζάμι αλειμμένο με βαζελίνη. Εντοπίζουν καλύτερα από εμάς ό,τι κινείται.
     Να υπολογίζουμε πάντα πως ο σκύλος από τη θέση και το ύψος που έχει, δε βλέπει ό,τι βλέπουμε εμείς.
     Οι σκύλοι έχουν δύο μόνο χρωματικούς κώνους έναντι των τριών του ανθρώπου, επομένως δε βλέπουν όλα τα χρώματα. Στο πράσινο φόντο του τοπίου βλέπουν καλύτερα το κίτρινο και το μπλε.
     Οι σκύλοι έχουν δύο φάσεις που πιθανόν να απορρυθμίσουν την εκπαίδευση και να παρατηρήσουμε μεταβολές στο χαρακτήρα τους. Η πρώτη είναι κατά την εφηβεία, όπου οι ορμόνες τους διαταράσσουν την ψυχική και νοητική ισορροπία τους. Ιδίως στα θηλυκά (στην πρώτη τους περίοδο) μπορούμε να συναντήσουμε δειλίες, φοβίες, άγχη και άλλες παράξενες / ασυνήθιστες συμπεριφορές. Όποιος ιδιοκτήτης το αντιληφθεί και της “συμπαρασταθεί”, θα του το ξεπληρώσει στο πολλαπλάσιο. Η δεύτερη φάση εμφανίζεται κατά την ενηλικίωση, όπου θα προσπαθήσουν να καταλάβουν την υψηλότερη θέση στην ιεραρχία με αποτέλεσμα την ανυπακοή, την αδιαφορία και τη μη συνεργασία στο κυνήγι (κυνηγούν για τον εαυτό τους).
     Να διατηρούμε την ψυχραιμία μας κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες.
     ΚΑΤΙ ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ: Όταν δίνουμε μία εντολή στο σκύλο μας, πρέπει πρώτα απ’ όλα να πιστεύουμε ακράδαντα πως θα την εκτελέσει. Αντίθετα αν αμφισβητούμε την ικανότητα του/μας, αν ταλαντευόμαστε, το πιθανότερο είναι να μην εκτελέσει ή να εκτελέσει χαλαρά ή λανθασμένα. Η αδιαμφισβήτητη πεποίθηση μας πως θα υπακούσει μεταδίδεται στο σκύλο και όντως θα την εκτελέσει, αυτό δεν είναι κάτι μεταφυσικό (αν και πολλοί μιλάνε για τηλεπάθεια ή ενέργεια που μεταβιβάζεται μέσω του οδηγού), απλά η αποφασιστικότητα μας εκφράζεται με ανάλογες κινήσεις του σώματός μας και με τη χροιά της φωνής μας, δηλαδή έχουμε δύο παράγοντες, που και οι δύο ερμηνεύονται άριστα από το σκύλο.

    5. ΜΕΣΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΤΕΥΞΗ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ

    α) ΕΠΙΒΡΑΒΕΥΣΗ

    Οι σκύλοι δε διαθέτουν συνειρμική μνήμη, οπότε κάθε σωστή ενέργεια από το σκύλο μας θα πρέπει να επιβραβεύεται άμεσα. Μετά από 3-5 δευτερόλεπτα δεν μπορεί να συνδυάσει την πράξη του με τον έπαινο μας ( ή την επίπληξή μας, αφού το ίδιο ισχύει και για τη λανθασμένη ενέργεια του).
    Ο έπαινος έρχεται ως ανταμοιβή που τη διακρίνουμε σε:

