Το αρθρο για τό λαγωβόλο μου θύμισε μιά ιστορία πολλά χρόνια πριν στό άκρο του Θεσσαλικου κάμπου , στά μέρη τού Τυρνάβου, οπου ενας στρατιωτικός εφερνε κατα διαστήματα καί απο κανένα λαγό πότε τιμόντας το μεζέ σε καμμιά βραδυνή συγκέντρωση ,πότε τόν εδεινε στόν διοικητή μας ο οποί0ς με τήν δική μου συμμετοχή στό “” εγκλημα “” της μεταφοράς στην Αθήνα , μέ μιά νταμιζανα ουζο και εναν λαγό ή φασες , εκανε μια χειρονομία φιλοφρόνησης προς τους φιλους του. Η υπόθεση ξεκινα από το σημείο οτι δυό φορες ειδα τους λαγούς χωρίς τραυματα απο σκάγια παρα μονο οτι ησαν καθαρισμένοι στην κοιλιά .Παραξενο αλλα δεν πονηρευτικα .Ενα Σάββατο μου ειπε ενας Ανθ/χος οτι θελει καποιον να τόν βοηθήσει γιά αυριο στ’ον λαγό καί προσφερθηκα εγώ, ολος χαρα, λέγοντάς του οτι και εγώ κυνηγώ. Οταν του μετέφερε τήν επιθυμία μου δεν ηθελε να με παρει γιά βοηθό του καί πήρε τον Ν,ενα καλό παιδι τό οποίο ομως “”ορκισε “” να μη μού πει πώς τους βρίσκει και καί πώς τούς συλλαμβάνει. Με απόλυτη βεβαιότητα γνωρίζω οτι δεν εβαζε θηλιές καί οτι ειχε ενα μπαστουνι οπου ειχε μια βαρειά λαβη και ειχε καί μια σφαιρική καταληξη στο ακρο του. Τους κτύπαγε στό γιατάκι. Δεν το πετούσε αυτό καί δεν είχε κάποιο αλλο εκηβόλο εργαλειο. Μου ειπε μαλιστα οτι καί αλλοι χρησιμοποιούν αυτή τήν μέθοδο στήν περιοχή. Καί σέ άλλες περιοχές της χώρας μπαστούνια χρησιμοποιούν. Δεν χρησιμοποιούν ριπτόμενο οργανο. Γιατί άραγε;; Μήπως πρακτικώς δέν ειναι αποτελοσματικό. Σας ευχαριστώ γιά τήν αναγνωση. Δημητριος Καραγεώργος.