    Πρωτογενή ανταμοιβή (Primary positive reinforce) δηλαδή προσφέρουμε μία άμεση ευχαρίστηση που δε χρειάζεται να την έχουμε “διδάξει” στο σκύλο, όπως είναι η τροφή και το νερό που καλύπτουν ένστικτα και το χάδι*.
    Η τροφή / λιχουδιά είναι από τα κυριότερα μέσα εκπαίδευσης όλων των ζώων, ως δέλεαρ (ενίσχυση) ή ως ανταμοιβή, π.χ. δελεάζουμε ένα κουτάβι κρατώντας ένα μεζεδάκι μπροστά από τη μύτη του, για να κάνει τα πρώτα του βήματα με τον οδηγό. Το ανταμείβουμε βάζοντας στο στόμα το μεζεδάκι αμέσως μόλις εκτελέσει σωστά το «Κάτω».
    Tο χάδι: Πολλοί το κατατάσσουν στη Δευτερογενή, θεωρώ πως αν και δεν έχει σχέση με τα ένστικτα είναι πρωτογενής αμοιβή, γιατί από τη γέννηση του το κουτάβι αποζητά στενή επαφή με τα αδέλφια του, η δε μάνα τα γλύφει συνεχώς. Τους αρέσει το χάδι ιδιαίτερα γύρω από τις βάσεις των αυτιών και κάτω από το σαγόνι προς τον τράχηλο και στέρνο.
    Απεχθάνονται και εκλαμβάνουν ως απειλή την εκτίναξη του χεριού μας προς τα μάτια τους για να χαϊδέψουμε το κρανίο τους, ιδίως αν γίνεται με αβέβαιες κινήσεις, όπως παιδιών ή ενηλίκων που δεν έχουν οικειότητα με τους σκύλους ή φοβούνται. Το ίδιο απειλητικά αισθάνονται όταν σκύβουμε πάνω από το σώμα τους ή όταν τα κοιτάμε κατ΄ ευθείαν στα μάτια καθώς και το σφιχτό αγκάλιασμα.
    Η εντονότερη και ισχυρότερη πρωτογενής αμοιβή, που είναι η τροφή, είναι χρήσιμη στα πρώτα στάδια εκπαίδευσης, σταδιακά θα πρέπει να μειώνεται αντικαθιστώντας την με ηπιότερης μορφής αμοιβή, όπως το χάδι ή ο λεκτικός έπαινος.
    Στην αρχή της εκμάθησης μίας εντολής είναι προτιμότερη η συνεχής επιβράβευση, γιατί ενισχύει το ενδιαφέρον του σκύλου, αργότερα ανταμείβουμε μία φορά για κάθε τρεις επιτυχείς εκτελέσεις, μία για κάθε πέντε κ.ο.κ. μέχρι να γίνεται σποραδικά.

    Δευτερογενή ανταμοιβή (secondary positive reinforce), αυτή μπορεί να είναι λέξη, σινιάλο, σφύριγμα ή ήχος που την έχουμε συσχετίσει με μία πρωτογενή, π.χ. κάθε φορά που ο σκύλος έρχεται κοντά μας του δίνουμε μία λιχουδιά (πρωτογενής αμοιβή). Όταν αυτό το συνδέσει καλά στο μυαλό του, θα κάνουμε το εξής: κάθε φορά που θα έρχεται προς το μέρος μας, πριν πάρει τη λιχουδιά, θα σφυρίζουμε ή θα λέμε μία λέξη κλειδί (έλα ή εδώ), μετά από αρκετές φορές ο σκύλος με το άκουσμα της σφυρίχτρας θα έρχεται (δευτερογενής).
    Ο τόνος της φωνής μας: είναι ένα από τα καλύτερα εργαλεία, γιατί μπορούμε να επαινέσουμε ακόμη και όταν ο σκύλος είναι μακριά μας. Με την εναλλαγή του τόνου μπορούμε εύκολα να εκφράσουμε όλη την κλίμακα της ικανοποίησης μας και των αισθημάτων μας. Δεν έχει σημασία το τι λέμε, αλλά το πως το λέμε. Θα πρέπει να χρησιμοποιούμε τυποποιημένες λέξεις και φράσεις.
    Το παιχνίδι: όταν ο σκύλος έχει μάθει να παίζει από μικρός με ένα αντικείμενο (μπαλάκι, ντάμυ), μετά από την επιτυχή άσκηση του επιτρέπουμε να παίξει. Είναι μεγαλύτερη η ευχαρίστησή του, όταν συμμετέχουμε στο παιχνίδι του. Οι σκύλοι που ερευνούν π.χ. για εκρηκτικά, μόλις μυρίσουν υλικό, κάθονται ή γαβγίζουν ή και τα δύο, περιμένοντας τι; Το συνοδό να τους δώσει το ντάμυ τους για να παίξουν. Είναι σημαντικό να τελειώνουμε τα καθημερινά μαθήματα με παιχνίδι. Έτσι ελευθερώνεται ο σκύλος από οποιοδήποτε στρες.

    β) ΕΝΘΑΡΡΥΝΣΗ / ΠΡΟΤΡΟΠΗ

    Πολλές φορές πρέπει να ενθαρρύνουμε ή να προτρέψουμε ένα κουτάβι προκειμένου να εκτελέσει μία άσκηση. Πάλι η φωνή μας έχει πρωταρχικό ρόλο, χρησιμοποιώντας κοφτό τόνο, όπως θα κάναμε με ένα παιδί. Συγχρόνως, η κίνηση του σώματός μας θα πρέπει να είναι έντονη και να εκφράζει σαφώς προτροπή, π.χ. για να προτρέψουμε να αυξήσει ταχύτητα κατά την έρευνα, τη στιγμή που έρχεται προς εμάς αρχίζουμε να τρέχουμε προς την κατεύθυνση που θέλουμε να πάει, δείχνοντας με προτεταμένο το χέρι μας και λέγοντας φύγε – φύγε – μπράβο – φύγε.

    γ) ΠΟΙΝΕΣ

    Η επιστήμη της συμπεριφοράς των σκύλων κατατάσσει τις ποινές σε δύο μεγάλες κατηγορίες: τη Θετική τιμωρία (positive punishment) και την Αρνητική τιμωρία (negative punishment) με σκοπό να εξαλειφθούν / μειωθούν οι ανεπιθύμητες συμπεριφορές.
    Η θετική τιμωρία: Οι συμπεριφεριστές πιστεύουν πως κάθε άλλο παρά θετικά αποτελέσματα έχει η θετική τιμωρία, αφού ο όρος δε σημαίνει κάτι αποδοτικό ή ευχάριστο, αλλά την άμεση επιβολή μίας επώδυνης ή δυσάρεστης κατάστασης (βία) μετά από μία ανεπιθύμητη ενέργεια του σκύλου. Τέτοιες ποινές είναι το «ξύλο», το ηλεκτρικό κολάρο, το πνίξιμο με αγκαθωτό περιλαίμιο, το πρόσκαιρο κρέμασμα με το τσοκ και λοιπές βιαιότητες. Η συμμόρφωση μπορεί να είναι θεαματικά άμεση, όμως είναι πρόσκαιρη και αν δεν είναι υπό την εποπτεία μας πιθανόν να επαναλαμβάνεται. Ο σκύλος αποκτά φοβίες και επιθετική συμπεριφορά. Υποστηρίζουν πως κλονίζεται η σχέση του με τον ιδιοκτήτη και γενικότερα με τους ανθρώπους, γιατί η σχέση δε βασίζεται πλέον στην εμπιστοσύνη, αλλά στην απειλή του φόβου για πόνο. Θεωρώ πως κανείς δεν επιθυμεί τέτοιες καταστάσεις, προσωπικά πιστεύω πως οι χρήστες του ηλεκτρικού κολάρου, του αγκαθωτού περιλαίμιου και του τσοκ θα πρέπει να είναι άκρως καταρτισμένοι εκπαιδευτές και να γνωρίζουν την ορθή χρήση των μέσων αυτών ως υποκίνηση και όχι ως βίαιη τιμωρία.
    Η αρνητική τιμωρία δεν επιβάλλει ποινή, αλλά στερεί μία ευχαρίστηση. Ο χρόνος στέρησης (time out) είναι περιορισμένος. Μερικά παραδείγματα: 1. Πάμε να βγάλουμε το σκύλο από το σπίτι του, μόλις το αντιληφθεί αρχίζει να γαβγίζει (ανεπιθύμητη ενέργεια). Δεν ανοίγουμε την πόρτα, αν δεν σταματήσει. Του στερούμε δηλαδή τη χαρά της εξόδου. Ανοίγουμε μόλις σταματήσει. 2. Κατά την έρευνα δουλεύει αργά χωρίς λόγο, τον αποσύρουμε, τον κρατά ένας συνεργάτης μας (για να μας βλέπει) και βγάζουμε άλλο σκύλο. Του στερούμε τη χαρά της ελευθερίας και της έρευνας.

    Πότε επιβάλουμε ποινή: Σε ανεπιθύμητη ενέργεια /συμπεριφορά ή σε άρνηση εκτέλεσης εντολής, αφού είμαστε σίγουροι πως έχουμε διδάξει σωστά, πως έχει γίνει κατανοητό από το σκύλο, πως δε συντρέχουν λόγοι υγείας κ.τ.λ., τότε θα πρέπει άμεσα να επέμβουμε αφού εκτιμήσουμε το είδος και το μέγεθος της ποινής που αρμόζει στην περίπτωση. Η ποινή θα πρέπει να επιβάλλεται με νηφαλιότητα. Για όσους χρησιμοποιούν «δυναμικές» ποινές είναι προτιμότερο να μη τις συνδυάζει ο σκύλος με αυτούς, έτσι υπάρχουν λιγότερες πιθανότητες να διαταραχθούν οι σχέσεις τους.
    Δεν αρκεί όμως η επιβολή της ποινής, για να μην επαναληφθεί το αίτιο, θα πρέπει να υποδείξουμε τι θα έπρεπε να έχει κάνει και αμέσως να τον ανταμείψουμε.
    Συνοπτικά έχουμε: Άρνηση ή κακή συμπεριφορά = άμεση ποινή.
    Διόρθωση / εκτέλεση = άμεση επιβράβευση.

    Προτιμώ να μη φτάνω στην επιβολή μιας ποινής. Κατά την εκπαίδευση θα πρέπει να προβλέπουμε και να δημιουργούμε συνθήκες τέτοιες που οι ενέργειες του σκύλου μας να είναι οι επιθυμητές. Προβλέπω σημαίνει πως γνωρίζω τις ικανότητες και τις γνώσεις του σκύλου και δε ζητώ να τις υπερβεί. Δημιουργώ συνθήκες σημαίνει πως κάνω τα σενάρια των ασκήσεων έτσι που να μπορούν να εκτελεστούν σωστά. Πέραν της εκπαίδευσης, στις καθημερινές συνθήκες διαβίωσης, πιθανόν να χρειαστεί να διορθώσουμε μια ανεπιθύμητη συμπεριφορά, π.χ. συνεχές γάβγισμα. Και σε αυτή την περίπτωση πριν τιμωρήσουμε θα πρέπει να είχαμε προβλέψει, πρώτον, πως οι σκύλοι επικοινωνούν από σπίτι σε σπίτι με το γαύγισμα, πως αν δεν αθλούνται καθημερινά η ανία τους εξωθεί στην εκτόνωση με το γάβγισμα, πως οι γάτες που κάθονται μερικά μέτρα μακριά τους είναι μία πρόκληση. Δεύτερον, αυτό που εμείς θεωρούμε ενοχλητικό είναι βασικό στοιχείο των σκύλων. Τρίτον, την ενοχή μας για την ενόχληση των γειτόνων την εκφράζουμε με βία στο σκύλο μας.
    Στο παράδειγμα αυτό βλέπουμε πως δεν έχουμε δημιουργήσει τις κατάλληλες συνθήκες, δηλαδή δεν έχουμε το σπίτι του σκύλου σε κατάλληλη θέση, δεν τον βγάζουμε τακτικές βόλτες, δεν εκτονώνουμε την ενέργειά του.
    Μία άλλη πολύ καλή λύση για να αποτρέψουμε μια ανεπιθύμητη ενέργεια αντί ποινής είναι να στρέψουμε την προσοχή του σκύλου σε κάτι άλλο που τον ενδιαφέρει.
    Πριν λοιπόν στραφούμε στις ποινές ας σκεφτούμε τι προκαλεί την επιβολή τους και πως θα το εξαλείψουμε.

    Προσωπικά εφαρμόζω τις ακόλουθες ποινές:
    Σε κουτάβι ή νεαρό σκύλο πιάνω με τα δύο δάκτυλα το δέρμα του σβέρκου και το ταρακουνώ δεξιά-αριστερά για λίγο και ελαφρά, τόσο όσο και το πιο ευαίσθητο κουτάβι να μη φοβηθεί, παρομοιάζοντας την τιμωρία που επιβάλει η μάνα τους. Συγχρόνως μιμούμαι φωνητικά την προειδοποιητική απειλή των σκύλων (σιγανό «γκρρρ»). Σε δυναμικούς σκύλους που δεν ενοχλούνται με το ελαφρό ταρακούνημα, αυξάνω λίγο την ένταση και τον τόνο της φωνητικής απειλής σε πιο επιθετικό. Συνήθως εδώ συμμορφώνονται, αν όχι, τότε δε θα προχωρήσω σε πιο έντονο ταρακούνημα, αλλά εξακολουθώ να κρατώ το δέρμα. Αυτό σημαίνει για το σκύλο πως τον έχω ακινητοποιήσει και πως μπορώ να επαναλάβω την ποινή. Μετά από μερικές τέτοιες επεμβάσεις αρκεί μόνο η φωνητική απειλή, επαναλαμβάνω το ταρακούνημα αν χρειαστεί σποραδικά. Με το πέρασμα του χρόνου ο σκύλος αντιλαμβάνεται την προειδοποίηση με ένα απλό ήχο σαν ξερόβηχα.
    Σε ενήλικο σκύλο για τη διόρθωση σφαλμάτων (κυρίως θέσεως) η ποινή αυτή αλλάζει ως εξής, πιάνω με το χέρι το δέρμα του σβέρκου και το ανασηκώνω τόσο, όσο τα μπροστινά του πόδια να είναι ελάχιστα πάνω από το έδαφος. Σταθερά χωρίς φωνές και εκνευρισμούς τον επαναφέρω στην θέση που όφειλε να βρίσκεται επαναλαμβάνοντας την εντολή.
    Μεγαλώνοντας το κουτάβι αντιλαμβάνεται τον υποτιμητικό τόνο της φωνής μου ή την επίπληξη. Το προσόν της φωνητικής ποινής είναι πως εφαρμόζεται από απόσταση και πως μπορείς άμεσα να περάσεις από την ποινή στην επιβράβευση αν υπάρξει άμεση διόρθωση.
    Η κίνηση του σώματος μου ενημερώνει για επερχόμενη ποινή, π.χ. ο σκύλος επιχειρεί να φύγει από τη θέση «κάτω», με ένα γρήγορο βήμα προς την κατεύθυνση του συνδυάζοντας στην αρχή και το «γκρρρ», ανακόπτω την πρόθεσή του.
    Χρησιμοποιώ ήπια και τεχνικά τον οδηγό / θηλιά.
    Εδώ θα ήθελα να ανοίξω μία παρένθεση για να ξεκαθαρίσω το θέμα “πνίχτης” και “βία”, επειδή οι θιασώτες της θετικής εκπαίδευσης τον κατατάσσουν στη θετική τιμωρία. Κατ΄ αρχήν η θηλιά αυτή δεν έχει καρφιά, όπως μερικοί μεταλλικοί πνίχτες και είναι “φιλικότερη” από την αλυσίδα (τσοκ). Το εργαλείο αυτό το θεωρώ ηπιότερο και από το δερμάτινο περιλαίμιο, ο λόγος είναι απλός, εξαρτάται πως το χρησιμοποιείς. Ακραίο παράδειγμα: Αν κρεμάσεις το σκύλο με τον οδηγό / θηλιά σίγουρα θα πνιγεί, το ίδιο θα συμβεί και αν τον κρεμάσεις από τον οδηγό / περιλαίμιο (πιο αργά, πιο επώδυνα). Μα ο σκοπός μας δεν είναι να κρεμάσουμε το σκύλο μας, αλλά να τον έχουμε υπό έλεγχο.
    Όταν το κουτάβι μάθει να περπατά με τον οδηγό θηλιά με τους ανάλογους θετικούς τρόπους ουδέποτε θα προσπαθεί να τραβά, μόνο του καταλαβαίνει πως με ένα βήμα πίσω η πίεση από το λαιμό του εξαφανίζεται. Συγκρίνετε τον με έναν σκύλο που φορά περιλαίμιο, αλλά δεν έχει μάθει να περπατά “στο πόδι” πόσο περισσότερο υποφέρει τραβώντας. Είναι λοιπόν θέμα σωστής χρήσης και όχι τι μας θυμίζουν οι λέξεις “θηλιά” και “πνίχτης”. Ουδέποτε σκύλοι μου είχαν ερεθισμένο λαιμό από τον οδηγό τους.

    δ) ΕΡΓΑΛΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

    Το περιλαίμιο πρέπει να είναι απλό, γερό, δερμάτινο ή συνθετικό με κρίκο κολλητό για να μην ανοίγει, να κουμπώνει γρήγορα και σταθερά. Μπορούμε να γράψουμε τα στοιχεία μας. Πρέπει να εφάπτεται στο δέρμα για να μην μπλέκεται στους θάμνους.
    Ο οδηγός (το λουρί) Δερμάτινος ή συνθετικός, στην μία άκρη έχει άγκιστρο (κλιπ) για να προσαρτάται στο περιλαίμιο.
    Ο οδηγός θηλιά: Μπορεί να είναι δερμάτινος ή σχοινάκι από μαλακές ίνες (όπως αυτά που χρησιμοποιούν στην ιστιοπλοΐα),διαμέτρου 9χιλ. μήκους 1,20 – 1,30μ. ανάλογα με το ύψος του σκύλου και το δικό μας. Στην μία άκρη ράβουμε έναν μεταλλικό κρίκο μέσα από τον οποίο θα περάσουμε την άλλη άκρη σχηματίζοντας μία θηλιά. Πρέπει να γλιστρά εύκολα ο οδηγός στον κρίκο. Φοράμε τη θηλιά στο σκύλο, έτσι ώστε το βάρος του κρίκου να την κρατά ανοικτή. Στην άλλη άκρη κάνουμε έναν διπλό κόμπο για να μη μας γλιστρά από το χέρι ή μπορούμε να ράψουμε ένα κλιπ για να αγκιστρώνεται και στο περιλαίμιο. Για τον έλεγχο από απόσταση (διόρθωση φέρμας, ακινησία κ.τ.λ.) μπορούμε να έχουμε έναν παρόμοιο οδηγό μήκους 10μ., ενώ για μερικές περιπτώσεις που χρειαζόμαστε έλεγχο από 20μ. (διόρθωση επαναφοράς, έλα, διασταυρωμένη έρευνα) είναι πρακτικότερο το πάχος των 4χιλ.
    Το τσοκ είναι μία αλυσίδα με δύο κρίκους, στον ένα προσαρμόζουμε τον οδηγό και με τον άλλο σχηματίζουμε θηλιά που περνά στο λαιμό του σκύλου. Μόνο για γνώστες.
    Το αγκαθωτό περιλαίμιο (prong) αποτελείται από κρίκους που οι άκρες τους είναι ανοικτές και γυρνούν προς τα μέσα. Στο λαιμό του σκύλου εφάπτονται μόνο οι άκρες. Μόνο για γνώστες.
    Το μπαλάκι του τένις είναι χρήσιμο για την εκμάθηση της επαναφοράς (απόρτ), αλλά και ως παιχνίδι για την υπόλοιπη ζωή του σκύλου.
    Το ντάμυ (ομοίωμα) είναι ένα κυλινδρικό μαξιλαράκι που στη μία άκρη του έχει ένα κορδόνι με μία λαβή για να το πετάμε μακριά και με ακρίβεια σε επιλεγμένο σημείο. Το καλύτερο εργαλείο για την επαναφορά. Τα μεγέθη και τα βάρη ποικίλουν προσομοιάζοντας διάφορα θηράματα. Υπάρχουν και εκτοξευτές με καψύλλια 6 ή 9χιλ. για απόρτ από μεγαλύτερες αποστάσεις και για να μαθαίνουν οι σκύλοι κατά τον πυροβολισμό να παρατηρούν την τροχιά του όπλου για να εντοπίζουν το θήραμα.
    Το πιστολάκι (αφέτου) για την εισαγωγή στον πυροβολισμό και την εκμάθηση της εντολής «ακινησία με τον πυροβολισμό».
    Η σφυρίχτρα/ες, χρήσιμες για την εκτέλεση εντολών όχι μόνο για τις φυλές που ερευνούν μακριά από τον κυνηγό. Καταλληλότερες για τους δείκτες είναι οι υψηλού τόνου και συχνότητας (χωρίς στραγάλι). Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε δύο διαφορετικούς τόνους, π.χ. άλλον για το «κάτω», «έλα» και άλλον για την αλλαγή πορείας (λασέ).
    Ο καταπέλτης είναι μία συσκευή στη οποία εγκλωβίζουμε ένα φτερωτό και το ελευθερώνουμε με μηχανικό τρόπο τραβώντας ένα κορδόνι ή με τηλεχειρισμό. Χρήσιμο σε επαγγελματίες για τη βελτίωση της φέρμας ή την ακινησία στο ξεπέταγμα.
    Ο εκτοξευτής ομοιωμάτων (ντάμυς) λειτουργεί με καψούλι και εκτοξεύει τα ομοιώματα ψηλά, έτσι εξοικειώνεται το κουτάβι στον ήχο του όπλου και τον συνδυάζει με την παρακολούθηση του ομοιώματος στον αέρα και τον τόπο προσγείωσης. Μαθαίνει να εντοπίζει και να θυμάται περισσότερα από ένα εκτοξευμένα ντάμυς.
    Η τσάντα που θα μεταφέρουμε τα εργαλεία της ημέρας πρέπει να είναι εύχρηστη, πολύ πρακτικές είναι οι απλές κυνηγητικές που κρεμιόνται χιαστή.
    Το ηλεκτρικό κολάρο έχει μπει στη ζωή μας για τα καλά, έχει τους θιασώτες του με απτές αποδείξεις, αλλά έχει και τους επικριτές του. Είμαι κατά της χρήσης του σαν ποινή και οπωσδήποτε από μη επαΐοντες. Έχω δει πολλούς σκύλους να τιμωρούνται αδίκως ή να καταστρέφονται. Ελάχιστοι γνωρίζουν πότε, πώς και σε ποιες περιπτώσεις μπορούν να έχουν το προσδοκώμενο αποτέλεσμα. Η μόνη αποδεκτή εφαρμογή, κατά την άποψή μου, είναι αυτή που με χαμηλή ένταση προκαλεί ένα στιγμιαίο μούδιασμα (όπως οι συσκευές μασάζ) με συνεχώς διακοπτόμενα ερεθίσματα «παρακινεί» τον σκύλο που αρνείται να εκτελέσει/συμμορφωθεί, απελευθερώνοντάς αμέσως μόλις ο σκύλος εκτελέσει. Για αυτή την μέθοδο δεν είναι κατάλληλα όλα τα ηλεκτρικά κολάρα, απαιτείται πολύ μεγάλη κλίμακα ερεθίσματος. Για το θέμα της φόλας (άρνηση τροφής) πολλοί ιδιοκτήτες αποδέχονται τη χρήση κολάρου ως ποινή προκειμένου να μη δηλητηριαστεί ο σκύλος τους. Το θέμα της φόλας όμως είναι σύνθετο, υπάρχουν πάρα πολλά που οφείλουμε να κάνουμε πριν τη χρήση του κολάρου.
    Το «στημένο» θήραμα κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης θα πρέπει να είναι άριστο στο πέταγμα, θεωρώ καλύτερα τα περιστέρια γιατί με τη μέθοδο Dizzy (ζαλισμένο) δε χρειαζόμαστε καταπέλτη, γιατί πετά γρήγορα και με θόρυβο, γιατί επιστρέφει στον περιστερώνα και ξαναχρησιμοποιείται και κυρίως: γιατί καλύτερα ότι λάθος γίνει να γίνει επ’ αυτού παρά σε ένα θηρεύσιμο είδος.

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    20/05/2003
    Αρ. μηνυμάτων:
    4107
    Kalliston Hellas στις #464002

    Κάθε διευκρίνιση, σχολιασμός, αντίρρηση ας τεθεί προς συζήτηση.

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    17/11/2013
    Αρ. μηνυμάτων:
    25
    rizitis στις #464143

    μία ερώτηση, μας πειράζει αν εκεί που ζει το κουτάβι περιφέρονται κοτόπουλα;
    τα λαγουδόσκυλα πάντα τα μεγαλώνω μέσα σε οικόσιτα ζώα, το πουλόσκυλο όμως δεν ξέρω αν πάθει ζημιά;

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    20/05/2003
    Αρ. μηνυμάτων:
    4107
    Kalliston Hellas στις #464189

    Όχι μόνο δεν μας πειράζει αλλά οι σκύλοι που μένουν σε εξοχές επιβάλλεται να εξοικειώνονται από μικρά κουτάβια με όλα τα οικόσιτα.

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    17/11/2013
    Αρ. μηνυμάτων:
    25
    rizitis στις #464225

    Όχι μόνο δεν μας πειράζει αλλά οι σκύλοι που μένουν σε εξοχές επιβάλλεται να εξοικειώνονται από μικρά κουτάβια με όλα τα οικόσιτα.<br>
    <hr>
    <div class=”bbp-reply-signature”>
    KALLISTON HELLAS<br>
    Και δια το πιστόν<br>
    Γιάννης Νικολακόπουλος

    </div>

    ωραία, σε ευχαριστώ για την απάντηση, τι κάνω όμως σε περίπτωση που ορμήξει σε κότα;
    πράγμα το οποίο συναίβει δηλαδή, η αντίδραση μου ήταν να τρέξω να πάρω αγκαλιά το κουτάβι πριν έχουμε ατύχημα…
    μπορώ να το μαλώσω από τώρα; 60 ημερών; θα καταλάβει;

    υγ.γενικά πάντως είναι πολύ ζοϊρός ο “κερατάς”…

Επισκόπηση 15 δημοσιεύσεων - 1 έως 15 (από 30 συνολικά)
Απευθείας μετάβαση στη σελίδα:

Πρέπει να είστε συνδεδεμένοι για να απαντήσετε σ' αυτό το θέμα.


Μετάβαση σε γραμμή εργαλείων